- อย่างการใช้ภาษาสุภาพก็มีการใช้ได้หลายแบบ สุภาพกว่า สุภาพน้อยกว่า มีสำนวนที่ใช้กับคนอาวุโสกว่า รูปสุภาพ รูปถ่อมตัว ใช้กับครอบครัว กับเพื่อน กันคนนอก แบ่งแยกแบบยิบย่อยเต็มไปหมด
- ประโยคเงื่อนไข อันนี้ก็มีแบ่งแยกอีกยิบย่อยเต็มไปหมด เงื่อนไขที่เป็นธรมชาติ, เงื่อนไขแบบที่ตามมาด้วยสำนวนข้อรอง ตั้งใจ, เงื่อนไขที่สุภาพน้อยกว่า, เงื่อนไขที่ทำสิ่งหนึ่งสิ่งนั้นต้องเป็นอย่างงั้นแน่นอนและมีกฎห้ามตามด้วยอะไรอีก บลาๆ
- ประโยคที่ใช้เกริ่นน้ำอย่าง อึนเดส นาระ กริยารูปบะ และอีกมากมายที่มีกฎเยอะมากๆ และมีนัยยะทางอารมณ์ความหมายแฝงเต็มไปหมดๆ
และอีกหลายๆ รูปประโยคเลย สัง้กตว่าหลังจากเรียนภาษาญี่ปุ่นทำไมมันเป็นภาษาที่โลกสวย แอ๊บแบ๊วจัง ทำไมไม่พูดตรงๆ แบบนั้นแบบนี้แบบภาษาอื่นที่ไม่ได้มีกฎเยอะ ต้องมีนั่นมีนี่มีแบบเกรงใจ มีแบบง็องแง ตัดสินในว่าจะพูดดีไม่พูด ดูไม่มันคง เหมือนเป็นภาษาที่แฝงไปด้วยความลังเลใจ สามารถตีความได้หลายแบบ ทำไมถึงเป็นอย่างั้นคะ อยากรู้จริงๆ ?
ทำไมไวยากรณ์สำนวนการพูดของภาษาญี่ปุ่นถึงเต็มไปด้วยนัยยะทางอารมณ์และความหมายแฝงเต็มไปหมดเลยคะ ?
- ประโยคเงื่อนไข อันนี้ก็มีแบ่งแยกอีกยิบย่อยเต็มไปหมด เงื่อนไขที่เป็นธรมชาติ, เงื่อนไขแบบที่ตามมาด้วยสำนวนข้อรอง ตั้งใจ, เงื่อนไขที่สุภาพน้อยกว่า, เงื่อนไขที่ทำสิ่งหนึ่งสิ่งนั้นต้องเป็นอย่างงั้นแน่นอนและมีกฎห้ามตามด้วยอะไรอีก บลาๆ
- ประโยคที่ใช้เกริ่นน้ำอย่าง อึนเดส นาระ กริยารูปบะ และอีกมากมายที่มีกฎเยอะมากๆ และมีนัยยะทางอารมณ์ความหมายแฝงเต็มไปหมดๆ
และอีกหลายๆ รูปประโยคเลย สัง้กตว่าหลังจากเรียนภาษาญี่ปุ่นทำไมมันเป็นภาษาที่โลกสวย แอ๊บแบ๊วจัง ทำไมไม่พูดตรงๆ แบบนั้นแบบนี้แบบภาษาอื่นที่ไม่ได้มีกฎเยอะ ต้องมีนั่นมีนี่มีแบบเกรงใจ มีแบบง็องแง ตัดสินในว่าจะพูดดีไม่พูด ดูไม่มันคง เหมือนเป็นภาษาที่แฝงไปด้วยความลังเลใจ สามารถตีความได้หลายแบบ ทำไมถึงเป็นอย่างั้นคะ อยากรู้จริงๆ ?