มาต่อกันเลยครับ
วันที่ 07 เดือนพฤศจิกายน ฤดูใบไม้ร่วง ก่อนเข้าหน้าหนาว
วันศุกร์
วันนี้เริ่มต้นด้วยความเรียบง่ายและเรื่อยๆตามพล็อตเรื่อง โดยกล่าวว่าอาการของฟูจิมิยะดีขึ้นเป็นลำดับจากที่ตัวเองได้สร้างความทรงจำร่วมกับเธอ ( สังเกตว่า ไดอารี่เพิ่มถึง 3 เล่มแล้ว )
เด็กสาวกอดไดอารี่เล่มสำคัญไว้พร้อมกับรอยยิ้มและพูดอย่างปกติให้เด็กหนุ่มข้างๆ
ฟูจิ - แปลกจังนะ
ฮาเสะ - อะไรเหรอ ?
ฟูจิมิยะ เมื่อถึงวันศุกร์ทุกสัปดาห์เธอจะรู้สึกไม่สบายใจอยู่เสมอ เพราะ นั้นคือวันสุดท้ายของสัปดาห์ที่ตัวเองจะได้สร้างกิจกรรมกับเพื่อนๆในชั้นเรียนแล้วมันจะหายไปจนสิ้นเมื่อถึงวันจันทร์ แต่เมื่อเธอเริ่มจดไดอารี่ประจำวัน เรื่องดังกล่าวที่เคยเป็นคำถามในหัวมันก็หายไปจนหมดเพียงได้อ่านไดอารี่ ทั้งสร้างความรู้สึกโล่งอกให้แก่เธออีกด้วย
แน่นอนว่า องค์ประกอบสำคัญที่ทำให้เป็นเช่นนี้ก็ต้องขอบคุณฮาเสะเป็นสำคัญ เพราะการที่ตัวเองมาขอเป็นเพื่อนกับฟูจิมิยะทำให้ลำดับความคิดและการตัดสินใจกับความรู้สึกของฟูจิมิยะดีขึ้นกว่าแต่ก่อน
ฟูจิ - ขอบคุณนะ..ฮาเสะคุง..เธอเป็นเพื่อนสำคัญสำหรับชั้นเลยละ
ฮาเสะ - คุณฟูจิมิยะก็เป็นเพื่อนคนสำคัญสำหรับผมเช่นกัน
( ฟูจิมิยะเปิดไดอารี่หน้านึงแล้วทำหน้าแปลกๆ พอฮาเสะถามก็บอกไม่มีอะไร )
ภาพก่อนเข้า OP คือ ห้องเรียนซึ่งมีคุโจวอยู่ภายในก่อนที่ฟูจิมิยะจะเข้ามาแล้วเจ้าตัวเพ่งสายตามองไปยังไดอารี่ 3 เล่มดังกล่าว
เข้า OP
เริ่มต้นในวันนี้ ขอข้ามตรงบทสนทนาของ 2 เพื่อนรักนะครับ กล่าวแค่ว่า พูดถึงเรื่องตัวฟูจิมิยะที่ดีขึ้นเรื่อยๆจากคราวก่อนเพราะหลัง 2 เพื่อนรักคุยกันเสร็จปรากฎว่า วันนี้ ซากิ กลับดูแปลกไป จากเดิมที่เธอจะดูเลื่อนลอยไม่รู้ร้อนรู้หนาวไปเรื่อยไม่รู้จบ กลับทำหน้าระแวงใส่โชโกะที่เดินสวนทางกันพอดี จนต้องรีบวิ่งตีตัวห่างออกไป
ฮาเสะ - อะไรนะ ?
โชโกะ - ?
สาเหตุของพฤติกรรมดังกล่าว หลังเพื่อนร่วมชั้นได้เห็นซากิวิ่งเข้าไปมุดใต้โต๊ะหน้าห้องเรียนก็คือ ซากิยังคงคิดมากกับเรื่องที่พูดกับ โชโกะ เมื่อวันก่อน ว่าไปทำให้เจ้าตัวอารมณ์เสียขึ้นมา ( ตอนที่แล้ว )
เพื่อน - หา!!! ไปทำให้คิริวคุงอารมณ์เสียเหรอ
ซากิ - อืม..
