ยอมรับแต่โดยดีก่อนเลย ว่าแอบถอด log in มา
ตอนเรามาคบกับแฟนคนนี้ เพราะมีรุ่นพี่คนนึงแนะนำให้จัก เพราะเค้าเห็นว่าเราโสดและเพิ่งเสียใจจากเรื่องความรักจากแฟนเก่า และเค้าก็เพิ่งอกหักจากแฟนของเค้ามาเหมือนกัน ตอนที่เจอกันเค้าเพิ่งออกจากงาน ช่วงนั้นเค้าก็ว่างงานอยู่เดือนกว่าๆ เราก็ยินดีคุยได้ ไม่ได้รังเกียจอะไร เค้าเป็นคนหน้าตาดี หล่อเลยหล่ะ เราเคยถามว่าหน้าตาหล่อๆแบบนี้ คงมีสาวเยอะ เค้าบอกว่าไม่มีเลย เพราะเป็นคนไม่ชอบเที่ยว ชอบอยู่บ้าน เล่นดนตรี เล่นเกมส์ ไม่ได้ไปไหน เลยไม่ค่อยเจอใคร
คุยกันมาสักระยะ ก็เลยตกลงคบกัน เค้าบอกกับเราว่าเค้าไม่คิดเลยว่าเราจะมาคบคนที่ไม่มีงานทำอย่างเค้า (คือเราไม่ได้คิดเล็กคิดน้อยกับเรื่องนี้เลย) ช่วงนั้นเค้าก็พยายามหางาน จนได้งานที่บริษัทแห่งนึง ช่วงแรกๆก็ไม่มีปัญหาอะไร พอหลังๆเรางานยุ่งมาก เค้าโทรมาช่วงตอนกลางวันไม่ได้รับ บางทีก็หลายสาย เราไม่ได้พกโทรสับติดตัวไง เทลาะกันเรื่องนี้บ่อยมาก เรื่องไม่รับโทรสับ
จนเราจับได้ว่าเค้าแอบคุยกับคนอื่น เราถามว่าทำไมให้อธิบาย เค้าก็ยอมรับว่าคุยกัน เคยแค่ไปรับไปส่งกัน (เค้าบอกมาแค่นี้ ส่วนในจะมากหรือน้อยกว่านี้เราไม่สนหรอก เพราะมันก็คือการนอกใจ การหักหลัง เหมือนกัน) เค้าให้เหตุผลว่าเราไม่สนใจไม่ใส่ใจไม่ค่อยโทรหาเค้า เค้าโทรมาเราไม่ค่อยรับ เราเสียใจมาก หลังจากนั้น เราเครียดมาก คิดมากทำงานไม่รู้เรื่องเลย วันๆต้องคอยนั้งรับแต่โทรศัพท์
ตอนที่ทเลาะกันแรง เค้าขึ้นเสียงใส่เรา พูดขึ้นm g เราโมโห "ตบเค้าไปทีนึง" เค้าก็ทำเรานะ แต่เชิงมัดตัวไว้ให้เราหยุดไรงี้ เค้าสัญยาว่าจะเลิกคุย แต่ก็ไม่ เราแอบเชคใน ais เซอร์วิช คือถ้าโทรออกแล้วลบก้อยังเชคได้ เลยรู้ว่าเค้ายังโทรไป ตอนจับได้ครั้งที่2 เราไม่โมโหเลยนะ เรานิ่งมาก เราให้เค้าไปคบกับผู้หญิงคนนั้น จะได้ไม่ต้องแอบคบกัน เราไม่คุยกับเค้าเป็นอาทิต เค้ามาง้อที่บ้านทุกวัน จนสุดท้ายเราก็ใจอ่อนให้โอกาศเค้าอีก
