คือตอนนี้เราอยู่กัน3คนแม่ลูกค่ะ พ่อเราเสียแล้ว แต่เราก็ไม่ได้ขอเงินแม่แล้วนะ คือขายของออนไลน์ ทำงานช่วยบ้านแฟน แม่แฟนก็จ้างรายวัน แล้วเราก็เลยไม่ขอเงินแม่เลย ค่าเทอม ค่ากิน อะไรจิปาถะ เราจัดการเองทุกอย่าง แม่แค่รับผิดชอบคชจ.ในบ้าน ละก็ส่งเสียน้องชายอีกคน
เรื่องของเรื่องคือ แม่เราไม่ได้ทำงานค่ะ ใช้เงินประกันของพ่อที่ได้มา เราก็เลยบอกให้แม่หางานทำ แม่ก็บอกว่า เดี๋ยวจัดการเอง ซึ่งถ้าไม่มีปัญหาเราก็ไม่อยากพูดแบบนี้
ปัญหาคือ ตอนนี้เราเข้ามหาลัยแล้วค่ะ เราจ่ายค่าเทอมเอง ตกปีละ70,000 ซึ่งเราไม่ซีเรียสอะไร โอเค ยังไหว มีมือ มีเท้า ก็ดิ้นรนกันไป แต่ตอนนี้ค่าเทอมยังไม่ครบค่ะ แต่แม่เรามายืมเงิน ปกติถ้าไม่มีร่ายจายหนักๆ อย่างค่าเทอม เราก็ให้ได้นะ 1000-2000 ไม่เหนือบ่ากว่าแรง แต่ตอนนี้ แม่เรายืมเงินไป 4000 แล้ว แจกแจงดังนี้
1. ให้เราช่วยออกค่าไฟ 1500 อันนี้เรากะไม่เอาคืน เพราะเราก็กินอยู่ เปิดแอร์ เล่นคอม
2. ยืมซื้อของเข้าบ้าน 2000 แม่บอกเพื่อนโอนมาจะคืนให้ เราก็ได้แต่รอ ไม่กล้าทวงหรอกค่ะ
3. เราเก็บเหรียญไว้เยอะมาก พอทุกๆ3เดือน จะเอาออกมานับไปฝากแบงค์ เรานับได้ 500 แม่บอกเดี๋ยวเอาไปแลกเซเว่นเป็นแบงค์ให้ พอสักพักเราถามถึง แม่บอกยืมก่อน เดี๋ยวน้องไม่มีไปรร.
ก็ประมาณนี้ค่ะ เราเครียดนะ จะบอกแม่ไงดี ว่าหนูต้องเอาเงินมาจ่ายค่าเทอม T_T เราอยากให้แม่ทำงานจริงๆจังๆสักที พอเราบอก แม่ก็บอก แล้วน้องล่ะ? คือน้องเราเป็นเด็กที่โดนแม่ตามใจมากๆ แม่กลัวน้องกลับจาก รร. ลำบาก เพราะ รร. น้องไม่มีรถประจำทางผ่าน แต่กลับกัน ตอนเราอยู่มัธยม(คนละรร.กับน้อง) เราก็นั่งรถเมล์2ต่อ ทุกวัน ทำไมแม่ต้องกลัวน้องลำบาก แม่เราไม่กลัวครอบครัวจะอดหรอคะ T_T น้องเราอยู่ม.2แล้วนะ ตอนเราม.2 เราก็กลับบ้านเอง เรากลัวอนาคตครอบครัวเราจะอดอยาก เราต้องเรียนอีก4ปี แค่ทำงาน ขายของ หาค่าเทอม เลี้ยงตัวเราเองก็เหนื่อยแล้วค่ะ
ก่อนหน้าที่แม่จะอยู่บ้านเป็นแม่บ้านเฉยๆ มีเพื่อนคนนึง ชอบชวนแม่ทำนู่นทำนี่ แต่ก็ขาดทุนตามระเบียบ เราจะเตือนแม่ยังไงดี ไม่อยากให้แม่เชื่อเพื่อนคนนี้อีกแล้ว
ปล. เราแย่รึป่าวคะ ที่คิดจะทวงเงินที่แม่ยืมไป เราต้องใช้จริงๆ ปกติตอนเรียนมัธยม ค่าเทอมตกปีละ4000เอง เวลาแม่ขอเราให้แบบไม่คิดอะไรด้วยซ้ำ เครียดจริงค่ะ ขอระบายแล้วกัน T T
เราเป็นลูกที่แย่มั้ย ..
