ความเดิมจากตอนที่แล้ว
http://pantip.com/topic/32208765 มีคนมาดูแสดงว่าขายออก XD
วันที่สี่
จำไม่ค่อยได้ละ นานเกินต้องดูรุปถึงจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
เราทั้งสองเริ่มต้นวันใหม่ด้วยการ ถ่ายรูปค่ะ
เก็บมันทุกเม็ดมาทั้งทีต้องเอาให้คุ้ม ลิฟท์ก็ถ่ายค่ะงานนี้
แพลนของวันนี้คือถ่ายรูปเบาๆแล้วก็เดินช้อปปิ้งในย่าน Champ Elysee แล้วก็ถ่ายรูปกับประตูชัยค่ะ
เราเรียกประตูชัยว่าอนุสาวรีชัย เพราะมันก็เด่นๆเหมือนของที่บ้านเราเนี่ยแหละ
เพื่อนราเป็นคนหาสถานที่ ส่วนเราต้องเป็นคนหาทางไปให้ได้ งานนี้มีอากู๋ (google) ช่วยพยุงให้ทริปนี้รอดค่ะ
อาหารเที่ยงก็ไปทานที่ Laduree น่าจะเป็นที่รู้จักของคนไทย เห่อกันดีนักขอไปจิบชาต้บตำหรับของเขา
ให้คนที่บ้านอิจฉากันซะหน่อยเหอะนะ
ก่อนกินก็ถ่ายค่ะ บอกแล้วว่าเก็บทุกเม็ด หลัจากนี้อาหารค่อยตามมานะคะ XD
นี่ Foie Gras ที่เราโปรดปราน ความจริงเรากินทุกวันเลยค่ะแต่ไม่ได้ถ่ายมาเพราะกินเร็วเกิน....ไม่ได้โม้
เพื่อนเราสั่งมินิเบอเกอร์
กินก็ไม่หมด เราก็ตองเป็นคนจัดการต่อไป XD
กินเสร็จแล้วก็ไปต่อค่ะ......ไปกินต่อ ขอบอกเลยงานนี้เราจัดกินอย่างเดียว
เราสอยครัวซองออกมาจากร้าน บอกได้อย่างมั่นใจเลยค่ะว่าไม่อร่อย
เราเดินไปกินไปก็มีนักท่องเที่ยวมาถ่ายรูปเรา....ถ่ายทำไมคะ สวยสินะ ฮิๆๆ หรือว่าเราประหลาดหว่า....
คนที่นี่มันยังไง ไม่เข้าใจวุ้ เขาแอบถ่ายเรา แต่เราดันเห็นก็เลยย้มให้กล้องกับโพสท่าเสี่ยวๆให้เขาไปหนึ่งดอก
ว่าแล้วก็เดินมุ่งหน้าไปสู่ประตูอนุสาวรีย์ชัย คือไปได้พอเหมามาก ได้ข่าวว่านางกำลังซ่อมอยู่ เฮ้อ~~
ไม่เป็นไรเราสามารถหามุมได้ ปกติเพื่อนที่ไปด้วยจะถ่ายรูปไม่เป็นคนนี้คือหนึ่งในนั้น
เราต้องคอยบอกว่า ยืนตรงนี้นะ แล้วกดตามที่เค้าบอก T^T เกลียดคนถ่ายลวกๆจริงๆเบย
เอาเหอะ คนมันถ่ายไม่เป็นนี่เนอะ แต่เราก็ได้รูปที่เราต้องการมา ดีมาก!