ก่อนหน้าที่จะตกลงคบกัน เราบอกนิสัยเสียๆของเราไปให้เค้าฟัง ว่าเราขี้หึงมาก เอาแต่ใจ โมโหร้าย ชอบเที่ยวกลางคืน กินเหล้า ดูดบุหรี่ จนกระทั้งมาคบกับเค้า เค้าไม่เที่ยวอยู่แต่บ้าน เราก็ลดลงมาทุกอย่าง จนปัจจุบันเราไม่ได้ไปเที่ยวกลางคืนเลย นานๆครั้งก็ไม่มี เหล้ายาบุหรี่ไม่แตะเลย เราเปลี่ยนตัวเองเพื่อตัวเราเองและเพื่อเค้าจะได้ไม่คิดมากตอนเราออกไปเที่ยว เค้าก็ขี้หึงเหมือนกัน แต่ทำไมเค้าทำกับเราอย่างนี้ ทำไมถึงหักหลังเราครั้งแล้วครั้งเล่า
จนถึงตอนนี้เค้าไม่ทำแล้ว(รึเปล่า) แต่เรากับเค้าก็ทะเลาะกันบ่อยๆ ทุกครั้งที่เทลาะกันเค้าจะขึ้นเสียงใส่เรา ตะวาด ตะคอกใส่แม้เรื่องเล็กๆน้อยๆ บางทีเทลาะกันรุนแรง เค้าจะพูดคำหยาบทุกครั้ง หนักไปกว่านั้นก็ถึงขั้นทำร้ายร่างกายเรา เค้าบอกว่าเราชอบยั่วโมโหเค้า เรากวนประสาทเค้า เค้าถึงต้องลงไม้ลงมือ คือเราก็ไม่รุ้ตัวเองจริงๆว่าการที่สองคนมีปากเสียงกัน แล้วเราเลือกเป็นฝ่ายที่จะเงียบ แล้วเดินออกมาที่เงียบๆคนเดียว มันคือการกวนประสาทเค้า ตอนโมโห เค้าถามอะไรเราก็ไม่ตอบ เค้าจะตบปากเราจนกว่าเราจะยอมตอบ แต่เค้าจะเป็นแบบนี่เฉพาะตอนที่เทลาะกัน จะเป็นแบบนี้ทุกครั้ง ส่วนใหญ่เรื่องที่เทลาะกันคือความเห็นไม่ตรงกัน เช่น เค้าคิดอย่างนี้ แต่เราค้านไปอีกแบบเค้าก็จะขึ้นเสียง พอเค้าขึ้นเสียงเราก็ไม่เถียงนะ เราจะเงียบและไม่พูด จนบางทีเรื่องไหนที่มันสามารถปล่อยผ่านไปได้ เราก้อจะไม่แสดงความเห็น เออๆ ออๆ ตามไป ไม่อยากเทลาะกัน
จนเรามาคิดว่า เฮ้ยยย เราต้องยอมเค้าไปตลอดชีวิตเลยหรอ เราไม่สามารถมีปากเสียง แสดงความคิดเห็นรึคัดค้านอะไรได้บ้างเลยหรอ เค้าเคยสัญยานะว่าจะไม่พูดหยาบไม่ใช้กำลังไม่ทำร้ายเรา เค้ารับปากมาหลายรอบและ พอถึงเวลาจริงๆก็ทำไม่ได้
แต่เค้าก็ยังมีส่วนดีๆที่ให้เราจดจำ เค้าคอยดูแลเราตอนไม่สบาย ช่วยงานบ้าน ทำกับข้าวให้กิน
และสิ่งที่ทำให้เราสตั้นไป3วิ คือครั้งล่าสุดที่เราเทลาะกัน เค้าบอกกับเราว่า ...(เค้า) : เพราะ m นิสัยแบบดีไง อวดดี เอาแค่ใจ ถึงไม่มีผู้ชายคนไหนทนได้ ผัวเก่าที่มันเลิกกับไป คงเพราะเป็นแบบนี้ ...
