ยาวหน่อยนะครับ เกิน 7 บรรทัดแน่นอน
ตอนนี้ผมอายุ 21 กำลังขึ้นปีสามเทอมหน้านี้ครับ และบ้านผมก็ไม่ได้มีปัญหาหย่าร้างกัน ฐานะไม่ได้ยากจนอะไร ไม่มีหนี้สิน
แต่เจอหัวหน้าครอบครัว ซึ่งก็คือพ่อแท้ๆของผม บ้าอำนาจจัดครับ
บ้านผมเคยมีสี่คน ตอนนี้เหลือสาม พี่ผมเสียไปนานแล้วเนื่องจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่ต่างประเทศครับ (พี่ผมทำกิฟมา ผมนี่ธรรมชาติ)
ย้อนกลับไปสมัยผมยังเด็ก(15-16 ปีก่อน) ผม พี่ แม่ เคยโดนไม่ให้เข้าบ้าน เนื่องจากวันดีคืนร้าย เราสามคนกลับมาบ้าน แต่แกล็อกบ้าน
พร้อมบอก "นี่บ้านกรุ พวกมุงออกไป ไม่ต้องเข้า!!!!" เคราะห์ดีที่ข้างบ้านเขาให้อยู่ได้ยันเช้า (บ้านหลังที่ว่า ทุกวันนี้ถูกเปลียนมือไปแล้ว)
โตมาอีกนิด ผมเริ่มรับรู้แล้วว่าพ่อผมรักลูกไม่เท่ากัน อะไรๆพี่ผมก็ได้หมด และได้ 95% ที่ขอ ใช้เวลาขอไม่นาน ส่วนผม ขอไปเหอะ ขอจนหายอยาก
ได้ประมาณ 30% ที่ขอ
พอผมอายุ 17 พ่อผมแกขายบ้านที่อยู่แถวโรงเรียนผมครับ โดยแกให้เหตุผลว่าดูแลไม่ไหว แล้วก็ให้ผมกลับมาอยู่บ้าน ขับรถไปกลับ ให้พี่ผมอยู่หอ
พี่ผมขอเอาอัลติส 2003 เพื่อ "ขับจากหอในไปเรียน" ระยะทางไปกลับ อย่างเก่ง 10KM
ส่วนผม ตอนนั้นเพื่อนพ่อผมซื้อ Passat B4 สภาพกากๆมาคันนึง ในราคาแสนถ้วน (ตอนนั้นสภาพดีๆเขาขายกันสองแสนห้า สามแสน) เพื่อ "ขับจากบ้านไปเรียน" ระยะทางไป-กลับ 66KM
สภาพรถ ระบบน้ำมันใช้ไม่ได้ ตอนหน้าหนาวสตาร์ทแก้สกันสนุกสนานเลยครับ รถติดนานๆแอร์ไม่เย็น ช่วงล่างดัง ลูกหมากหลวม หนักสุดคือบางทีขับๆไปดับ บิดกุญแจสตาร์ทใหม่ก็ติด
อาการทั้งหมดที่ว่า พ่อผมไม่เคยซ่อมครับ พอเอ่ยปากจะให้ซ่อมให้ กลับโดนด่ากลับมาด้วยซ้ำ กลับกันกับพี่ผม ที่อะไรพังนิดเดียวก็ซ่อมให้
จนวันหนึ่งก็เกิดเรื่องครับ เป็นวันที่ผมจำได้ดี คือพาสสาทคันนั้นลูกหมากหลุดกลางสี่แยกครับ ต้องเรียกรถลากไปอู่
พอถึงอู่แถวบ้าน พ่อผมก็เข้ามา พร้อมต่อว่าผมครับ "ทำไมมุงไม่ดูแลรถฟะ ไอฟายเอ๊ย ขับยังไงให้พัง ดูพี่มุงสิ รถมันเคยพังไหม ไอโง่ นี่กรุให้มุงขับไม่ต้องขึ้นรถเมล์ก็บุญโขแล้ว
นม่างยิ่งเรียนนิ่งโง่ ยิ่งโตยิ่งเซอร์ ฟาย โง่" ตอนนั้นช่างในอู่เริ่มจะมาห้ามๆพ่อผมไว้ ผมตอกกลับ "อ้าว ก็บอกให้ซ่อมทำไมไม่ซ่อม ลูกหมากมันจะหลุดก็ไม่แปลก แล้วรถพี่อะ เสียนิดเสียหน่อยก็ซ่อมให้ แต่คันนี้อะ พังม่างตั้งหลายอย่างยังไม่ซ่อมให้"
