เป็นอีกหนึ่งคนที่เจอฤทธิ์มนุษย์ป้าหลายๆครั้ง แต่...ก็เหมือนเริ่มระลึกชาติมาได้ว่า
เราก็เคยเป็นมนุาย์ป้า!!
แต่ตอนนั้น ไม่รู้ตัวว่ามันน่ารังเกียจนะ มันเป็นการเอาเปรียบนะ มันละเมิดสิทธิคนอื่นนะ
ตอนอยู่ม.2 เนียนๆแซงคิวซื้อข้าวที่โรงอาหาร คือโรงอาหารค่อนข้างแคบพื้นที่ให้เข้าแถวไม่มี
ส่วนใหญ่ก็จะเรียงหน้ากระดานสั่ง หางแถวน่าจะอยู่ทางซ้าย แต่เราเข้าขวาแล้วสั่งเลย แล้วก็ได้เลย
คนทางซ้ายประมาณ 3 คนมองตาเขียวใส่ แต่เรากลับรู้สึก โชคดีจัง
ตอนอายุ 16 ไปงานกาชาดที่สวนอัมพร แล้วมันก็จะมีซื้อครีมราคาถุก ของเหมาราคาถุกๆ แล้วด้วยความอยากได้
ก็จะมีลังกระบะใส่ของเพื่อขายโดนรุมๆโดยคนเยอะๆ เราก็ไปรุมกะเค้าด้วย แล้วก็เหมือนแย่งๆหยิบๆมาจากมือของหลายคนด้วย
แต่ก็รู้สึกชนะอีกนะแหละ ฉันทำได้ เย้ๆๆๆ
ตอนอายุ 19 ไปซื้อของที่ห้างบีใหญ่ ก็จะมีโปรโมชั่นซื้อนู้นนี่นั้นครบเท่านั้นเท่านี้ก็จะได้ของแถมที่จุดแลกของ
บางครั้งซื้อไม่ครบหรือไม่ตามเกณฑ์ ก็จะเนียนๆบอกพนักงาน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นักศีกษาฝึกงาน ตอนที่มีคนมารุมเยอะๆ
ว่าฉันได้นะ ซื้อครบนะ บางทีเค้าก็ดูไม่ระเอียดเพราะคนเยอะ เราก็จะได้มาฟรี ก็รู้สึกเหมือนทำศึกชนะมา
ตอนอายุ 20 ซื้อของที่ดอกบัว กะว่าจะซื้อของนิดหน่อยเลยหยิบแค่ตะกร้า แต่หนัก เจอรถเข็นจอดอยู่ไม่มีของก็เลยลากมา
แล้วสักพักได้ยินเสียงผู้ชายบ่นว่ารถเข็นไปไหน แต่เราก็ไม่ได้เอาไปคืนนะ ด็เนียนๆเข็นต่อไป พร้อมกับคิดว่าใครจะรู้ว่ามีเจ้าของ
แล้วก็มีอีกหลายเหตุการณ์ที่จำช่วงอายุไม่ได้ แต่ว่าส่วนใหญ่ก็จะทำในช่วงอายุไม่เกิน 22-23 เช่น ขึ้นรถไฟฟ้าก็ยืนช่องลูกศรชี้ออก
หาที่นั่งแล้วเอาของวางจองที่ให้เพื่อน แต่ตอนนั้นความรู้สึกคือ เหมือนจะภูมิใจ ดีใจ ที่เราได้ผลประโยชน์ โดยที่ไม่คิดหรอกคะว่า
จะมีคนด่า หรือว่าตามหลัง ที่เป็นแบบนั้น เพราะใครๆก็ทำกัน แล้วก็ไม่รับรู้ความรู้สึกของคนที่โดนเอาเปรียบด้วย แล้วพอมันเห็นว่าคนอื่นทำได้
เราก็น่าจะทำได้ พอเริ่มมาอยู่ในโลกโซเชี่ยล (ประมาณปี 2009) เราก็ได้รับรู้ความคิดเห็น และมุมมองของคนอื่นที่มีต่อการกระทำแบบนี้
มันเลยทำให้รู้สึกตัว แล้วก็ละอายที่ทำำเหตุการณ์แบบนั้นอีก
จริงๆที่ตั้งกระทู้มาเพราะ เราเคยเป็นมนุษย์ป้ามาก่อน ด้วยจะว่ารู้เท่าไม่ถึงการณ์ด้วย (แอบแถนะคะนี่)
