สวัสดีครับเพื่อน ๆ ชาวพันทิปทุกคน
เรื่องมีอยู่ว่า .....
เมื่อคืนครับ ผมนั่งดื่มฉลองวันเกิดกับเพื่อนอยู่ แถวย่าน คลองสาน เป็นร้านอาหารตามสั่งธรรมดาเนี่ยแหละครับ
เดิมทีแล้ว พวกผมมักจะนั่งอยู่หน้าร้านค้า หน้าปากซอยบ้านเพื่อน ซึ่งบ้านเพื่อนผมอยู่หลังร้านค้าพอดี
และบ้านพวกเราแทบจะทุกคนก็อยู่แถวนั้นกันหมด ถัดกันไปไม่กี่หลังเอง
แต่ที่ต้องออกไปนั่งร้านอาหารตามสั่ง เพราะว่าช่วงนี้มันเป็นช่วงเคอร์ฟิวพอดี ถ้าขืนเกินเวลามานิดนึง
ได้มีคุณตำรวจมาลากไปนั่งกินกันต่อในคุกชัวร์ ฮ่า ๆ เพราะปกติกินหน้าร้านค้าก็เสียงดัง คุณตำรวจก็มาเตือนทุกวันอยุ๋แล้ว
เพราะมีเพื่อนบ้านเนี่ยแหละครับโทรไปแจ้ง แต่ก็เข้าใจครับว่ามันเสียงดังจริง ๆ ไม่โกรธครับ มาไล่เราก็กลับ แยกย้ายกันไป
เข้าเรื่องเลยดีกว่า ....
ในระหว่างที่ผมและเพื่อนพี่น้องร่วม 20 คน นั่งดื่มฉลองกันอยู่นั้น มีเด็กที่ไหนไม่รู้ครับผมไม่เคยเห็นเหมือนกัน
วิ่งเข้ามาหาพวกผม ขอร้องให้พวกผมช่วยเค้าด้วย เค้าโดนไล่กระทืบมา
สักพักมีกลุ่มเด็กประมาน 10 กว่าคน วิ่งตามมา ในมือนี่มีอาวุธกันทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็น แก้ว , ขวด , ที่โกยขยะ
ไม้ , มีด แทบทุกคนมีของอยุ่ในมือ และที่สำคัญคือเด็กมากครับ ในกลุ่มนั้นถ้าอายุเยอะสุด ไม่เกิน 15 ปีแน่นอน
ส่วนใหญ่เด็กที่เห็นน่าจะยังไม่พ้นวัยประถมศึกษาเลยครับ !!!
พวกผม และคนอื่น ๆ ก็ลุกขึ้นมาห้ามปรามกัน เพราะเห็นว่าเด็กคนนั้นมาคนเดียว ผมคนเรียกน้องเค้าว่า เอ แล้วกันน่ะครับ
เพื่อนผมถามน้องเอว่า
เพื่อนผม : เอ็งเป็นอะไร เกิดอะไรขึ้น มีอะไรกัน ?
น้องเอ : พวกเค้าไล่ตีผมพี่ เอามีดจะมาฟันผมพี่ ผมไม่ได้ทำอะไรเลยพี่
ผมแค่ถามว่าเค้ามองหน้าผมทำไม ??
