ผมควรจะทำยังไงดี

ผมรู้จักกับเธอมา 4 ปี แต่แทบไม่ได้คุยกันเลย ตอนนี้ก็เป็นปีที่ 4 แล้ว ไม่รู้ว่าผมชอบเธอมากๆๆๆๆๆๆตอนไหน แต่ตอนนี้เวลาเห็นเธออยู่ใกล้ผู้ชายคนอื่นแล้วมันทำให้ผมรู้สึกโมโหมากๆ มันยิ่งทำให้ผมรู้ใจตัวเอง ผมอยากจะบอกว่าชอบเธอมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ บางทีเธอก็ทำเป็นมีใจ (หรือผมมโนไปเอง T T) ทำให้ผมเริ่มมีกำลังใจรวบรวมความกล้าอยุ่หลายสัปดาห์แต่ตอนนี้เวลาเจอกันเธอทำตัวแบบไม่สนใจผมเลย มันกลับทำให้ผมไม่กล้าที่จะบอกไปกลัวว่าเธอจะปฏิเสธ แล้วผมก็ต้องเสียใจและเสียเพื่อนไป แค่ปกติก็แทบไม่คุยกันอยู่แล้วเวลาผมทักเธอก็แทบไม่สนใจหน้าก็แทบไม่มอง และถ้าเธอปฏิเสธผม เราก็คงไม่ได้คุยกันเลย ยิ่งทำให้ผมไม่มั่นใจที่จะบอกความในใจออกไป T T มันอัดอั้นจริงๆ ตอนอยู่ที่ ร.ร. ผมก็ทำเป็นเฉยๆไปอย่างนั้นแหละ แต่ใครจะรู้ว่าพอผมกลับมาบ้านผมก็ต้องมานั่งคิดถึงเธอ คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆ อยู่บ้านผมก็นั่งเพ้อว่าจะทำอย่างนู้นอย่างนี้เวลาเจอเธอ เวลามองกัน แต่พอเอาเข้าจริงๆผมก็ไม่กล้ารู้สึกเขินได้แต่ทำเป็นนิ่งๆไป ทำได้แค่แอบมองทำไมผมต้องเป็นคนอย่างนี้ด้วยนะ  (แอบมองไปก็เห็นไม่ชัดอีก ชีวิต T T ) เห้อ  อยากสายตายาวจังไม่น่าสายตาสั้นเลย  (ขออภัยที่ผมพิมไม่ปะติดปะต่อให้เข้าใจกว่านี้นะ เพราะ ตอนนี้สมองมันตื้อไปหมดแล้ว) ประสบการ์ณมีแฟนก็ไม่เคย บอกชอบใครตรงๆก้ไม่เคยยิ่งทำให้ไม่มีความมั่นใจเข้าไปอีก
ป.ล.คงไม่มีใครมานั่งอ่านจนถึงตรงนี้หรอกเนอะ 555