ดีค่ะทุกคน คือ เรื่องความรักของเรามัน ไม่มีจุดหมายที่ควรทำไง ต่อไปดี เราจะเล่าเรื่องของเรานะ
เรา เคยมีความรัก ที่คิดว่าน่าจะอยู่กับเราไปจนจบ หรือ คิดว่าคือ คนที่ใช่เลยก็ได้
เรากับเค้าคบกันมานานมาก จนเกือบ4 ปีได้ ตั้งแต่มอปลายเลย คนคบกันเนอะมันก็มีเรื่องทะเลาะกันบ้างแต่ไม่เคยถึงแบบห่างกันเกิน3วัน
แต่ด้วยที่คบกันนาน เรียนคนละที่ จนทำให้ถึงจุดที่เราอยากได้คนใกล้ชิดมาดูแล มันก็ทำให้เราต้อง ทะเลาะกะเค้าเพื่อหาจุดให้เลิกกัน(เรา นิสัย เรียกว่าเลวก็ได้)
พอมีคนมา ช่วยดูแลเรา เราก็คิดว่านี่ละ ต้องหาเรื่องเลิกให้ได้ ยังไงก็ต้องเลิก ถึงจะเป็นวิธีที่เบสิค ก็ตาม ( คือ จะเลิกอะเนอะ)
เรา : พอไหม เราควรหยุดความสัมพันธ์ไหม เราไปกันไม่รอดหรอก
เค้า : ............
เรา : พอเถอะ ไม่อยากเปนแบบที่เปนอยู่แล้ว เหนื่อย ทำไมมาหาบ้างไม่ได้
เค้า : (ร้องไห้)
เรา : ร้องทำไม ในเมื่อ มาหากันไม่ได้ เปนแบบนี้ก้อทะเลาะกันอยู่ดี เลิกไหม
เค้า : ก็จะให้ทำไง
เรา : พอเถอะ อย่า ยื้อกัน เหนื่อย
เค้า : ลองห่างกันดู ( ร้องไห้)
พอเลิก กันเปนที่เรียบร้อย ก็สบายละเรา ที่นี่ เราก็ มีคนคุยด้วยคนใหม่ ซึ่งพี่เค้า มีรถ แต่เรียนคนละที่ พี่เค้าก้อคอยไปรับไปส่งบ้าง มาหสพาไปกินข้าว ดูหนัง พาไปเจอเพื่อนๆเค้า
นี่ละ เราก็คิดว่า คนนี่ละ คือ คนที่โอเคสำหรับเรา เราก้อว่าโอเคลงตัวทุกอย่าง พอผ่านไป1เดือน แฟนเก่า เราก็โทรมา
ซึ่งตอนนั้น เราก้ออยู่กะพี่เค้า เราก็ไม่รับ พี่เค้าก็ถามทำไมไม่รับ เราก็เฉยๆ ทำเปนอ่อ อืมเพื่อนโทรตามนะ
พอเรากลับหอ ละอยู่คนเดียว แฟนเก่าเราก็โทรมาอีก
เรา : ว่าไง
เค้า : นี่ครบรอบ1 เดือนที่เราเลิกกันแลืวนะ
เรา : แล้วไงอ่ะ ( ก็ชั้นมีใหม่แล้ว ในใจคิดงี้ ดูเลวมาก )
เค้า : ยังอยากกลับมาคุยกันอยู่ไหม คิดถึงมากนะ ยังอยากกลับมาคบกันไหม
เค้า คิดถึงนะ อย่าเงียบซี
เรา : ................
