ก่อนอื่นต้องบอกว่า เราหาความรู้จากในพันทิปเยอะมากๆ
ทั้งหาของเพื่อนๆที่เคยลงไว้แล้ว ตั้งกระทู้ใหม่เอง บลาๆๆ
แล้วทุกคนก็ให้คำปรึกษา (ณ จุดจุดนี้ ซึ้งมากข่ะ )
ซึ่งเราทำผ่านมาทุกขั้นตอนจนถึงขั้นตอนที่เรียกได้ว่า แล้วแต่บุญแต่กรรมคนจริงๆ คือขั้นตอนการสัมภาษณ์วีซ่า
วันสัมภาษณ์วีซ่าเราจองไ้ว้รอบ7.30ค่ะ จริงๆพี่ๆเพื่อนๆควรไปถึงประมาน7.00นะคะ เพื่อเตรียมตัว
แต่ เราสายกว่าที่เราคิดไว้ค่ะ รถติดมากก พ้นติดยังไม่พอเอ้ามีรถชนอีก เจ็ดโมงยี่สิบนี่ยังไม่ถึงเซนทรัลชิดลม เริ่มเครียด ทุกสิ่ง
ไม่อยากเลทเพราะรู้กันอยู่ว่าเลทคือรออออไปอีกนานนน สุดท้ายเลยตัดสินใจ แม่ๆๆๆ ปล่อยหนูตรงนี้จะนั่งมอไซไปแล้วว
คุณแม่เราเลยจอดรถ ส่งเราขึ้นมอไซต์ เราบอกว่าพี่ขอเร่งๆด่วนๆ (ไม่จำเป็นอย่าทำตาม) พี่เค้าก็จัดให้ซิ่งอย่างแรง ลัดเลาะคดเคี้ยวในที่สุด
เราก็มาถึงสถานทูตอเมริกาภายใน7.30จนด้ายยยยยย( ถึงแม้ว่าขาจะเกี่ยวกรวยล้มไปทีนึงก็ตาม-_-)
พอมาถึงเราก็ต่อแถวข้างหน้า รอเค้าเรียกเข้าไปข้างใน กว่าจะได้เข้าไปข้างในก็รอจนประมานแปดโมงได้ค่ะ
ซึ่งการเข้าไปข้างในนั้นเค้าอนุญาติให้เอามือถือเข้าไปได้เครื่องเดียวต่อคนและต้องปิดเครื่องแล้วฝากไว้ข้างใน
ส่วนไอพอด ไอแพด เครื่องคิดเลข หูฟัง ที่ชาจนี่ต้องฝากญาติๆเพื่อนๆเอาไว้ข้างนอกค่ะ ห้ามเอาเข้า
เราก็ทำทุกอย่างตามสเต็ปเรียกให้ยื่นอะไรก็ยื่น จนมาถึงสเต็ปท้ายๆ เหมือนเป็นสเต็ปสัมภาษณ์ด่านแรกโดยเจ้าหน้าที่คนไทย
คือออ นี่ลุ้นมากก คนข้างหน้าดิฉันโดนเหวี่ยงและไล่กลับไปทำใหม่เรียบร้อย ทำนองว่าเค้าใช้เอกสารเดิมมาสมัครภาษณ์อะไรสักอย่าง
แล้วคุณแม่ก็เถียงแทนคุณลูก ก็แบบเอาละ ทำไมคุณพี่สัมภาษณ์ไม่เฟรนลี่เลยอ้ะะะ พอถึงตาเรา ก่อนอื่นไหว้เข้านำหน้าไปก่อนเลยค่ะ
หวัดดีค่ะ แล้วก็ยิ้ม แจกยิ้มอย่างเดียว พอเค้าจะเอาเอกสารอะไรแล้วเราแบบมัวแต่หา ช้านิดนึง พี่แกเริ่มมีสีหน้า เราก็แกล้งทำเป็นสาวอารมณ์ดี
555ของเยอะไปหน่อยค่า ตื่นเต้น โดยมีความเชื่อว่า ยิ้มเข้าไว้เค้าจะได้เอ็นดู(คือคิดเองงปลอบใจตัวเองง)555555
