ไม่รู้จะหากำลังใจที่ไหน แท๊กไปไหน นานๆจะตั้งกระทู้สักที
อาจจะระบายยาวไปสักหน่อย เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง หรือมีคำผิด ย่อหน้าไม่ได้ เพราะพิมพ์ในมือถือ
ก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
เรากำลังจะย้ายงานค่ะ จาก กทม.สู่ ชนบท
ณ ตอนนี้ ทำงานที่โรงเรียนเอกชนค่ะ ด้านเอกสารและทุกสิ่งอย่างที่นายต้องการ
ไม่ว่าจะดูแลสวนผักน้อยๆ ทำความสะอาด รีดผ้า รับแขก แรกเริ่มมาเป็นพี่เลี้ยง ไปๆมาๆถูกจับมาทำเอกสารประเมินภายใน ภายนอกโรงเรียน
เราเองก็เป็นคนเงียบๆไม่มีปากมีเสียง เลยใช้ง่าย แต่ก็มีแอบบ่นบ้าง
แล้วก็ได้แต่คิด เอาน่ามันเป็นประสบการณ์ ทำๆไป เพื่อเด็กๆๆๆๆที่บ้าน
ทำงานที่นี่ก็จะครบปีล่ะ แต่ก็มีเหตุให้ต้องย้ายไปต่างจังหวัดเดือนหน้า เพื่อครอบครัว
เหลือเราคนเดียวที่จะต้องดูแลพ่อแม่ พี่คนอื่นต่างก็มีครอบครัวไปหมดล่ะ อาจจะต้องมีแบ่งเงินมาให้ใช้บ้างแหละ(มั้ง)
และเราเองก็เคยพูดกับแม่ตอนยังไม่มีงานว่าอยากมาทำงานเป็นครูที่บ้านเกิด
ก็ดีอยู่ค่ะ ที่จะได้กลับไปอยู่บ้านเกิด
แต่... มันต้องไปเริ่มต้นใหม่นี่สิคะ จากเงินเดือน หมื่นห้า สู่ห้าพัน แน่นอนเลยค่ะ ห้าพัน
กับการไปเป็นครูอัตราจ้าง ปฐมวัย 2-3 ปี ความหวังรอที่จะได้สอบบรรจุเป็นข้าราชการได้ง่ายขึ้น
เพราะเราเองก็ไม่ได้เก่งไรมากมาย สอบหลายรอบก็ไม่ติด อายุก็เริ่มมากขึ้น (จะ 28 ล่ะ)
ความกังวลต่างๆ ก็เริ่มมา ถ้าพ่อออกจากงาน(ปีหน้าออกค่ะ) ห้าพันเราจะพอกินพอใช้ไหม
จากที่เคยใช้ชีวิตสบายๆ หมาแมว(เก็บมาเลี้ยง)กระต่าย รวมกัน 10 กว่าชีวิต ที่เคยกินดีอยู่ดีจะเป็นยังไง
เงินเก็บที่มีก็ หลักหมื่นต้นๆ ต้องใช้หนี้พี่สาวแทนแม่อีก เหนื่อยใจ
คิดแล้วก็ร้องไห้ไม่รู้กี่รอบ แต่ก็ต้องคิดดีเข้าไว้ คนอยู่ชายแดน คนอยู่ตามดอยเขายังอยู่กันได้ เอาน่า ทำเพื่อหมู่บ้าน บ้านเกิด
เรื่องคน เราเองก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร ห่วงก็แต่เด็กๆๆๆๆ(หมาแมว) เฮ้ออออ
ระบายจบแล้วค่ะ จบเอาดื้อๆนี่แหละค่ะ
ปล. ครูอัตราจ้างที่จะไปทำ เป็นโรงเรียนประจำหมู่บ้านค่ะ ยังไม่ได้มีงบอะไรให้เพราะเด็กค่อนข้างน้อย
เด็กประถมเข้าตัวอำเภอซะส่วนใหญ่ แต่ทำไมอนุบาลทั้งหมดมีเกือบ 30 คน :'(
เท่าที่ฟัง ผอ.พูด เขาบอกว่าเป็นเงินครูที่โรงเรียนช่วยกันออกมาจ้างเรา ถ้ามีผลงานดีอาจหาช่วยสมทบเพิ่มทีละหน่อย
