คือพอดีมีปัญหานิดหน่อยกับสมาชิกในบ้านอ่ะคับ คือเมื่อก่อนเราจะมีกันอยู่ 4 คน มีพ่อ แม่ ผม และพี่สาว มีพ่อกับพี่สาวที่ทำงานแล้ว ส่วนแม่เนื่องจากอายุมากแล้วจึงทำงานเล็กๆน้อยๆ เลี้ยงเด็กเล็กๆแถวบ้าน ส่วนผมเรียนมหาวิทยาลัยอยู่ครับ ต่อมาพี่สาวแต่งงาน คบกันกับสามีของเธอมาสักระยะใหญ่ ซึ่งการปฏิบัติตัวทุกอย่างก็ยังโอเคมาก มีความเกรงใจพ่อแม่ น้องชาย ถือว่าอยู่ในเกณฑ์ผ่านเลย มาพักหลัง หลังจากมีเจ้าตัวเล็ก เค้าก็เริ่มเปลี่ยนไป เข้าใจนะครับว่าคนมีครอบครัวแล้วก็คง มีความต้องการที่จะดูแลครอบครัวของตัวเอง แต่เรื่องต่อไปนี้มันเกินไปหรือเปล่า????
หลังจากคลอดเจ้าตัวเล็กทุกอย่างก็เป็นไปด้วยดีมาเรื่อยๆ จนกระทั่งเจ้าตัวเล็กเริ่มรู้เรื่อง พี่สาวกลายเป็นคนชอบจู้จี้ สั่งนู้นสั่งนี้ ให้แม่ทำนู้นนี้ตามที่ตัวเองสั่ง ทำยังกับว่าแม่ไม่เคยเลี้ยงเด็ก ด้วยความที่แม่ใจดีมาก กลัวลูกลำบาก ก็ทำทุกอย่างไม่มีบ่นสักคำทนฟังพี่สาวดุ ที่บางทีทำอะไรไม่ได้ดั่งใจ (ก่อนหน้านี้แม่เลี้ยงเด็กคนหนึ่งอยู่ กำลังจะเข้าเรียนเตรียมอนุบาล) แต่เด็กคนนี้ค่อนข้างไม่สบายบ่อย แม่ของเด็กคนนี้ค่อนข้างขี้งก พอตัว เลี้ยงลูกตามมีตามเกิด ไอเราก็สงสาร มีอะไรก็ซื้อให้ จนวันหนึ่งเด็กคนที่แม่เลี้ยงไม่สบาย และติดเจ้าตัวเล็ก พี่สาวก็บ่นใส่แม่ว่าไปหาหมอทีมันแพง เมื่อไหร่มันจะไปโรงเรียน ถ้ามันไปโรงเรียนแล้ว ก็ไม่ต้องเลี้ยงใครอีก เลี้ยงหลานคนเดียวพอ แล้วพาเจ้าตัวเล็กไปพักอยู่บ้านสามีของเธอ แต่แม่ของสามีเธอเลี้ยงไม่ไหวจึงนำกลับมาให้แม่เลี้ยง โดยที่สามีของเธอจะโทรตามแม่ของเขามาดูแล เหมือนกับว่าแม่ของผมเลี้ยงหลานไม่ดี จะทำลูกเขาตาย จนเด็กทั้งสองคนหายเป็นหวัด แต่เวลาพี่สาวพบเจอกับแม่เด็กคนนั้น ชอบแสดงอารมณ์ไม่พอใจใส่ โดยถ้าเป็นใครก็คงรู้ นับวันยิ่งแสดงอาการรังเกลียดพ่อแม่เด็ก แล้วลามไม่เกลียดเด็กด้วย ไม่ยอมให้อยู่ใกล้เจ้าตัวเล็ก ไม่ยอมให้เล่นด้วยกัน ชอบบ่นตลอดว่าเมื่อไหร่จะไปโรงเรียนสักที จนเวลาผ่านไปเด็กคนนั้น ไปโรงเรียนแต่ไปติดหวัดจากเพื่อนที่โรงเรียน คุณครูไม่ให้ไปเรียนแม่ของเด็กจึงจะนำมาฝากไว้ พอพี่สาวรู้กลับต่อว่าแม่ว่า ทำไมไม่เห็นใจกันบ้าง เห็นแต่ใจคนอื่น และอีกมากมายทำนองว่าแม่ต้องการแค่เงิน จากนั้นเธอก็หอบลูกไปบ้านแม่สามี และโทรมาให้ผมแอบเอาเบอร์ของแม่ของเด็กมาให้ แต่ไม่ต้องบอกแม่ ผมรู้เจตนาเลยไม่ให้บอกหาไม่เจอ เธอก็มาบอกทีหลังว่าเจอตัวเดี๋ยวจะคุยเอง ผ่านไปสามวันเธอก็หอบลูกกลับมา วันแรกที่กลับมาทำตัวดีเหมือนเช่นเคย แต่พอวันหลังๆก็มาทำนิสัยแบบเดิมอีก คือชอบใส่อารมณ์ แค่ครอบครัวตัวเอง กว่าครอบครัวที่เคยอยู่ ที่แย่ไปกว่านั้น สมาชิกในบ้านมี 6 คน แต่เวลาเข้าบ้านมาซื้อของกินมาแอบไว้ พอถึงเวบากินก็เอาไปกินกันสองคน เป็นอย่างนี้ตลอด กลับมาบ้านเจอพ่อแม่เดี๋ยวนี้ก็ไม่ไหว้ นับวันผมยิ่งหนักใจ สงสารแม่ด้วย ผมควรทำยังไงดีครับ บางทีผมก็โมโหอย่างว่าพี่สาวเหมือนกัน แต่ผมเป็นน้อง เลยทำได้แค่เงียบๆ และระบายให้เพื่อนฟัง