และแล้วเราก็รอดด่านแรกมาได้ แล้วเราก็ได้มานั่งรอด้านใน
พอมานั่งรอด้านในก็มีทาบนิ้วแล้วก็ให้ไปนั่งรออีก แล้วทีนี้เค้าก็เรียกเราไปสัมภาษณ์
ซึ่งวันนี้มันมีสี่ช่องสามช่องแรกเป็นผู้ชายช่องงสุดท้ายเป็นผู้หญิง
คือตอนแรกเรานึกว่าเค้าจะเรียกไปตรวจเอกสารอีกรอบเพราะว่าช่องผู้ชายสองคนตรงกลางคือเร็วววมากกกก พี่แกดูถามยิ้มแย้มคนละประมานสี่คำถามแล้วปล่อยยยย นึกในใจขอให้ได้ขอให้โดนสองช่องนี้เถ๊อะะะ เพราะว่าพี่ผู้ชายช่องแรกนางสัมภาษณ์นานกว่า หน้านางเครียดกว่า นางไม่มีรอยยิ้ม และนางปฏิเสธคนรัวๆ แบบโอเอ็มจี ถ้าได้ช่องนี้ถ้าทางรอยยิ้มก็คงช่วยบ่อได้
และในที่สุดดดดเราก็ได้ช่องที่สองง(คือตอนนั้นึกในใจ รอดดละตรูอเมริการอพี่แป้ป) คือขอเล่าก่อนคืนก่อนมาทำวีซ่านี่คือจิตตก
ที่สุดในโลก อ่านพันทิปเยอะไป นี่เลยนั่งท่องตารางประหนึ่งไปสอบแม่นทุกตัวอักษรและพร้อมจะร่ายยาวใส่ผู้สัมภาษณ์ทันที โอเคกลับเข้ามาต่อ
พี่ฝรั่ง-สวัสดีคับ
เรา-สวัสดีค่าาาา
พี่ฝรั่ง-ไปเที่ยวกี่เมือง ที่ไหนครับ
เรา-the cities i've planned to visit start from new orleans and then take a 2hours flight to orlando going universal for 3days....
พี่ฝรั่ง-5555 โอเคครับ
เรา-นึกในใจอ่าวตรูเพิ่งร่ายเองนะ
พี่ฝรั่ง-ใครออกค่าใช้จ่ายให้ครับ
เรา-my parents ค่า
พี่ฝรั่ง-ที่บ้านทำงานอะไรครับ
เรา- garment business andเชื้อเพลิ่งค่าาาาา(คือ ณจุดๆนี้ปนมั่วไทยอังกฤษค่ะ555555)
พี่ฝรั่ง-ทำอะไรอยู่ครับ
เรา-now im studying at..........ค่าาาาาาา
พี่ฝรั่ง-เที่ยวให้สนุกนะครับ have a safe flight
เรา-ขอบคุนค่าาาาาาาา นึกในใจเห้ยกรี้ดดวันนี้วันของเราอ้ะะ ไม่น่าpanicทั้งคืนเลย พี่แกน่ารักมากกกกกกก รักกกกกกเลิฟฟฟ
สรุปคือทุกอย่างมันง่ายผิดคาดไปหมดค่ะ อยากบอกว่าอย่าเพิ่งแพนิคมากก เราอาจจะโชคดีเจอคนสัมภาษณืใจดีแบบเราก็ได้
แต่ถ้าเจอคนสัมภาษณ์ยาก ขอให้ใจดียิ้มสู้เสือไปค่ะ เผื่อเค้าจะแพ้รอยยิ้มเรา555555
ถ้ามีอะไรสงสัย ถามทิ้งไว้ได้นะคะถ้าตอบได้จะกลับมาตอบค่ะ ขอบคุณค่าาาาา