ถ้าสังเกตุดีดีจะเห็นว่ามุมขวาบนประตูมันแอบซ่อมอยู่ ฮืออออออ
ไม่เป็นไรเราได้ไปเยือนมาละ โอเครถ่ายรุปเสร็จทั้งคู่ ก็ได้เวลาไปต่อค่ะ
ไปไหนต่อคะ.......ไปกินต่อค่ะ
งานนี้เรายังไม่หุบปากเลยคะ ทั้งกินทั้งพูด แต่มันอร่อยจริงๆนะ
เราอยากเป็นเซฟค่ะ เวลาเราเรียนอยู่ที่อังกฤษ ตอนเพื่อนมาหาเราจะทำกับข้าวให้ชุดใหญ่
เราชอบตอนที่ทุกคนนั่งคุยกันและกินอย่างมีความสุขค่ะ ถึงจะน้ำเน่าแต่เราว่ามันเป็นช่วงเวลา
ที่ดีที่น่าจดจำไว้ในชีวิตค่ะ
พอเสร็จเราก็ไปเดินเล่นกันต่อ สักพักเราก็เหลือบไปมองเห็นแหวนสีทอง...ตกอยู่
"แหวนไครวะแก ไม่น่าใช่ของกิ" คือในมือเรามีแหวนอยู่เกือบ ห้า หก วง
เพื่อนเรามันถ่ายรูปอยู่มันจึงไม่ได้ฟังเรา
สักพักมี ญ แก่คนนึงเดินเข้ามาแล้วพูดภาษาฝรั่งเศสใส่
ประมาณว่า เอาไปสิเก็บไว้ หน้าตาเธอน่ากลัวนิดนิดแต่เราก็เออ ออ ไปกับเขา
เออเก็บก็ได้ให้กิเอา เดินห่างออกไปห้าเมตร แล้วก็เดินกลับเข้ามาใหม่
แล้วก็บอกประมานว่า นี่ทองแท้นะ เอาไปสิ เก็บไว้
กิก็ทำหน้าแบบ กิก็ถืออยู่นี่ไงแสสสสสสสสสสสส
แล้วชีก็เดินออกไปอีกรอบ แล้วก็เดินกลับเข้ามาอีกรอบ....ไม่ใช่ละ
เจ้ต็อกหันมาพอดีแล้วก็บอกว่า ไม่ใช่ละมิง
ชีกลับมาพร้อมกลับประมานว่า ขอตัง....จบค่ะ มิงเอาแหวนมิงไปเลยค่ะก่อนที่ดิฉันจะปาทิ้ง
เราก็ให้แหวนเขาคือไปแล้วก็ตะโกนใส่หน้าเขาไปว่า NO! กิไม่ให้ว้อย
พอเราหันหลังก็เห็นว่ามี ญ แบบเขาอีกสามคนกำลังเดินเข้ามา
เรารีบคว้ามือเพื่อนเราแล้วเดินไปอย่างเร็ว.....รอดค่ะงานนี้ หลังจากเหตการครั้งนี้
คนที่ชอบเข้ามาถามว่า Can you speak english? (พูดปะกิดได้มั้ย)
เราก็จะหันไปแล้วบอกว่า NO!!@@!$#@$ ให้พวกมันเงิบไปสักพัก แล้วใช้จังหวะนั้นหนีค่ะ
เทคนิกการหนีโจรของเรา เริ่ดค่ะพูดเลย
พอเสร็จเราก็เดินไปเรื่อยๆๆๆช้อปไปเรื่อยๆ
อ่าว....ทำไมมาโผล่ไอเฟลวะ........อ้ะไม่เป็นไร หาไรกินแถวนี้ละกัน
กินอีกและค่ะงานนี้ ขี้เกียดบรรยายอาหารละ กินเหนื่อยมาก XD
หลังจากนี้ก็กลับโรงแรมค่า
วันที่ห้า
วันก่อนหน้านี้ชิลกันไปละ ได้เวลาไม่ชิล ต้องไปสำรวจสถานที่ท่องเที่ยวของเขาเพิ่ม มาทั้งที
วันนี้แพลนคือจะไปโบสนอเธอแดมกับห้าง ลาฟาเยด Lafayette เยดจริงๆนะ....