เรื่องของเรื่องคือ แม่เราไม่ได้ทำงานค่ะ ใช้เงินประกันของพ่อที่ได้มา เราก็เลยบอกให้แม่หางานทำ แม่ก็บอกว่า เดี๋ยวจัดการเอง ซึ่งถ้าไม่มีปัญหาเราก็ไม่อยากพูดแบบนี้
ปัญหาคือ ตอนนี้เราเข้ามหาลัยแล้วค่ะ เราจ่ายค่าเทอมเอง ตกปีละ70,000 ซึ่งเราไม่ซีเรียสอะไร โอเค ยังไหว มีมือ มีเท้า ก็ดิ้นรนกันไป แต่ตอนนี้ค่าเทอมยังไม่ครบค่ะ แต่แม่เรามายืมเงิน ปกติถ้าไม่มีร่ายจายหนักๆ อย่างค่าเทอม เราก็ให้ได้นะ 1000-2000 ไม่เหนือบ่ากว่าแรง แต่ตอนนี้ แม่เรายืมเงินไป 4000 แล้ว แจกแจงดังนี้
1. ให้เราช่วยออกค่าไฟ 1500 อันนี้เรากะไม่เอาคืน เพราะเราก็กินอยู่ เปิดแอร์ เล่นคอม
2. ยืมซื้อของเข้าบ้าน 2000 แม่บอกเพื่อนโอนมาจะคืนให้ เราก็ได้แต่รอ ไม่กล้าทวงหรอกค่ะ
3. เราเก็บเหรียญไว้เยอะมาก พอทุกๆ3เดือน จะเอาออกมานับไปฝากแบงค์ เรานับได้ 500 แม่บอกเดี๋ยวเอาไปแลกเซเว่นเป็นแบงค์ให้ พอสักพักเราถามถึง แม่บอกยืมก่อน เดี๋ยวน้องไม่มีไปรร.
ก็ประมาณนี้ค่ะ เราเครียดนะ จะบอกแม่ไงดี ว่าหนูต้องเอาเงินมาจ่ายค่าเทอม T_T เราอยากให้แม่ทำงานจริงๆจังๆสักที พอเราบอก แม่ก็บอก แล้วน้องล่ะ? คือน้องเราเป็นเด็กที่โดนแม่ตามใจมากๆ แม่กลัวน้องกลับจาก รร. ลำบาก เพราะ รร. น้องไม่มีรถประจำทางผ่าน แต่กลับกัน ตอนเราอยู่มัธยม(คนละรร.กับน้อง) เราก็นั่งรถเมล์2ต่อ ทุกวัน ทำไมแม่ต้องกลัวน้องลำบาก แม่เราไม่กลัวครอบครัวจะอดหรอคะ T_T น้องเราอยู่ม.2แล้วนะ ตอนเราม.2 เราก็กลับบ้านเอง เรากลัวอนาคตครอบครัวเราจะอดอยาก เราต้องเรียนอีก4ปี แค่ทำงาน ขายของ หาค่าเทอม เลี้ยงตัวเราเองก็เหนื่อยแล้วค่ะ
ก่อนหน้าที่แม่จะอยู่บ้านเป็นแม่บ้านเฉยๆ มีเพื่อนคนนึง ชอบชวนแม่ทำนู่นทำนี่ แต่ก็ขาดทุนตามระเบียบ เราจะเตือนแม่ยังไงดี ไม่อยากให้แม่เชื่อเพื่อนคนนี้อีกแล้ว
ปล. เราแย่รึป่าวคะ ที่คิดจะทวงเงินที่แม่ยืมไป เราต้องใช้จริงๆ ปกติตอนเรียนมัธยม ค่าเทอมตกปีละ4000เอง เวลาแม่ขอเราให้แบบไม่คิดอะไรด้วยซ้ำ เครียดจริงค่ะ ขอระบายแล้วกัน T T