เค้า : ว่าไง ขาดเทอไม่ได้นะ
เรา : พอเถอะ ไม่อยากกลับไปอยู่ที่จุดเดิมอีกแล้ว ถ้าคนมันรักกันจริง
ไม่ต่องรอ 1 เดือน ก็โทรมาได้ ( หาเรื่องไม่กลับไป)
เค้า : โอเค ดูแลตัวเองด้วยนะ
เรา : (ได้ยินเสียงแฟนเก่าร้องไห้ คือ เอิ่มมม น้ำตาลูกผู้ชาย) อึ้งนิดนึง
เราก็คิดนะ ว่าไง ก็ไม้กลับไป เด็ด ขาด ชั้นมีคนที่ดี กว่าเทอ แล้ว เราก็คิดงี้ คือ อาจดูแรง แต่ มันคือโลกเเห่งความจริง
พี่เค้าก็โอเค ดูแลเราอย่างดี 3-4 เดือน ว่าได้ เราก็รู้สึก ดีมาก แบบดีมากจริงๆ จนเราเริ่ม ผิดสังเกตว่าเอ๊ะ ทำไมช่วงนี้พี่หายไป พี่บอกไปบ้านป้า
เทอไม่ต้องโทรไปนะ แบบ อ่าเราโอเค๊ อยู่กับ ครอบครัว ไม่กวนละกันก็เชื่อใจ
2-3 วันก็โอเค พอเอ๊ะ นี่มันชักแปลกๆ โทรไม่ได้ ก็น่าจะไลน์หากันได้ใช่ป่ะ
นี่ไลน์ ก็ไม่มี หายไปเลย อันนี้คือ ครั้งแรกที่คิดว่าแปลก ก็ยังไม่ได้ถาม หรือ อะไรยังไง
พอเริ่ม สอบ ก็ห่างๆกันต่างคนต่าง สอบ พอช่วงปิดเทอม พี่เค้าก็กลับบ้านต่างจังหวัด
ก็ไม่ค่อยได้คุย กัน ก็โอเคนะ ไลน์ ก็ไม่ได้คุย พอนานๆวัน มันก็คิดถึง ใช่ป่ะ
เราก็ ไลน์ไป ไม่ตอบ ไลน์อีกไม่ตอบ ไลน?ไป ไม่ตอบ ว่งข้อความไป อ่านละไม่ตอบ ก็ เอ้า!!!! เกิดไรขึ้น
พอเช็ค ในไลน์ ก็ โดนบล๊อก เราก็คิดว่า เห้ยยยยยย!! เกิดไรขึ้น ทำไม เราทำไรผิดหรอ งอแงไปหรอ เค้ารมคานเราใช่ไหม
เราก็โอ้ย คิดไปต่างๆนาๆ เลยทีนี่ จน ทนไม่ไหวแล้วเว้ยตัองโทรซิทีนี่
ครั้งแรก : ไม่รับ
ครั้งที่2 : แปปนึง ไม่ว่าง เด่วพี่โทรกลับ อยู่กะแม่
อ่อ อยู่กะแม่นี่เอง คือพี่เค้าเปนลูกคนเดียว เลยแบบติดแม่ เราเข้าใจ
ผ่านไป 2 วันนนนนนนนนนน
มันก็ไม่โทรมาเลยเว่ยยย เอาแล่วซิ กังวลใจ
โทรไปอีก
ครั้งแรก : ไม่รับ
ครั้งที่2 : ไม่รัย
ไม่รับจน ประมาน 20 สายยยยก็ว่าได้ ไอ่เราก็ไม่ลัความพยายามเลยจ้า จรในที่สุด
มันรับค่ะ
เรา : ฮาโหลลลลล ทำไมไม่รับสายเค้าเปนไรรึป่าว โกดเค้าหรอ หายไปไหน
พี่ : ......................
