ตามหัวข้อกระทู้ค่ะ จะนำผู้ป่วยไปรักษา เป็นญาติกัน เป็นน้าสาว เห็นแล้วทนไม่ได้
เค้าป่วยมานาน จากอาการเครียดจากการทำงาน และน่าจะสะสมมาจากสมัยเรียน
ก็ตามสเต็ปคือ ช่วงแรก เริ่มนอนไม่หลับ บุคลิกเปลี่ยน เริ่มพูดคนเดียว
หูแว่ว มือสั่น มีคนตามทำร้าย ก็ต้องลาออกจากงานมาอยู่บ้านเฉยๆ
จริงๆ ฐานะทางบ้านเค้าก็ไม่ได้แย่มาก มีพี่ๆน้องๆ แม่เรา ป้าเราช่วยกันเลี้ยง น้าคนนี้ จริงๆ ก็อายุไม่ห่างจากเรามาก (ประมาณ 5-6ปี)
เคยเล่นกันตอนเด็กๆ แต่ไม่สนิทมาก ดูเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเองอยู่แล้วตั้งแต่เด็ก น่าจะเป็นคนพัฒนาการช้า
ขาดความมั่นใจมาก แล้วไม่รู้แกเครียดจากงาน หรืออะไร เท่าที่ทราบเท่าที่ลองคุย แกจะมีคำที่หลุดออกมาจากปาก ซ้ำๆ ไม่กี่คำ
เช่น สู้คนอื่นไม่ได้ ไม่ฉลาด โง่ คำนวณไม่เก่ง ทำงานผิดพลาด เกรดต่ำ KPI อะไรทำนองนี้
ทำให้เราเข้าใจว่า น่าจะสะสมมาจากสมัยเรียน แต่ที่เราชวนๆคุยเนี่ย ถามเรื่องตอบเรื่องนะ
ไม่เป็นประโยคที่ฟังจบรู้เรื่องซักอัน แต่พอรู้ว่ามีอะไรสะสมในใจเค้าบ้าง
เรารู้สึกว่ากลุ่มญาติๆเรา ไม่ได้มีใครสนใจจะเอาเค้าไปรักษาจริงๆจังๆ เพราะธุระไม่ใช่
เคยไปรักษา กินยาบ้าง เค้าก็เหมือนสงบลง แต่อยู่ๆ เค้าก็ไม่ชอบไปโรงพยาบาล ไม่ชอบหมอ หยุดยาเอง
แล้วก็ไม่ได้มีใครว่างมาบังคับให้กิน มันก็กำเริบอีก
ทุกวันนี้งานการก็ไม่ทำ เราเห็นแล้วเราก็ปลงแทน แต่ก็อยากช่วย เพราะคนที่บ้านทำเหมือนให้เค้าอยู่ไปวันๆ ตามอาการ
คือถ้าเค้าไม่พูดจะไม่มีใครรู้ว่าเค้าผิดปกติ แต่ถ้าพูดเมื่อไร หรือเอาออกไปนอกบ้านมีคนเยอะ ๆ จะเริ่มออกอาการ
ผมเผ้าก็ไม่ชอบสระ หน้าล้างไม่สะอาด หน้าและปาก จะกระตุกเบี้ยวๆ อยู่เรื่อยๆ พูดคนเดียวบ้าง
พอมีเวลาว่างๆจากงานช่วงนี้ คิดว่าอยากจะเอาเค้าไปรักษาใหม่
ลองคุยกะเค้าว่า ไปหาหมอไม๊ ช่วงแรกๆเค้าก็บอกว่า ไม่ไป ไม่อยากไป
พอถามว่าอยากหายไหม ป่วยอยู่นะ ก็เริ่มบอกว่าไปก็ได้
กะว่าจะเอาเค้าไปในสัปดาห์หน้า ที่สมเด็จเจ้าพระยา
ปกติแล้วเค้าไม่ค่อยอาละวาดเท่าไร จะเป็นอาการซึมๆ สั่นๆ
คิดว่าน่าจะพาไปคนเดียวได้ ตอนนี้เราได้บัตรประชาชนมาจากน้าคนที่ดูแลเค้าแล้ว
ท่านใดมีอะไรแนะนำรบกวนแนะนำทีนะคะ ขอบพระคุณมาก
