ขอระบายหน่อยครับ หงุดหงิดมาก เรื่องนี้คือเรื่องคือน้องสาวของแฟนผมครับ
น้องสาวแฟนเป็นน้องคนสุดท้อง ซึ่งแม่เค้าตามใจมาก คอยโอ๋คอยเอาใจตลอด จนทำอะไรไม่ค่อยเป็นเนื่องจากไม่มีแรงกดดันคอยกระตุ้น
เกรดน้องสาวของแฟนจัดว่าต่ำมากครับ 1กว่าๆ นานๆจะมี2ขึ้นมาบ้าง
(บางคนเกรดต่ำแต่มีความสามารถ สามารถเอาตัวรอดได้ แต่น้องสาวแฟนนอกจากเกรดต่ำแล้ว วันๆยังเอาแต่เล่น facebook line ไม่เป็นอะไรเลย)
แม่แฟนก็ไม่ว่าอะไรเลย บอกแต่เพียงว่า น้องยังเด็ก เดี๋ยวโตก็คิดได้เอง (เอ่อคือ...น้องแก ปวส แล้วนะแม่ จะให้โตถึงเมื่อไหร่เนี่ย!!!)
มีช่วงหนึ่งเงินในโทรศัพท์หมด น้องจะเล่นเน็ต น้องแกโทรมาหาแฟนผมบอกให้ออกไปเติมให้หน่อย แฟนผมไม่ว่างก็โทรไปฟ้องแม่ แม่ก็โทรมาหาแฟนผมและบอกให้ผมพาแฟนออกไปเติมเงินให้น้อง ผมเลยบอกว่าพรุ่งนี้ก็ได้ 5ทุ่มแล้วนะแม่ แม่ก็ขอคุยกับแฟนแล้วบอกว่าน้องแกโวยวาย ร้องไห้จะเอาเดี๋ยวนั้น ช่วยแม่หน่อยเถอะลูก (เฮ้ย!! อะไรจะขนาดนั้น T_T คืนนั้นผมจึงต้องขับรถไปเซเว่น เพื่อเติมเงินให้น้องสาวสุดรัก สุดหวงตัวดีคนนี้ -*-)
น้องสาวแฟนเรียนสาขาคอมธุรกิจ ครับ แต่...ทำอะไรเกี่ยวกับคอมไม่เป็นเลย
วันก่อนน้องสาวแฟนให้ผมช่วยลง Photoshop ให้ ผมก็ถาม เรียนคอมทำไมไม่ลงเอง แกก็ให้เหตุผลมาว่า ทำไม่เป็น!!
(ผมเอะใจคิดว่า เฮ้ย ไม่ใช่แล้ว ของพวกนี้เรียนคอมมันต้องมีติดตัวกันบ้างดิวะ!! ต้องจับเข่าคุยกันหน่อยแล้ว)
เลยจับมานั่งคุยกันว่า ทำอะไรเป็นบ้าง ล้างเครื่องเป็นมั๊ย อะไรเป็นมั๊ย
ผลคือ ไม่เป็นเลยครับ ไม่เป็นจริงๆ ล้างเครื่องไม่เป็น ลงโปรแกรมไม่เป็น อะไรก็ไม่เป็น เหตุผลคือ โรงเรียนไม่สอน!!
