ตอนนี้เป็นนักร้องค่ะ ร้องเพลงในผับ ใช้หน้าตาและร่างกายทำมาหากิน
แต่ว่าร้องเพลงอย่างเดียวนะคะ ไม่ได้ขายตัว เหมือนอย่างที่หลายๆคนทำร่วมกัน และหลายคนเข้าใจ
ร้องผับ7วัน คืนนึงวิ่ง3ร้าน ทำเป็นงานประจำ เลิกตี4ทุกวัน บวกรายได้ร้องเพลงงานนอกหัวค่ำเสาร์อาทิตย์ รวมๆแล้ว ห้าหมื่นกว่าบาท
ได้เยอะขนาดนี้จริงๆค่ะ (คิดว่าเยอะพอสมควร ถ้าเทียบกับสถานะในตอนนี้ อายุ23 ไม่จบป.ตรี)
ญาติๆถามพ่อแม่ว่าลูกสาวทำงานอะไร ก็ตอบไปตามความจริงว่าร้องเพลงในผับ ทุกคนก็เปลี่ยนสีหน้า
มันเป็นอะไรที่ดูออกง่ายมากๆเลยค่ะ ว่าเค้าทั้งดูถูกเหยียดหยามชังน้ำหน้าสมเพชในตัวฉันชะมัด
รู้แต่ว่าฉันมีชีวิตเป็นคนกลางคืน รู้แต่ว่าฉันใช้ชีวิตอยู่ในยามค่ำคืน แต่ว่าไม่รู้หรอกค่ะว่าเดือนๆนึงฉันได้เท่าไหร่ มากกว่าพวกเขาเท่าไหร่
บ้างก็บอกให้ไปทำงานในออฟฟิศในบริษัทเล็กๆ เงินเดือนหมื่นห้าหมื่นหก จะดูดีกว่า ดูมีเกียรติมีศักดิ์ศรีกว่า
ร้องเพลงอีกไม่นานก็ต้องเลิก เพราะสังขารก็โรยรา ตอนนี้ยังสาวก็ยังมีคนดู แต่แก่ตัวไปแล้วใครจะมาอยากดู เดี๋ยวก็ขายไม่ได้แล้ว
คือ อันนี้เข้าใจค่ะ ว่ามันเป็นไปตามกลไกตลาด ไม่มีใครอยากดูแต่ของเก่าของเดิม
แต่ทุกวันนี้ ฉันกลับมีความสุขกับชีวิตในทุกวันนี้มากค่ะ มีความสุขกับงาน มีเพื่อนร่วมงานที่ดี ได้เล่นดนตรีได้ร้องเพลง
ให้เงินพ่อแม่ใช้จ่ายอย่างสบายทุกเดือน มีรถขับ ถึงจะผ่อนก็ไม่เคยเดือดร้อนสักเดือน (จำเป็นต้องซื้อรถเพื่อใช้ทำงานค่ะ)
มีครั้งนึงที่พ่อมาบอกว่าอยากให้กลับไปเรียนให้จบป.ตรี ออกไปรับราชการ ถึงจะเงินเดือนน้อย แต่มั่นคงกว่า มีเกียรติกว่า
ตอนนี้ดิฉันเริ่มไม่สนใจเรื่องเงินเดือนจะมากจะน้อยอะไรนั่นแล้ว แต่ฉันสนใจไอ้คำว่า "เกียรติ" อะไรนี่มากกว่า
ทำไมหรอคะ มันดูน่ารังเกียจ ดูเป็นขยะสังคม ดูเป็นพวกทำลายจารีตศีลธรรมประเพณีอันดีงามของไทยอะไรขนาดนั้นเลยหรอคะ
งานที่ดิฉันทำ แค่ไปร้องเพลง เลิกแล้วกลับบ้านนอน ไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง มีดื่มบ้างตามประสาคนทำงานและต้องเข้าสังคม
มีอยู่ช่วงหนึ่งโดนรุมเร้าเรื่อง "เกียรติ" มากๆ จนมีความคิดหักเห อยากเลิก แล้วไปหางานกลางวันง่อยๆทำตามประสาและสมองที่มีอยู่
แต่บังเอิญ ดิฉันกลับไม่ใช่พวกโลกสวย โลกเป็นสีชมพู เพราะดิฉันคิดว่า ยังไง เงินก็ยังสำคัญมากในชีวิตฉันอยู่ดี
รายได้หลักของครอบครัว เป็นของดิฉันค่ะ ถ้าเปลี่ยนงาน ครอบครัวของดิฉัน ก็คงจะต้องเกร็งมากขึ้นเวลาจะหยิบจับขยับจ่ายอะไรในแต่ละที
อยากรู้ว่า ถ้าเป็นทุกๆท่านที่ได้เข้ามาอ่าน จะทำยังไงคะ
ระหว่างเลือกงานที่มีเกียรติ กับงานที่มีกิน
ยินดีรับฟังทุกความเห็นค่ะ ได้เต็มที่เลยนะคะ ขอบคุณค่ะ
