เจอพนักงานจากเทศบาลมาสำรวจที่บ้าน แต่ทำตัว...

ขอใช้พื้นที่ตรงนี้ระบายหน่อยนะคะ

เรื่องมันมีอยู่ว่าตอนนี้มหาวิทยาลัยยังไม่เปิด เราก็เลยอยู่บ้านเฉยๆ
วันนี้เราอยู่บ้านกำลังใส่สมอลทอล์คฟังเพลงในยูทูปอยู่
เราอยู่บ้านกับแม่ที่เพิ่งขาหักมา และกับยายที่หูตึงพูดอะไรด้วยทีต้องตะโกนดังๆ(คุยกันปกติเหมือนทะเลาะกัน --)
แล้วมันมีพนักงานจากเทศบาลเข้ามาสำรวจอะไรสักอย่างที่บ้านเรา
อันนี้ต้องขอบอกก่อนว่าบ้านเราเป็นบ้านริมน้ำ ไม่มีทางเข้า-ออกนอกจากการสัญจรทางเรือเท่านั้น
ถ้าจะมาบ้านเราต้องใช้เรือข้ามฟากมาหรือไม่ก็ต้องเข้าทางบ้านข้างๆ
คือต้องเข้ามาทางบ้านเค้าแล้วเดินผ่านบ้านเค้าเข้ามาอีกประมาณ 100 m.
บ้านเรามีหมาแก่ๆอยู่ตัวหนึ่ง ขนาดเดินมันยังจะไม่ไหว เรื่องเห่านี่...ไม่ได้ยินเสียงมันเห่ามาชาติกว่าๆแล้ว
ต่อที่มีคนจากเทศบาลมาสำรวจที่บ้านเรา รวมถึงบ้านแถวๆนั้นด้วย
เค้าก็สำรวจมาเรื่อยๆจนถึงบ้านข้างๆ แล้วก็บ้านเรา แต่เราฟังเพลงอยู่ในห้องเลยไม่ได้ยินตอนที่เค้าตะโกนเรียก
ยายก็หูตึง นอนอยู่ไม่ได้ยิน แม่ก็ขาหักแต่แม่ได้ยิน เราไม่รู้ว่าเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นบ้าง?
รู้อีกทีได้ยินเสียงแว่วๆจึงเดินออกไปดู เห็นผู้ชายคนหนึ่งเค้ายืนอยู่ที่บ้านข้างๆ
ตอนนั้นเหมือนเค้าเถียงๆอะไรสักอย่างกับแม่เรา แบบตะโกนเถียงกันอ่ะนะ
เค้าก็ไม่เดินมา แม่เราขาหักจะให้เดินไปยังไง
พอเค้าเห็นเราเค้าก็ตะโกนมาว่า"บ้านเลขที่เท่าไร บ้านคุณน่ะ"อยู่2-3ครั้ง แล้วเราก็กำลังเบลอๆ
ถ้าเป็นคุณ คุณจะตะโกนบอกบ้านเลขที่ของคุณไปมั๊ย? เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตาลุงคนนั้นเป็นใคร
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าวันนี้เทศบาลจะมาสำรวจ แล้วก็ไม่เข้าใจว่าเค้าจะตะโกนคุยกับเราทำไม?
ทำไมไม่เดินมาหา? เค้าไม่ได้มาคนเดียวนะ เค้ามากันประมาณ5-6คน
แต่คนอื่นๆยืนรวมกับเจ้าของบ้านข้างๆอยู่(เดาว่าคงสำรวจ/สอบถามกันอยู่นั่นแหละ)
เราไม่ได้ตะโกนตอบไปนะว่าบ้านเลขที่เท่าไร
เสร็จแล้วแม่เราก็ตะโกนไปว่า"แล้วทำไมไม่เดินมา"ตาลุงคนนั้นก็ทำท่าหัวเสียแล้วเดินไปสมทบกับคนที่มาด้วย
สักพักแกก็เดินกลับมายืนที่เดิมอีก ตะโดนมาทางเราบอกว่า"เดินมาคุยตรงนี้ซิ"แล้วชี้มือไปที่ข้างหน้าเค้า
เราไม่เข้าใจ ทำไมเค้าไม่เดินมาเหรอ? แล้วจะให้เราเดินไปนี่นะทั้งๆที่อีกนิดเดียวเดินมา30-40ก้าวก็ถึงบ้านเราแล้ว
มันเป็นหน้าที่ของเค้านี่นา จะมาให้คนอื่นเค้าร่วมมือ แต่ดูสิ่งที่ตัวเองทำ!
เราก็นิ่ง แม่เราก็อารมณ์ขึ้นตะโกนไปว่า"ถ้ากลัวหมามากก็ไม่ต้องเดินมา"
เราเลยอ๋อ! คงกลัวหมาบ้านข้างๆที่สำรวจอยู่