ไม่มีไรมากก วันนี้ไปสัมภาษณ์วีซ่าอเมริกามาแล้ว
ทั้งหาของเพื่อนๆที่เคยลงไว้แล้ว ตั้งกระทู้ใหม่เอง บลาๆๆ
แล้วทุกคนก็ให้คำปรึกษา (ณ จุดจุดนี้ ซึ้งมากข่ะ )
ซึ่งเราทำผ่านมาทุกขั้นตอนจนถึงขั้นตอนที่เรียกได้ว่า แล้วแต่บุญแต่กรรมคนจริงๆ คือขั้นตอนการสัมภาษณ์วีซ่า
วันสัมภาษณ์วีซ่าเราจองไ้ว้รอบ7.30ค่ะ จริงๆพี่ๆเพื่อนๆควรไปถึงประมาน7.00นะคะ เพื่อเตรียมตัว
แต่ เราสายกว่าที่เราคิดไว้ค่ะ รถติดมากก พ้นติดยังไม่พอเอ้ามีรถชนอีก เจ็ดโมงยี่สิบนี่ยังไม่ถึงเซนทรัลชิดลม เริ่มเครียด ทุกสิ่ง
ไม่อยากเลทเพราะรู้กันอยู่ว่าเลทคือรออออไปอีกนานนน สุดท้ายเลยตัดสินใจ แม่ๆๆๆ ปล่อยหนูตรงนี้จะนั่งมอไซไปแล้วว
คุณแม่เราเลยจอดรถ ส่งเราขึ้นมอไซต์ เราบอกว่าพี่ขอเร่งๆด่วนๆ (ไม่จำเป็นอย่าทำตาม) พี่เค้าก็จัดให้ซิ่งอย่างแรง ลัดเลาะคดเคี้ยวในที่สุด
เราก็มาถึงสถานทูตอเมริกาภายใน7.30จนด้ายยยยยย( ถึงแม้ว่าขาจะเกี่ยวกรวยล้มไปทีนึงก็ตาม-_-)
พอมาถึงเราก็ต่อแถวข้างหน้า รอเค้าเรียกเข้าไปข้างใน กว่าจะได้เข้าไปข้างในก็รอจนประมานแปดโมงได้ค่ะ
ซึ่งการเข้าไปข้างในนั้นเค้าอนุญาติให้เอามือถือเข้าไปได้เครื่องเดียวต่อคนและต้องปิดเครื่องแล้วฝากไว้ข้างใน
ส่วนไอพอด ไอแพด เครื่องคิดเลข หูฟัง ที่ชาจนี่ต้องฝากญาติๆเพื่อนๆเอาไว้ข้างนอกค่ะ ห้ามเอาเข้า
เราก็ทำทุกอย่างตามสเต็ปเรียกให้ยื่นอะไรก็ยื่น จนมาถึงสเต็ปท้ายๆ เหมือนเป็นสเต็ปสัมภาษณ์ด่านแรกโดยเจ้าหน้าที่คนไทย
คือออ นี่ลุ้นมากก คนข้างหน้าดิฉันโดนเหวี่ยงและไล่กลับไปทำใหม่เรียบร้อย ทำนองว่าเค้าใช้เอกสารเดิมมาสมัครภาษณ์อะไรสักอย่าง
แล้วคุณแม่ก็เถียงแทนคุณลูก ก็แบบเอาละ ทำไมคุณพี่สัมภาษณ์ไม่เฟรนลี่เลยอ้ะะะ พอถึงตาเรา ก่อนอื่นไหว้เข้านำหน้าไปก่อนเลยค่ะ
หวัดดีค่ะ แล้วก็ยิ้ม แจกยิ้มอย่างเดียว พอเค้าจะเอาเอกสารอะไรแล้วเราแบบมัวแต่หา ช้านิดนึง พี่แกเริ่มมีสีหน้า เราก็แกล้งทำเป็นสาวอารมณ์ดี
555ของเยอะไปหน่อยค่า ตื่นเต้น โดยมีความเชื่อว่า ยิ้มเข้าไว้เค้าจะได้เอ็นดู(คือคิดเองงปลอบใจตัวเองง)555555
