สงสัยเรื่องเสียงในใจเวลาบริกรรมภาวนาครับ

ผู้ที่เคยผ่านจุดนี้น่าจะรู้นะครับ ผมติดอยู่ตรงจุดนี้เรียกว่าสามวันดีสี่วันไข้ว่าอย่างนั้น บางที่คำบริกรรมในใจก็เป็นเสียงสวดมนต์ วันดีคืนดีก็บริกรรมคล้ายจังหวะเพลง ตื่นมาบางวันก็บริกรรมคล้ายเสียงพูดปกติ มันจะผิดทางมั้ยครับเนี่ย เพราะบริกรรมตั้งแต่ตื่นยันหลับเสียงบริกรรมในใจเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาเป็นช่วงๆ  แต่ก็ยังติดอยู่ ชัดบ้างหายบ้างออกมาเบาๆในใจบ้าง นี่มันเข้ากับหลักการไม่เที่ยงของทุกสรรพสิ่งมั้ยครับ 3เดือนแล้วที่เป็นมาแบบนี้ ผู้ที่เคยสัมผัสผ่านจุดนี้มาก่อนช่วยชี้แนะด้วยครับ