น้อยใจ ....ลูกไม่รัก

ตอนน้องเขาเล็กๆ เขาน่ารักมากๆ แม่บอกอะไรก็เชื่อฟัง แม่ถามอะไรเขาก็ตอบทุกคำ ตอนเขาโตขึ้นมาหน่อย อยู่ ปวช ปี1 ทาง รร จัดงานวันแม่ แล้วครูบรรยายถึงความเป็นแม่ ที่รัก เสียสล่ะเพื่อลูก แล้วให้ลูกนำพวงมาลัยมะลิมาไหว้ที่ตักแม่ แล้วน้องเขาก็ร้องไห้ซบที่ตักแม่ ทำให้เรา ซาบซึ้ง พลอยณ้องไห้ไปกับลูก แต่ เดี๋ยวนี้ แม่เรียกลูก พูดกับลูกตั้งหลายคำ กว่าลูกจะ หันมาตอบ บางครั้งก็ทำรำคาญใส่แม่ พูดไม่มีหางเสียง เวลากลับมาจากเรียนหนังสือ ทักแม่เหมือนไม่เต็มใจอยากจะทัก สวัสดีแม่ แต่ไม่ยกมือไหว้  เช่น แม่หวัดดี  ใช้แต่ปากพูด แต่มือไม่ยกไหว้ แม่จะกลับมา หรือ แม่จะออกไปทำงาน ก็ไม่เคยสนใจทัก วันๆเอาแต่ก้มหน้าเล่นมือถือ  มือถืออยู่ติดตัวตลอด 24 ชม  มันน่าน้อยใจนะ เดี๋ยวนี้ลูกมองไม่เห็นแม่แล้ว