แม้เพื่อนร่วมชั้นจะแนะนำอย่างง่ายๆว่า ในเมื่อทำให้เค้าอารมณ์เสียก็ต้องไปขอโทษซะสิ การขอโทษอาจทำให้เค้ากลับมาคืนดีด้วยก็ได้
ซากิ - แต่ชั้นกลัวนะ
เรื่องรายละเอียด ลึกตื้นหนาบาง พวกนั้นเพื่อนร่วมชั้นเองก็ไม่อาจทราบได้มากกว่านี้
( โชโกะเห็นเข้าได้มีบ่นว่า คิดมากกับเรื่องไม่เป็นเรื่องอยู่นั้นแหละ )
เวลาเลิกเรียน ตัวคุโจวถูกอาจารย์เรียกตัวให้ไปเรียนเสริมพิเศษ พอดีมากที่ฮาเสะชวนฟูจิมิยะกลับบ้านด้วยกัน (คุโจวทำหน้าเคืองใส่เล็กน้อย) แต่ก็โดนเพื่อนร่วมชั้นคนอื่นเข้ามาแทรกกลางบอกว่า
เพื่อน - เสียใจด้วยจ้า!!! วันนี้คาโอริจะไปร้องคาราโอเกะกับพวกชั้นจ้า!!!
ฟูจิ - เอ๋ ?! ไปด้วยกัน ไม่ดีกว่าเหรอ ?
เพื่อน - วันนี้เฉพาะผู้หญิงเท่านั้น ผู้ชายไม่เกี่ยวจ้า
หน้าโรงเรียน ชั้นวางรองเท้า
เพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งชื่อว่า นิชิมูระ ได้เข้ามาถามฮาเสะเกี่ยวกับเรื่องบางอย่างของฟูจิมิยะเพื่อนความชัวร์ว่า ตัวฟูจิมิยะวันก่อนเธอมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นที่หน้าร้านเครปรึเปล่า เพราะ เมื่อเดินผ่านไปทางร้านเครป จู่ๆเธอกลับมีปฎิกิริยาต่อต้านมากๆ จนสุดท้ายต้องพาไปทางอื่นแทน พอลองถามเธอดูก็บอกแค่ว่า เรื่องบางอย่างที่เขียนในไดอารี่มันบอกไว้ แต่ก็ไม่บอกอะไรเพิ่มอีก
( ฮาเสะนึกขึ้นได้ว่า ตอนนั้นเธอเปิดดูไดอารี่แล้วทำหน้าแปลกไป )
ฮาเสะ - (นึกเรื่องบางอย่างออก) โชโกะ โทษทีนะ ชั้นมีธุระด่วนนะ
ณ ห้องเรียน
คุโจวที่ต้องอยู่เรียนเสริมพิเศษตอนนั้นที่ฮาเสะได้เข้ามาหาตัวเองอย่างประหลาด
ฮาเสะ - (เข้ามาในห้องแล้วเริ่มถาม) คุโจว ชั้นมีเรื่องต้องการจะคุยด้วย
คุโจว - เรื่องของ ฟูจิมิยะ คาโอริ ใช่ม่ะ ?
เรื่องที่ฮาเสะต้องการคำตอบอย่างมากไม่ใช่เรื่องอื่นใดนอกจากเรื่องที่ว่า เมื่อวันก่อนที่หน้าร้านเครป มันเกิดอะไรขึ้นกับฟูจิมิยะกันแน่ คำตอบจากคุโจวก็เป็นคำตอบเดิมว่า ตัวเองไม่รู้เหมือนกัน คราวก่อนก็บอกไปแบบนี้แล้ว
ฮาเสะ - งั้นเหรอ...งั้นถ้านายนึกอะไรบางอย่างออก ก็ช่วยบอกชั้นด้วยนะ
แต่ยังไม่ทันที่ฮาเสะที่เดินจากไป จู่ๆ คุโจวก็เกิดนึกขึ้นมาได้ว่า
คุโจว - อ๋อ!! เดี๋ยวก่อน...