เรา : ได้ยินเค้าไหม
พี่ : เออ กูได้ยินละ ( เสียง ผญ )
เรา : 0.0 ( ดูโทรสัพ กูโทรผิดป่ะวะ เออก้อถูกนี่หว่า )
พี่ : มีไร ( เสียง ผญ อีก)
เรา : นั่นใคร
พี่ : กูแฟนมัน อะใคร
เรา : ใช่หรอ
พี่ : ใช่ซิ 2 ปีละ นี่แฟนกู เลิกโทรมาได้ละ
อึ้งซิค่ะ อึ้งเลยยยยยยยยยยย ทำไรไม่ถูก นี่กูเปนใครละที่นี่ แฟน หรือ คนรุ้จัก หรือ กิ๊ก
2 วันต่อมา
เสียงโทรสัพดัง ไอ่เราก็รีบไปรับ สุดชีวิตเลยค่ะ ยีงไงต้องคุยให้รุเรื่อง
เรา : เกิดไรขึ้น
พี่ : พี่ขอโทด
เรา : ทำไมทำกะเค้าแบบนี้ มาหลอกเค้าทำไม หลอกเค้ามานาน แค่ไหนแล้ว
ตั้ง แต่เเรกใช่ไหม
พี่: อืม
เรา : สรุป แล้วเค้าเปยอะไรกะพีา
พี่ : เปนกิ๊ก พี่ได้ไหม
เรา : แล้วแฟนพี่ พี่มีแฟนแล้ว
พี่ : เค้าอยู่ ตจว เราอยู่ กทม คนละที่กัน
เรา : กูอึ้งค่ะ เน้น อึ้งงงงงงงง
พี่ : ได้ไหม
เรา : ไม่รุ
หลังจากนั่น ทุกอย่างกลับมาเปน ปกติ ค่ะ รับส่ง คุยกัยเหมือนเดิมทั้งๆที่ รู้ตัวนะ
นี่กูยุ่ง แฟนชาวบ้าน กูเปนแค่กิ๊ก แต่ก้ไม่รุจะทำไง คือ มันชอบ พอแฟนเค้าโทรมา
เราก็ได้แต่นั่งเงียบๆ ห้ามส่งเสียง เงียบไว้ เราทำหน้ายิ้มรับโดยดี
แต่ในใจ คือ ร้องไห้ นี่คือ แฟนชาวบ้าน
ในที่สุด ก็โดนจับได้ค่ะ แฟนเค้าโทรมา อาละวาด ด่าเสียๆหายๆ
เค้าทะเลาะกัน จะเลิก เราก็ดีใจซิค่ะ แต่ก็กลับมาคบกันทุกที เปนแบบนี้ แทบนับไม่ถ้วน
ไอ่เราก็ยอมต่อไป ในเมื่อ อยู่ กทม เค้าเปนของชั้น ชั่ยก็คิดแบบนั้ เลวๆหน้าด้านๆเลยค่ะ
ด่าชั้น ด่าไปเลย ชั้นยอม ชั้นเลือกความสุขตรงนี้ ด่าชั้นแค่นี้ ไม่เปนไร
ชั้นได้อยู่กะเค้า เที่ยวกะเค้า ดูแล เค้า แค่คำด่า ไม่เปนไร ทนได้!!!!! ( ชั้นนี่หน้าด้านมากตอนนั้นบอกเลย)
จนในที่สุด
แฟนพี่เค้า เริ่ม ด่าลุกลาม มายัน พ่อแม่
ไอ่เราก็ ด่าเราไม่เปนไร ด่าถึงพ่อแม่ ชั่นก็เริ่มกลับมานั่งคิดเลยทีเดียว
นี่ เค้าดูถูกเรา เราพอไหว นี่ดูถูกพ่อแม่เรา เราจะยอมหรอ นั่นพ่อแม่ เราเลยนะ
พอที่นี่ โอเค ชั้นไม่เอาละ ถ้าการเป็นกิ๊กคนอื่น เพื่อนอวันเค้าเลิกกกัน ทำให้พ่อแม่ โดนดูถูกขนาดนี้
เรายอม เลิกค่ะ เลิกเลย ไม่เอาละ พอเราบอกพีา เค้า เราจะเลิกยุ่งไม่เอาแล้วการเป็นกิ๊ก
เค้าตอบ กลับม่ว่า "ก็แล้วแต่"
เรา ได้แต่ร้องไห้ ละนั่งคิดทบทวน ทั้งหมด นี่หรอ คือคนที่เราว่าใช่ นีหรอ คือคนที่ยอมทน