ไปถึงเราก็ต้องทำสิ่งที่เราโปรดปรานมากที่สุด...กินค่ะ
แต่ก่อนกินก็ต้องถ่ายรูปสินะ นี่คือหนทางไปสู่ร้านอาหารค่ะ
ช่างมีอุปสรรคเยอะมากมายเสียเหลือเกิน
ถึงแล้วค่ะ
วันนี้มาลุกลุยๆไม่กลัวไคร เพราะฉนั้นสั่งนี่เลยค่ะ หอยทาก กับสเต็กจิงโจ้ค่ะ
เพื่อนเราก็สั่งอะไรซ้ำๆ เรามันเป็นพวกชอบลองของ ทะเล้น ขอลองอะไรใหม่ๆหน่อยละกันนะ
มันก็อร่อยดีนะ อร่อยแบบอธิบายไม่ค่อยถูก บอกเลยว่าเจ้าของร้านน่ารักมากกก
บริการเริศเหมือนเราเป็นเจ้าหญิง และบริการคนอื่นๆดีด้วยคะ
คนที่นี่น่ารักค่ะ ร้านที่เราไปเป็นร้านที่โล่งมาก เราเป็นลูกค้าคนแรก แต่พอเรื่อยๆก็มีคนเข้ามา
เราชอบเจ้าของร้านมาก เขาดูรักร้านตัวเอง และพึงพอใจกับสิ่งที่เขามีอยู่
ยิ่งเป็นแรงบันดาลใจให้เราเปิดร้านอาหารมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ
พอทานเสร็จเราก็มุ่งหน้าไปที่โบส
น้องทัวร์คะ...จะมาลงพร้อมกิทำไมคะ
เราก็ได้แต่ยืนถ่ายอยู่ข้างหน้าโบส กับคุณลุงที่มองเราทุกฝีเก้า
คือมันฮาตรงที่คุณลุงนางมองดิฉันทุกฝีเก้าที่นางเดิน คือไรคะ? สวยก็เค้ามาชมสิคะ
หรือว่าประหลาด.....เออเค้ามาบอกสิวะจะได้รู้
ช่างเหอะไปต่อคะ ไปเยดกันต่อ
ไปก็ไม่ได้ทำอะไรค่ะเพราะหมดตรุดไปกับวันก่อนหน้านี้แล้ว เฮ้ออออออออออ
ก็ได้แต่ไปนั่งทานอะไรเบาๆ...เบาๆจริงๆนะ
ทานเสร็จก็ซื้อของไปทานต่อคะ 55555555 ไม่มีวันต่อไปที่จะต้องถ่ายรูปละ
ไม่ต้องลดแล้วน้ำหนัก ลุย!กินตามใจปาก ไม่มีแฟนมาบ่นว่าเราอ้วนซะอย่าง
กินมันเข้าไปเถอะค่ะถ้ามีความสุข
ขนมที่ซื้อมาจากที่เยดเสร็จแล้วคะ
วันสุดท้าย
วันสุดท้ายแล้วสินะ
แพลนคือ กลับบ้านให้ได้ค่ะ
ก็ไม่มีอะไรมาก เราก็ยังเกบทุกเม็ดเหมือนเดิม
บอกแล้วว่าได้อยู่ห้องสูงสุด และดีสุด พูดเลยว่างานนี้ไม่กลัวตายค่ะ ตายตรงนี้ก็คุ้ม
เวลาไปเที่ยวอย่าไปกับทัวร์คะ ไปเองแล้วเราจะได้อะไรมามากกว่า
ก่อนลาจากโรงแรมก็เก็บค่ะ แต่อาหารอย่าไปดู ไม่น่าทานแต่อร่อยค่ะ ปล่อยมันไป
กลับบ้านค่ะ
ถึงบ้านด้วย
ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ อยากจะแชร์ประสบการณ์ว่า
