วันนี้เปิดอ่านข้อความเก่าๆแล้วนึกถึงแฟนเก่าคนนึง เราบอกเลิกเค้าเพราะว่า "ไม่ยอมให้ยืมเงิน200 ค่าแท๊กซี่กลับบ้าน" ดูงี่เง่าใช่ไหมคะ? ฮาาาา
จริงๆเค้าเป็นคนดีนะ แต่ด้วยช่วงเวลาตอนนั้นเด็กกันทั้งคู่ ปี1-2เอง และเราเองก็ผิดด้วยบ้าของเซล์จนเสียสติ ช้อปหมดตัวเลย จะนั่งแท๊กซี่เก็บเงินปลายทาง...
ที่บ้านก็ไม่มีใครอยู่อีกตอนนั้น เราเห็นว่าเค้าไม่มีเรียน มีกำลังทรัพย์ บ้านใกล้กับตำแหน่งที่เราไปหมดตรูดในตอนนั้น
และคิดว่าเค้าสะดวกพอที่จะมารับเราได้ ที่สำคัญเลยคือ
เราไม่เคยยืมเงินเค้าหรือเอาเปรียบเค้าในทุกๆเรื่องตั้งแต่คบกัน
กินข้าวทุกมื้อหารจ่าย ต่างคนต่างกลับบ้าน ไม่เคยมาส่งเราด้วยซ้ำ เราเลยมั่นใจว่าเค้าน่าจะไม่ปฏิเสธการร้องขอความช่วยเหลือแต่อย่างใด....
แต่เปล่าเลย โทรไปงอแงขอร้องให้มารับ ก็ไม่ยอมมารับ เหตุผลที่เมคเซ้นส์มากของเค้าคือ "ร้อนและขี้เกียจแต่งตัว"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้รถนางฟิมล์ดำขนาดที่แก้ผ้าขับรถออกมายังไม่มีคนเห็นเลยพ่อคุณเอ๊ย เลยขอยืมเงิน นั่นเป็นวิธีสุดท้าย ที่ง่ายสุดสำหรับมนุษย์ตัวสลอทที่มีinternet banking และชอบซื้อของในเนทอย่างเค้า แต่ก็ไม่ให้ยืมยึกยัก ขอร้องอยู่ครึ่งชั่วโมง ของก็หนักแล้ว
เลยถอนใจ วางสายไป นึกขึ้นได้ว่าเราหยอดเหรียญใส่กระปุกทุกวัน คงพอแคะกระปุกจ่ายค่าแท๊กซี่ได้ เลยโบกแท๊กซี่ขึ้นรถเลย ไม่แคร์แม่มละ สักพักนางโทรมา เหมือนเพิ่งรู้สึกตัวว่าชะนีที่มาขอความช่วยเหลือคือแฟนของเมิงเอง แต่สายไปและค่ะ เรากดตัดสาย ร้องไห้และคิดมาตลอดทางว่าเราคงแย่เกินไปที่ไปขอความช่วยเหลือเค้าแบบนั้น และคิดอีกว่าขนาดเราลำบากเค้ายังไม่คิดอยากจะช่วยเลย ถ้าวันข้างหน้าเจอเรื่องที่หนักกว่านี้เค้าจะช่วยเหลือเราได้มั้ย คิดไปจนถึงว่าเค้าดูแลเราไม่ได้หรอก เค้าไม่ใช่คนที่อยากฝากชีวิตไว้ถึงวันแต่งงานแน่นอน
หลังจากนั้นคือเฟดเลยค่ะ ไม่รับสาย ปิดเครื่อง สุดท้ายเค้าติดต่อได้เราเลยโกหกว่า "ให้แฟนเก่ามารับ" ก็ทะเลาะกันและห่างกันไป หลังจากนั้นเกือบปีเค้ากลับมาคุยแต่ไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว ก็ไม่รู้ว่าชีวิตเค้าเป็นยังไงบ้างในตอนนี้....