ให้เค้าดูถูก และกลับมาถาม ตัวเองว่า นี่ที่ผ่านมา "กูทนทำไม" กูจะไป มันยังไม่ง้อ มันเหน แฟนมันดีกว่า
นี่กูโง่หรือบ้า หลังจากนั้น เมาค่ะเมา เที่ยวทุกคืน เปนแบบนี้ประมาน2อาทิต
และคิดได้ว่า ชั้นจะค้องดีขึ้น สวยขึ้น น่ารักขึ้น ให้เสียดาย
ได้แค่คิดค่ ะ 555+
เราก็ยังคงรัก พี่เค้าอยู่ แต่ก็พยายามทำใจเนอะ
จนในที่สุด ทำใจได้แล้วค่ะ อยู่แต่กลับเพื่อน สนุกสนาน เฮฮา
ทำหให้ลืม เรื่องได้เลยค่ะ ทำใจได้ เลย
เด๋วกลับมาเล่าต่อ นะค่ะ ขอตัวไปทำงานก่อน
รอต่อไปหรือเดินหน้ากะคนใหม่
เรา เคยมีความรัก ที่คิดว่าน่าจะอยู่กับเราไปจนจบ หรือ คิดว่าคือ คนที่ใช่เลยก็ได้
เรากับเค้าคบกันมานานมาก จนเกือบ4 ปีได้ ตั้งแต่มอปลายเลย คนคบกันเนอะมันก็มีเรื่องทะเลาะกันบ้างแต่ไม่เคยถึงแบบห่างกันเกิน3วัน
แต่ด้วยที่คบกันนาน เรียนคนละที่ จนทำให้ถึงจุดที่เราอยากได้คนใกล้ชิดมาดูแล มันก็ทำให้เราต้อง ทะเลาะกะเค้าเพื่อหาจุดให้เลิกกัน(เรา นิสัย เรียกว่าเลวก็ได้)
พอมีคนมา ช่วยดูแลเรา เราก็คิดว่านี่ละ ต้องหาเรื่องเลิกให้ได้ ยังไงก็ต้องเลิก ถึงจะเป็นวิธีที่เบสิค ก็ตาม ( คือ จะเลิกอะเนอะ)
เรา : พอไหม เราควรหยุดความสัมพันธ์ไหม เราไปกันไม่รอดหรอก
เค้า : ............
เรา : พอเถอะ ไม่อยากเปนแบบที่เปนอยู่แล้ว เหนื่อย ทำไมมาหาบ้างไม่ได้
เค้า : (ร้องไห้)
เรา : ร้องทำไม ในเมื่อ มาหากันไม่ได้ เปนแบบนี้ก้อทะเลาะกันอยู่ดี เลิกไหม
เค้า : ก็จะให้ทำไง
เรา : พอเถอะ อย่า ยื้อกัน เหนื่อย
เค้า : ลองห่างกันดู ( ร้องไห้)
พอเลิก กันเปนที่เรียบร้อย ก็สบายละเรา ที่นี่ เราก็ มีคนคุยด้วยคนใหม่ ซึ่งพี่เค้า มีรถ แต่เรียนคนละที่ พี่เค้าก้อคอยไปรับไปส่งบ้าง มาหสพาไปกินข้าว ดูหนัง พาไปเจอเพื่อนๆเค้า
นี่ละ เราก็คิดว่า คนนี่ละ คือ คนที่โอเคสำหรับเรา เราก้อว่าโอเคลงตัวทุกอย่าง พอผ่านไป1เดือน แฟนเก่า เราก็โทรมา
ซึ่งตอนนั้น เราก้ออยู่กะพี่เค้า เราก็ไม่รับ พี่เค้าก็ถามทำไมไม่รับ เราก็เฉยๆ ทำเปนอ่อ อืมเพื่อนโทรตามนะ
พอเรากลับหอ ละอยู่คนเดียว แฟนเก่าเราก็โทรมาอีก
เรา : ว่าไง
เค้า : นี่ครบรอบ1 เดือนที่เราเลิกกันแลืวนะ
เรา : แล้วไงอ่ะ ( ก็ชั้นมีใหม่แล้ว ในใจคิดงี้ ดูเลวมาก )
เค้า : ยังอยากกลับมาคุยกันอยู่ไหม คิดถึงมากนะ ยังอยากกลับมาคบกันไหม
เค้า คิดถึงนะ อย่าเงียบซี
เรา : ................
