ที่จริงจบ'อย่าลืมฉัน'ก็เฉยๆกับละครที่มาต่อ และไม่คิดจะดู แต่พี่สาวจะดูเพราะชอบ กันต์ - ลิเดีย
เลยทำให้หญิงต้องดูละครเรื่องนี้ หลังจากได้ดูเรื่องนี้ เรื่องนี้คล้ายๆอย่าลืมฉัน
ตั้งแต่พระเอกแค้นนางเอก พระเอกแก้แค้นนางเอกโดยวิธีการเดียวกัน นั้นคือ"ยุทธการยกพลเข้าถ้ำ"
แต่เอาจริงๆ จากที่ดูรู้สึกแตกต่างจากอย่าลืมฉันมาก คืออย่าลืมฉันมีเหตุผลในการกระทำของตัวละคร
ทำไมพระเอกถึงแค้น? ทำไมนางเอกถึงยอมพระเอก? ซึ่งในเสน่หาสัญญาแค้น ถือเลยไร้สาระ และโหวงเหวงมาก
ทำไมพระเอกถึงแค้น?
เขมชาติ โดนทำร้ายจิตใจอย่างหนัก เพราะโดนสุริยาวดีบอกเลิกและหนีไปแต่งงานกับผู้ชายคราวพ่อ ที่ร่ำรวย
เพราะความเจ็บปวดที่เขามี มันก็เลยลุกลามเป็นความแค้นในใจ อันนี้เข้าใจได้ ว่าทำไมถึงแค้นและอยากแก้แค้น
มาถึงเหตุผลนาคินทร์บอกตรงๆ เหตุผลของนาคินทร์ปัญญาอ่อนมาก มากถึงมากที่สุด
ไม่รู้จักคำว่าแอ๊คซิเดนท์เลยเหรอ คือนางเอกเขาไม่ตั้งใจ และเขาก็ต้องเข้าโรงบาล
อาการปางตาย ลูส - ลูส ทั้งฝ่าย น่าจะเจ๊ากันไปได้แล้ว มามัวแค้นอะไรไร้สาระ
หญิงเป็นกนกวลี หญิงจะเข้าฝันไปบอกเขาว่า"อีพี่คินทร์ อย่าปัญญาอ่อนนักเลย"
มาถึงการกระทำของ นาคินทร์ ที่ใช้ความสุภาพล่อใจนางเอก และจ้องเผด็จศึก
เพื่อคอมพลีท มิชชั่น(เหมือนเขมชาติเปี๊ยบ) แต่การกระทำของนาคินทร์นั้น มันช่างเหมือนโรคจิตคุกคามชีวิต
มากกว่าสุภาพบุรุษ คอยเอาใจสาว(ไม่รู้ว่าเป็นเพราะบท หรือการแสดงของโดม) บอกตรงๆถ้าหญิงเป็นปานตะวัน
หญิงเคลิ้มไม่ลง คงกลัวมากกว่า กลัวว่ามันจะฆ่าเราไหม
ทำไมนางเอกถึงยอม?
สุริยาวดี ที่เธอยอมเขมชาติ เพราะว่าลึกๆเธอยังรักเขมชาติอยู่ และการกระทำต่างๆนานาของเขมชาติ
ก็ทำให้เธอคิดว่าเขมชาติลืมอดีตและหันมาเริ่มต้นใหม่แล้ว โดยไม่คิดว่านี่คือมหันตภัยครั้งใหญ่ในชีวิตเธอ
และสุริยาวดี รู้เรื่องทุกอย่างว่าแค่แผน หญิงสงสารเธอนะ เห็นใจมาก เหมือนวิมานทลาย
มาถึง ปานตะวัน หญิงได้ดูและหญิงคิดไม่ออกว่า ทำไมถึงยอม เพราะรักนาคินทร์เหรอ ไม่รู้สิ...หาเหตุผลไม่ได้เลย
เมื่อเธอเสียท่านาคินทร์ หญิงกลับไม่สงสารเลยอ่ะ รู้สึกสมน้ำหน้ายังไงไม่รู้(หญิงร้ายไปไหม) หญิงว่านางง่ายไปนะ
หรือว่าอารมณ์พาไป เลยยอมเขาไปง่ายๆ ยิ่งนางบอกว่าไม่ตั้งใจ หญิงยิ่ง -_- อะไรของนาง เมื่อวานยังเผยอปากให้เขาอยู่เลยนะคะหล่อน
ว่าวันนี้บอกไม่ตั้งใจซะล่ะ <_<
และอีกอย่างคือตัวปานตะวัน ดูจะอ่อยนาคินทร์แทบทุกซีนที่อยู่ด้วยกันเลยนะ เขายังไม่จูบก็หลับตารอแล้ว เขายังไม่ทันไซร้