อยากไปไหน ก็ไปค่ะ
อยากทำอะไร ก็ทำค่ะ
อยากพูดอะไร ก็พูดค่ะ แต่ต้องคิดก่อนแล้วพูดแบบถนามน้ำใจ แต่ถ้าสนิท ให้ด่าค่ะ
บอกรักพ่อแม่และคนรักเยอะๆนะคะ เราไม่รู้จริงๆ ว่าพรุ่งนี้เราจะตายรึปล่าว
หลังจากเที่ยวครั้งนี้ทำให้เรารู้ว่าชีวิตมีค่ามาก ทุกๆนาที อะไรๆก็เกิดขึ้นได้
และเราชอบเดินทางมากๆค่ะ ไครชอบมากจริงๆก็ชวนเราไปได้นะหลังไมค์ ขอเป็น ญ ลุยๆไม่กลัวอะไร
เราอยากไปแทบแอฟค่ะ กับบราซิล
ถ้า ช หล่อเราจะเพิ่มเปอเซนต์ให้ค่ะ 5555555555
ล้นเล่นนะ เที่ยวให้หนุกกันนะค้าาา
6 days in Paris x 2
วันที่สี่
จำไม่ค่อยได้ละ นานเกินต้องดูรุปถึงจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
เราทั้งสองเริ่มต้นวันใหม่ด้วยการ ถ่ายรูปค่ะ
เก็บมันทุกเม็ดมาทั้งทีต้องเอาให้คุ้ม ลิฟท์ก็ถ่ายค่ะงานนี้
แพลนของวันนี้คือถ่ายรูปเบาๆแล้วก็เดินช้อปปิ้งในย่าน Champ Elysee แล้วก็ถ่ายรูปกับประตูชัยค่ะ
เราเรียกประตูชัยว่าอนุสาวรีชัย เพราะมันก็เด่นๆเหมือนของที่บ้านเราเนี่ยแหละ
เพื่อนราเป็นคนหาสถานที่ ส่วนเราต้องเป็นคนหาทางไปให้ได้ งานนี้มีอากู๋ (google) ช่วยพยุงให้ทริปนี้รอดค่ะ
อาหารเที่ยงก็ไปทานที่ Laduree น่าจะเป็นที่รู้จักของคนไทย เห่อกันดีนักขอไปจิบชาต้บตำหรับของเขา
ให้คนที่บ้านอิจฉากันซะหน่อยเหอะนะ
ก่อนกินก็ถ่ายค่ะ บอกแล้วว่าเก็บทุกเม็ด หลัจากนี้อาหารค่อยตามมานะคะ XD
เพื่อนเราสั่งมินิเบอเกอร์
กินเสร็จแล้วก็ไปต่อค่ะ......ไปกินต่อ ขอบอกเลยงานนี้เราจัดกินอย่างเดียว
เราเดินไปกินไปก็มีนักท่องเที่ยวมาถ่ายรูปเรา....ถ่ายทำไมคะ สวยสินะ ฮิๆๆ หรือว่าเราประหลาดหว่า....
คนที่นี่มันยังไง ไม่เข้าใจวุ้ เขาแอบถ่ายเรา แต่เราดันเห็นก็เลยย้มให้กล้องกับโพสท่าเสี่ยวๆให้เขาไปหนึ่งดอก
ไม่เป็นไรเราสามารถหามุมได้ ปกติเพื่อนที่ไปด้วยจะถ่ายรูปไม่เป็นคนนี้คือหนึ่งในนั้น
เราต้องคอยบอกว่า ยืนตรงนี้นะ แล้วกดตามที่เค้าบอก T^T เกลียดคนถ่ายลวกๆจริงๆเบย
เอาเหอะ คนมันถ่ายไม่เป็นนี่เนอะ แต่เราก็ได้รูปที่เราต้องการมา ดีมาก!