คุโจว - (หยิบโทรศัพท์ออกมา )บางทียัยพวกนั้นอาจจะรู้ก็ได้
บทสนทนาเป็นไปอย่างรวบรัดและสรุปความกันว่า คุโจวนัดเจอกับใครสักคนที่บอกว่า น่าจะรู้เรื่องนี้ ทั้งชวนให้ฮาเสะไปด้วยกันด้วย
คุโจว - ป่ะ...ไปกันเถอะ
ฮาเสะ - ?
ณ ร้านอาหารครอบครัว
ฮาเสะ - รอใครอยู่เนี่ย ?
คุโจว - จำผู้หญิง 2 คนที่เคยเห็นตรงหน้าร้านเครปได้ม่ะ ?
คุโจว - 2 คนนั้นแหละเป็นเพื่อนร่วมชั้นสมัยประถมของชั้นกับฟูจิมิยะเอง
ฮาเสะ - อ้าว!! จริงเหรอ
คุโจว - อะไรกัน ฟูจิมิยะ คาโอริ ไม่ได้บอกนายเรื่องนี้เลยเหรอ ?
คุโจวบอกเองว่าในชั้นเรียนสมัยประถม 2 คนนั้นรู้จักกับฟูจิมิยะกับตัวเองดีกว่าใครอื่นเลย แต่นั้นก็เริ่มเป็นตัวตั้งคำถามให้ฮาเสะเริ่มสงสัยว่า เป็นเพื่อนกันสนิทกันแบบนี้ ทั้งดูคุโจวให้ความสนใจกับฟูจิมิยะอยู่เยอะมาก มันทำให้คิดไปได้รึไม่ว่า
ฮาเสะ - คุโจว...จริงๆแล้วนายชอบคุณฟูจิมิยะอยู่สินะ ?
คุโจว - (หยุดดูดน้ำกลางคัน อ้าปากเล็กน้อย)
ถึงไม่มีคำตอบออกมาทันทีแต่ ปฎิกิริยาตอบสนองจากคุโจวเห็นได้อย่างชัดเจน ว่า คำถามนี้มันไปกระตุ้นอะไรบางอย่างในใจของคุโจวออกมา เพราะเมื่อนั้นที่คุโจวเกิดของขึ้นมาทั้งเริ่มบ่นเรื่องไม่เป็นในเชิงปฎิเสธ คล้ายกับคนที่กำลังแก้ตัวด้วยเหตุผลสารพัด
แต่แล้ว
ฮาเสะ - อ้าว คุณฟูจิมิยะ ?
คุโจว - (รีบหันคอไปมองอย่างรวดเร็ว) !!!
ได้เวลาฮาเสะเอาคืนจากตอนที่แล้วสักที เพราะที่ตัวเองพูดไปนั้นแค่ลองทดสอบเล่นๆ แล้วมันก็ได้ผลดีมาก เพราะ เมื่อคุโจวหันไปแต่ปรากฎว่าเป็นคนอื่นแทน อาการหน้าแตกได้ปรากฎออกมาเต็ม 2 ตาแบบจะๆ
ฮาเสะ - ล้อเล่น นะ
คุโจว - (เคืองสุดๆ) อยากลองดีกับชั้นใช่ม่ะ!!!!
ฮาเสะ - โทษทีๆ
ขอข้ามเล็กน้อย
หลังว่ากันเล็กน้อย คุโจว ก็ได้เริ่มพูดถึงเรื่องอื่นแทนโดยเริ่มต้นด้วยคำถามที่ว่า
คุโจว - นายจำได้ม่ะว่า ชื่นต้นของชั้นคืออะไร
ฮาเสะ - ฮาจิเมะ ละมั้ง ?