แต่น่าแปลกใจเนอะ ก็ยืนคุยกับเจ้าของบ้านอยู่แท้ๆบอกไม่กล้าเดินผ่านหน้าบ้านเค้ามาบ้านเรา(บ้านข้างๆเลี้ยงหมา ดุอยู่เหมือนกัน)
เราก็ออกไปยืนหน้าบ้าน ตาลุงคนนั้นชี้มาที่เรา แล้วบอกว่า "ดู! ยังจะมายืนเท้าเอวอีก"
เอิ่ม...เรายืนเท้าเอวมองเค้าอยู่ ซึ่งเรามั่นใจมากๆว่าตอนนั้นสีหน้าเราคือสงสัยและกำลังมองดูสถานการณ์
ไม่ใช่สีหน้าหาเรื่องแต่อย่างใด อันนี้มั่นใจมากกกกกกกกกกกกก
แปลกมั๊ย? ยืนเท้าเอวเฉยๆตอนเผลอ ยังโดนหาเรื่อง(ต่อไปจะไม่ยืนเท้าเอาแล้ว --)

เสร็จแล้วตาลุงคนนั้นก็บอกว่า"ถ้างั้นก็ไม่ต้องเอาของชำร่วย เอาของมาแจกให้ยังจะไม่เอาอีก!"
พูดตะโกนมาเหมือนประชด --
เอิ่ม...อยากจะบอกว่าเราไม่ได้เห็นแก่ของกิ๊กก๊อกขนาดนั้น เรายังไม่ได้เดินไปหาเค้านะ
เพราะสถานการณ์ตอนนั้นคือ เค้ายืนพูดอะไรกับคนของเค้าไม่รู้ เดาได้ว่าด่าเราอยู่ แต่เราฟังไม่ชัด
แม่เราก็ขึ้นอีกเหมือนกัน ด่าไปกระทบเค้าเหมือนกันอันนี้ยอมรับ
ประมาณว่า"ถ้ากลัวหมามากก็ไม่ต้องมา เจ้าของบ้านเขาก็อยู่จะกลัวอะไร"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้"ทีตอนหาเสียงล่ะมาถึงหัวกระไดบ้าน ทีตอนนี้เดินมาไม่ถึง100m.จะเป็นจะตาย" เอิ่ม...แรงค่ะ ยอมรับ
เวลาผ่านไปสัก1-2นาที เราก็ยังยืนอยู่ที่เดิน พร้อมกับบอกแม่ตลอดว่า"เงียบๆเหอะแม่ จะไปมีเรื่องกันทำไม"