เค้า : ว่าไง ขาดเทอไม่ได้นะ
เรา : พอเถอะ ไม่อยากกลับไปอยู่ที่จุดเดิมอีกแล้ว ถ้าคนมันรักกันจริง
ไม่ต่องรอ 1 เดือน ก็โทรมาได้ ( หาเรื่องไม่กลับไป)
เค้า : โอเค ดูแลตัวเองด้วยนะ
เรา : (ได้ยินเสียงแฟนเก่าร้องไห้ คือ เอิ่มมม น้ำตาลูกผู้ชาย) อึ้งนิดนึง
เราก็คิดนะ ว่าไง ก็ไม้กลับไป เด็ด ขาด ชั้นมีคนที่ดี กว่าเทอ แล้ว เราก็คิดงี้ คือ อาจดูแรง แต่ มันคือโลกเเห่งความจริง
พี่เค้าก็โอเค ดูแลเราอย่างดี 3-4 เดือน ว่าได้ เราก็รู้สึก ดีมาก แบบดีมากจริงๆ จนเราเริ่ม ผิดสังเกตว่าเอ๊ะ ทำไมช่วงนี้พี่หายไป พี่บอกไปบ้านป้า
เทอไม่ต้องโทรไปนะ แบบ อ่าเราโอเค๊ อยู่กับ ครอบครัว ไม่กวนละกันก็เชื่อใจ
2-3 วันก็โอเค พอเอ๊ะ นี่มันชักแปลกๆ โทรไม่ได้ ก็น่าจะไลน์หากันได้ใช่ป่ะ
นี่ไลน์ ก็ไม่มี หายไปเลย อันนี้คือ ครั้งแรกที่คิดว่าแปลก ก็ยังไม่ได้ถาม หรือ อะไรยังไง
พอเริ่ม สอบ ก็ห่างๆกันต่างคนต่าง สอบ พอช่วงปิดเทอม พี่เค้าก็กลับบ้านต่างจังหวัด
ก็ไม่ค่อยได้คุย กัน ก็โอเคนะ ไลน์ ก็ไม่ได้คุย พอนานๆวัน มันก็คิดถึง ใช่ป่ะ
เราก็ ไลน์ไป ไม่ตอบ ไลน์อีกไม่ตอบ ไลน?ไป ไม่ตอบ ว่งข้อความไป อ่านละไม่ตอบ ก็ เอ้า!!!! เกิดไรขึ้น
พอเช็ค ในไลน์ ก็ โดนบล๊อก เราก็คิดว่า เห้ยยยยยย!! เกิดไรขึ้น ทำไม เราทำไรผิดหรอ งอแงไปหรอ เค้ารมคานเราใช่ไหม
เราก็โอ้ย คิดไปต่างๆนาๆ เลยทีนี่ จน ทนไม่ไหวแล้วเว้ยตัองโทรซิทีนี่
ครั้งแรก : ไม่รับ
ครั้งที่2 : แปปนึง ไม่ว่าง เด่วพี่โทรกลับ อยู่กะแม่
อ่อ อยู่กะแม่นี่เอง คือพี่เค้าเปนลูกคนเดียว เลยแบบติดแม่ เราเข้าใจ
ผ่านไป 2 วันนนนนนนนนนน
มันก็ไม่โทรมาเลยเว่ยยย เอาแล่วซิ กังวลใจ
โทรไปอีก
ครั้งแรก : ไม่รับ
ครั้งที่2 : ไม่รัย
ไม่รับจน ประมาน 20 สายยยยก็ว่าได้ ไอ่เราก็ไม่ลัความพยายามเลยจ้า จรในที่สุด
มันรับค่ะ
เรา : ฮาโหลลลลล ทำไมไม่รับสายเค้าเปนไรรึป่าว โกดเค้าหรอ หายไปไหน
พี่ : ......................
เรา : ได้ยินเค้าไหม
พี่ : เออ กูได้ยินละ ( เสียง ผญ )
เรา : 0.0 ( ดูโทรสัพ กูโทรผิดป่ะวะ เออก้อถูกนี่หว่า )
พี่ : มีไร ( เสียง ผญ อีก)
เรา : นั่นใคร
พี่ : กูแฟนมัน อะใคร
เรา : ใช่หรอ
พี่ : ใช่ซิ 2 ปีละ นี่แฟนกู เลิกโทรมาได้ละ
อึ้งซิค่ะ อึ้งเลยยยยยยยยยยย ทำไรไม่ถูก นี่กูเปนใครละที่นี่ แฟน หรือ คนรุ้จัก หรือ กิ๊ก
2 วันต่อมา