ควรทำอย่างไรดีครับ สงสารแม่จัง
หลังจากคลอดเจ้าตัวเล็กทุกอย่างก็เป็นไปด้วยดีมาเรื่อยๆ จนกระทั่งเจ้าตัวเล็กเริ่มรู้เรื่อง พี่สาวกลายเป็นคนชอบจู้จี้ สั่งนู้นสั่งนี้ ให้แม่ทำนู้นนี้ตามที่ตัวเองสั่ง ทำยังกับว่าแม่ไม่เคยเลี้ยงเด็ก ด้วยความที่แม่ใจดีมาก กลัวลูกลำบาก ก็ทำทุกอย่างไม่มีบ่นสักคำทนฟังพี่สาวดุ ที่บางทีทำอะไรไม่ได้ดั่งใจ (ก่อนหน้านี้แม่เลี้ยงเด็กคนหนึ่งอยู่ กำลังจะเข้าเรียนเตรียมอนุบาล) แต่เด็กคนนี้ค่อนข้างไม่สบายบ่อย แม่ของเด็กคนนี้ค่อนข้างขี้งก พอตัว เลี้ยงลูกตามมีตามเกิด ไอเราก็สงสาร มีอะไรก็ซื้อให้ จนวันหนึ่งเด็กคนที่แม่เลี้ยงไม่สบาย และติดเจ้าตัวเล็ก พี่สาวก็บ่นใส่แม่ว่าไปหาหมอทีมันแพง เมื่อไหร่มันจะไปโรงเรียน ถ้ามันไปโรงเรียนแล้ว ก็ไม่ต้องเลี้ยงใครอีก เลี้ยงหลานคนเดียวพอ แล้วพาเจ้าตัวเล็กไปพักอยู่บ้านสามีของเธอ แต่แม่ของสามีเธอเลี้ยงไม่ไหวจึงนำกลับมาให้แม่เลี้ยง โดยที่สามีของเธอจะโทรตามแม่ของเขามาดูแล เหมือนกับว่าแม่ของผมเลี้ยงหลานไม่ดี จะทำลูกเขาตาย จนเด็กทั้งสองคนหายเป็นหวัด แต่เวลาพี่สาวพบเจอกับแม่เด็กคนนั้น ชอบแสดงอารมณ์ไม่พอใจใส่ โดยถ้าเป็นใครก็คงรู้ นับวันยิ่งแสดงอาการรังเกลียดพ่อแม่เด็ก แล้วลามไม่เกลียดเด็กด้วย ไม่ยอมให้อยู่ใกล้เจ้าตัวเล็ก ไม่ยอมให้เล่นด้วยกัน ชอบบ่นตลอดว่าเมื่อไหร่จะไปโรงเรียนสักที จนเวลาผ่านไปเด็กคนนั้น ไปโรงเรียนแต่ไปติดหวัดจากเพื่อนที่โรงเรียน คุณครูไม่ให้ไปเรียนแม่ของเด็กจึงจะนำมาฝากไว้ พอพี่สาวรู้กลับต่อว่าแม่ว่า ทำไมไม่เห็นใจกันบ้าง เห็นแต่ใจคนอื่น และอีกมากมายทำนองว่าแม่ต้องการแค่เงิน จากนั้นเธอก็หอบลูกไปบ้านแม่สามี และโทรมาให้ผมแอบเอาเบอร์ของแม่ของเด็กมาให้ แต่ไม่ต้องบอกแม่ ผมรู้เจตนาเลยไม่ให้บอกหาไม่เจอ เธอก็มาบอกทีหลังว่าเจอตัวเดี๋ยวจะคุยเอง ผ่านไปสามวันเธอก็หอบลูกกลับมา วันแรกที่กลับมาทำตัวดีเหมือนเช่นเคย แต่พอวันหลังๆก็มาทำนิสัยแบบเดิมอีก คือชอบใส่อารมณ์ แค่ครอบครัวตัวเอง กว่าครอบครัวที่เคยอยู่ ที่แย่ไปกว่านั้น สมาชิกในบ้านมี 6 คน แต่เวลาเข้าบ้านมาซื้อของกินมาแอบไว้ พอถึงเวบากินก็เอาไปกินกันสองคน เป็นอย่างนี้ตลอด กลับมาบ้านเจอพ่อแม่เดี๋ยวนี้ก็ไม่ไหว้ นับวันผมยิ่งหนักใจ สงสารแม่ด้วย ผมควรทำยังไงดีครับ บางทีผมก็โมโหอย่างว่าพี่สาวเหมือนกัน แต่ผมเป็นน้อง เลยทำได้แค่เงียบๆ และระบายให้เพื่อนฟัง