เราเสียใจมาก ที่เค้าบอกแบบนั้นโดยที่เค้าไม่เคยรู้ความจริงอะไรเลย คือจะบอกว่ากับแฟนคนเก่าเราที่ต้องเลิกกัน เพราะศาสนาเราไม่ตรงกัน พ่อแม่ของอีกฝ่ายเค้าไม่โอเค คือถ้าเลิกกัน เราจะเสียใจกันแค่สองคน แต่ถ้าฝืนดันทุรังคบต่อไป เราจะทำให้คนรอบๆตัวเราอีกหลายคนไม่สบายใจ เราเลยตัดสินใจแบบนี้
หรือมันจะจริงอย่างที่เค้าพูด เราแย่ขนาดนั้นเลยหรอ ตอนนี่เค้ามาง้อเรา เราก็ต้องยอมคืนดี มาเรียกหน้าบ้าน มาเคาะประตูรั่วที่บ้านเสียงดัง เราอายข้างบ้าน ใจเราไม่แข็งพอ
จนวันนี้ เราได้งานใหม่ ไม่ได้อยู่ในจังหวัดที่เราอยู่ตอนนี้ เราคิดว่ามันคงเป็นโอกาศที่ดี ที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่เราก็กลัวเค้าตามไปอาละวาด ถ้าสักวันเค้ารู้ว่าอยู่ที่ไหน กลัวใจตัวเองด้วย ถามว่ารักไหม ก็รักนะ แต่เค้ายังทำร่ายเราทุกครั้งที่เทลาะกันก็ไม่ไหว ถ้าต่อไปมีลูก เราไม่อยากให้ลูกเราต้องมาเห็นภาพที่พ่อทำร้ายแม่ตัวเอง ตอนนี้ เรามือเท้าเย็นหมดแล้ว มันลังเก กังวล กลัวๆกล้าๆ ยังไงไม่รู้
เราไม่กล้าปรึกษาเพื่อนหรือคนในครอบครัว เรากลัวคนอื่นจะมองว่าเค้าเป็นคนไม่ดีทุบตีผู้หญิง
ลังเล สับสนในชีวิต เอาไงดีกับอนาคต
ตอนเรามาคบกับแฟนคนนี้ เพราะมีรุ่นพี่คนนึงแนะนำให้จัก เพราะเค้าเห็นว่าเราโสดและเพิ่งเสียใจจากเรื่องความรักจากแฟนเก่า และเค้าก็เพิ่งอกหักจากแฟนของเค้ามาเหมือนกัน ตอนที่เจอกันเค้าเพิ่งออกจากงาน ช่วงนั้นเค้าก็ว่างงานอยู่เดือนกว่าๆ เราก็ยินดีคุยได้ ไม่ได้รังเกียจอะไร เค้าเป็นคนหน้าตาดี หล่อเลยหล่ะ เราเคยถามว่าหน้าตาหล่อๆแบบนี้ คงมีสาวเยอะ เค้าบอกว่าไม่มีเลย เพราะเป็นคนไม่ชอบเที่ยว ชอบอยู่บ้าน เล่นดนตรี เล่นเกมส์ ไม่ได้ไปไหน เลยไม่ค่อยเจอใคร
คุยกันมาสักระยะ ก็เลยตกลงคบกัน เค้าบอกกับเราว่าเค้าไม่คิดเลยว่าเราจะมาคบคนที่ไม่มีงานทำอย่างเค้า (คือเราไม่ได้คิดเล็กคิดน้อยกับเรื่องนี้เลย) ช่วงนั้นเค้าก็พยายามหางาน จนได้งานที่บริษัทแห่งนึง ช่วงแรกๆก็ไม่มีปัญหาอะไร พอหลังๆเรางานยุ่งมาก เค้าโทรมาช่วงตอนกลางวันไม่ได้รับ บางทีก็หลายสาย เราไม่ได้พกโทรสับติดตัวไง เทลาะกันเรื่องนี้บ่อยมาก เรื่องไม่รับโทรสับ
