สุดท้ายแล้วคนเราต้องการอะไรในชีวิต? มีเรื่องจะเล่าให้ฟังค่ะ

วันนี้ได้ไปเจอตายายคู่หนึ่ง คุณยายเดินไม่ได้ต้องนั่งรถเข็น ทั้งคู่นั่งทานข้าวด้วยกัน จังหวะหนึ่งที่คุณยายพยายามหยิบแก้วที่เหลือน้ำปั่นในแก้วมาเขย่าเพื่อดูดกิน แต่เหมือนมือของยายไม่มีแรงจึงเขย่าได้ดีมากนัก เห็นอย่างน้ันคุณตาจึงหยิบแก้วน้ำมาเขย่าและยกให้ยายดูดช้าๆ อย่างทะนุถนอม ทั้งที่มือของตานั้นก็สั่นและดูอ่อนแรงไม่แพ้กัน สักพักเมื่อคุณยายดูดน้ำจนหมด แล้วคุณตาก็จัดการติดสายรถให้ยาย แล้วก็เข็นรถของยายไปอย่างใจเย็น




สิ่งที่เราเห็นมันทำให้เรายิ้มตาม แม้ข้างนอกสังคมจะโหดร้ายหรือวุ่นวายยังไง แต่นี่ก็เป็นมุมความสุขเล็กๆ ที่น่ารักและน่าอิจฉา คุณยายดูมีความสุขกว่าทุกคนที่เราเจอในวันนี้ และทั้งคู่คงจะมีความสุขกว่าใครไปอีกตลอดชีวิต เพราะทั้งคุณตาและคุณยายได้เจอสิ่งสุดท้ายที่คนเราต้องการในชีวิตแล้ว
"ฝากเรื่องราวดีๆ ไว้ก่อนนอนเจ้าค่ะ เห็นแล้วอิจฉาและก็ยินดีในเวลาเดียวกัน"