เฮ้ย ไม่ใช่แล้ว ของแบบนี้ผมมองว่าไม่จำเป็นต้องสอนกันนะ มันควรจะเป็นบ้างนะเฮ้ย ซักนิดซักหน่อยก็ยังดี
ผมจึงบอกน้องสาวแฟนว่า มา เดี๋ยวจะสอนให้ จะสอนให้หมดเลยทุกอย่างเกี่ยวกับคอม คำตอบคือ ไม่...!! (น้องแกห่วงเล่นห่วงเที่ยว ไม่เอาท่าเดียว -*-)
มีเหตุการณ์หนึ่งที่น้องสาวแฟนเริ่มไปทำงานซานตาเฟ่ หัดหาเงิน(ผมมองว่าเป็นเรื่องที่ดีมาก น้องแกจะได้โตขึ้นบ้าง)
คืนแรก น้องแกโทรมาหาแม่บอกว่า น้องเหนื่อย อยากกอดแม่ บลาๆๆๆ
แม่รีบโทรหาแฟนเลยครับ แล้วร้องไห้ใส่แฟนผม บอกเป็นห่วงน้อง กลัวน้องเหนื่อย คิดถึงน้อง ฯลฯ
(ถ้าเป็นบ้านผมพ่อจะบอกว่า หัดเจอความลำบากซะบ้าง จะได้โตๆกัน)
มีครั้งหนึ่งน้องอยากได้มือถือเครื่องใหม่ ช่วงนั้น Iphone5 วางขายใหม่ น้องจึงไปงวนแม่อยากได้ จะเอา แล้วลงไปกราบเท้าแม่บอกรักแม่ ขอให้แม่ซื้อให้หน่อย (ช่วงนั้นเงินแม่มีก้อนหนึ่งแสนกว่าบาท เป็นเงินยามฉุกเฉินเผื่อว่าพ่อไม่ส่งเสีย)
คือต้องบอกว่า บ้านแฟนนั้น แม่แฟนไม่ได้ทำงาน เงินค่าเทอมค่ากินจะมาจากพ่อของแฟน แต่เงินจะได้แบบได้บ้างไม่ได้บ้างเนื่องจาก พ่อแฟนไปมีเมียน้อย และเงิน 80% จะลงให้กับเมียน้อยหมด แบ่งลูกบ้างแต่อยู่แบบได้ๆขาดๆ แต่แม่แฟนจะไม่ได้เงินแม้แต่บาทเดียว
ซึ่งผมมองว่าเงินแสนกว่าบาทนั้นควรจะเป็นเงินเก็บให้น้องในอนาคต เพราะผมกับแฟนกำลังจะจบแล้วไม่น่าห่วงเท่าไหร่ แต่น้องแฟนพึ่ง ปวส เอง ยังอีกไกลกว่าจะจบ
ผมจึงคุยกับแม่แฟนว่า แม่ โทรศัพท์น้องก็ยังมีอยู่นะ แม่ก็ไม่มีรายได้ ถ้าแม่รักน้อง แม่ควรเก็บไว้เผื่ออนาคตน้องบ้างนะแม่ เกิดพ่อเค้าไม่ส่งขึ้นมากระทันหัน จะทำยังไง อีกอย่าง แม่ไม่ได้อยู่ดูแลน้องไปทั้งชีวิตนะ อะไรไม่ควรก็ขัดใจแกบ้าง สอนน้องบ้าง
แต่แม่แฟนกลับบอกผมว่า แม่อดเห็นน้องร้องไห้ไม่ได้ แม่ปวดใจมากที่ต้องดูน้องร้องไห้กราบแม่ แม่ไม่อยากให้น้องร้องไห้ (สุดท้ายก็ซื้อโทรศัพท์ใหม่ให้น้อง ผมก็ไม่รู้จะคุยอะไรไปทำไมละ -*-)
คือผมรู้นะว่าแม่รักน้องมาก แต่บางทีมันรักผิดทางรึเปล่า รักแบบนี้จะกลายเป็นทำร้ายรึเปล่า ผมเห็นอะไรผิด ผมก็พยายามจะเตือน เพราะบ้านผมกับบ้านแฟนก็คุยกันเรื่องจะแต่งกันอยู่แล้วหลังเรียนจบ ยังไงก็คือครอบครัวเดียวกัน แต่บางทีเห็นแล้วมันก็อดเหนื่อยใจแทนไม่ได้ เห็นแม่รักน้องในทางที่ผิดก็พยายามจะเตือน พยายามจะบอก แต่แม่แกก็อ้างเหตุผลเดียวตลอด บอกว่าน้องยังเด็กอยู่ เดี๋ยวโตขึ้นก็คิดได้เอง
แม่ผมก็เห็นด้วยกับผมนะ พยายามฝากผมมาเตือนๆอยู่ เพราะแม่ผมเห็นว่าผู้ใหญ่มาคุยเดี๋ยวจะผิดใจกันเปล่าๆ
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะครับ ผมขอระบายนิดนึง บางทีรู้สึกมันอัดอั้นในใจอยู่ จะระบายให้คนรู้จักฟังก็ไม่ได้ ไม่อยากให้เค้ามารับรู้เรื่องภายใน เห็นว่าในนี้ไม่มีใครรู้จักผม เลยขอระบายหน่อยนะครับ ^^
คิดยังไงกับแม่ที่คอยโอ๋ลูกจนลูกทำอะไรไม่เป็นบ้างครับ?