และแล้วเราก็รอดด่านแรกมาได้ แล้วเราก็ได้มานั่งรอด้านใน
พอมานั่งรอด้านในก็มีทาบนิ้วแล้วก็ให้ไปนั่งรออีก แล้วทีนี้เค้าก็เรียกเราไปสัมภาษณ์
ซึ่งวันนี้มันมีสี่ช่องสามช่องแรกเป็นผู้ชายช่องงสุดท้ายเป็นผู้หญิง
คือตอนแรกเรานึกว่าเค้าจะเรียกไปตรวจเอกสารอีกรอบเพราะว่าช่องผู้ชายสองคนตรงกลางคือเร็วววมากกกก พี่แกดูถามยิ้มแย้มคนละประมานสี่คำถามแล้วปล่อยยยย นึกในใจขอให้ได้ขอให้โดนสองช่องนี้เถ๊อะะะ เพราะว่าพี่ผู้ชายช่องแรกนางสัมภาษณ์นานกว่า หน้านางเครียดกว่า นางไม่มีรอยยิ้ม และนางปฏิเสธคนรัวๆ แบบโอเอ็มจี ถ้าได้ช่องนี้ถ้าทางรอยยิ้มก็คงช่วยบ่อได้
และในที่สุดดดดเราก็ได้ช่องที่สองง(คือตอนนั้นึกในใจ รอดดละตรูอเมริการอพี่แป้ป) คือขอเล่าก่อนคืนก่อนมาทำวีซ่านี่คือจิตตก
ที่สุดในโลก อ่านพันทิปเยอะไป นี่เลยนั่งท่องตารางประหนึ่งไปสอบแม่นทุกตัวอักษรและพร้อมจะร่ายยาวใส่ผู้สัมภาษณ์ทันที โอเคกลับเข้ามาต่อ
พี่ฝรั่ง-สวัสดีคับ
เรา-สวัสดีค่าาาา
พี่ฝรั่ง-ไปเที่ยวกี่เมือง ที่ไหนครับ
เรา-the cities i've planned to visit start from new orleans and then take a 2hours flight to orlando going universal for 3days....
พี่ฝรั่ง-5555 โอเคครับ
เรา-นึกในใจอ่าวตรูเพิ่งร่ายเองนะ
พี่ฝรั่ง-ใครออกค่าใช้จ่ายให้ครับ
เรา-my parents ค่า
พี่ฝรั่ง-ที่บ้านทำงานอะไรครับ
เรา- garment business andเชื้อเพลิ่งค่าาาาา(คือ ณจุดๆนี้ปนมั่วไทยอังกฤษค่ะ555555)
พี่ฝรั่ง-ทำอะไรอยู่ครับ
เรา-now im studying at..........ค่าาาาาาา
พี่ฝรั่ง-เที่ยวให้สนุกนะครับ have a safe flight
เรา-ขอบคุนค่าาาาาาาา นึกในใจเห้ยกรี้ดดวันนี้วันของเราอ้ะะ ไม่น่าpanicทั้งคืนเลย พี่แกน่ารักมากกกกกกก รักกกกกกเลิฟฟฟ
สรุปคือทุกอย่างมันง่ายผิดคาดไปหมดค่ะ อยากบอกว่าอย่าเพิ่งแพนิคมากก เราอาจจะโชคดีเจอคนสัมภาษณืใจดีแบบเราก็ได้
แต่ถ้าเจอคนสัมภาษณ์ยาก ขอให้ใจดียิ้มสู้เสือไปค่ะ เผื่อเค้าจะแพ้รอยยิ้มเรา555555
ถ้ามีอะไรสงสัย ถามทิ้งไว้ได้นะคะถ้าตอบได้จะกลับมาตอบค่ะ ขอบคุณค่าาาาา