ถ้าสังเกตุดีดีจะเห็นว่ามุมขวาบนประตูมันแอบซ่อมอยู่ ฮืออออออ
ไม่เป็นไรเราได้ไปเยือนมาละ โอเครถ่ายรุปเสร็จทั้งคู่ ก็ได้เวลาไปต่อค่ะ
ไปไหนต่อคะ.......ไปกินต่อค่ะ
งานนี้เรายังไม่หุบปากเลยคะ ทั้งกินทั้งพูด แต่มันอร่อยจริงๆนะ
เราอยากเป็นเซฟค่ะ เวลาเราเรียนอยู่ที่อังกฤษ ตอนเพื่อนมาหาเราจะทำกับข้าวให้ชุดใหญ่
เราชอบตอนที่ทุกคนนั่งคุยกันและกินอย่างมีความสุขค่ะ ถึงจะน้ำเน่าแต่เราว่ามันเป็นช่วงเวลา
ที่ดีที่น่าจดจำไว้ในชีวิตค่ะ
พอเสร็จเราก็ไปเดินเล่นกันต่อ สักพักเราก็เหลือบไปมองเห็นแหวนสีทอง...ตกอยู่
"แหวนไครวะแก ไม่น่าใช่ของกิ" คือในมือเรามีแหวนอยู่เกือบ ห้า หก วง
เพื่อนเรามันถ่ายรูปอยู่มันจึงไม่ได้ฟังเรา
สักพักมี ญ แก่คนนึงเดินเข้ามาแล้วพูดภาษาฝรั่งเศสใส่
ประมาณว่า เอาไปสิเก็บไว้ หน้าตาเธอน่ากลัวนิดนิดแต่เราก็เออ ออ ไปกับเขา
เออเก็บก็ได้ให้กิเอา เดินห่างออกไปห้าเมตร แล้วก็เดินกลับเข้ามาใหม่
แล้วก็บอกประมานว่า นี่ทองแท้นะ เอาไปสิ เก็บไว้
กิก็ทำหน้าแบบ กิก็ถืออยู่นี่ไงแสสสสสสสสสสสส
แล้วชีก็เดินออกไปอีกรอบ แล้วก็เดินกลับเข้ามาอีกรอบ....ไม่ใช่ละ
เจ้ต็อกหันมาพอดีแล้วก็บอกว่า ไม่ใช่ละมิง
ชีกลับมาพร้อมกลับประมานว่า ขอตัง....จบค่ะ มิงเอาแหวนมิงไปเลยค่ะก่อนที่ดิฉันจะปาทิ้ง
เราก็ให้แหวนเขาคือไปแล้วก็ตะโกนใส่หน้าเขาไปว่า NO! กิไม่ให้ว้อย
พอเราหันหลังก็เห็นว่ามี ญ แบบเขาอีกสามคนกำลังเดินเข้ามา
เรารีบคว้ามือเพื่อนเราแล้วเดินไปอย่างเร็ว.....รอดค่ะงานนี้ หลังจากเหตการครั้งนี้
คนที่ชอบเข้ามาถามว่า Can you speak english? (พูดปะกิดได้มั้ย)
เราก็จะหันไปแล้วบอกว่า NO!!@@!$#@$ ให้พวกมันเงิบไปสักพัก แล้วใช้จังหวะนั้นหนีค่ะ
เทคนิกการหนีโจรของเรา เริ่ดค่ะพูดเลย
พอเสร็จเราก็เดินไปเรื่อยๆๆๆช้อปไปเรื่อยๆ
อ่าว....ทำไมมาโผล่ไอเฟลวะ........อ้ะไม่เป็นไร หาไรกินแถวนี้ละกัน
กินอีกและค่ะงานนี้ ขี้เกียดบรรยายอาหารละ กินเหนื่อยมาก XD
วันที่ห้า
วันก่อนหน้านี้ชิลกันไปละ ได้เวลาไม่ชิล ต้องไปสำรวจสถานที่ท่องเที่ยวของเขาเพิ่ม มาทั้งที
วันนี้แพลนคือจะไปโบสนอเธอแดมกับห้าง ลาฟาเยด Lafayette เยดจริงๆนะ....