น้องสาวแฟนเป็นน้องคนสุดท้อง ซึ่งแม่เค้าตามใจมาก คอยโอ๋คอยเอาใจตลอด จนทำอะไรไม่ค่อยเป็นเนื่องจากไม่มีแรงกดดันคอยกระตุ้น
เกรดน้องสาวของแฟนจัดว่าต่ำมากครับ 1กว่าๆ นานๆจะมี2ขึ้นมาบ้าง
(บางคนเกรดต่ำแต่มีความสามารถ สามารถเอาตัวรอดได้ แต่น้องสาวแฟนนอกจากเกรดต่ำแล้ว วันๆยังเอาแต่เล่น facebook line ไม่เป็นอะไรเลย)
แม่แฟนก็ไม่ว่าอะไรเลย บอกแต่เพียงว่า น้องยังเด็ก เดี๋ยวโตก็คิดได้เอง (เอ่อคือ...น้องแก ปวส แล้วนะแม่ จะให้โตถึงเมื่อไหร่เนี่ย!!!)
มีช่วงหนึ่งเงินในโทรศัพท์หมด น้องจะเล่นเน็ต น้องแกโทรมาหาแฟนผมบอกให้ออกไปเติมให้หน่อย แฟนผมไม่ว่างก็โทรไปฟ้องแม่ แม่ก็โทรมาหาแฟนผมและบอกให้ผมพาแฟนออกไปเติมเงินให้น้อง ผมเลยบอกว่าพรุ่งนี้ก็ได้ 5ทุ่มแล้วนะแม่ แม่ก็ขอคุยกับแฟนแล้วบอกว่าน้องแกโวยวาย ร้องไห้จะเอาเดี๋ยวนั้น ช่วยแม่หน่อยเถอะลูก (เฮ้ย!! อะไรจะขนาดนั้น T_T คืนนั้นผมจึงต้องขับรถไปเซเว่น เพื่อเติมเงินให้น้องสาวสุดรัก สุดหวงตัวดีคนนี้ -*-)
น้องสาวแฟนเรียนสาขาคอมธุรกิจ ครับ แต่...ทำอะไรเกี่ยวกับคอมไม่เป็นเลย
วันก่อนน้องสาวแฟนให้ผมช่วยลง Photoshop ให้ ผมก็ถาม เรียนคอมทำไมไม่ลงเอง แกก็ให้เหตุผลมาว่า ทำไม่เป็น!!
(ผมเอะใจคิดว่า เฮ้ย ไม่ใช่แล้ว ของพวกนี้เรียนคอมมันต้องมีติดตัวกันบ้างดิวะ!! ต้องจับเข่าคุยกันหน่อยแล้ว)
เลยจับมานั่งคุยกันว่า ทำอะไรเป็นบ้าง ล้างเครื่องเป็นมั๊ย อะไรเป็นมั๊ย
ผลคือ ไม่เป็นเลยครับ ไม่เป็นจริงๆ ล้างเครื่องไม่เป็น ลงโปรแกรมไม่เป็น อะไรก็ไม่เป็น เหตุผลคือ โรงเรียนไม่สอน!!