ระหว่าง งานไม่มีเกียรติแต่รายได้ดี กับ งานดีๆแต่รายได้ไม่พอกิน ทำยังไงดีคะ
แต่ว่าร้องเพลงอย่างเดียวนะคะ ไม่ได้ขายตัว เหมือนอย่างที่หลายๆคนทำร่วมกัน และหลายคนเข้าใจ
ร้องผับ7วัน คืนนึงวิ่ง3ร้าน ทำเป็นงานประจำ เลิกตี4ทุกวัน บวกรายได้ร้องเพลงงานนอกหัวค่ำเสาร์อาทิตย์ รวมๆแล้ว ห้าหมื่นกว่าบาท
ได้เยอะขนาดนี้จริงๆค่ะ (คิดว่าเยอะพอสมควร ถ้าเทียบกับสถานะในตอนนี้ อายุ23 ไม่จบป.ตรี)
ญาติๆถามพ่อแม่ว่าลูกสาวทำงานอะไร ก็ตอบไปตามความจริงว่าร้องเพลงในผับ ทุกคนก็เปลี่ยนสีหน้า
มันเป็นอะไรที่ดูออกง่ายมากๆเลยค่ะ ว่าเค้าทั้งดูถูกเหยียดหยามชังน้ำหน้าสมเพชในตัวฉันชะมัด
รู้แต่ว่าฉันมีชีวิตเป็นคนกลางคืน รู้แต่ว่าฉันใช้ชีวิตอยู่ในยามค่ำคืน แต่ว่าไม่รู้หรอกค่ะว่าเดือนๆนึงฉันได้เท่าไหร่ มากกว่าพวกเขาเท่าไหร่
บ้างก็บอกให้ไปทำงานในออฟฟิศในบริษัทเล็กๆ เงินเดือนหมื่นห้าหมื่นหก จะดูดีกว่า ดูมีเกียรติมีศักดิ์ศรีกว่า
ร้องเพลงอีกไม่นานก็ต้องเลิก เพราะสังขารก็โรยรา ตอนนี้ยังสาวก็ยังมีคนดู แต่แก่ตัวไปแล้วใครจะมาอยากดู เดี๋ยวก็ขายไม่ได้แล้ว
คือ อันนี้เข้าใจค่ะ ว่ามันเป็นไปตามกลไกตลาด ไม่มีใครอยากดูแต่ของเก่าของเดิม
แต่ทุกวันนี้ ฉันกลับมีความสุขกับชีวิตในทุกวันนี้มากค่ะ มีความสุขกับงาน มีเพื่อนร่วมงานที่ดี ได้เล่นดนตรีได้ร้องเพลง
ให้เงินพ่อแม่ใช้จ่ายอย่างสบายทุกเดือน มีรถขับ ถึงจะผ่อนก็ไม่เคยเดือดร้อนสักเดือน (จำเป็นต้องซื้อรถเพื่อใช้ทำงานค่ะ)
มีครั้งนึงที่พ่อมาบอกว่าอยากให้กลับไปเรียนให้จบป.ตรี ออกไปรับราชการ ถึงจะเงินเดือนน้อย แต่มั่นคงกว่า มีเกียรติกว่า
ตอนนี้ดิฉันเริ่มไม่สนใจเรื่องเงินเดือนจะมากจะน้อยอะไรนั่นแล้ว แต่ฉันสนใจไอ้คำว่า "เกียรติ" อะไรนี่มากกว่า
ทำไมหรอคะ มันดูน่ารังเกียจ ดูเป็นขยะสังคม ดูเป็นพวกทำลายจารีตศีลธรรมประเพณีอันดีงามของไทยอะไรขนาดนั้นเลยหรอคะ
งานที่ดิฉันทำ แค่ไปร้องเพลง เลิกแล้วกลับบ้านนอน ไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง มีดื่มบ้างตามประสาคนทำงานและต้องเข้าสังคม
มีอยู่ช่วงหนึ่งโดนรุมเร้าเรื่อง "เกียรติ" มากๆ จนมีความคิดหักเห อยากเลิก แล้วไปหางานกลางวันง่อยๆทำตามประสาและสมองที่มีอยู่
แต่บังเอิญ ดิฉันกลับไม่ใช่พวกโลกสวย โลกเป็นสีชมพู เพราะดิฉันคิดว่า ยังไง เงินก็ยังสำคัญมากในชีวิตฉันอยู่ดี
รายได้หลักของครอบครัว เป็นของดิฉันค่ะ ถ้าเปลี่ยนงาน ครอบครัวของดิฉัน ก็คงจะต้องเกร็งมากขึ้นเวลาจะหยิบจับขยับจ่ายอะไรในแต่ละที
อยากรู้ว่า ถ้าเป็นทุกๆท่านที่ได้เข้ามาอ่าน จะทำยังไงคะ
ระหว่างเลือกงานที่มีเกียรติ กับงานที่มีกิน
ยินดีรับฟังทุกความเห็นค่ะ ได้เต็มที่เลยนะคะ ขอบคุณค่ะ