แต่หลักๆก็คือ เพราะเราไม่รู้และไม่สนใจว่าคนอื่นจะคิดยังไงจริงๆ แต่พอรู้มันก็เลยไม่ทำอีก
ตอนนี้คือเห้นว่ามีหลายคนอาจไม่พอใจที่มีการนำภาพ หรือเหตุการณ์ที่มนุษย์ป้าก่อวีรกรรม มาแฉ หรือเล่าสู่กันฟัง
แล้วมองว่าไม่เคารพผู้ใหญ่บ้าง หยวนๆไปเหอะน่า
อย่างน้อยกระทู้นี้อาจทำให้หลายคนเข้าใจว่า มนุษย์ป้า คืออะไร ไม่จำกัดอายุ หรือเพศ แต่มีการกระทำที่เอาเปรียบผู้อื่น สร้างความเดือดร้อน
สร้างความรำคาญใจแก่ผู้อื่นโดยไม่แคร์ใครเลย นอกจากผลประโยชน์ และความสบายที่ตัวเองได้รับ
เราเห็นด้วยกับการนำเรื่อง มนุษย์ป้า มาแชร์นะคะ เพราะอย่างน้อยคนที่มีพฤติกรรมเหล่านี้จะได้รู้ตัวว่า สิ่งที่ทำมันไม่ดีนะ
สังคมที่เราใช้ชีวิตอยู่เค้าไม่ยอมรับ เค้าเดือดร้อนนะ เผื่อจะได้ลดพฤติกรรมเหล่านี้ลงบ้าง
สุดท้ายจะเล่าเรื่องที่เจอมนุษย์ป้าเล่นงานบ้างนะคะ ส่วนใหญ่จะยอมเพราะคิดว่าเป็นเวรกรรมที่เคยทำไว้กะคนอื่น
เข้าแถวซื้อบัตรศูนย์อาหาร
คือไปแถวๆเซ็นทรัลบางนาคะ แต่ไปทำธุระแต่เช้า ก้หิว เลยแวะกินข้าวในศุนย์อาหารที่ห้างข้างๆ ข้างหน้ามีผู้ชายต่างชาติกำลังคุยอยู่กะพนักงาน
เราก็ต่อแถวไป สักพักมีมนุษย์ป้าวัย 30 ต้นๆ มายืนข้างๆชายต่างชาติคนนั้น เราก็ไม่ได้ว่าอะไรคิดว่ามาด้วยกัน (ตอนนั้นก็เริ่มมีคนมาต่อหลังเราละ)
พอชาวต่างชาติได้เสร็จธุระออกไป ผู้หญิงคนนั้นก็ตัดหน้าเราเลย เราก้บอกไปด้วยน้ำเสียงดีๆนะคะ ว่าพี่คะ ต่อแถวสิคะ นี่แถวนี้ เจ้แกก็ส่งสยตาจิกๆมา
พร้อมกับบอกว่า ก็ต่อแถวอยู่นี่ไง เห็นไหมต่อจากคนเมื่อกี้ เราก็เอ๋อๆบอก แต่หนูมาก่อนนะคะ ต่อตั้งนานแล้ว พี่มาทีหลัง แต่เจ้แกก็บอก ฉันมาก่อน ตอนฉันมายังไม่เห็นเะอเลย แล้วเจ้แกก็วางเงิน100บาทแล้วพนักงานก้แลกบัตรให้แกปล้วก็ไป เราก็เอ๋อๆ งงๆ คือจำได้ว่าฉันมาก่อนนะ
เข้าแถวจ่ายค่าของ
ซื้อของที่ห้างดอกบัว เข้าคิวนานมาก ในที่สุดก็ถึงคิวเรา จู่ๆก็มีมนุษย์ป้าวิ่งมายืนข้างๆแล้วบอกว่า น้องคะให้พี่คิดเงินก่อนได้มั้ยคะ พี่มีของแค่ 7-8 ชิ้นเอง
เราก็ยิ้มให้แต่ไม่พูดอะไร (ของเรามีแค่ 5 ชิ้นเอง น้อยกว่านะ) หันไปยิ้มให้พนักงานคิดเงินอีกที พนักงานก็กำลังหยิบของเราแสกน
เจ้แกก็เอาของมาวางทับของเราแล้วบอก น้องๆคิดให้พี่ก่อนสิ พี่บอกน้องเค้าแล้ว คืออะไร!! ฉันอนุญาติตินไหน ตอนยิ้มหรอ