จากปากคุโจวเจ้าตัวบอกว่า เดิมชื่อ ฮาจิเมะ เนี่ย เป็นชื่อที่ตัวเองไม่ค่อยชอบเลย
(ฮาเสะจะบอกว่าชื่อ ฮาจิเมะ มันก็ฟังแล้วเป็นชื่อที่ดีนิ)
เหตุผลก็เพราะเรื่องนี้มันมันเกิดขึ้นเมื่อสมัยเด็กว่า ตัวเองลองเขียนชื่อ 九条 一 คำว่า ฮาจิเมะ คือ 一 เป็นตัวเขียนแนวนอนดูปรากฎว่ามันไม่รู้สึกเข้าท่าเลยสักนิด
เพราะตัวเองไม่ค่อยชอบเวลาที่มีคนพูดชื่อตัวเองว่า มันอ่านง่าย เขียนง่าย แต่แล้วคนที่เข้ามาชมว่าชื่อตัวเองเป็นชื่อที่ดีก็คือ ฟูจิมิยะ นั้นเอง
คุโจว - เอาละ...เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างชั้นกับ ฟูจิมิยะ คาโอริ นายอยากจะรู้เรื่องอะไรอีกละ ?
คำถามนี้มันเหมือนเป็นการท้าทายเล็กๆน้อยๆ ซึ่งฮาเสะก็กล้าๆกลัวๆอยู่บ้างที่จะลองถามว่า
ฮาเสะ - เรื่องที่ว่า เดท อะไรนั้น ?
คุโจว - ไอ้เรื่องนะเหรอ..ไม่มีทาง
ถึงจะโดนฮาเสะด่าใส่เล็กน้อยว่าทำไมถึงไม่บอกแต่คุโจวก็ยิงคำถามใส่กลับว่า
คุโจว - งั้นถามบ้าง...นายกับ ฟูจิมิยะ คาโอริ เป็นแค่เพื่อนกันรึเปล่าล่ะ ?
ฮาเสะ . (กลืนน้ำลาย)....
สิ่งที่คุโจวต้องการจะบอกคือ ไม่ว่าใครก็ไม่อยากจะเอาเรื่องความสัมพันธ์พิเศษแบบนี้มาเล่สสู่กันฟังแบบนี้กันหรอก
สำหรับคุโจวแล้ว คำว่า เป็นแค่เพื่อน มันไม่ใช่สิ่งที่ถูกจำกัดแค่ในความหมายของตัวอักษร เพราะเจ้าตัวถึงกับพูดเองเลยว่า
คุโจว - ถึงพวกเราจะ เป็นแค่เพื่อน แต่สำหรับชั้น...มันไม่ใช่แค่ เป็นแค่เพื่อน เท่านั้นเนี่ยสิ
สิ่งที่ทำให้คุโจวคิดแบบนั้นก็คือ เรื่องมีอยู่ว่า หลังจากเลิกเรียนทุกวัน ทั้งตนเองและฟูจิมิยะจะมาช่วยกันติวหนังสือตลอด แน่นอนว่า วิชาที่เธอช่วยติวพร้อมกับตนเองก็คือ คณิตศาสตร์ เมื่อผลการเรียนออกมาเป็นที่น่าประทับใจ ทุกคนในชั้นเรียนก็ต่างชื่นชมกัน นั้นแหละคือช่วงเวลาที่รู้สึกดีมาก
( เป็นการเฉลยด้วยว่าทำไม ฟูจิมิยะ ถึงชอบวิชาคณิตศาสตร์ )
พอดีเลยที่เพื่อนสาว 2 คนมาถึงพอดี
ณ ร้านคาราโอเกะ
ตรงนี้สรุปสั้นๆเรื่องของซากิหลังทราบรายละเอียดกันแล้ว เพื่อนร่วมชั้น 2 คนเลยปรึกษากับฟูจิมิยะเรื่องวิธีขอคืนดีด้วย แม้ซากิจะบอกว่าไม่ต้องก็ได้ เพราะเกรงใจเพื่อนๆกับคาโอริด้วย
ฟูจิ - ไม่ต้องหรอก...ถ้ามีเรื่องอะไรที่ชั้นพอจะช่วยได้ ชั้นจะพยายามช่วยอย่างเต็มที่เลยละ
ซากิ - (ทำหน้าซึ้งๆ) คาโอริจัง
ลงท้ายคือ สาวๆเลือกไปทางข้าวที่ร้านอาหารด้วยกัน
จบครึ่งแรก
{{Isshuukan Friends}} Ep.11 ชั้นไม่อยากให้เธอต้องทุกข์ใจอีกแล้ว
มาต่อกันเลยครับ
วันที่ 07 เดือนพฤศจิกายน ฤดูใบไม้ร่วง ก่อนเข้าหน้าหนาว
วันศุกร์
วันนี้เริ่มต้นด้วยความเรียบง่ายและเรื่อยๆตามพล็อตเรื่อง โดยกล่าวว่าอาการของฟูจิมิยะดีขึ้นเป็นลำดับจากที่ตัวเองได้สร้างความทรงจำร่วมกับเธอ ( สังเกตว่า ไดอารี่เพิ่มถึง 3 เล่มแล้ว )
เด็กสาวกอดไดอารี่เล่มสำคัญไว้พร้อมกับรอยยิ้มและพูดอย่างปกติให้เด็กหนุ่มข้างๆ
ฟูจิ - แปลกจังนะ
ฮาเสะ - อะไรเหรอ ?