คือ สภาพของน้องเอเนี่ย ต้องบอกก่อนเลยน่ะครับว่าเมามาก ๆ ท่าทางเหมือนเป็นเด็กต่างจังหวัด
เพื่อนผมเลยไกล่เกลี่ยให้ครับ ถามว่ามีปัญหากับใคร คนไหนมองหน้า
ก็เลยได้เรื่องว่า น้องเอเนี่ยเคยมีปัญหากับเด็กแถวบ้านผม มีเรื่องกันไปแล้วครับ แล้วก็ตีกันไปแล้ว
แล้วเหมือนวันนี้เค้าคงแบบเดินผ่านแล้วไปมองหน้ากัน หรืออะไรประมานนี้แหละครับ
แล้วน้องเอคงไม่พอใจที่ครั้งที่แล้ว โดนกระทืบไป เลยเอามีด เอาปืนออกมาขู่ (ไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่าน่ะ)
ออกมาไล่ยิ่งเด็กแถวบ้านผม พวกผมก็เป็นกลางน่ะครับ ไม่เข้าข้างใคร
ผมเลยลงมติกันว่า ถ้ามีเรื่องรู้ตัวว่าไม่พอใจใครให้ต่อยกันไปเลย ตัวต่อตัว ไม่ต้องใช้อาวุธ
แต่อีกคนนึงที่มีปัญหากับน้องเอเนี่ย ดันแขนหักครับ ส่วนน้องเอ ก็เมาไม่ได้สติ
ก็เลยบอกให้แยกย้ายกันไป ต่างคนต่างอยู่ ให้เคลียกันให้จบ แล้วน้องเอเค้าก็ยอมขอโทษเด็กแถวบ้านผม
พร้อมกับบอกว่าตัวเองเมา ส่วนเด็กแถวบ้านผมก็เริ่มประกาศศักดาเลยครับ
เด็กแถวบ้าน : กูอยู่ของพวกกู ก็อยู่ของพวกไม่ต้องมายุ่งกับกู ถ้ายังไม่เลิกเดินโยก
เลิกมองหน้า เลิกเบิ้ลรถใส่พวกกูน่ะ อยู่ไม่ได้แน่กูบอกไว้เลย
ไปบอกพวกเพื่อนของด้วยน่ะ ......
ผมคิดในใจ : แหมะ นี่แน่นอนจริง ๆ เพิ่งจะเริ่มโตตอนหน้ามะม่วงเนี่ยทำไมเจ๋งกันจังว่ะ ฮ่า ๆ
เพื่อนเด็กแถวบ้าน : ผมอ่ะ ลูกหลาน .... (เป็นคนมีชื่อเสียงแถวนั้น) ยังไงก็ได้
เพื่อนใคร ใครก็รัก พี่ใคร ใครก็รัก ไม่จบก็ได้หมด
ผมคิดในใจ : ไอ่เชี้ยยย รู้ตัวหรือเปล่าเนี่ยว่ากำลังทำอะไรอยู่ไอ่หนุ่มน้อย อายุไม่เกินประถมวัยเลยน่ะเนี่ย
เด็กมากครับ เด็กจริง ๆ น่าจะเด็กที่สุดในกลุ่มเลยก็ว่าได้ แต่แบบมาดเก๋าสาส
ถ้าไม่ติดเป็นลูกหลานคนใหญ่คนโต ผมว่ามันคงไม่กล้าหรอก !!
พอฟังน้องเค้าโอ้อวดสรรพคุณกันอยู่นั้น ผมรู้สึกไม่พอใจมากเลยน่ะ แต่ต้องเก็บอาการ
แต่ก็ได้แค่พูดออกมาด้วยน้ำเสียงนิ่ง ๆ ว่า
ผม : น้อง พี่ไม่ได้มาทำอะไรน้องเลยน่ะเนี่ย พี่พูดดี ๆ ด้วยกันทั้งนั้นเลย ช่วยพูดจาให้ดี ๆ หน่อย
ไม่ต้องเบ่งพี่มาก พี่กลัว !
หลังจากนั้นก็ไล่ไอ่น้องเอเนี่ยกลับบ้าน เพราะว่าวันนี้เห็นทีจะต่อยกันคงไม่ไหวแน่
แต่ก็ไม่วายที่เด็กแถวบ้านผมจะเดินตามหลังไป ผมเลยให้เพื่อนขับรถไปส่งน้องเค้าที่บ้านเลย
ไม่งั้นคงโดนตามกระทืบเละแน่บอกเลย !!!!!!!!!!!
เมื่อก่อนตอนผมเด็ก ๆ มีน่ะครับต่อยกันตัวต่อตัว ยกพวกต่อยกัน แต่ไม่เคยที่จะแบบถืออาวุธ
แบบเด็ก ๆ สมัยนี้เลย ขอย้ำน่ะครับว่าเด็กกันมาก ๆ เลยทีเดียว
นับวันสังคมไทยยิ่งรุนแรงขึ้นทุกวันน่ะครับ อีกหน่อยคงจะแย่กว่านี้
ปล'ถ้าใช้คำพูดหรือภาษาที่ไม่เหมาะสม ทำให้เนื้อหาน่าเบื่อ กราบขออภัย ณ ที่นี้ด้วยน่ะครับ
เกิดอะไรขึ้นกับเด็กไทย ???
