กลับมาจากขอนแก่นแล้ว ทำเรื่องโฉนดอะไร จัดการเอกสารเรียบร้อยแล้ว เหลืออุบลไว้ไปเสาร์นี้
ไม่มีเวลาเที่ยวเท่าไร ดูที่ แล้วพาคุณป้าไปหาหมอในเมือง แล้วก็รีบกลับ ค้างไป 2 คืน เบื่อบรรยากาศเซ็งๆ ฝนก็ตกหนัก ขับรถลำบากมาก พูดเลย
ถนนต่างจังหวัดก็นะ อย่างที่ทราบๆ
ใกล้ได้รถใหม่แล้ว ตื่นเต้นมากๆ ถึงเวลานั้นคงเห่อสุดๆ เห่อสิ จะไม่เอารถออก ตจว ใกล้ๆ เกินเขตอยุธยา หรือปริมณฑลแน่นอน
สภาพรถใหม่เรา มันเป็นรถเล็กด้วย ไม่เหมาะไม่ควรอย่างยิ่งสำหรับการสมบุกสมบัน
ดูบอบบาง อ่อนแอเหมือนเจ้าของรถเลย (อิอิ ไม่ใช่ละ แหวะแป๊บ)
ตลอด 2 วันนี้ เจอญาติฝ่ายคุณพ่อเยอะมาก มาเยอะแยะหนาตาไปหมด แต่ไม่รู้สึกอบอุ่นนะ เฉยๆ แอบอึดอัด หรือเพราะเราไม่ค่อยชินมั้ง
ไม่ค่อยได้เจอ เลยไม่สนิท
แต่อะไรก็ไม่น่ารำคาญเท่าอาตี๋ลูกร้านทำไส้กรอก กุนเชียง แหนมอะไรนั่นแถวบ้านคุณพ่อ
มาจังเลย มาชวนคุยอะไรไม่รู้ ไม่เป็นสาระ
คือจริงๆ เราไม่ใช่คนมีสาระอะไรขนาดนั้น ตลกได้ บ้ามาก แต่นี่ แบบ คุยแบบ คือเธอมีแฟนรึยัง
คือ ไม่เคยมีค่ะ และก็ถามอะไรที่แบบ ไม่ควรถาม ไม่น่าสนใจเลย วันๆ ไม่ค่อยเจอคนใช่ป่ะ เจอแต่ไส้กรอกกับกุนเชียง เลยคุยกับใครไม่เป็น
และก็แบบอวดจุง porsche คุณน่ะ อวดอยู่ได้ว่ารุ่นเดียวกับพี่โดม อ่ะค่ะ ทราบแล้วค่ะ แล้วไงคะ ไม่ได้สนใจค่ะ
แต่เสี่ยเจ้าของร้านใจดี น่ารัก ดูเป็นผู้ใหญ่ที่น่าเคารพ เลยไม่อยากเสียมารยาท
อึดอัดใจนะ จริงๆ เรารู้สาเหตุว่าทำไมคุณพ่อถึงอยากให้เราคุย และเราก็ทราบสาเหตุของตัวเองด้วย ว่าทำไมถึงไม่อยากคุย
แต่เราก็บอกท่านไม่ได้ หงุดหงิดมาก เป็น 2 วันทึ่อึน
คิดถึงแกจังฟ่าง ฉันซื้อของมาฝากแกด้วยนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะไปหา
ไม่เป็นไรนะ แกดีกับฉันมาตลอด 6 ปี ฉันจะดีและรักแกมากๆ เลย
แค่เรารู้ใจกันก็พอ
ปล.การมีโลกส่วนตัวไม่แปลก แต่การออกจากโลกมาอยู่กับคนอื่น ก็ได้อะไรแปลกใหม่ดี
แต่ถ้าเจอคนที่งี่เง่า น่าเบื่อ เข้ากันไม่ได้