สักพักตาลุงก็เดินมาอยู่ที่เดิมพร้อมกับตะโกนบอกเราว่า"เดินมาหน่อยซิๆ"
ณ ตอนนั้นถ้าเป็นคุณ คุณจะเดินไปหามั๊ย?
เราไม่เดินอ่ะ เราไม่รู้ว่ามาสำรวจอะไร เราตอบไม่ได้ บวกกับตาลุงท่าทางไม่เป็นมิตรคนนั้น
ถ้าเดินไปถึงตาลุงต่อยเราขึ้นมาจะทำยังไง? แล้วบ้านเรากับบ้านข้างๆไม่ค่อยถูกกันด้วยค่ะ
หมาบ้านเค้าชอบเดินมาป้วนเปี้ยนแถวบ้านเราบ่อยๆ เกือบจะกัดเราตั้งหลายครั้ง
ถ้าเทียบกับตาลุงคนนั้นที่ยืนกับเจ้าของบ้านอยู่แล้ว
กับเราที่เป็นฝ่ายเดินเข้าไปหาคนเดียว ถ้าหมามันจะกัด คุณคิดว่าหมามันจะกัดใครมากกว่ากันคะ?
เราเลยตะโกนไปว่า...
"ก็เดินมาหน่อยไม่ได้เหรอคะ แม่หนูขาหัก หนูก็ไม่รู้เรื่อง จะให้แม่หนูเดินไปหรือยังไง"
"ถ้ากลัวหมา เจ้าของบ้านเค้าก็ยืนอยู่ข้างๆนั่นไงคะ"
"เดินมาตรงนี้ ใกล้ๆหน่อยไปได้เหรอ แล้วจะให้หนูเดินไปยังไง หนูก็กลัวหมาเหมือนกัน"
"ลุงอยู่กับเจ้าของบ้านก็ให้เขาพามานิดนึงไม่ได้เหรอคะ"
"ถ้ากลัวหมาบ้านหนู ไม่ต้องกลัวค่ะ มันไม่เคยกัดใครเลย มัแก่แล้ว"ประมาณนี้...เราก็จำคำพูดตัวเองไม่หมด
แต่สาบานได้เลยว่าเราแทนตัวเองว่า หนู ทุกคำ และพูด คะ/ค่ะ ตลอด
ด้วยน้ำเสียงที่ปกติ(แต่ตะโกนคุยกันนะ ออกจะเสียงดังหน่อยล่ะ)
ตาลุงคนนั้นก็หันไปคุยกับคนที่มาด้วยกันว่าอะไรสักอย่าง
แต่เรารู้ว่าเค้ากำลังว่าเรา เสร็จแล้วเค้าก็เดินกลับออกไป พร้อมกับพวกของเขา
ส่วนยายเราตอนนั้น...ยังหลับไม่รู้เรื่องเลยค่ะ --
เหตุการณ์มันเกิดเร็วมากเลย เราอยากรู้ว่าถ้าเป็นคุณ คุณจะทำยังไงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเหรอ?
หลังจากนั้นแม่เราก็บอกเราว่า ตาลุงคนนั้นบอกว่า"ถ้าไม่เดือดร้อน ไม่มาหรอก!"คืออะไร? เค้าเดือดร้อนอะไร?
เค้าทำงานเรารู้ แต่ถามหน่อยว่า 1)เดินมาอีกไม่ถึง100m.จะตายมั๊ย?
2)กลัวหมา กลัวได้ แต่ยืนอยู่กับเจ้าของบ้าน(บ้านข้างๆ)มีคนอยู่ด้วยเยอะแยะ หมามันคงกัด... กับเราเดินเข้าไปหาคนเดียวนี่นะ
3)ทำงานราชการควรสุภาพกว่านี้ไม่ใช่เหรอค่ะ นี่เราไม่ได้ยินแม้แต่คำว่า"ครับ"หลุดจากปากตาลุงคนนั้นเลย
4)ทำงานราชการต้องพูดประชดกับคนที่คุณกินภาษี เมื่อไม่ได้ดั่งใจคุณอย่างนี้ด้วยเหรอ?
5)เราเหมือนไม่ให้ความร่วมมือกับทางการมั๊ยคะ? ผิดมากมั๊ย? ในสถานการณ์แบบนี้!
6)การที่เราจะร่วมมือกับทางเทศบาลจะต้องร่วมมือด้วยเพราะเห็นแก่ของเล็กๆน้อยๆที่ให้มาด้วยเหรอ?
7)เราค่อนข้างซีเรียสนะ เค้าจะดิสเครดิตเรามั๊ย?
8)ทำไม? เค้าไม่เดินมาหา ถ้าตั้งใจจะมาสำรวจทุกบ้าน แต่เข้าไม่ถึงทุกบ้าน อย่ามาดีกว่าค่ะ

ช่วยออกความคิดเห็นกับเรื่องของเราหน่อยนะ จะทำยังไงเมื่อเจอเหตุการณ์แบบนี้ เราเซ็งมากๆเลยตอนนี้ --