อายุ 30 กว่า แต่พ่อแม่ไม่ปล่อยไปไหนเลย

เป็นเรื่องของพี่ที่เรียนด้วยกัน  ฝากมาระบายและถามความเห็นคนอื่น รวมถึงอยากได้กำลังใจค่ะ  
พี่เค้าชื่อปอนะคะ  ที่บ้านพี่ปอหวงพี่ปอมาก  เคยมีน้องสาวอีกคน แต่เสียไปแล้ว  พ่อแม่ให้พี่ปอเรียนมหาวิทยาลัยเอกชนใกล้บ้าน ทั้งที่พี่ปออยากเรียนสายการแพทย์พวกเภสัช เทคนิคการแพทย์   เราว่าความสามารถพี่ปอเรียนได้แน่  จบมาพี่ปอก็ได้งานใกล้บ้านอีก แต่ทำไม่กี่ปีก็ออกแล้วมาเรียนโท  พี่เค้าไม่เคยไปเที่ยวกลางคืน ไม่ไปต่างจังหวัดกับเพื่อน (เคยไปกับญาติ)  ตอนนี้พี่ปอจบคอร์สเวิร์กแล้ว เลยหางานดู  พี่เค้าก็ได้งานในนิคมไกลบ้าน  ก็มีปัญหาคือพ่อแม่ไม่ยอมให้ไป  
ส่วนเรื่องแฟน พี่เค้าเคยมีแฟนคนนึง แต่แม่เค้าไม่ชอบ  ก็ฝืนคบกันจนในที่สุดก็ไปไม่รอดเพราะพามาบ้านก็ไม่ได้ จะให้ออกไปหาก็ลำบาก โกหกแล้วโกหกอีก  แฟนก็ทนไม่ไหวไปเอง  
เราก็เข้าใจพี่ปอนะ บ้านเราก็ห่วงมากเหมือนกัน แต่เราไปไหนมาไหนได้ตามใจ มีแฟนได้  แต่ถึงขนาดนี้ เราก็ไม่รู้จะปลอบใจพี่เค้ายังไงแล้ว