คิดแล้วก็ตลกตัวเอง งี่เง่าไม่เข้าเรื่อง ....แล้วคุณละคะ เคยบอกเลิกหรือโดนบอกเลิกด้วยเหตุผลแปลกๆไหมคะ?
รูปจากสมาคมนิยมหนังหวาน
มีใครเคยโดนบอกเลิก/บอกเลิกแฟน ด้วยเหตุผลแปลกๆบ้างไหมคะ?
จริงๆเค้าเป็นคนดีนะ แต่ด้วยช่วงเวลาตอนนั้นเด็กกันทั้งคู่ ปี1-2เอง และเราเองก็ผิดด้วยบ้าของเซล์จนเสียสติ ช้อปหมดตัวเลย จะนั่งแท๊กซี่เก็บเงินปลายทาง...
ที่บ้านก็ไม่มีใครอยู่อีกตอนนั้น เราเห็นว่าเค้าไม่มีเรียน มีกำลังทรัพย์ บ้านใกล้กับตำแหน่งที่เราไปหมดตรูดในตอนนั้น
และคิดว่าเค้าสะดวกพอที่จะมารับเราได้ ที่สำคัญเลยคือ เราไม่เคยยืมเงินเค้าหรือเอาเปรียบเค้าในทุกๆเรื่องตั้งแต่คบกัน
กินข้าวทุกมื้อหารจ่าย ต่างคนต่างกลับบ้าน ไม่เคยมาส่งเราด้วยซ้ำ เราเลยมั่นใจว่าเค้าน่าจะไม่ปฏิเสธการร้องขอความช่วยเหลือแต่อย่างใด....
แต่เปล่าเลย โทรไปงอแงขอร้องให้มารับ ก็ไม่ยอมมารับ เหตุผลที่เมคเซ้นส์มากของเค้าคือ "ร้อนและขี้เกียจแต่งตัว" [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ เลยขอยืมเงิน นั่นเป็นวิธีสุดท้าย ที่ง่ายสุดสำหรับมนุษย์ตัวสลอทที่มีinternet banking และชอบซื้อของในเนทอย่างเค้า แต่ก็ไม่ให้ยืมยึกยัก ขอร้องอยู่ครึ่งชั่วโมง ของก็หนักแล้ว
เลยถอนใจ วางสายไป นึกขึ้นได้ว่าเราหยอดเหรียญใส่กระปุกทุกวัน คงพอแคะกระปุกจ่ายค่าแท๊กซี่ได้ เลยโบกแท๊กซี่ขึ้นรถเลย ไม่แคร์แม่มละ สักพักนางโทรมา เหมือนเพิ่งรู้สึกตัวว่าชะนีที่มาขอความช่วยเหลือคือแฟนของเมิงเอง แต่สายไปและค่ะ เรากดตัดสาย ร้องไห้และคิดมาตลอดทางว่าเราคงแย่เกินไปที่ไปขอความช่วยเหลือเค้าแบบนั้น และคิดอีกว่าขนาดเราลำบากเค้ายังไม่คิดอยากจะช่วยเลย ถ้าวันข้างหน้าเจอเรื่องที่หนักกว่านี้เค้าจะช่วยเหลือเราได้มั้ย คิดไปจนถึงว่าเค้าดูแลเราไม่ได้หรอก เค้าไม่ใช่คนที่อยากฝากชีวิตไว้ถึงวันแต่งงานแน่นอน
หลังจากนั้นคือเฟดเลยค่ะ ไม่รับสาย ปิดเครื่อง สุดท้ายเค้าติดต่อได้เราเลยโกหกว่า "ให้แฟนเก่ามารับ" ก็ทะเลาะกันและห่างกันไป หลังจากนั้นเกือบปีเค้ากลับมาคุยแต่ไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว ก็ไม่รู้ว่าชีวิตเค้าเป็นยังไงบ้างในตอนนี้....
คิดแล้วก็ตลกตัวเอง งี่เง่าไม่เข้าเรื่อง ....แล้วคุณละคะ เคยบอกเลิกหรือโดนบอกเลิกด้วยเหตุผลแปลกๆไหมคะ?
รูปจากสมาคมนิยมหนังหวาน