ก็อยากจะขออยู่แต่ในโลกของตัวเองไปตลอดเลย จริงๆ
มาเวิ่นเว้อกันค่ะ EP 249
ไม่มีเวลาเที่ยวเท่าไร ดูที่ แล้วพาคุณป้าไปหาหมอในเมือง แล้วก็รีบกลับ ค้างไป 2 คืน เบื่อบรรยากาศเซ็งๆ ฝนก็ตกหนัก ขับรถลำบากมาก พูดเลย
ถนนต่างจังหวัดก็นะ อย่างที่ทราบๆ
ใกล้ได้รถใหม่แล้ว ตื่นเต้นมากๆ ถึงเวลานั้นคงเห่อสุดๆ เห่อสิ จะไม่เอารถออก ตจว ใกล้ๆ เกินเขตอยุธยา หรือปริมณฑลแน่นอน
สภาพรถใหม่เรา มันเป็นรถเล็กด้วย ไม่เหมาะไม่ควรอย่างยิ่งสำหรับการสมบุกสมบัน
ดูบอบบาง อ่อนแอเหมือนเจ้าของรถเลย (อิอิ ไม่ใช่ละ แหวะแป๊บ)
ตลอด 2 วันนี้ เจอญาติฝ่ายคุณพ่อเยอะมาก มาเยอะแยะหนาตาไปหมด แต่ไม่รู้สึกอบอุ่นนะ เฉยๆ แอบอึดอัด หรือเพราะเราไม่ค่อยชินมั้ง
ไม่ค่อยได้เจอ เลยไม่สนิท
แต่อะไรก็ไม่น่ารำคาญเท่าอาตี๋ลูกร้านทำไส้กรอก กุนเชียง แหนมอะไรนั่นแถวบ้านคุณพ่อ
มาจังเลย มาชวนคุยอะไรไม่รู้ ไม่เป็นสาระ
คือจริงๆ เราไม่ใช่คนมีสาระอะไรขนาดนั้น ตลกได้ บ้ามาก แต่นี่ แบบ คุยแบบ คือเธอมีแฟนรึยัง
คือ ไม่เคยมีค่ะ และก็ถามอะไรที่แบบ ไม่ควรถาม ไม่น่าสนใจเลย วันๆ ไม่ค่อยเจอคนใช่ป่ะ เจอแต่ไส้กรอกกับกุนเชียง เลยคุยกับใครไม่เป็น
และก็แบบอวดจุง porsche คุณน่ะ อวดอยู่ได้ว่ารุ่นเดียวกับพี่โดม อ่ะค่ะ ทราบแล้วค่ะ แล้วไงคะ ไม่ได้สนใจค่ะ
แต่เสี่ยเจ้าของร้านใจดี น่ารัก ดูเป็นผู้ใหญ่ที่น่าเคารพ เลยไม่อยากเสียมารยาท
อึดอัดใจนะ จริงๆ เรารู้สาเหตุว่าทำไมคุณพ่อถึงอยากให้เราคุย และเราก็ทราบสาเหตุของตัวเองด้วย ว่าทำไมถึงไม่อยากคุย
แต่เราก็บอกท่านไม่ได้ หงุดหงิดมาก เป็น 2 วันทึ่อึน
คิดถึงแกจังฟ่าง ฉันซื้อของมาฝากแกด้วยนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะไปหา
ไม่เป็นไรนะ แกดีกับฉันมาตลอด 6 ปี ฉันจะดีและรักแกมากๆ เลย
แค่เรารู้ใจกันก็พอ
ปล.การมีโลกส่วนตัวไม่แปลก แต่การออกจากโลกมาอยู่กับคนอื่น ก็ได้อะไรแปลกใหม่ดี
แต่ถ้าเจอคนที่งี่เง่า น่าเบื่อ เข้ากันไม่ได้
ก็อยากจะขออยู่แต่ในโลกของตัวเองไปตลอดเลย จริงๆ