พ่อผมเดินมาตบหน้าผมกลางอู่เลยครับ แต่ไม่คว่ำ เพราะผมตัวใหญ่กว่าพ่อเยอะ ผมโมโหมากนะตอนนั้น จะไปซัดคืน แต่ช่างห้ามไว้ ไปนอนบ้านแฟน(เก่า)อยู่อาทิตย์กว่า ผมกลับมาเองเพราะเกรงใจเธอ (แฟนเก่าผมเป็นสาวออฟฟิสนะครับ เป็นคนญี่ปุ่นมาทำงานในไทย)
แต่มันก็ไม่ได้ช่วยทำให้อะไรดีขึ้น แกโกรธไม่คุยกะผมอยู่ครึ่งปี ตลอดเวลาที่อยู่บ้าน หลังจากนั้นไม่นาน พี่ผมก็ไปเรียนต่างประเทศ แล้วก็เกิดเหตุสลดดัง่าครับ
ทุกๆครั้งที่ผมทะเลาะกับพ่อ หรือแม่ทะเลาะกับพ่อ แกก็จะด่าว่า "มุงแต่งงานกะกุมุงมีอะไรมา มุงมีแต่ตัวมา" (ตอนแต่งกันแล้วบ้านพ่อผมที่ฝั่งธนโดนหมู่บ้านจัดสรรซื้อที่ครับ เราเลยมีตังพอใช้กันอยู่) ส่วนเป็นถ้าผมกะพี่ผมนะ แกมักจะไล่ผมออกนอกบ้านครับ พอรู้ว่าไม่ไป เพราะไปไม่ได้ ไม่มีตัง (เล่นจำกัดจำเขี่ยการใช้เงินซะขนาดว่าต่อวันนี่พอดีเป๊ะ) แกก็จะยิ้มแบบสะใจ ประมาณว่า "กรุคือผู้ชนะ" มีอีกหลายครั้งครับ เฉลี่ยปีนึงมีแบบนี้ประมาณ 10 กว่าครั้ง
แต่วันนี้มาแปลกครับ พร้อมคำอวยพรสุดพิเศษ คือวันนี้ผมอ่านหนังสือสอบอยู่บนบ้าน เปิดแอร์ และล็อกกุญแจหน้าบ้าน
ถ้าปกติเวลาพ่อผมกลับบ้าน แล้วแกเปิดไม่ได้ แกจะ Missed Call มาหาผมทีนึง ผมจะลงไปเปิดให้ แต่คราวนี้แกไม่ครับ ผมก็ไม่รู้หรอก ว่าแกมาแล้ว หรือมานานขนาดไหน จนกระทั่งผมเดินลงไปเติมน้ำเพิ่ม
เห็นแกยืนอยู่หน้าประตูพอดี พอเปิดประตูมา ผมโดนด่าแหลกลานครับ ด่าก็คำเดิมๆ โง่ ฟาย เซอร์ ไองั่ง "ทำไมไม่ล็อกประตูข้างนอก ล็อกแบบนี้กรุจะเข้าได้ไง" ผมเลยเถียงกลับ "ถ้าผมล็อกข้างนอก แล้วผมจะกลับเข้าบ้านไงอะ วาร์ปไม่ได้นะพ่อ แล้วปกติพ่อก็โทรมาหา ทำไมไม่โทรมาอะพ่อ" แกเลยตอบว่า "เถียงกรุเหรอ ต่อจากนี
อยู่ได้ก็อยู่ อยู่ไม่ได้ก็ออกไป มุง 21 แล้ว กรุไม่ยุ่งแล้ว หรืออยากจะไปตายห่.าตามพี่มุงไปก็เชิญ" ผมละหน่ายจริงๆ
ปล ถ้าอยากถามว่าส่วนตัวผมไม่มีเงินก้อนเลยเหรอ ผมบอกได้เลยว่าไม่ครับ รายได้ที่ได้ไปมหาลัยทุกวันนี่ จำกัดจำเขี่ยมาก ค่าแก้ส ค่ากิน ถ้าจะใช้จายไรเพิ่มต้องขอเบิกก่อน
ปล2 ทำงานพาร์ทไทม์ เลิกคิดครับ ใกล้สุดยังต้องเดินทางสองต่อ ถ้าเลิกไม่ดึก ค่าเดินทางวันละ 40 ส่วนถ้ากลับดึกๆไม่ต้องห่วงครับ ต้องแทกซี่อย่างเดียว ในซอยไม่มีมอไซวินวิ่งดึกๆ หรือรถสองแถว