รบกวนขอคำแนะนำเกี่ยวกับการนำผู้ป่วยจิตเภทไปรักษา
เค้าป่วยมานาน จากอาการเครียดจากการทำงาน และน่าจะสะสมมาจากสมัยเรียน
ก็ตามสเต็ปคือ ช่วงแรก เริ่มนอนไม่หลับ บุคลิกเปลี่ยน เริ่มพูดคนเดียว
หูแว่ว มือสั่น มีคนตามทำร้าย ก็ต้องลาออกจากงานมาอยู่บ้านเฉยๆ
จริงๆ ฐานะทางบ้านเค้าก็ไม่ได้แย่มาก มีพี่ๆน้องๆ แม่เรา ป้าเราช่วยกันเลี้ยง น้าคนนี้ จริงๆ ก็อายุไม่ห่างจากเรามาก (ประมาณ 5-6ปี)
เคยเล่นกันตอนเด็กๆ แต่ไม่สนิทมาก ดูเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเองอยู่แล้วตั้งแต่เด็ก น่าจะเป็นคนพัฒนาการช้า
ขาดความมั่นใจมาก แล้วไม่รู้แกเครียดจากงาน หรืออะไร เท่าที่ทราบเท่าที่ลองคุย แกจะมีคำที่หลุดออกมาจากปาก ซ้ำๆ ไม่กี่คำ
เช่น สู้คนอื่นไม่ได้ ไม่ฉลาด โง่ คำนวณไม่เก่ง ทำงานผิดพลาด เกรดต่ำ KPI อะไรทำนองนี้
ทำให้เราเข้าใจว่า น่าจะสะสมมาจากสมัยเรียน แต่ที่เราชวนๆคุยเนี่ย ถามเรื่องตอบเรื่องนะ
ไม่เป็นประโยคที่ฟังจบรู้เรื่องซักอัน แต่พอรู้ว่ามีอะไรสะสมในใจเค้าบ้าง
เรารู้สึกว่ากลุ่มญาติๆเรา ไม่ได้มีใครสนใจจะเอาเค้าไปรักษาจริงๆจังๆ เพราะธุระไม่ใช่
เคยไปรักษา กินยาบ้าง เค้าก็เหมือนสงบลง แต่อยู่ๆ เค้าก็ไม่ชอบไปโรงพยาบาล ไม่ชอบหมอ หยุดยาเอง
แล้วก็ไม่ได้มีใครว่างมาบังคับให้กิน มันก็กำเริบอีก
ทุกวันนี้งานการก็ไม่ทำ เราเห็นแล้วเราก็ปลงแทน แต่ก็อยากช่วย เพราะคนที่บ้านทำเหมือนให้เค้าอยู่ไปวันๆ ตามอาการ
คือถ้าเค้าไม่พูดจะไม่มีใครรู้ว่าเค้าผิดปกติ แต่ถ้าพูดเมื่อไร หรือเอาออกไปนอกบ้านมีคนเยอะ ๆ จะเริ่มออกอาการ
ผมเผ้าก็ไม่ชอบสระ หน้าล้างไม่สะอาด หน้าและปาก จะกระตุกเบี้ยวๆ อยู่เรื่อยๆ พูดคนเดียวบ้าง
พอมีเวลาว่างๆจากงานช่วงนี้ คิดว่าอยากจะเอาเค้าไปรักษาใหม่
ลองคุยกะเค้าว่า ไปหาหมอไม๊ ช่วงแรกๆเค้าก็บอกว่า ไม่ไป ไม่อยากไป
พอถามว่าอยากหายไหม ป่วยอยู่นะ ก็เริ่มบอกว่าไปก็ได้
กะว่าจะเอาเค้าไปในสัปดาห์หน้า ที่สมเด็จเจ้าพระยา
ปกติแล้วเค้าไม่ค่อยอาละวาดเท่าไร จะเป็นอาการซึมๆ สั่นๆ
คิดว่าน่าจะพาไปคนเดียวได้ ตอนนี้เราได้บัตรประชาชนมาจากน้าคนที่ดูแลเค้าแล้ว
ท่านใดมีอะไรแนะนำรบกวนแนะนำทีนะคะ ขอบพระคุณมาก