มันเริ่มจากวันที่ 3 มิ.ย. ที่ผ่านมาซึ่งมันเป็นวันเกิดของผมเอง ผมได้สูญเสียทุกอย่างไป แบบ กระทันหัน ผมกับแฟนคบกันมาได้ปรมาณ3ปี เราวางแผนที่จะมีอนาคตร่วมกัน จนวันหนึ่งแฟนผมสามารถกู้เงินได้ จำนวนหนึ่ง เราจึงตกลงใจที่จเปิดจะร้านเกมคอมพิวเตอร์ร่วมกัน พอเริ่มเปิดร้านแฟนผมก็เรื่มมีพฤติกรรมเปลี่ยนไปจากที่เราเคยยิ้มแย้มให้กันให้กำลังใจกันกลับกลายเป็นความเย็นชาและห่างเหิน ต้องบอกก่อนว่าแฟนผมเป็นครูสอนอยู่ที่วิทยาลัยแห่งหนึ่ง เธอไม่ใช่คนสวยแต่เป็นคนอัธยาศัยดีมีเพื่อนฝูงมีสังคมในแบบของคนที่มีการศึกษา ผมก็ทำหน้าที่ดูแลร้านไปจนมีรายได้ในระดับที่มากพอสมควร อยู่มาวันหนึ่งประมาณ 1 เดือนที่แล้ว แฟนผมมาขออนุญาติไปต่างจังหวัดกลับพี่ที่วิทยาลัย ไปประมาณ3วัน ลืมบอกไปว่าที่ร้านผมนั้นไม่ได้จ้างลูกจ้างมาเฝ้าร้านแต่ผมจะเฝ้าเองโดยสลับกันบ้างเป็นบ้างครั้ง ซึ่งในวันที่แฟนผมจะไปนั้นผมเฝ้าร้านแบบแทบจะไม่ได้นอนมาติดๆกันหลายวันแล้ว ผมบอกว่าสงสารผมเถอะผมไม่ได้นอนมาหลายวันแล้ว แต่เธอก็ยังยืนยัน จะไปให้ได้ จนเธอทะเลาะกับผมแล้วเธอก็ไป ผมขอถามหน่อยครับถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำแบบนี้ไหม จนให้ที่เธอกลับมาเธอมาร้องไห้กับผมขอโทษผม แต่แล้วในวันที่ 4 มิ.ย ที่ผ่านมา ผมก็ได้รู้ทุกอย่าง มันเริ่มจากการที่แฟนผมตามน้องชายมาให้มาเฝ้าร้านแทนผมแลตามพ่อของเธอมาเพื่อที่จะคุยกับผม โดยที่ผมรู้ได้ทันทีว่าวันที่ผมกลัวที่สุดมันได้มาถึงแล้ว ผมจึงเก็บเสื้อผ้าของผมออกมาจากชีวิตของเธอ ผมสับสนไปหมดไม่รู้จะต้องทำอย่างไรต่อ ผมจึงไปหาเพื่อนของผมคนหนึ่งแล่วเพื่อนของผมก็ได้ให้ผมดูภาพๆหนึ่งมันทำให้ผมเข้าใจได้ทันทีถึงเหตุผลต่างๆที่เธอยอมทะเลากับผมเพื่อที่จะไป ตจว. กับเพื่อน ในรูปเป็นแฟนของผมกับผู้ชายคนหนึ่งที่โอบกอดกัน ผมถึงกับน้ำตาร่วงเลยเพราะเธอคือทุกสิ่งในชีวิตของผมแต่ผมกลับไม่ใช่ทุกสิ่งในชีวิตของเธอ ผมโทรหาเธอแต่กลับได้คำที่ทำร้ายจิตใจผมกลับมาว่า กูยังไม่ดูถูกเลยที่ไม่มีเงินซักบาท ผมอยากจะบอกว่าแล้วไม่ใช่เพราะผมหรอที่ทำให้เงินที่กู้มามันงอกเงยจนมีทุกอย่างตอนนี้ แต่ผมหมดแรงพี่จพูดไปได้แต่ร้องไห้อยู่คนเดียว ผมไม่ได้ต้องกาให้ใครมาสงสารผม ผมแค่อยากจะบอกว่าบางครั้งการที่เรารักใครมากเกินไปทุ่มทั้งชีวิตให้เขาไปผลตอบแทนที่กลับมามันอาจจะเลวร้ายมากจนอาจจะทำให้คุณต้องเจ็บปวดมากเกินกว่าที่คุณจะคิด จนถึงตอนนี้ผลตอบแทนจากการทำทุกอย่างเพื่อคนที่เรารัก คือผมเหลือเงินติดตัวอยู่1000บาท ไม่มีงานทำผมมีบ้านที่ผมซื้อเองแต่ผมไม่สามารถที่จะอยู่ได้เพราะความทรงจำเก่าๆกับความรู้สึกที่อยากจะหายไปจากโลกนี้ซะ.....ผู้หญิงที่รักจริงในโลกนี้ยังมีเหลือไหมนะ
เพื่อนๆทุกคนถ้าอยู่ในสถาการณ์แบบผมควรจะทำอย่างไรดีคับ ผมคิดอะไรไม่ออกแล้วนอกจากการตายจากไป