ปล3 เคยมีความคิดอยากจะไปใช้ชีวิตที่ต่างประเทศเหมือนกัน เจอแบบนี้ผมยิ่งอยากไปใหญ่ เพราะเบื่ออะไรหลายๆอย่างด้วย (เคยไป Work&Travel ที่อเมริกากะทางโรงเรียนอยู่สองเดือน พอทนครับ ดีกว่าอยู่บ้านนี้อะ)
ขอระบาย+ขอคำปรึกษาทีครับ เบื่อเรื่องพ่อชอบข่มคนในบ้านมาก
ตอนนี้ผมอายุ 21 กำลังขึ้นปีสามเทอมหน้านี้ครับ และบ้านผมก็ไม่ได้มีปัญหาหย่าร้างกัน ฐานะไม่ได้ยากจนอะไร ไม่มีหนี้สิน
แต่เจอหัวหน้าครอบครัว ซึ่งก็คือพ่อแท้ๆของผม บ้าอำนาจจัดครับ
บ้านผมเคยมีสี่คน ตอนนี้เหลือสาม พี่ผมเสียไปนานแล้วเนื่องจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่ต่างประเทศครับ (พี่ผมทำกิฟมา ผมนี่ธรรมชาติ)
ย้อนกลับไปสมัยผมยังเด็ก(15-16 ปีก่อน) ผม พี่ แม่ เคยโดนไม่ให้เข้าบ้าน เนื่องจากวันดีคืนร้าย เราสามคนกลับมาบ้าน แต่แกล็อกบ้าน
พร้อมบอก "นี่บ้านกรุ พวกมุงออกไป ไม่ต้องเข้า!!!!" เคราะห์ดีที่ข้างบ้านเขาให้อยู่ได้ยันเช้า (บ้านหลังที่ว่า ทุกวันนี้ถูกเปลียนมือไปแล้ว)
โตมาอีกนิด ผมเริ่มรับรู้แล้วว่าพ่อผมรักลูกไม่เท่ากัน อะไรๆพี่ผมก็ได้หมด และได้ 95% ที่ขอ ใช้เวลาขอไม่นาน ส่วนผม ขอไปเหอะ ขอจนหายอยาก
ได้ประมาณ 30% ที่ขอ
พอผมอายุ 17 พ่อผมแกขายบ้านที่อยู่แถวโรงเรียนผมครับ โดยแกให้เหตุผลว่าดูแลไม่ไหว แล้วก็ให้ผมกลับมาอยู่บ้าน ขับรถไปกลับ ให้พี่ผมอยู่หอ
พี่ผมขอเอาอัลติส 2003 เพื่อ "ขับจากหอในไปเรียน" ระยะทางไปกลับ อย่างเก่ง 10KM
ส่วนผม ตอนนั้นเพื่อนพ่อผมซื้อ Passat B4 สภาพกากๆมาคันนึง ในราคาแสนถ้วน (ตอนนั้นสภาพดีๆเขาขายกันสองแสนห้า สามแสน) เพื่อ "ขับจากบ้านไปเรียน" ระยะทางไป-กลับ 66KM
สภาพรถ ระบบน้ำมันใช้ไม่ได้ ตอนหน้าหนาวสตาร์ทแก้สกันสนุกสนานเลยครับ รถติดนานๆแอร์ไม่เย็น ช่วงล่างดัง ลูกหมากหลวม หนักสุดคือบางทีขับๆไปดับ บิดกุญแจสตาร์ทใหม่ก็ติด
อาการทั้งหมดที่ว่า พ่อผมไม่เคยซ่อมครับ พอเอ่ยปากจะให้ซ่อมให้ กลับโดนด่ากลับมาด้วยซ้ำ กลับกันกับพี่ผม ที่อะไรพังนิดเดียวก็ซ่อมให้
จนวันหนึ่งก็เกิดเรื่องครับ เป็นวันที่ผมจำได้ดี คือพาสสาทคันนั้นลูกหมากหลุดกลางสี่แยกครับ ต้องเรียกรถลากไปอู่
พอถึงอู่แถวบ้าน พ่อผมก็เข้ามา พร้อมต่อว่าผมครับ "ทำไมมุงไม่ดูแลรถฟะ ไอฟายเอ๊ย ขับยังไงให้พัง ดูพี่มุงสิ รถมันเคยพังไหม ไอโง่ นี่กรุให้มุงขับไม่ต้องขึ้นรถเมล์ก็บุญโขแล้ว