แต่น้องพนักงานน่ารักมากคะ บอกว่าต้องขอดทษด้วยคะ เราจะบริการลูกค้าตามลำดับคิวนะคะ และพี่ผู้หญิงคนนี้ก็ยังไม่ได้เอ่ยปากให้คิดให้พี่ก่อนนะคะ
ต้อวขอโทษด้วยคะ อิอิ สะใจคะ ก็เลยหันไปยิ้มให้มนุษย์ป้าอีกที แกก็เลยเดินออกไปเคาท์เตอร์อื่น
เข้าคิวกดเงินที่ตู้เอทีเอ็ม
วันเงินเดือนออก พนักงานเงินเดือนก็จะไปออตามตู้เอทีเอ็มเพื่อรับทรัพย์ที่มาช้าไปไวกันให้เต็มไปหมด แฟนเราก็ไปเข้าแถวเพื่อจะกดเงินเหมือนกัน
เราก็ไปยืนรอด้วยข้างๆ เพื่อยืนคุยหนุงหนิงไปมา อีก2คิวก็ถึงแล้ว จู่ๆเพื่อนที่ทำงานของแฟนก็เดินมาบ่นๆเรื่องร้อน อุ้ยยคนเยอะจัง คิวยาวมาก
พี่ต้องไปจ่ายบิลที่นู้นนี่อีก อะๆๆฝากกดเงินด้วยสิ รหัสXXXX นะกดมาให้หมื่นนึงนะ แล้วพี่แกก็ไปอย่างไว เรากะแฟนก้อึ้งๆกัน คนในแถวที่ต่อหลังแฟนเรามาองมาเป้นตาเดียวเลย เราก็เลยเอาบัตรมาแล้วไปเข้าแถวต่อหลังให้เอง สงสารแฟนคะ คนในแถวก็เลยยิ้มๆดูอารมณ์ดีขึ้น พอพี่แกวนกลับมาแกก็บ่น
ว่าทำไมยังไม่ได้อีก ทำไมมายืนหลังละเมื่อกี้เห้นจะได้คิวกดละ เราก็เลยอ้างว่าเมื่อกี้เงินหมดตู้อะ เลยต้องมาเข้าคิวใหม่
ปล.จริงๆเจอมาอีกเยอะคะ แต่ไว้เล่าคราวหลังบ้าง
ปล.2 ปัจจุบัน จขกท. อายุ 27 คะ
สุดท้าย ไม่รู้จะแท็กห้องไหนดี ก็แท็กห้องที่คิดว่าน่าจะเกี่ยวนะคะ
รู้สึกว่าเคยเป็นมนุษย์ป้า
เราก็เคยเป็นมนุาย์ป้า!!
แต่ตอนนั้น ไม่รู้ตัวว่ามันน่ารังเกียจนะ มันเป็นการเอาเปรียบนะ มันละเมิดสิทธิคนอื่นนะ
ตอนอยู่ม.2 เนียนๆแซงคิวซื้อข้าวที่โรงอาหาร คือโรงอาหารค่อนข้างแคบพื้นที่ให้เข้าแถวไม่มี
ส่วนใหญ่ก็จะเรียงหน้ากระดานสั่ง หางแถวน่าจะอยู่ทางซ้าย แต่เราเข้าขวาแล้วสั่งเลย แล้วก็ได้เลย
คนทางซ้ายประมาณ 3 คนมองตาเขียวใส่ แต่เรากลับรู้สึก โชคดีจัง
ตอนอายุ 16 ไปงานกาชาดที่สวนอัมพร แล้วมันก็จะมีซื้อครีมราคาถุก ของเหมาราคาถุกๆ แล้วด้วยความอยากได้
ก็จะมีลังกระบะใส่ของเพื่อขายโดนรุมๆโดยคนเยอะๆ เราก็ไปรุมกะเค้าด้วย แล้วก็เหมือนแย่งๆหยิบๆมาจากมือของหลายคนด้วย
แต่ก็รู้สึกชนะอีกนะแหละ ฉันทำได้ เย้ๆๆๆ
ตอนอายุ 19 ไปซื้อของที่ห้างบีใหญ่ ก็จะมีโปรโมชั่นซื้อนู้นนี่นั้นครบเท่านั้นเท่านี้ก็จะได้ของแถมที่จุดแลกของ
บางครั้งซื้อไม่ครบหรือไม่ตามเกณฑ์ ก็จะเนียนๆบอกพนักงาน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นักศีกษาฝึกงาน ตอนที่มีคนมารุมเยอะๆ
ว่าฉันได้นะ ซื้อครบนะ บางทีเค้าก็ดูไม่ระเอียดเพราะคนเยอะ เราก็จะได้มาฟรี ก็รู้สึกเหมือนทำศึกชนะมา
