ยอมเป็น Single Mom ดีกว่าทุกข์ทรมาน

ตอนนี้เราตั้งครรภ์อยู่เดือนที่9กำหนดคลอดเดือนหน้า แล้ว ค่อนข้างมีปัญหากับพ่อของลูก สุดท้ายอาจจะต้องเลิก ตอนนี้ลูกอยู่ในท้อง เลยอยากโฟกัสแค่ลูก อยากปรับอารมณ์ให้กลับมาปกติ ไม่อยากเครียดหรือร้องให้ เราล

คือ อีก 1 อาทิตย์เราจะเริ่มทำงานออฟฟิศ แต่ตอนนี้เราท้อง และแพ้ท้องหนักมาก เวียนหัว พะอืดพะอม จะอ้วกตลอดเวลา ทุกครั้งที่ขยับตัวหรือเดินหรือแม้แต่นั่งมันจะรู้สึกมวนท้อง คลื่นไส้ ปากขมไปหมด เหม็นทุกๆอย่า

พอดีเลิกกับพ่อของลูกอายุ35ปีเราอายุ28ปี เขาทำอาชีพขายของตามตลาดนัดในพัทยาตะเคียนเตี้ย ขายพิซซ่ามีลูกด้วยกัน2คนตอนเลิกกันเราขนของทุกอย่างที่เราซื้องออกจากบ้านเขา แล้วมันทำให้มีเหตุผลว่าเขาจะไม่รับผิดชอ

รู้สึกว่าโดนสวมเขามานานมาก แล้วเรามีลูกกับเขาได้4ขวบ ตอนนั้นที่เลิกกัน ทำให้เรารู้สึกแค้น ที่โง่มานานขนาดนี้ มีวิธีจัดการอารมณ์ยังไงบ้างคะที่จะไม่กระทบใครหลายๆคน

จากกระทู้เก่า ที่สามีกำลังจะกลับมาหาเราและลูก... เราเลือกแล้ว เลือกที่จะอยู่กับลูก ไม่ต้องการพ่อของเด็ก มันทำใจไม่ได้จริงๆที่จะให้กลับไปเป็นเหมือนเดิม แค่คิดถึงวันที่เค้าทิ้งเรากับลูกให้อยู่ทุกข์ทรม

..

อันนี้ในแง่ความคิดของเรานะ เรารู้ว่าหลายคน ส่วนมากเลยก็คงจะคิดไม่เหมือนเรา ถ้าให้ขยายความก็ประมาณว่า บางคนที่เขาอยากตายอ่ะ หรืออาจจะทรมานกับอาการเจ็บป่วยมากจนอยากจะตาย ทำไมทางการแพทย์หรือรัฐไม่สามารถ

ขอเล่าก่อน jonathan Jacob Meijer from Holland เขาเป็น sperm donor ที่บริจาค เสปิร์ม มากมายทั้งบริจาคให้ sperm banks 11 แห่งในnetwhrland และให้ทั่วโลกร่วมถึง bangkok in thailand. ผลคือลูกๆที่มีพ่อคนเดี