เฮ้ย ไม่ใช่แล้ว ของแบบนี้ผมมองว่าไม่จำเป็นต้องสอนกันนะ มันควรจะเป็นบ้างนะเฮ้ย ซักนิดซักหน่อยก็ยังดี
ผมจึงบอกน้องสาวแฟนว่า มา เดี๋ยวจะสอนให้ จะสอนให้หมดเลยทุกอย่างเกี่ยวกับคอม คำตอบคือ ไม่...!! (น้องแกห่วงเล่นห่วงเที่ยว ไม่เอาท่าเดียว -*-)
มีเหตุการณ์หนึ่งที่น้องสาวแฟนเริ่มไปทำงานซานตาเฟ่ หัดหาเงิน(ผมมองว่าเป็นเรื่องที่ดีมาก น้องแกจะได้โตขึ้นบ้าง)
คืนแรก น้องแกโทรมาหาแม่บอกว่า น้องเหนื่อย อยากกอดแม่ บลาๆๆๆ
แม่รีบโทรหาแฟนเลยครับ แล้วร้องไห้ใส่แฟนผม บอกเป็นห่วงน้อง กลัวน้องเหนื่อย คิดถึงน้อง ฯลฯ
(ถ้าเป็นบ้านผมพ่อจะบอกว่า หัดเจอความลำบากซะบ้าง จะได้โตๆกัน)
มีครั้งหนึ่งน้องอยากได้มือถือเครื่องใหม่ ช่วงนั้น Iphone5 วางขายใหม่ น้องจึงไปงวนแม่อยากได้ จะเอา แล้วลงไปกราบเท้าแม่บอกรักแม่ ขอให้แม่ซื้อให้หน่อย (ช่วงนั้นเงินแม่มีก้อนหนึ่งแสนกว่าบาท เป็นเงินยามฉุกเฉินเผื่อว่าพ่อไม่ส่งเสีย)
คือต้องบอกว่า บ้านแฟนนั้น แม่แฟนไม่ได้ทำงาน เงินค่าเทอมค่ากินจะมาจากพ่อของแฟน แต่เงินจะได้แบบได้บ้างไม่ได้บ้างเนื่องจาก พ่อแฟนไปมีเมียน้อย และเงิน 80% จะลงให้กับเมียน้อยหมด แบ่งลูกบ้างแต่อยู่แบบได้ๆขาดๆ แต่แม่แฟนจะไม่ได้เงินแม้แต่บาทเดียว
ซึ่งผมมองว่าเงินแสนกว่าบาทนั้นควรจะเป็นเงินเก็บให้น้องในอนาคต เพราะผมกับแฟนกำลังจะจบแล้วไม่น่าห่วงเท่าไหร่ แต่น้องแฟนพึ่ง ปวส เอง ยังอีกไกลกว่าจะจบ
ผมจึงคุยกับแม่แฟนว่า แม่ โทรศัพท์น้องก็ยังมีอยู่นะ แม่ก็ไม่มีรายได้ ถ้าแม่รักน้อง แม่ควรเก็บไว้เผื่ออนาคตน้องบ้างนะแม่ เกิดพ่อเค้าไม่ส่งขึ้นมากระทันหัน จะทำยังไง อีกอย่าง แม่ไม่ได้อยู่ดูแลน้องไปทั้งชีวิตนะ อะไรไม่ควรก็ขัดใจแกบ้าง สอนน้องบ้าง
แต่แม่แฟนกลับบอกผมว่า แม่อดเห็นน้องร้องไห้ไม่ได้ แม่ปวดใจมากที่ต้องดูน้องร้องไห้กราบแม่ แม่ไม่อยากให้น้องร้องไห้ (สุดท้ายก็ซื้อโทรศัพท์ใหม่ให้น้อง ผมก็ไม่รู้จะคุยอะไรไปทำไมละ -*-)
คือผมรู้นะว่าแม่รักน้องมาก แต่บางทีมันรักผิดทางรึเปล่า รักแบบนี้จะกลายเป็นทำร้ายรึเปล่า ผมเห็นอะไรผิด ผมก็พยายามจะเตือน เพราะบ้านผมกับบ้านแฟนก็คุยกันเรื่องจะแต่งกันอยู่แล้วหลังเรียนจบ ยังไงก็คือครอบครัวเดียวกัน แต่บางทีเห็นแล้วมันก็อดเหนื่อยใจแทนไม่ได้ เห็นแม่รักน้องในทางที่ผิดก็พยายามจะเตือน พยายามจะบอก แต่แม่แกก็อ้างเหตุผลเดียวตลอด บอกว่าน้องยังเด็กอยู่ เดี๋ยวโตขึ้นก็คิดได้เอง
แม่ผมก็เห็นด้วยกับผมนะ พยายามฝากผมมาเตือนๆอยู่ เพราะแม่ผมเห็นว่าผู้ใหญ่มาคุยเดี๋ยวจะผิดใจกันเปล่าๆ
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะครับ ผมขอระบายนิดนึง บางทีรู้สึกมันอัดอั้นในใจอยู่ จะระบายให้คนรู้จักฟังก็ไม่ได้ ไม่อยากให้เค้ามารับรู้เรื่องภายใน เห็นว่าในนี้ไม่มีใครรู้จักผม เลยขอระบายหน่อยนะครับ ^^