พ่อผมเดินมาตบหน้าผมกลางอู่เลยครับ แต่ไม่คว่ำ เพราะผมตัวใหญ่กว่าพ่อเยอะ ผมโมโหมากนะตอนนั้น จะไปซัดคืน แต่ช่างห้ามไว้ ไปนอนบ้านแฟน(เก่า)อยู่อาทิตย์กว่า ผมกลับมาเองเพราะเกรงใจเธอ (แฟนเก่าผมเป็นสาวออฟฟิสนะครับ เป็นคนญี่ปุ่นมาทำงานในไทย)
แต่มันก็ไม่ได้ช่วยทำให้อะไรดีขึ้น แกโกรธไม่คุยกะผมอยู่ครึ่งปี ตลอดเวลาที่อยู่บ้าน หลังจากนั้นไม่นาน พี่ผมก็ไปเรียนต่างประเทศ แล้วก็เกิดเหตุสลดดัง่าครับ
ทุกๆครั้งที่ผมทะเลาะกับพ่อ หรือแม่ทะเลาะกับพ่อ แกก็จะด่าว่า "มุงแต่งงานกะกุมุงมีอะไรมา มุงมีแต่ตัวมา" (ตอนแต่งกันแล้วบ้านพ่อผมที่ฝั่งธนโดนหมู่บ้านจัดสรรซื้อที่ครับ เราเลยมีตังพอใช้กันอยู่) ส่วนเป็นถ้าผมกะพี่ผมนะ แกมักจะไล่ผมออกนอกบ้านครับ พอรู้ว่าไม่ไป เพราะไปไม่ได้ ไม่มีตัง (เล่นจำกัดจำเขี่ยการใช้เงินซะขนาดว่าต่อวันนี่พอดีเป๊ะ) แกก็จะยิ้มแบบสะใจ ประมาณว่า "กรุคือผู้ชนะ" มีอีกหลายครั้งครับ เฉลี่ยปีนึงมีแบบนี้ประมาณ 10 กว่าครั้ง
แต่วันนี้มาแปลกครับ พร้อมคำอวยพรสุดพิเศษ คือวันนี้ผมอ่านหนังสือสอบอยู่บนบ้าน เปิดแอร์ และล็อกกุญแจหน้าบ้าน
ถ้าปกติเวลาพ่อผมกลับบ้าน แล้วแกเปิดไม่ได้ แกจะ Missed Call มาหาผมทีนึง ผมจะลงไปเปิดให้ แต่คราวนี้แกไม่ครับ ผมก็ไม่รู้หรอก ว่าแกมาแล้ว หรือมานานขนาดไหน จนกระทั่งผมเดินลงไปเติมน้ำเพิ่ม
เห็นแกยืนอยู่หน้าประตูพอดี พอเปิดประตูมา ผมโดนด่าแหลกลานครับ ด่าก็คำเดิมๆ โง่ ฟาย เซอร์ ไองั่ง "ทำไมไม่ล็อกประตูข้างนอก ล็อกแบบนี้กรุจะเข้าได้ไง" ผมเลยเถียงกลับ "ถ้าผมล็อกข้างนอก แล้วผมจะกลับเข้าบ้านไงอะ วาร์ปไม่ได้นะพ่อ แล้วปกติพ่อก็โทรมาหา ทำไมไม่โทรมาอะพ่อ" แกเลยตอบว่า "เถียงกรุเหรอ ต่อจากนี
ปล ถ้าอยากถามว่าส่วนตัวผมไม่มีเงินก้อนเลยเหรอ ผมบอกได้เลยว่าไม่ครับ รายได้ที่ได้ไปมหาลัยทุกวันนี่ จำกัดจำเขี่ยมาก ค่าแก้ส ค่ากิน ถ้าจะใช้จายไรเพิ่มต้องขอเบิกก่อน
ปล2 ทำงานพาร์ทไทม์ เลิกคิดครับ ใกล้สุดยังต้องเดินทางสองต่อ ถ้าเลิกไม่ดึก ค่าเดินทางวันละ 40 ส่วนถ้ากลับดึกๆไม่ต้องห่วงครับ ต้องแทกซี่อย่างเดียว ในซอยไม่มีมอไซวินวิ่งดึกๆ หรือรถสองแถว
ปล3 เคยมีความคิดอยากจะไปใช้ชีวิตที่ต่างประเทศเหมือนกัน เจอแบบนี้ผมยิ่งอยากไปใหญ่ เพราะเบื่ออะไรหลายๆอย่างด้วย (เคยไป Work&Travel ที่อเมริกากะทางโรงเรียนอยู่สองเดือน พอทนครับ ดีกว่าอยู่บ้านนี้อะ)