เรื่องมีอยู่ว่า .....
เมื่อคืนครับ ผมนั่งดื่มฉลองวันเกิดกับเพื่อนอยู่ แถวย่าน คลองสาน เป็นร้านอาหารตามสั่งธรรมดาเนี่ยแหละครับ
เดิมทีแล้ว พวกผมมักจะนั่งอยู่หน้าร้านค้า หน้าปากซอยบ้านเพื่อน ซึ่งบ้านเพื่อนผมอยู่หลังร้านค้าพอดี
และบ้านพวกเราแทบจะทุกคนก็อยู่แถวนั้นกันหมด ถัดกันไปไม่กี่หลังเอง
แต่ที่ต้องออกไปนั่งร้านอาหารตามสั่ง เพราะว่าช่วงนี้มันเป็นช่วงเคอร์ฟิวพอดี ถ้าขืนเกินเวลามานิดนึง
ได้มีคุณตำรวจมาลากไปนั่งกินกันต่อในคุกชัวร์ ฮ่า ๆ เพราะปกติกินหน้าร้านค้าก็เสียงดัง คุณตำรวจก็มาเตือนทุกวันอยุ๋แล้ว
เพราะมีเพื่อนบ้านเนี่ยแหละครับโทรไปแจ้ง แต่ก็เข้าใจครับว่ามันเสียงดังจริง ๆ ไม่โกรธครับ มาไล่เราก็กลับ แยกย้ายกันไป
เข้าเรื่องเลยดีกว่า ....
ในระหว่างที่ผมและเพื่อนพี่น้องร่วม 20 คน นั่งดื่มฉลองกันอยู่นั้น มีเด็กที่ไหนไม่รู้ครับผมไม่เคยเห็นเหมือนกัน
วิ่งเข้ามาหาพวกผม ขอร้องให้พวกผมช่วยเค้าด้วย เค้าโดนไล่กระทืบมา
สักพักมีกลุ่มเด็กประมาน 10 กว่าคน วิ่งตามมา ในมือนี่มีอาวุธกันทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็น แก้ว , ขวด , ที่โกยขยะ
ไม้ , มีด แทบทุกคนมีของอยุ่ในมือ และที่สำคัญคือเด็กมากครับ ในกลุ่มนั้นถ้าอายุเยอะสุด ไม่เกิน 15 ปีแน่นอน
ส่วนใหญ่เด็กที่เห็นน่าจะยังไม่พ้นวัยประถมศึกษาเลยครับ !!!
พวกผม และคนอื่น ๆ ก็ลุกขึ้นมาห้ามปรามกัน เพราะเห็นว่าเด็กคนนั้นมาคนเดียว ผมคนเรียกน้องเค้าว่า เอ แล้วกันน่ะครับ
เพื่อนผมถามน้องเอว่า
เพื่อนผม : เอ็งเป็นอะไร เกิดอะไรขึ้น มีอะไรกัน ?
น้องเอ : พวกเค้าไล่ตีผมพี่ เอามีดจะมาฟันผมพี่ ผมไม่ได้ทำอะไรเลยพี่
ผมแค่ถามว่าเค้ามองหน้าผมทำไม ??