จนเราจับได้ว่าเค้าแอบคุยกับคนอื่น เราถามว่าทำไมให้อธิบาย เค้าก็ยอมรับว่าคุยกัน เคยแค่ไปรับไปส่งกัน (เค้าบอกมาแค่นี้ ส่วนในจะมากหรือน้อยกว่านี้เราไม่สนหรอก เพราะมันก็คือการนอกใจ การหักหลัง เหมือนกัน) เค้าให้เหตุผลว่าเราไม่สนใจไม่ใส่ใจไม่ค่อยโทรหาเค้า เค้าโทรมาเราไม่ค่อยรับ เราเสียใจมาก หลังจากนั้น เราเครียดมาก คิดมากทำงานไม่รู้เรื่องเลย วันๆต้องคอยนั้งรับแต่โทรศัพท์
ตอนที่ทเลาะกันแรง เค้าขึ้นเสียงใส่เรา พูดขึ้นm g เราโมโห "ตบเค้าไปทีนึง" เค้าก็ทำเรานะ แต่เชิงมัดตัวไว้ให้เราหยุดไรงี้ เค้าสัญยาว่าจะเลิกคุย แต่ก็ไม่ เราแอบเชคใน ais เซอร์วิช คือถ้าโทรออกแล้วลบก้อยังเชคได้ เลยรู้ว่าเค้ายังโทรไป ตอนจับได้ครั้งที่2 เราไม่โมโหเลยนะ เรานิ่งมาก เราให้เค้าไปคบกับผู้หญิงคนนั้น จะได้ไม่ต้องแอบคบกัน เราไม่คุยกับเค้าเป็นอาทิต เค้ามาง้อที่บ้านทุกวัน จนสุดท้ายเราก็ใจอ่อนให้โอกาศเค้าอีก
ก่อนหน้าที่จะตกลงคบกัน เราบอกนิสัยเสียๆของเราไปให้เค้าฟัง ว่าเราขี้หึงมาก เอาแต่ใจ โมโหร้าย ชอบเที่ยวกลางคืน กินเหล้า ดูดบุหรี่ จนกระทั้งมาคบกับเค้า เค้าไม่เที่ยวอยู่แต่บ้าน เราก็ลดลงมาทุกอย่าง จนปัจจุบันเราไม่ได้ไปเที่ยวกลางคืนเลย นานๆครั้งก็ไม่มี เหล้ายาบุหรี่ไม่แตะเลย เราเปลี่ยนตัวเองเพื่อตัวเราเองและเพื่อเค้าจะได้ไม่คิดมากตอนเราออกไปเที่ยว เค้าก็ขี้หึงเหมือนกัน แต่ทำไมเค้าทำกับเราอย่างนี้ ทำไมถึงหักหลังเราครั้งแล้วครั้งเล่า
จนถึงตอนนี้เค้าไม่ทำแล้ว(รึเปล่า) แต่เรากับเค้าก็ทะเลาะกันบ่อยๆ ทุกครั้งที่เทลาะกันเค้าจะขึ้นเสียงใส่เรา ตะวาด ตะคอกใส่แม้เรื่องเล็กๆน้อยๆ บางทีเทลาะกันรุนแรง เค้าจะพูดคำหยาบทุกครั้ง หนักไปกว่านั้นก็ถึงขั้นทำร้ายร่างกายเรา เค้าบอกว่าเราชอบยั่วโมโหเค้า เรากวนประสาทเค้า เค้าถึงต้องลงไม้ลงมือ คือเราก็ไม่รุ้ตัวเองจริงๆว่าการที่สองคนมีปากเสียงกัน แล้วเราเลือกเป็นฝ่ายที่จะเงียบ แล้วเดินออกมาที่เงียบๆคนเดียว มันคือการกวนประสาทเค้า ตอนโมโห เค้าถามอะไรเราก็ไม่ตอบ เค้าจะตบปากเราจนกว่าเราจะยอมตอบ แต่เค้าจะเป็นแบบนี่เฉพาะตอนที่เทลาะกัน จะเป็นแบบนี้ทุกครั้ง ส่วนใหญ่เรื่องที่เทลาะกันคือความเห็นไม่ตรงกัน เช่น เค้าคิดอย่างนี้ แต่เราค้านไปอีกแบบเค้าก็จะขึ้นเสียง พอเค้าขึ้นเสียงเราก็ไม่เถียงนะ เราจะเงียบและไม่พูด จนบางทีเรื่องไหนที่มันสามารถปล่อยผ่านไปได้ เราก้อจะไม่แสดงความเห็น เออๆ ออๆ ตามไป ไม่อยากเทลาะกัน
จนเรามาคิดว่า เฮ้ยยย เราต้องยอมเค้าไปตลอดชีวิตเลยหรอ เราไม่สามารถมีปากเสียง แสดงความคิดเห็นรึคัดค้านอะไรได้บ้างเลยหรอ เค้าเคยสัญยานะว่าจะไม่พูดหยาบไม่ใช้กำลังไม่ทำร้ายเรา เค้ารับปากมาหลายรอบและ พอถึงเวลาจริงๆก็ทำไม่ได้
แต่เค้าก็ยังมีส่วนดีๆที่ให้เราจดจำ เค้าคอยดูแลเราตอนไม่สบาย ช่วยงานบ้าน ทำกับข้าวให้กิน
และสิ่งที่ทำให้เราสตั้นไป3วิ คือครั้งล่าสุดที่เราเทลาะกัน เค้าบอกกับเราว่า ...(เค้า) : เพราะ m นิสัยแบบดีไง อวดดี เอาแค่ใจ ถึงไม่มีผู้ชายคนไหนทนได้ ผัวเก่าที่มันเลิกกับไป คงเพราะเป็นแบบนี้ ...
เราเสียใจมาก ที่เค้าบอกแบบนั้นโดยที่เค้าไม่เคยรู้ความจริงอะไรเลย คือจะบอกว่ากับแฟนคนเก่าเราที่ต้องเลิกกัน เพราะศาสนาเราไม่ตรงกัน พ่อแม่ของอีกฝ่ายเค้าไม่โอเค คือถ้าเลิกกัน เราจะเสียใจกันแค่สองคน แต่ถ้าฝืนดันทุรังคบต่อไป เราจะทำให้คนรอบๆตัวเราอีกหลายคนไม่สบายใจ เราเลยตัดสินใจแบบนี้
หรือมันจะจริงอย่างที่เค้าพูด เราแย่ขนาดนั้นเลยหรอ ตอนนี่เค้ามาง้อเรา เราก็ต้องยอมคืนดี มาเรียกหน้าบ้าน มาเคาะประตูรั่วที่บ้านเสียงดัง เราอายข้างบ้าน ใจเราไม่แข็งพอ
จนวันนี้ เราได้งานใหม่ ไม่ได้อยู่ในจังหวัดที่เราอยู่ตอนนี้ เราคิดว่ามันคงเป็นโอกาศที่ดี ที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่เราก็กลัวเค้าตามไปอาละวาด ถ้าสักวันเค้ารู้ว่าอยู่ที่ไหน กลัวใจตัวเองด้วย ถามว่ารักไหม ก็รักนะ แต่เค้ายังทำร่ายเราทุกครั้งที่เทลาะกันก็ไม่ไหว ถ้าต่อไปมีลูก เราไม่อยากให้ลูกเราต้องมาเห็นภาพที่พ่อทำร้ายแม่ตัวเอง ตอนนี้ เรามือเท้าเย็นหมดแล้ว มันลังเก กังวล กลัวๆกล้าๆ ยังไงไม่รู้
เราไม่กล้าปรึกษาเพื่อนหรือคนในครอบครัว เรากลัวคนอื่นจะมองว่าเค้าเป็นคนไม่ดีทุบตีผู้หญิง