ใส่ถุงพลาสติกไปดีที่สุด ถุงพลาสติกจากร้านที่ซื้อ.

ถ้ามีการห่อ ก็ต้องมีการแกะ เวลาพระรับของไป ท่านเอาไปรวมไว้ในโกดัง แล้วแยกประเภท มันไม่ใช่ว่าท่านจะเอาของที่ห่อสวยๆนั้น ไปนั่งเพ่งชื่นชมให้เราได้บุญอะไรจากตรงนั้น ของในวัดมีเยอะมาก โดยเฉพาะวัดดังๆที่คนเยอะๆ ได้มาปุ๊ป ก็เป็นไปตามระบบจัดการ ไม่ว่าจะห่อสวยแค่ไหน ใส่ตระกร้ามา ใส่ถาดทองมา ของมันจะถูกแกะออกแยกประเภทอยู่ดี.

เรื่องยา ถ้าวัดอยู่ในตัวเมือง (คือไม่ใช่ว่าเป็นวัดไกลกันดารอะไร) ในวัดจะมีตู้ยา อัดแน่นไปด้วยยาต่างๆพร้อมเพรียงอยู่แล้ว อีกทั้ง เวลาพระป่วย อุปัฏฐากก็จะพยายามพาท่านไปหาหมออยู่แล้ว ถ้าต้องซื้อยาอะไรก็จะไปซื้อมาใหม่ๆอยู่แล้ว. บางทีวัดหนึ่งๆ มีพระแค่ไม่กี่รูป ทั้งปี ไม่เคยป่วยเลย มีแค่เป็นหวัดนิดหน่อย ยาที่มีอยู่ก็เก็บเก่าไปอย่างนั้น คนก็ยังถวายมาเรื่อยๆ. ส่วนพระที่มีโรคพิเศษอะไรประจำตัว ก็จะมียาเฉพาะอยู่แล้ว ไม่มากินยาที่โยมถวายทั่วไป. ถ้าต้องการถวายยา ให้ไปบริจาคที่โรงพยาบาลสงฆ์ อันนั้นแน่นอนว่าเงินที่เราถวายไป ได้ใช้ตรงจุดประสงค์แน่นอน.

ถ้าจะถวายสังฆทานเรื่อยๆ ควรปวารณาเพื่อให้ท่านบอกเราได้ว่าขาดเหลืออะไร อย่างนี้เราจะถวายได้ตรงที่สุด ถ้าไม่เช่นนั้น ก็เน้นไปที่ของใช้ที่ต้องใช้แน่ๆ เช่น สบู่ แชมพู ยาสีฟัน แปรงสีฟัน ใบมีดโกนหนวด ผงซักฟอก น้ำยาล้างจาน แปรงขัดห้องน้ำ อะไรอย่างนี้.