ขอตั้งกฏไว้ก่อนนะคะ ว่าประเด็นของกระทู้นี้ไม่ได้ว่าใครอยู่ฝ่ายไหน ฉะนั้นขอร้องอย่ามามาม่าในนี้เลยนะคะ
คือ จขกท เรียนอยู่ ตปท แต่ติดตามข่าวตลอด ส่วนที่บ้านเราเป็น กปปส โดยส่วนตัวเราไม่เห็นด้วยกับเค้า แต่เราถือว่ามันเป็นสิทธินะ ใครชอบใครเชื่ออะไรก็ทำไป แค่เคารพสิทธิกันก็พอ
ที่ผ่านมา เวลาไม่ชอบใจอะไร เราก็จะไปโพสขึ้นเฟสบุ๊คระบายความรู้สึก (แต่เราใช้เหตุผลนะคะ) แม่เราก็จะทนไม่ได้ ต้องมาแก้ตัวแทรลุงกำนันตลอด แต่เราก็ไม่เคยตอบโต้ ถือว่า เออ ความคิดแก ช่วงเรากลับบ้าน แกก็ดูบลู สกายตลอด เรารำคาญก็แค่เดินหนี อย่างที่บอก มันเป็นสิทธิ
แต่เวลาแม่เป็นมากๆ เราก็บอกให้ใจเย็นลงหน่อย แม่ก็จะว่าว่าทำไมเราไม่เป็น กปปส เนี่ย ดูสิ อีปูมันเลว บลาๆๆๆๆ ทำไมลูกแม่ไม่แคร์ชาติบ้านเมือง บลาๆๆ เราก็แบบ กูเหนื่อยจะยุ่ง
ทีนี้ไวๆนี้ แม่เราตอนแรกจะมาเยี่ยมเราเดือนหน้า แต่พอมีรัฐประหาร เราก็โพสประนามขึ้นเฟสกับพวกเพื่อนๆเราที่คอเดียวกัน ทีนี้ แม่เราเห็นก็มาป่วนเฟสเรา(แม่เราสนับสนุนรัฐประหาร) มาว่าเพื่อนเราเสียๆหาย เราเลยบอกให้แม่หยุด แล้วเคารพความคิดเห็นกันหน่อย แม่ก็ไม่ยอมจนเราต้องบล๊อกเพราะกลัวแกจะทำตัวเองขายหน้าไปมากว่านี้
แก้ไข ที่เราบล๊อกไม่ใช่เพราะโกรธแกนะ เราจะปกป้องแกอ้ะ เพราะแม่เราพูดหยาบคาย เรากลัวเพื่อนจะมองแม่ไม่ดี
เราล่ะไม่อยากเชื่อ คนอ่ยุจะห้าสิบแล้วทำแบบนี้
ยังไม่หมดค่ะ แม่เราก็บอกเออ ชั้นไม่ไปหาเธอละ เด็กไม่รักชาติ คิดว่าเรียนสูงแล้วรู้ดีกว่าใครเหรอ เราแบบอึ้งเลยค่ะ กูไปบอกตอนไหน(วะ)ว่ากูรู้ดีกว่าใคร
เราไม่โกรธแม่หรอกค่ะ แต่เสียใจที่แม่เห็นอุดมการณ์สำคัญกว่าลูก แล้วคือเราไม่ใช่ไม่รักชาติ เราแค่เห็นต่าง เรารักชาติในแบบของเรา ทำไมคนเราจะเคารพความเห็นกันไม่ได้ ทำไมต้องพยายามบังคับให้อีกฝ่ายเห็นเหมือนกัน
ขอระบายค่ะ ที่บ้านโกรธเราเพราะเรื่องการเมือง
* กระทู้นี้สามารถใช้งานได้เฉพาะผู้ที่มี Link นี้เท่านั้นค่ะคือ จขกท เรียนอยู่ ตปท แต่ติดตามข่าวตลอด ส่วนที่บ้านเราเป็น กปปส โดยส่วนตัวเราไม่เห็นด้วยกับเค้า แต่เราถือว่ามันเป็นสิทธินะ ใครชอบใครเชื่ออะไรก็ทำไป แค่เคารพสิทธิกันก็พอ
ที่ผ่านมา เวลาไม่ชอบใจอะไร เราก็จะไปโพสขึ้นเฟสบุ๊คระบายความรู้สึก (แต่เราใช้เหตุผลนะคะ) แม่เราก็จะทนไม่ได้ ต้องมาแก้ตัวแทรลุงกำนันตลอด แต่เราก็ไม่เคยตอบโต้ ถือว่า เออ ความคิดแก ช่วงเรากลับบ้าน แกก็ดูบลู สกายตลอด เรารำคาญก็แค่เดินหนี อย่างที่บอก มันเป็นสิทธิ
แต่เวลาแม่เป็นมากๆ เราก็บอกให้ใจเย็นลงหน่อย แม่ก็จะว่าว่าทำไมเราไม่เป็น กปปส เนี่ย ดูสิ อีปูมันเลว บลาๆๆๆๆ ทำไมลูกแม่ไม่แคร์ชาติบ้านเมือง บลาๆๆ เราก็แบบ กูเหนื่อยจะยุ่ง
ทีนี้ไวๆนี้ แม่เราตอนแรกจะมาเยี่ยมเราเดือนหน้า แต่พอมีรัฐประหาร เราก็โพสประนามขึ้นเฟสกับพวกเพื่อนๆเราที่คอเดียวกัน ทีนี้ แม่เราเห็นก็มาป่วนเฟสเรา(แม่เราสนับสนุนรัฐประหาร) มาว่าเพื่อนเราเสียๆหาย เราเลยบอกให้แม่หยุด แล้วเคารพความคิดเห็นกันหน่อย แม่ก็ไม่ยอมจนเราต้องบล๊อกเพราะกลัวแกจะทำตัวเองขายหน้าไปมากว่านี้
แก้ไข ที่เราบล๊อกไม่ใช่เพราะโกรธแกนะ เราจะปกป้องแกอ้ะ เพราะแม่เราพูดหยาบคาย เรากลัวเพื่อนจะมองแม่ไม่ดี
เราล่ะไม่อยากเชื่อ คนอ่ยุจะห้าสิบแล้วทำแบบนี้
ยังไม่หมดค่ะ แม่เราก็บอกเออ ชั้นไม่ไปหาเธอละ เด็กไม่รักชาติ คิดว่าเรียนสูงแล้วรู้ดีกว่าใครเหรอ เราแบบอึ้งเลยค่ะ กูไปบอกตอนไหน(วะ)ว่ากูรู้ดีกว่าใคร
เราไม่โกรธแม่หรอกค่ะ แต่เสียใจที่แม่เห็นอุดมการณ์สำคัญกว่าลูก แล้วคือเราไม่ใช่ไม่รักชาติ เราแค่เห็นต่าง เรารักชาติในแบบของเรา ทำไมคนเราจะเคารพความเห็นกันไม่ได้ ทำไมต้องพยายามบังคับให้อีกฝ่ายเห็นเหมือนกัน