ฟูจิมิยะ เมื่อถึงวันศุกร์ทุกสัปดาห์เธอจะรู้สึกไม่สบายใจอยู่เสมอ เพราะ นั้นคือวันสุดท้ายของสัปดาห์ที่ตัวเองจะได้สร้างกิจกรรมกับเพื่อนๆในชั้นเรียนแล้วมันจะหายไปจนสิ้นเมื่อถึงวันจันทร์ แต่เมื่อเธอเริ่มจดไดอารี่ประจำวัน เรื่องดังกล่าวที่เคยเป็นคำถามในหัวมันก็หายไปจนหมดเพียงได้อ่านไดอารี่ ทั้งสร้างความรู้สึกโล่งอกให้แก่เธออีกด้วย
แน่นอนว่า องค์ประกอบสำคัญที่ทำให้เป็นเช่นนี้ก็ต้องขอบคุณฮาเสะเป็นสำคัญ เพราะการที่ตัวเองมาขอเป็นเพื่อนกับฟูจิมิยะทำให้ลำดับความคิดและการตัดสินใจกับความรู้สึกของฟูจิมิยะดีขึ้นกว่าแต่ก่อน
ฟูจิ - ขอบคุณนะ..ฮาเสะคุง..เธอเป็นเพื่อนสำคัญสำหรับชั้นเลยละ
ฮาเสะ - คุณฟูจิมิยะก็เป็นเพื่อนคนสำคัญสำหรับผมเช่นกัน
( ฟูจิมิยะเปิดไดอารี่หน้านึงแล้วทำหน้าแปลกๆ พอฮาเสะถามก็บอกไม่มีอะไร )
ภาพก่อนเข้า OP คือ ห้องเรียนซึ่งมีคุโจวอยู่ภายในก่อนที่ฟูจิมิยะจะเข้ามาแล้วเจ้าตัวเพ่งสายตามองไปยังไดอารี่ 3 เล่มดังกล่าว
เข้า OP
เริ่มต้นในวันนี้ ขอข้ามตรงบทสนทนาของ 2 เพื่อนรักนะครับ กล่าวแค่ว่า พูดถึงเรื่องตัวฟูจิมิยะที่ดีขึ้นเรื่อยๆจากคราวก่อนเพราะหลัง 2 เพื่อนรักคุยกันเสร็จปรากฎว่า วันนี้ ซากิ กลับดูแปลกไป จากเดิมที่เธอจะดูเลื่อนลอยไม่รู้ร้อนรู้หนาวไปเรื่อยไม่รู้จบ กลับทำหน้าระแวงใส่โชโกะที่เดินสวนทางกันพอดี จนต้องรีบวิ่งตีตัวห่างออกไป
ฮาเสะ - อะไรนะ ?
โชโกะ - ?
สาเหตุของพฤติกรรมดังกล่าว หลังเพื่อนร่วมชั้นได้เห็นซากิวิ่งเข้าไปมุดใต้โต๊ะหน้าห้องเรียนก็คือ ซากิยังคงคิดมากกับเรื่องที่พูดกับ โชโกะ เมื่อวันก่อน ว่าไปทำให้เจ้าตัวอารมณ์เสียขึ้นมา ( ตอนที่แล้ว )
เพื่อน - หา!!! ไปทำให้คิริวคุงอารมณ์เสียเหรอ
ซากิ - อืม..