หากำลังใจค่ะ กำลังจะย้ายงาน T..T
อาจจะระบายยาวไปสักหน่อย เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง หรือมีคำผิด ย่อหน้าไม่ได้ เพราะพิมพ์ในมือถือ
ก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
เรากำลังจะย้ายงานค่ะ จาก กทม.สู่ ชนบท
ณ ตอนนี้ ทำงานที่โรงเรียนเอกชนค่ะ ด้านเอกสารและทุกสิ่งอย่างที่นายต้องการ
ไม่ว่าจะดูแลสวนผักน้อยๆ ทำความสะอาด รีดผ้า รับแขก แรกเริ่มมาเป็นพี่เลี้ยง ไปๆมาๆถูกจับมาทำเอกสารประเมินภายใน ภายนอกโรงเรียน
เราเองก็เป็นคนเงียบๆไม่มีปากมีเสียง เลยใช้ง่าย แต่ก็มีแอบบ่นบ้าง
แล้วก็ได้แต่คิด เอาน่ามันเป็นประสบการณ์ ทำๆไป เพื่อเด็กๆๆๆๆที่บ้าน
ทำงานที่นี่ก็จะครบปีล่ะ แต่ก็มีเหตุให้ต้องย้ายไปต่างจังหวัดเดือนหน้า เพื่อครอบครัว
เหลือเราคนเดียวที่จะต้องดูแลพ่อแม่ พี่คนอื่นต่างก็มีครอบครัวไปหมดล่ะ อาจจะต้องมีแบ่งเงินมาให้ใช้บ้างแหละ(มั้ง)
และเราเองก็เคยพูดกับแม่ตอนยังไม่มีงานว่าอยากมาทำงานเป็นครูที่บ้านเกิด
ก็ดีอยู่ค่ะ ที่จะได้กลับไปอยู่บ้านเกิด
แต่... มันต้องไปเริ่มต้นใหม่นี่สิคะ จากเงินเดือน หมื่นห้า สู่ห้าพัน แน่นอนเลยค่ะ ห้าพัน
กับการไปเป็นครูอัตราจ้าง ปฐมวัย 2-3 ปี ความหวังรอที่จะได้สอบบรรจุเป็นข้าราชการได้ง่ายขึ้น
เพราะเราเองก็ไม่ได้เก่งไรมากมาย สอบหลายรอบก็ไม่ติด อายุก็เริ่มมากขึ้น (จะ 28 ล่ะ)
ความกังวลต่างๆ ก็เริ่มมา ถ้าพ่อออกจากงาน(ปีหน้าออกค่ะ) ห้าพันเราจะพอกินพอใช้ไหม
จากที่เคยใช้ชีวิตสบายๆ หมาแมว(เก็บมาเลี้ยง)กระต่าย รวมกัน 10 กว่าชีวิต ที่เคยกินดีอยู่ดีจะเป็นยังไง
เงินเก็บที่มีก็ หลักหมื่นต้นๆ ต้องใช้หนี้พี่สาวแทนแม่อีก เหนื่อยใจ
คิดแล้วก็ร้องไห้ไม่รู้กี่รอบ แต่ก็ต้องคิดดีเข้าไว้ คนอยู่ชายแดน คนอยู่ตามดอยเขายังอยู่กันได้ เอาน่า ทำเพื่อหมู่บ้าน บ้านเกิด
เรื่องคน เราเองก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร ห่วงก็แต่เด็กๆๆๆๆ(หมาแมว) เฮ้ออออ
ระบายจบแล้วค่ะ จบเอาดื้อๆนี่แหละค่ะ
ปล. ครูอัตราจ้างที่จะไปทำ เป็นโรงเรียนประจำหมู่บ้านค่ะ ยังไม่ได้มีงบอะไรให้เพราะเด็กค่อนข้างน้อย
เด็กประถมเข้าตัวอำเภอซะส่วนใหญ่ แต่ทำไมอนุบาลทั้งหมดมีเกือบ 30 คน :'(
เท่าที่ฟัง ผอ.พูด เขาบอกว่าเป็นเงินครูที่โรงเรียนช่วยกันออกมาจ้างเรา ถ้ามีผลงานดีอาจหาช่วยสมทบเพิ่มทีละหน่อย