ตลกร้าย ไทยแลนด์

พ.ศ. 255X เวลานี้ไม่ใช่ยุคเฟื่องฟูของตลกคาเฟ่ ตลกหลายคณะเลยต้องปรับตัวให้อยู่รอดกับสภาวะการณ์ในปัจจุบัน ร้านหมูกะทะ ร้านอาหารเพิงหมาแหงน ลานเบียร์สด จึงเป็นจุดหมายปลายทางของเหล่าศิลปินผู้ขายเสียงหัวเราะแลกกับค่าตอบแทนที่ต่ำกว่าที่ได้รับจากเดิมมาก และอาจจะเป็นจำนวนค่าตอบแทนที่น้อยลงด้วยหรือเปล่าก็ไม่ทราบ ความฮา ความขำของศิลปินเหล่านี้ ก็ลดลงไปด้วย

เคยเจอบ้างไหม? เวลาไปกินหมูกะทะ แล้วมีตลกขึ้นมาเล่น ขำกันเฉพาะบนเวที แต่ลูกค้าในร้านนั่งเกากบาลเงียบกริบ

เคยเจอบ้างไหม? ที่เจอเรื่องตลก แต่ขำไม่ออก

และ พ.ศ. 255X ก็ไม่ใช่ยุคเฟื่องฟูของประชาธิปไตย ของชาติที่ก้าวไปที่ไหนก็ยืดอกตอบโดยไม่ละอายปากว่าเป็นชาติประชาธิปไตย และคงเป็นประเทศเดียวในโลกที่เรียกร้องกันบนท้องถนนและปฏิเสธการเลือกตั้ง คงเป็นชาติเดียวในโลกที่กลุ่มคนจำนวนหนึ่งแย่งชิงพื้นที่สาธารณะแต่ศาลกลับรับรองว่าเป็นสิทธิพื้นฐานที่พึงกระทำได้ คงเป็นชาติเดียวในโลกที่ใช้กรวยตั้งแสดงอณาเขตพื้นที่ประกาศพร้อมโจมตีผู้ที่บุกรุก คงเป็นชาติเดียวในโลกที่พรรคการเมืองปฏิเสธที่จะลงเลือกตั้งโดยอ้างว่าทำเพื่อรักษาระบอบประชาธิปไตย คงเป็นชาติเดียวในโลกที่ตั้งศาลขึ้นมาปกป้องรัฐธรรมนูญแต่แบะท่าให้เกิดการปฏิวัติรัฐประหาร และคงสาธยายได้อีกมากถ้า จขกท.ไม่นึกห่วงสถานภาพล็อคอินของตัวเอง

และในวันนี้ ผลก็อย่างที่รู้กัน คือการก้าวเข้ามาสู่อำนาจของ คสช.กลุ่มคนกล้าที่อาสานำชาติออกจากความแตกแยกด้วยการแจกตั๋วหนังฟรี

ซึ่งอารมณ์ตอนนี้ของ จขกท. ก็เหมือนเวลาออกจากร้านหมูกะทะทีมีตลกมุขแปกๆขึ้นเวทีมาเล่นให้ดู และก็ได้แต่พึมพำกับตัวเองว่า เฮ้อ........