แม้เพื่อนร่วมชั้นจะแนะนำอย่างง่ายๆว่า ในเมื่อทำให้เค้าอารมณ์เสียก็ต้องไปขอโทษซะสิ การขอโทษอาจทำให้เค้ากลับมาคืนดีด้วยก็ได้
ซากิ - แต่ชั้นกลัวนะ
เรื่องรายละเอียด ลึกตื้นหนาบาง พวกนั้นเพื่อนร่วมชั้นเองก็ไม่อาจทราบได้มากกว่านี้
( โชโกะเห็นเข้าได้มีบ่นว่า คิดมากกับเรื่องไม่เป็นเรื่องอยู่นั้นแหละ )
เวลาเลิกเรียน ตัวคุโจวถูกอาจารย์เรียกตัวให้ไปเรียนเสริมพิเศษ พอดีมากที่ฮาเสะชวนฟูจิมิยะกลับบ้านด้วยกัน (คุโจวทำหน้าเคืองใส่เล็กน้อย) แต่ก็โดนเพื่อนร่วมชั้นคนอื่นเข้ามาแทรกกลางบอกว่า
เพื่อน - เสียใจด้วยจ้า!!! วันนี้คาโอริจะไปร้องคาราโอเกะกับพวกชั้นจ้า!!!
ฟูจิ - เอ๋ ?! ไปด้วยกัน ไม่ดีกว่าเหรอ ?
เพื่อน - วันนี้เฉพาะผู้หญิงเท่านั้น ผู้ชายไม่เกี่ยวจ้า
หน้าโรงเรียน ชั้นวางรองเท้า
เพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งชื่อว่า นิชิมูระ ได้เข้ามาถามฮาเสะเกี่ยวกับเรื่องบางอย่างของฟูจิมิยะเพื่อนความชัวร์ว่า ตัวฟูจิมิยะวันก่อนเธอมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นที่หน้าร้านเครปรึเปล่า เพราะ เมื่อเดินผ่านไปทางร้านเครป จู่ๆเธอกลับมีปฎิกิริยาต่อต้านมากๆ จนสุดท้ายต้องพาไปทางอื่นแทน พอลองถามเธอดูก็บอกแค่ว่า เรื่องบางอย่างที่เขียนในไดอารี่มันบอกไว้ แต่ก็ไม่บอกอะไรเพิ่มอีก
( ฮาเสะนึกขึ้นได้ว่า ตอนนั้นเธอเปิดดูไดอารี่แล้วทำหน้าแปลกไป )
ฮาเสะ - (นึกเรื่องบางอย่างออก) โชโกะ โทษทีนะ ชั้นมีธุระด่วนนะ
ณ ห้องเรียน
คุโจวที่ต้องอยู่เรียนเสริมพิเศษตอนนั้นที่ฮาเสะได้เข้ามาหาตัวเองอย่างประหลาด
ฮาเสะ - (เข้ามาในห้องแล้วเริ่มถาม) คุโจว ชั้นมีเรื่องต้องการจะคุยด้วย
คุโจว - เรื่องของ ฟูจิมิยะ คาโอริ ใช่ม่ะ ?
เรื่องที่ฮาเสะต้องการคำตอบอย่างมากไม่ใช่เรื่องอื่นใดนอกจากเรื่องที่ว่า เมื่อวันก่อนที่หน้าร้านเครป มันเกิดอะไรขึ้นกับฟูจิมิยะกันแน่ คำตอบจากคุโจวก็เป็นคำตอบเดิมว่า ตัวเองไม่รู้เหมือนกัน คราวก่อนก็บอกไปแบบนี้แล้ว
ฮาเสะ - งั้นเหรอ...งั้นถ้านายนึกอะไรบางอย่างออก ก็ช่วยบอกชั้นด้วยนะ
แต่ยังไม่ทันที่ฮาเสะที่เดินจากไป จู่ๆ คุโจวก็เกิดนึกขึ้นมาได้ว่า
คุโจว - อ๋อ!! เดี๋ยวก่อน...