ตอนอายุ 20 ซื้อของที่ดอกบัว กะว่าจะซื้อของนิดหน่อยเลยหยิบแค่ตะกร้า แต่หนัก เจอรถเข็นจอดอยู่ไม่มีของก็เลยลากมา
แล้วสักพักได้ยินเสียงผู้ชายบ่นว่ารถเข็นไปไหน แต่เราก็ไม่ได้เอาไปคืนนะ ด็เนียนๆเข็นต่อไป พร้อมกับคิดว่าใครจะรู้ว่ามีเจ้าของ
แล้วก็มีอีกหลายเหตุการณ์ที่จำช่วงอายุไม่ได้ แต่ว่าส่วนใหญ่ก็จะทำในช่วงอายุไม่เกิน 22-23 เช่น ขึ้นรถไฟฟ้าก็ยืนช่องลูกศรชี้ออก
หาที่นั่งแล้วเอาของวางจองที่ให้เพื่อน แต่ตอนนั้นความรู้สึกคือ เหมือนจะภูมิใจ ดีใจ ที่เราได้ผลประโยชน์ โดยที่ไม่คิดหรอกคะว่า
จะมีคนด่า หรือว่าตามหลัง ที่เป็นแบบนั้น เพราะใครๆก็ทำกัน แล้วก็ไม่รับรู้ความรู้สึกของคนที่โดนเอาเปรียบด้วย แล้วพอมันเห็นว่าคนอื่นทำได้
เราก็น่าจะทำได้ พอเริ่มมาอยู่ในโลกโซเชี่ยล (ประมาณปี 2009) เราก็ได้รับรู้ความคิดเห็น และมุมมองของคนอื่นที่มีต่อการกระทำแบบนี้
มันเลยทำให้รู้สึกตัว แล้วก็ละอายที่ทำำเหตุการณ์แบบนั้นอีก
จริงๆที่ตั้งกระทู้มาเพราะ เราเคยเป็นมนุษย์ป้ามาก่อน ด้วยจะว่ารู้เท่าไม่ถึงการณ์ด้วย (แอบแถนะคะนี่)
แต่หลักๆก็คือ เพราะเราไม่รู้และไม่สนใจว่าคนอื่นจะคิดยังไงจริงๆ แต่พอรู้มันก็เลยไม่ทำอีก
ตอนนี้คือเห้นว่ามีหลายคนอาจไม่พอใจที่มีการนำภาพ หรือเหตุการณ์ที่มนุษย์ป้าก่อวีรกรรม มาแฉ หรือเล่าสู่กันฟัง
แล้วมองว่าไม่เคารพผู้ใหญ่บ้าง หยวนๆไปเหอะน่า
อย่างน้อยกระทู้นี้อาจทำให้หลายคนเข้าใจว่า มนุษย์ป้า คืออะไร ไม่จำกัดอายุ หรือเพศ แต่มีการกระทำที่เอาเปรียบผู้อื่น สร้างความเดือดร้อน
สร้างความรำคาญใจแก่ผู้อื่นโดยไม่แคร์ใครเลย นอกจากผลประโยชน์ และความสบายที่ตัวเองได้รับ
เราเห็นด้วยกับการนำเรื่อง มนุษย์ป้า มาแชร์นะคะ เพราะอย่างน้อยคนที่มีพฤติกรรมเหล่านี้จะได้รู้ตัวว่า สิ่งที่ทำมันไม่ดีนะ
สังคมที่เราใช้ชีวิตอยู่เค้าไม่ยอมรับ เค้าเดือดร้อนนะ เผื่อจะได้ลดพฤติกรรมเหล่านี้ลงบ้าง
สุดท้ายจะเล่าเรื่องที่เจอมนุษย์ป้าเล่นงานบ้างนะคะ ส่วนใหญ่จะยอมเพราะคิดว่าเป็นเวรกรรมที่เคยทำไว้กะคนอื่น
เข้าแถวซื้อบัตรศูนย์อาหาร
คือไปแถวๆเซ็นทรัลบางนาคะ แต่ไปทำธุระแต่เช้า ก้หิว เลยแวะกินข้าวในศุนย์อาหารที่ห้างข้างๆ ข้างหน้ามีผู้ชายต่างชาติกำลังคุยอยู่กะพนักงาน
เราก็ต่อแถวไป สักพักมีมนุษย์ป้าวัย 30 ต้นๆ มายืนข้างๆชายต่างชาติคนนั้น เราก็ไม่ได้ว่าอะไรคิดว่ามาด้วยกัน (ตอนนั้นก็เริ่มมีคนมาต่อหลังเราละ)