ไปถึงเราก็ต้องทำสิ่งที่เราโปรดปรานมากที่สุด...กินค่ะ
แต่ก่อนกินก็ต้องถ่ายรูปสินะ นี่คือหนทางไปสู่ร้านอาหารค่ะ
ช่างมีอุปสรรคเยอะมากมายเสียเหลือเกิน
ถึงแล้วค่ะ
เพื่อนเราก็สั่งอะไรซ้ำๆ เรามันเป็นพวกชอบลองของ ทะเล้น ขอลองอะไรใหม่ๆหน่อยละกันนะ
บริการเริศเหมือนเราเป็นเจ้าหญิง และบริการคนอื่นๆดีด้วยคะ
คนที่นี่น่ารักค่ะ ร้านที่เราไปเป็นร้านที่โล่งมาก เราเป็นลูกค้าคนแรก แต่พอเรื่อยๆก็มีคนเข้ามา
เราชอบเจ้าของร้านมาก เขาดูรักร้านตัวเอง และพึงพอใจกับสิ่งที่เขามีอยู่
ยิ่งเป็นแรงบันดาลใจให้เราเปิดร้านอาหารมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ
พอทานเสร็จเราก็มุ่งหน้าไปที่โบส
น้องทัวร์คะ...จะมาลงพร้อมกิทำไมคะ
เราก็ได้แต่ยืนถ่ายอยู่ข้างหน้าโบส กับคุณลุงที่มองเราทุกฝีเก้า
หรือว่าประหลาด.....เออเค้ามาบอกสิวะจะได้รู้
ช่างเหอะไปต่อคะ ไปเยดกันต่อ
ก็ได้แต่ไปนั่งทานอะไรเบาๆ...เบาๆจริงๆนะ
ไม่ต้องลดแล้วน้ำหนัก ลุย!กินตามใจปาก ไม่มีแฟนมาบ่นว่าเราอ้วนซะอย่าง
กินมันเข้าไปเถอะค่ะถ้ามีความสุข
วันสุดท้ายแล้วสินะ
แพลนคือ กลับบ้านให้ได้ค่ะ
ก็ไม่มีอะไรมาก เราก็ยังเกบทุกเม็ดเหมือนเดิม
เวลาไปเที่ยวอย่าไปกับทัวร์คะ ไปเองแล้วเราจะได้อะไรมามากกว่า
ก่อนลาจากโรงแรมก็เก็บค่ะ แต่อาหารอย่าไปดู ไม่น่าทานแต่อร่อยค่ะ ปล่อยมันไป
กลับบ้านค่ะ
ถึงบ้านด้วย
ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ อยากจะแชร์ประสบการณ์ว่า
อยากไปไหน ก็ไปค่ะ
อยากทำอะไร ก็ทำค่ะ
อยากพูดอะไร ก็พูดค่ะ แต่ต้องคิดก่อนแล้วพูดแบบถนามน้ำใจ แต่ถ้าสนิท ให้ด่าค่ะ
บอกรักพ่อแม่และคนรักเยอะๆนะคะ เราไม่รู้จริงๆ ว่าพรุ่งนี้เราจะตายรึปล่าว
หลังจากเที่ยวครั้งนี้ทำให้เรารู้ว่าชีวิตมีค่ามาก ทุกๆนาที อะไรๆก็เกิดขึ้นได้
และเราชอบเดินทางมากๆค่ะ ไครชอบมากจริงๆก็ชวนเราไปได้นะหลังไมค์ ขอเป็น ญ ลุยๆไม่กลัวอะไร
เราอยากไปแทบแอฟค่ะ กับบราซิล
ถ้า ช หล่อเราจะเพิ่มเปอเซนต์ให้ค่ะ 5555555555
ล้นเล่นนะ เที่ยวให้หนุกกันนะค้าาา