ก็หันคอให้เขาแล้ว ดูแล้วรู้สึกว่านางไม่ธรรมดา หน้าตายั่วสุดฤทธิ์สุดเดช (ก็อีกนั้แหละ...ไม่รู้เพราะบทหรือนักแสดง)
บอกตรงๆ ยิ่งดูยิ่งอึดอัดใจกับมนต์รักหนุ่มโรคจิต กับ พยาบาลแอ๊บแบ๊วมาก
ซึ่งโดยรวมละครเรื่องนี้ป่วงมาก ล้นแทบทุกตัวละคร ตัวละครจะบ้าก็บ้าซะน่าจะพาเข้าไปรักษาตัวในโรงบาลจิตเวช
ตัวละครจะฮา ก็ฮาซะเหมือนคาเฟ่ โหวกเหวกแต่ไม่ฮา ออกกร่อยๆมากกว่า
ส่วนที่ดีที่สุดในเรื่องนี้คือ กันต์ - ลิเดียจริงๆ กันต์น่ารักมากในบทนักธุรกิจเพลย์บอย ลิเดียก็เล่นเก่งขึ้นมากจาก ระบำดวงาว
ถึงคู่นี้จะดูล้นๆหน่อย แต่ก็ยังน่ารักและน่าลุ้นกว่าพระ - นางอีกนี่บอกตรงๆ
ละครเรื่องนี้มาต่อ"อย่าลืมฉัน" แนวทางดำเนินเรื่องยังจะมาคล้ายๆกันอีก มันเลยเกิดข้อเปรียบเทียบ
ถ้าแค่พล็อตพระเอกจอมแค้น หญิงคงไม่มาเปรียบ แต่แนวทางมันคล้ายจริงๆ เลยอกไม่ได้ที่จะเปรียบ
ปล. ใครไม่พอใจ หรือไม่เห็นด้วยกับข้อความนี้ต้องขออภัย
ปล2 ไม่ได้อยากพาดพิง แค่อยากยกตัวอย่างให้เห็นภาพชัดเจนขึ้น
"เสน่หาสัญญาแค้น"...เนื้อเรื่องมาแนวทางเดียวกับ'อย่าลืมฉัน' แต่รู้สึกต่างกับ'อย่าลืมฉัน'โดยสิ้นเชิง
เลยทำให้หญิงต้องดูละครเรื่องนี้ หลังจากได้ดูเรื่องนี้ เรื่องนี้คล้ายๆอย่าลืมฉัน
ตั้งแต่พระเอกแค้นนางเอก พระเอกแก้แค้นนางเอกโดยวิธีการเดียวกัน นั้นคือ"ยุทธการยกพลเข้าถ้ำ"
แต่เอาจริงๆ จากที่ดูรู้สึกแตกต่างจากอย่าลืมฉันมาก คืออย่าลืมฉันมีเหตุผลในการกระทำของตัวละคร
ทำไมพระเอกถึงแค้น? ทำไมนางเอกถึงยอมพระเอก? ซึ่งในเสน่หาสัญญาแค้น ถือเลยไร้สาระ และโหวงเหวงมาก
ทำไมพระเอกถึงแค้น?
เขมชาติ โดนทำร้ายจิตใจอย่างหนัก เพราะโดนสุริยาวดีบอกเลิกและหนีไปแต่งงานกับผู้ชายคราวพ่อ ที่ร่ำรวย
เพราะความเจ็บปวดที่เขามี มันก็เลยลุกลามเป็นความแค้นในใจ อันนี้เข้าใจได้ ว่าทำไมถึงแค้นและอยากแก้แค้น
มาถึงเหตุผลนาคินทร์บอกตรงๆ เหตุผลของนาคินทร์ปัญญาอ่อนมาก มากถึงมากที่สุด
ไม่รู้จักคำว่าแอ๊คซิเดนท์เลยเหรอ คือนางเอกเขาไม่ตั้งใจ และเขาก็ต้องเข้าโรงบาล
อาการปางตาย ลูส - ลูส ทั้งฝ่าย น่าจะเจ๊ากันไปได้แล้ว มามัวแค้นอะไรไร้สาระ
หญิงเป็นกนกวลี หญิงจะเข้าฝันไปบอกเขาว่า"อีพี่คินทร์ อย่าปัญญาอ่อนนักเลย"
มาถึงการกระทำของ นาคินทร์ ที่ใช้ความสุภาพล่อใจนางเอก และจ้องเผด็จศึก
เพื่อคอมพลีท มิชชั่น(เหมือนเขมชาติเปี๊ยบ) แต่การกระทำของนาคินทร์นั้น มันช่างเหมือนโรคจิตคุกคามชีวิต
มากกว่าสุภาพบุรุษ คอยเอาใจสาว(ไม่รู้ว่าเป็นเพราะบท หรือการแสดงของโดม) บอกตรงๆถ้าหญิงเป็นปานตะวัน
หญิงเคลิ้มไม่ลง คงกลัวมากกว่า กลัวว่ามันจะฆ่าเราไหม
ทำไมนางเอกถึงยอม?