คุโจว - (หยิบโทรศัพท์ออกมา )บางทียัยพวกนั้นอาจจะรู้ก็ได้
บทสนทนาเป็นไปอย่างรวบรัดและสรุปความกันว่า คุโจวนัดเจอกับใครสักคนที่บอกว่า น่าจะรู้เรื่องนี้ ทั้งชวนให้ฮาเสะไปด้วยกันด้วย
คุโจว - ป่ะ...ไปกันเถอะ
ฮาเสะ - ?
ณ ร้านอาหารครอบครัว
ฮาเสะ - รอใครอยู่เนี่ย ?
คุโจว - จำผู้หญิง 2 คนที่เคยเห็นตรงหน้าร้านเครปได้ม่ะ ?
คุโจว - 2 คนนั้นแหละเป็นเพื่อนร่วมชั้นสมัยประถมของชั้นกับฟูจิมิยะเอง
ฮาเสะ - อ้าว!! จริงเหรอ
คุโจว - อะไรกัน ฟูจิมิยะ คาโอริ ไม่ได้บอกนายเรื่องนี้เลยเหรอ ?
คุโจวบอกเองว่าในชั้นเรียนสมัยประถม 2 คนนั้นรู้จักกับฟูจิมิยะกับตัวเองดีกว่าใครอื่นเลย แต่นั้นก็เริ่มเป็นตัวตั้งคำถามให้ฮาเสะเริ่มสงสัยว่า เป็นเพื่อนกันสนิทกันแบบนี้ ทั้งดูคุโจวให้ความสนใจกับฟูจิมิยะอยู่เยอะมาก มันทำให้คิดไปได้รึไม่ว่า
ฮาเสะ - คุโจว...จริงๆแล้วนายชอบคุณฟูจิมิยะอยู่สินะ ?
คุโจว - (หยุดดูดน้ำกลางคัน อ้าปากเล็กน้อย)
ถึงไม่มีคำตอบออกมาทันทีแต่ ปฎิกิริยาตอบสนองจากคุโจวเห็นได้อย่างชัดเจน ว่า คำถามนี้มันไปกระตุ้นอะไรบางอย่างในใจของคุโจวออกมา เพราะเมื่อนั้นที่คุโจวเกิดของขึ้นมาทั้งเริ่มบ่นเรื่องไม่เป็นในเชิงปฎิเสธ คล้ายกับคนที่กำลังแก้ตัวด้วยเหตุผลสารพัด
แต่แล้ว
ฮาเสะ - อ้าว คุณฟูจิมิยะ ?
คุโจว - (รีบหันคอไปมองอย่างรวดเร็ว) !!!
ได้เวลาฮาเสะเอาคืนจากตอนที่แล้วสักที เพราะที่ตัวเองพูดไปนั้นแค่ลองทดสอบเล่นๆ แล้วมันก็ได้ผลดีมาก เพราะ เมื่อคุโจวหันไปแต่ปรากฎว่าเป็นคนอื่นแทน อาการหน้าแตกได้ปรากฎออกมาเต็ม 2 ตาแบบจะๆ
ฮาเสะ - ล้อเล่น นะ
คุโจว - (เคืองสุดๆ) อยากลองดีกับชั้นใช่ม่ะ!!!!
ฮาเสะ - โทษทีๆ
ขอข้ามเล็กน้อย
หลังว่ากันเล็กน้อย คุโจว ก็ได้เริ่มพูดถึงเรื่องอื่นแทนโดยเริ่มต้นด้วยคำถามที่ว่า
คุโจว - นายจำได้ม่ะว่า ชื่นต้นของชั้นคืออะไร
ฮาเสะ - ฮาจิเมะ ละมั้ง ?