พอชาวต่างชาติได้เสร็จธุระออกไป ผู้หญิงคนนั้นก็ตัดหน้าเราเลย เราก้บอกไปด้วยน้ำเสียงดีๆนะคะ ว่าพี่คะ ต่อแถวสิคะ นี่แถวนี้ เจ้แกก็ส่งสยตาจิกๆมา
พร้อมกับบอกว่า ก็ต่อแถวอยู่นี่ไง เห็นไหมต่อจากคนเมื่อกี้ เราก็เอ๋อๆบอก แต่หนูมาก่อนนะคะ ต่อตั้งนานแล้ว พี่มาทีหลัง แต่เจ้แกก็บอก ฉันมาก่อน ตอนฉันมายังไม่เห็นเะอเลย แล้วเจ้แกก็วางเงิน100บาทแล้วพนักงานก้แลกบัตรให้แกปล้วก็ไป เราก็เอ๋อๆ งงๆ คือจำได้ว่าฉันมาก่อนนะ
เข้าแถวจ่ายค่าของ
ซื้อของที่ห้างดอกบัว เข้าคิวนานมาก ในที่สุดก็ถึงคิวเรา จู่ๆก็มีมนุษย์ป้าวิ่งมายืนข้างๆแล้วบอกว่า น้องคะให้พี่คิดเงินก่อนได้มั้ยคะ พี่มีของแค่ 7-8 ชิ้นเอง
เราก็ยิ้มให้แต่ไม่พูดอะไร (ของเรามีแค่ 5 ชิ้นเอง น้อยกว่านะ) หันไปยิ้มให้พนักงานคิดเงินอีกที พนักงานก็กำลังหยิบของเราแสกน
เจ้แกก็เอาของมาวางทับของเราแล้วบอก น้องๆคิดให้พี่ก่อนสิ พี่บอกน้องเค้าแล้ว คืออะไร!! ฉันอนุญาติตินไหน ตอนยิ้มหรอ
แต่น้องพนักงานน่ารักมากคะ บอกว่าต้องขอดทษด้วยคะ เราจะบริการลูกค้าตามลำดับคิวนะคะ และพี่ผู้หญิงคนนี้ก็ยังไม่ได้เอ่ยปากให้คิดให้พี่ก่อนนะคะ
ต้อวขอโทษด้วยคะ อิอิ สะใจคะ ก็เลยหันไปยิ้มให้มนุษย์ป้าอีกที แกก็เลยเดินออกไปเคาท์เตอร์อื่น
เข้าคิวกดเงินที่ตู้เอทีเอ็ม
วันเงินเดือนออก พนักงานเงินเดือนก็จะไปออตามตู้เอทีเอ็มเพื่อรับทรัพย์ที่มาช้าไปไวกันให้เต็มไปหมด แฟนเราก็ไปเข้าแถวเพื่อจะกดเงินเหมือนกัน
เราก็ไปยืนรอด้วยข้างๆ เพื่อยืนคุยหนุงหนิงไปมา อีก2คิวก็ถึงแล้ว จู่ๆเพื่อนที่ทำงานของแฟนก็เดินมาบ่นๆเรื่องร้อน อุ้ยยคนเยอะจัง คิวยาวมาก
พี่ต้องไปจ่ายบิลที่นู้นนี่อีก อะๆๆฝากกดเงินด้วยสิ รหัสXXXX นะกดมาให้หมื่นนึงนะ แล้วพี่แกก็ไปอย่างไว เรากะแฟนก้อึ้งๆกัน คนในแถวที่ต่อหลังแฟนเรามาองมาเป้นตาเดียวเลย เราก็เลยเอาบัตรมาแล้วไปเข้าแถวต่อหลังให้เอง สงสารแฟนคะ คนในแถวก็เลยยิ้มๆดูอารมณ์ดีขึ้น พอพี่แกวนกลับมาแกก็บ่น
ว่าทำไมยังไม่ได้อีก ทำไมมายืนหลังละเมื่อกี้เห้นจะได้คิวกดละ เราก็เลยอ้างว่าเมื่อกี้เงินหมดตู้อะ เลยต้องมาเข้าคิวใหม่
ปล.จริงๆเจอมาอีกเยอะคะ แต่ไว้เล่าคราวหลังบ้าง
ปล.2 ปัจจุบัน จขกท. อายุ 27 คะ
สุดท้าย ไม่รู้จะแท็กห้องไหนดี ก็แท็กห้องที่คิดว่าน่าจะเกี่ยวนะคะ