คนเราจะเป็นเพื่อนสนิทกับแฟนเก่าได้มั้ย

เราสงสัยอะ คนเราสามารถเป็นเพื่อนกันได้อย่างบริสุทธิ์ใจจริงๆหรอ ในกรณีเราคือเพิ่งเลิกกันได้ครึ่งเดือน คือก่อนเลิก ต่างฝ่ายต่างก็นิ่งๆ ความสัมพันธ์มันนิ่งๆ ต่างคนต่างอยากมีเวลาเป็นของตัวเอง ต่างคนต่างยุ่ง จนวันนึงเราก็คุยกันน้อยลง และเขาเป็นฝ่ายตัดสินใจขอเป็นเพื่อน ด้วยเหตุผลว่า เขารุ้สึกรักแบบเพื่อนมากกว่า อยากเป็นเพื่อนกัน ซึ่งตัวเราตอนนั้นคือเสียศูนย์ คือจะเป็นจะตายให้ได้ ที่ผ่านมาหลังเลิกกัน ก็ยังคุยกันตลอด เขาให้ความเป็นเพื่อนแบบสนิทใจมาก แต่ตัวเราเองที่หวังนู่นนี่ จนมาวันนึงก็รู้สึกว่า เออ เราควรเป็นเพื่อนกันปะวะ คือตอนนี้เขาก็เริ่มๆคุยกับคนใหม่แล้ว แบบมีคนมาคุยกับเขา เขาก็ไม่ได้ปิดโอกาส แต่เขาก็ถามเราว่า คุยกับใครมั้ย เราก็เลยบอกว่า ก็มีคนเข้ามาคุย แต่ยังไม่อยากคบใครจริงจัง อยากให้มันไปเรื่อยๆมากกว่า ซึ่งตัวเขาก็บอกว่า ความรุ้สึกของเขาตอนเลิกมันก็เป็นแบบนี้แหละ แล้วตอนนี้เขาก็ดูฟินๆคนใหม่ด้วย เราก็ไม่รู้นะว่าตัวเองรู้สึกอะไร คือมันก็ไม่ได้เสียใจ แต่มันก็โหวงๆเหมือนมีหลุมดำในใจอะ นี่คืออาการปกติปะ ?   

มีเพื่อนเราที่เราปรึกษาบ่อยๆคนนึงบอกว่า ความสัมพันธูของเขากับเขามันประหลาด ตั้งแต่ตอนคบกัน ก็ไม่ได้ตอบตกลงเป็นแฟนกันหรืออะไร ไม่มีขั้นตอนการจีบ ทุกอย่างเริ่มต้นจากการเป็นเพื่อนกัน ตอนแรกเราจีบเพื่อนสนิทเขา เขาก็แอดมาแสกนว่าผ่านมั้ย อารมณ์หวงเพื่อนไรแบบนั้น ก็คุยๆกัน ความรู้สึกของเราคือ เวลาเราคุยกับเขา เราไม่ต้องพยายามเป็นคนอื่น ไม่ต้องสร้างภาพ ไม่ต้องคิดเรื่องที่จะคุย คือมันไหลลื่นมากอะ จนวันนึงก็บอกชอบกัน คือใจตรงกัน แต่ความสัมพันธ์ก็ยังคงเรียกว่าเพื่อนอยู่ แต่การกระทำคือเหมือนคนเป็นแฟนกัน เวลาใครถามเราก็จะตอบว่าเป็นเพื่อนกันตลอด โดยที่อีกฝ่ายไม่รู้สึกเสียใจ ตอนคบกันคือเป็นเหมือนเพื่อนสนิทกันคนนึงเลย กินข้าว ดูหนัง เรียน ด้วยกัน เวลานินทาใครก็เม้าๆกันตลอด เป็นอย่างนี้กันประมาณปีครึ่ง จนวันนึงเขาก็ขอกลับไปเป็นเพื่อน ตัวเราก็แบบโอเค คือก่อนหน้านี้ก็มี แต่เรารั้งเต็มที่ แต่คราวนี้เรารู้สึกว่า เรารักเขานะ แต่เราก็ไม่รู้ว่ามันเป็นแบบไหนกันแน่ เรามีความสุขที่มีเขา แต่เราก็อยากมีเวลาส่วนตัวมากขึ้น เราอยากทำอะไรที่เราเคยชอบทำแล้วต้องเลิกทำหลังจากคุยกับเขา (เช่น กินเหล้ากับเพื่อนในก๊วน ไม่คุยโทรศัพท์ นอนตอนไหน ตื่นตอนไหนก็ได้) แต่เราเสียใจมากนะ แต่ก็ถือว่าทำใจได้เร็วมาก

ตอนนี้คือเราตกลงจะเป็นเพื่อนกันอย่างสนิทใจ เรานั่งดูหนังพร้อมกัน ดูเกมโชว์พร้อมกัน แล้วพิมพ์ไลน์คุยกัน (ปิดเทอมอยู่ไกลกัน) เรายังคุยกันทุกเรื่อง มีอะไรเราต่างโทรหาอีกคนเป็นคนแรก เราก็โอเคนะกับความรู้สึกแบบนี้ คือมันสบายใจอะ อย่างวันนี้เขาก็มาปรึกษาเรื่องคนที่เขาชอบว่า คุยกันก็ไม่ค่อยโอ อีกคนไม่ค่อยตอบเขา มันไม่ต่อเนื่อง เราก็เล่าเรื่องคนที่มาคุยกับเราให้เขาฟังว่า ก็ดี แต่ก็ยังไม่ใช่ คุยแล้วมันเหนื่อย ประมาณนั้น แล้วเขาก็บ่นเราว่า ตอนคบกันไม่โอเลย เราเคยทำร้ายร่างกายเขา (ไม่ใช่ไรหรอก บางทีดึงมือดึงไรแล้วเขาเจ็บ) เราขี้หึง ชอบคิดมาก เขายกตัวอย่างว่า อย่างเวลาเขาหายไป เราก็ชอบคิดว่าเขาไปคุยกับคนอื่น เราเลยบอกว่า ไม่เคยคิดเลย ถ้าบอกว่าไปไหนก็เชื่อ ไม่เคยคิดว่าคุยกับคนอื่น เขาก็ดูอึ้งๆนะ แล้วก็คุยสัพเพเหระว่าถ้าวันนึงเขาพาคนใหม่มากินข้าวด้วยกัน เราจะรับได้มั้ย เราเลยบอกว่า มีอะไรต้องรับไม่ได้ก็เปนเพื่อนกันปะ ประมาณนี้

ซึ่งเพื่อนเรายืนยันว่ามันประหลาด คนเราไม่สามารถเลิกกันและเป็นเพื่อนสนิทที่เล่าเรื่องให้กันฟังทุกเรื่องได้อย่างปกติภายในเวลาสองอาทิตย์ แล้วก็บอกว่า ถ้าไม่คนใดคนหนึ่งยังรักอยู่ ก็แปลว่าไม่เคยรักกันแบบแฟนเลย  มันเป็นความสัมพันธ์ตลก ไม่มีใครบริสุทธิ์ใจขนาดนั้น ลึกๆอาจจะแค่อยากมีเวลา ลองคุยกับใครใหม่ๆ แต่ลึกๆยังต้องการกันและกันในชีวิต

ซึ่งเรา .... ถามว่าหวังว่าเขาจะกลับมามั้ย ก็ไม่ได้หวังอะไรนะ แต่ถ้าถามว่าเขากลับมาเราจะกลับไปมั้ย มันก็ขึ้นอยู่กับความรู้สึกในตอนนั้น รุ้แค่ตอนนี้เราโอเค สบายใจขึ้น เราพูดกันเยอะกว่าตอนที่เราคบกัน มันเหมือนกลับไปเป็นช่วงที่จีบกันกับคบกันใหม่ๆ โดยไม่ต้องมีการบอกรักบอกคิดถึง เข้ามาเกี่ยวอะ


คือเราเป็นไร ช่วยบอกที แล้วมันสามารถเป็นเพื่อนกันได้จริงอ่อ
ปล. อย่าแชร์นะ กลัวเขาเห็น 5555