จากปากคุโจวเจ้าตัวบอกว่า เดิมชื่อ ฮาจิเมะ เนี่ย เป็นชื่อที่ตัวเองไม่ค่อยชอบเลย
(ฮาเสะจะบอกว่าชื่อ ฮาจิเมะ มันก็ฟังแล้วเป็นชื่อที่ดีนิ)
เหตุผลก็เพราะเรื่องนี้มันมันเกิดขึ้นเมื่อสมัยเด็กว่า ตัวเองลองเขียนชื่อ 九条 一 คำว่า ฮาจิเมะ คือ 一 เป็นตัวเขียนแนวนอนดูปรากฎว่ามันไม่รู้สึกเข้าท่าเลยสักนิด
เพราะตัวเองไม่ค่อยชอบเวลาที่มีคนพูดชื่อตัวเองว่า มันอ่านง่าย เขียนง่าย แต่แล้วคนที่เข้ามาชมว่าชื่อตัวเองเป็นชื่อที่ดีก็คือ ฟูจิมิยะ นั้นเอง
คุโจว - เอาละ...เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างชั้นกับ ฟูจิมิยะ คาโอริ นายอยากจะรู้เรื่องอะไรอีกละ ?
คำถามนี้มันเหมือนเป็นการท้าทายเล็กๆน้อยๆ ซึ่งฮาเสะก็กล้าๆกลัวๆอยู่บ้างที่จะลองถามว่า
ฮาเสะ - เรื่องที่ว่า เดท อะไรนั้น ?
คุโจว - ไอ้เรื่องนะเหรอ..ไม่มีทาง
ถึงจะโดนฮาเสะด่าใส่เล็กน้อยว่าทำไมถึงไม่บอกแต่คุโจวก็ยิงคำถามใส่กลับว่า
คุโจว - งั้นถามบ้าง...นายกับ ฟูจิมิยะ คาโอริ เป็นแค่เพื่อนกันรึเปล่าล่ะ ?
ฮาเสะ . (กลืนน้ำลาย)....
สิ่งที่คุโจวต้องการจะบอกคือ ไม่ว่าใครก็ไม่อยากจะเอาเรื่องความสัมพันธ์พิเศษแบบนี้มาเล่สสู่กันฟังแบบนี้กันหรอก
สำหรับคุโจวแล้ว คำว่า เป็นแค่เพื่อน มันไม่ใช่สิ่งที่ถูกจำกัดแค่ในความหมายของตัวอักษร เพราะเจ้าตัวถึงกับพูดเองเลยว่า
คุโจว - ถึงพวกเราจะ เป็นแค่เพื่อน แต่สำหรับชั้น...มันไม่ใช่แค่ เป็นแค่เพื่อน เท่านั้นเนี่ยสิ
สิ่งที่ทำให้คุโจวคิดแบบนั้นก็คือ เรื่องมีอยู่ว่า หลังจากเลิกเรียนทุกวัน ทั้งตนเองและฟูจิมิยะจะมาช่วยกันติวหนังสือตลอด แน่นอนว่า วิชาที่เธอช่วยติวพร้อมกับตนเองก็คือ คณิตศาสตร์ เมื่อผลการเรียนออกมาเป็นที่น่าประทับใจ ทุกคนในชั้นเรียนก็ต่างชื่นชมกัน นั้นแหละคือช่วงเวลาที่รู้สึกดีมาก
( เป็นการเฉลยด้วยว่าทำไม ฟูจิมิยะ ถึงชอบวิชาคณิตศาสตร์ )
พอดีเลยที่เพื่อนสาว 2 คนมาถึงพอดี
ณ ร้านคาราโอเกะ
ตรงนี้สรุปสั้นๆเรื่องของซากิหลังทราบรายละเอียดกันแล้ว เพื่อนร่วมชั้น 2 คนเลยปรึกษากับฟูจิมิยะเรื่องวิธีขอคืนดีด้วย แม้ซากิจะบอกว่าไม่ต้องก็ได้ เพราะเกรงใจเพื่อนๆกับคาโอริด้วย
ฟูจิ - ไม่ต้องหรอก...ถ้ามีเรื่องอะไรที่ชั้นพอจะช่วยได้ ชั้นจะพยายามช่วยอย่างเต็มที่เลยละ
ซากิ - (ทำหน้าซึ้งๆ) คาโอริจัง
ลงท้ายคือ สาวๆเลือกไปทางข้าวที่ร้านอาหารด้วยกัน
จบครึ่งแรก