คือ สภาพของน้องเอเนี่ย ต้องบอกก่อนเลยน่ะครับว่าเมามาก ๆ ท่าทางเหมือนเป็นเด็กต่างจังหวัด
เพื่อนผมเลยไกล่เกลี่ยให้ครับ ถามว่ามีปัญหากับใคร คนไหนมองหน้า
ก็เลยได้เรื่องว่า น้องเอเนี่ยเคยมีปัญหากับเด็กแถวบ้านผม มีเรื่องกันไปแล้วครับ แล้วก็ตีกันไปแล้ว
แล้วเหมือนวันนี้เค้าคงแบบเดินผ่านแล้วไปมองหน้ากัน หรืออะไรประมานนี้แหละครับ
แล้วน้องเอคงไม่พอใจที่ครั้งที่แล้ว โดนกระทืบไป เลยเอามีด เอาปืนออกมาขู่ (ไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่าน่ะ)
ออกมาไล่ยิ่งเด็กแถวบ้านผม พวกผมก็เป็นกลางน่ะครับ ไม่เข้าข้างใคร
ผมเลยลงมติกันว่า ถ้ามีเรื่องรู้ตัวว่าไม่พอใจใครให้ต่อยกันไปเลย ตัวต่อตัว ไม่ต้องใช้อาวุธ
แต่อีกคนนึงที่มีปัญหากับน้องเอเนี่ย ดันแขนหักครับ ส่วนน้องเอ ก็เมาไม่ได้สติ
ก็เลยบอกให้แยกย้ายกันไป ต่างคนต่างอยู่ ให้เคลียกันให้จบ แล้วน้องเอเค้าก็ยอมขอโทษเด็กแถวบ้านผม
พร้อมกับบอกว่าตัวเองเมา ส่วนเด็กแถวบ้านผมก็เริ่มประกาศศักดาเลยครับ
เด็กแถวบ้าน : กูอยู่ของพวกกู ก็อยู่ของพวกไม่ต้องมายุ่งกับกู ถ้ายังไม่เลิกเดินโยก
เลิกมองหน้า เลิกเบิ้ลรถใส่พวกกูน่ะ อยู่ไม่ได้แน่กูบอกไว้เลย
ไปบอกพวกเพื่อนของด้วยน่ะ ......
ผมคิดในใจ : แหมะ นี่แน่นอนจริง ๆ เพิ่งจะเริ่มโตตอนหน้ามะม่วงเนี่ยทำไมเจ๋งกันจังว่ะ ฮ่า ๆ
เพื่อนเด็กแถวบ้าน : ผมอ่ะ ลูกหลาน .... (เป็นคนมีชื่อเสียงแถวนั้น) ยังไงก็ได้
เพื่อนใคร ใครก็รัก พี่ใคร ใครก็รัก ไม่จบก็ได้หมด
ผมคิดในใจ : ไอ่เชี้ยยย รู้ตัวหรือเปล่าเนี่ยว่ากำลังทำอะไรอยู่ไอ่หนุ่มน้อย อายุไม่เกินประถมวัยเลยน่ะเนี่ย
เด็กมากครับ เด็กจริง ๆ น่าจะเด็กที่สุดในกลุ่มเลยก็ว่าได้ แต่แบบมาดเก๋าสาส
ถ้าไม่ติดเป็นลูกหลานคนใหญ่คนโต ผมว่ามันคงไม่กล้าหรอก !!
พอฟังน้องเค้าโอ้อวดสรรพคุณกันอยู่นั้น ผมรู้สึกไม่พอใจมากเลยน่ะ แต่ต้องเก็บอาการ
แต่ก็ได้แค่พูดออกมาด้วยน้ำเสียงนิ่ง ๆ ว่า
ผม : น้อง พี่ไม่ได้มาทำอะไรน้องเลยน่ะเนี่ย พี่พูดดี ๆ ด้วยกันทั้งนั้นเลย ช่วยพูดจาให้ดี ๆ หน่อย
ไม่ต้องเบ่งพี่มาก พี่กลัว !
หลังจากนั้นก็ไล่ไอ่น้องเอเนี่ยกลับบ้าน เพราะว่าวันนี้เห็นทีจะต่อยกันคงไม่ไหวแน่
แต่ก็ไม่วายที่เด็กแถวบ้านผมจะเดินตามหลังไป ผมเลยให้เพื่อนขับรถไปส่งน้องเค้าที่บ้านเลย
ไม่งั้นคงโดนตามกระทืบเละแน่บอกเลย !!!!!!!!!!!
เมื่อก่อนตอนผมเด็ก ๆ มีน่ะครับต่อยกันตัวต่อตัว ยกพวกต่อยกัน แต่ไม่เคยที่จะแบบถืออาวุธ
แบบเด็ก ๆ สมัยนี้เลย ขอย้ำน่ะครับว่าเด็กกันมาก ๆ เลยทีเดียว
นับวันสังคมไทยยิ่งรุนแรงขึ้นทุกวันน่ะครับ อีกหน่อยคงจะแย่กว่านี้
ปล'ถ้าใช้คำพูดหรือภาษาที่ไม่เหมาะสม ทำให้เนื้อหาน่าเบื่อ กราบขออภัย ณ ที่นี้ด้วยน่ะครับ