เสียงโทรสัพดัง ไอ่เราก็รีบไปรับ สุดชีวิตเลยค่ะ ยีงไงต้องคุยให้รุเรื่อง
เรา : เกิดไรขึ้น
พี่ : พี่ขอโทด
เรา : ทำไมทำกะเค้าแบบนี้ มาหลอกเค้าทำไม หลอกเค้ามานาน แค่ไหนแล้ว
ตั้ง แต่เเรกใช่ไหม
พี่: อืม
เรา : สรุป แล้วเค้าเปยอะไรกะพีา
พี่ : เปนกิ๊ก พี่ได้ไหม
เรา : แล้วแฟนพี่ พี่มีแฟนแล้ว
พี่ : เค้าอยู่ ตจว เราอยู่ กทม คนละที่กัน
เรา : กูอึ้งค่ะ เน้น อึ้งงงงงงงง
พี่ : ได้ไหม
เรา : ไม่รุ
หลังจากนั่น ทุกอย่างกลับมาเปน ปกติ ค่ะ รับส่ง คุยกัยเหมือนเดิมทั้งๆที่ รู้ตัวนะ
นี่กูยุ่ง แฟนชาวบ้าน กูเปนแค่กิ๊ก แต่ก้ไม่รุจะทำไง คือ มันชอบ พอแฟนเค้าโทรมา
เราก็ได้แต่นั่งเงียบๆ ห้ามส่งเสียง เงียบไว้ เราทำหน้ายิ้มรับโดยดี
แต่ในใจ คือ ร้องไห้ นี่คือ แฟนชาวบ้าน
ในที่สุด ก็โดนจับได้ค่ะ แฟนเค้าโทรมา อาละวาด ด่าเสียๆหายๆ
เค้าทะเลาะกัน จะเลิก เราก็ดีใจซิค่ะ แต่ก็กลับมาคบกันทุกที เปนแบบนี้ แทบนับไม่ถ้วน
ไอ่เราก็ยอมต่อไป ในเมื่อ อยู่ กทม เค้าเปนของชั้น ชั่ยก็คิดแบบนั้ เลวๆหน้าด้านๆเลยค่ะ
ด่าชั้น ด่าไปเลย ชั้นยอม ชั้นเลือกความสุขตรงนี้ ด่าชั้นแค่นี้ ไม่เปนไร
ชั้นได้อยู่กะเค้า เที่ยวกะเค้า ดูแล เค้า แค่คำด่า ไม่เปนไร ทนได้!!!!! ( ชั้นนี่หน้าด้านมากตอนนั้นบอกเลย)
จนในที่สุด
แฟนพี่เค้า เริ่ม ด่าลุกลาม มายัน พ่อแม่
ไอ่เราก็ ด่าเราไม่เปนไร ด่าถึงพ่อแม่ ชั่นก็เริ่มกลับมานั่งคิดเลยทีเดียว
นี่ เค้าดูถูกเรา เราพอไหว นี่ดูถูกพ่อแม่เรา เราจะยอมหรอ นั่นพ่อแม่ เราเลยนะ
พอที่นี่ โอเค ชั้นไม่เอาละ ถ้าการเป็นกิ๊กคนอื่น เพื่อนอวันเค้าเลิกกกัน ทำให้พ่อแม่ โดนดูถูกขนาดนี้
เรายอม เลิกค่ะ เลิกเลย ไม่เอาละ พอเราบอกพีา เค้า เราจะเลิกยุ่งไม่เอาแล้วการเป็นกิ๊ก
เค้าตอบ กลับม่ว่า "ก็แล้วแต่"
เรา ได้แต่ร้องไห้ ละนั่งคิดทบทวน ทั้งหมด นี่หรอ คือคนที่เราว่าใช่ นีหรอ คือคนที่ยอมทน
ให้เค้าดูถูก และกลับมาถาม ตัวเองว่า นี่ที่ผ่านมา "กูทนทำไม" กูจะไป มันยังไม่ง้อ มันเหน แฟนมันดีกว่า
นี่กูโง่หรือบ้า หลังจากนั้น เมาค่ะเมา เที่ยวทุกคืน เปนแบบนี้ประมาน2อาทิต
และคิดได้ว่า ชั้นจะค้องดีขึ้น สวยขึ้น น่ารักขึ้น ให้เสียดาย
ได้แค่คิดค่ ะ 555+
เราก็ยังคงรัก พี่เค้าอยู่ แต่ก็พยายามทำใจเนอะ
จนในที่สุด ทำใจได้แล้วค่ะ อยู่แต่กลับเพื่อน สนุกสนาน เฮฮา
ทำหให้ลืม เรื่องได้เลยค่ะ ทำใจได้ เลย
เด๋วกลับมาเล่าต่อ นะค่ะ ขอตัวไปทำงานก่อน