สุริยาวดี ที่เธอยอมเขมชาติ เพราะว่าลึกๆเธอยังรักเขมชาติอยู่ และการกระทำต่างๆนานาของเขมชาติ
ก็ทำให้เธอคิดว่าเขมชาติลืมอดีตและหันมาเริ่มต้นใหม่แล้ว โดยไม่คิดว่านี่คือมหันตภัยครั้งใหญ่ในชีวิตเธอ
และสุริยาวดี รู้เรื่องทุกอย่างว่าแค่แผน หญิงสงสารเธอนะ เห็นใจมาก เหมือนวิมานทลาย
มาถึง ปานตะวัน หญิงได้ดูและหญิงคิดไม่ออกว่า ทำไมถึงยอม เพราะรักนาคินทร์เหรอ ไม่รู้สิ...หาเหตุผลไม่ได้เลย
เมื่อเธอเสียท่านาคินทร์ หญิงกลับไม่สงสารเลยอ่ะ รู้สึกสมน้ำหน้ายังไงไม่รู้(หญิงร้ายไปไหม) หญิงว่านางง่ายไปนะ
หรือว่าอารมณ์พาไป เลยยอมเขาไปง่ายๆ ยิ่งนางบอกว่าไม่ตั้งใจ หญิงยิ่ง -_- อะไรของนาง เมื่อวานยังเผยอปากให้เขาอยู่เลยนะคะหล่อน
ว่าวันนี้บอกไม่ตั้งใจซะล่ะ <_<
และอีกอย่างคือตัวปานตะวัน ดูจะอ่อยนาคินทร์แทบทุกซีนที่อยู่ด้วยกันเลยนะ เขายังไม่จูบก็หลับตารอแล้ว เขายังไม่ทันไซร้
ก็หันคอให้เขาแล้ว ดูแล้วรู้สึกว่านางไม่ธรรมดา หน้าตายั่วสุดฤทธิ์สุดเดช (ก็อีกนั้แหละ...ไม่รู้เพราะบทหรือนักแสดง)
บอกตรงๆ ยิ่งดูยิ่งอึดอัดใจกับมนต์รักหนุ่มโรคจิต กับ พยาบาลแอ๊บแบ๊วมาก
ซึ่งโดยรวมละครเรื่องนี้ป่วงมาก ล้นแทบทุกตัวละคร ตัวละครจะบ้าก็บ้าซะน่าจะพาเข้าไปรักษาตัวในโรงบาลจิตเวช
ตัวละครจะฮา ก็ฮาซะเหมือนคาเฟ่ โหวกเหวกแต่ไม่ฮา ออกกร่อยๆมากกว่า
ส่วนที่ดีที่สุดในเรื่องนี้คือ กันต์ - ลิเดียจริงๆ กันต์น่ารักมากในบทนักธุรกิจเพลย์บอย ลิเดียก็เล่นเก่งขึ้นมากจาก ระบำดวงาว
ถึงคู่นี้จะดูล้นๆหน่อย แต่ก็ยังน่ารักและน่าลุ้นกว่าพระ - นางอีกนี่บอกตรงๆ
ละครเรื่องนี้มาต่อ"อย่าลืมฉัน" แนวทางดำเนินเรื่องยังจะมาคล้ายๆกันอีก มันเลยเกิดข้อเปรียบเทียบ
ถ้าแค่พล็อตพระเอกจอมแค้น หญิงคงไม่มาเปรียบ แต่แนวทางมันคล้ายจริงๆ เลยอกไม่ได้ที่จะเปรียบ
ปล. ใครไม่พอใจ หรือไม่เห็นด้วยกับข้อความนี้ต้องขออภัย
ปล2 ไม่ได้อยากพาดพิง แค่อยากยกตัวอย่างให้เห็นภาพชัดเจนขึ้น