บทที่1
อ่าวนักเรียนทุกคน!!! ใครที่พึ่งจะมาถึงให้มารายงานตัวด้านนี้ เสียงประกาศ จากอาจารย์ฝ่ายปกครองดังลั่น นักเรียนที่กำลังสับสนและงุนงง
บวกกับอาการนอนไม่เต็มอิ่ม เดินตามกันไปอย่างไม่เป็นระเบียบเพื่อไปรายงานตัวตามเสียงประกาศของอาจารย์ชั้นผู้ใหญ่ เฮ้พวกนาย!!! รู้รึป่าวว่า ชั้นเอาอะไรติดกระเป๋ามาด้วย เด็กชายผู้ร่าเริงได้กล่าวทักทายกับเพื่อนๆทั้งสอฃคนของเขา ด้วยคำถามแบบไม่ต้องการคำตอบแต่ถึงกระนั้นมันก็เพียงพอที่จะชักชวนเพื่อนๆให้เข้ามามุงดูกระเป๋าของเขาได้ เฮ้ย!!! นายจะบ้าเหรอพี เอาของแบบนี้ไปค่ายอบรมจริยที่จังหวัดกาญจนบุรีไม่ได้นะเว่ย เด็กชายในล่างสูงใหญ่ พูดเสียงดังด้วยน้ำเสียงโกรธและตกใจในเวลาเดียวกันกับถาพที่เขาเห็น นายทำอย่างนี้ไม่ถูกนะ ถ้าพวกเขาจับได้เราได้ซวยทั้งกลุ่มนี่ กายนายจะแหกปากโวยวายทำไม เสียงดังแบบนี้เดี้ยวอาจารย์ก็ได้ยินหมดหรอก เด็กหญิงเพียงคนเดียวในกลุ่มใช้มือขาวเนียนของเธออุดปากเพื่อนเธอไว้ด้วยซาลาเปาลูกใหญ่ที่พ่อของเธอทำเอาไว้ให้เธอกินระหว่างการเดินทาง หลินนี่เธอก็รู้เหรอ? พวกนายสองคนวางแผนกันไว้ใช่ไหม กายพูดในขณะที่เขายังเคี้ยวซาลาเปาแก้มตุ่ยด้วยความโมโห เฮ้ กายอย่าอารมณ์เสียสิแค่เบียสองโหลดเอง ชั้นไม่ได้เอาเบียมาหมดบ้านสักหน่อย แต่ถ้าเอามาได้ชั้นก็จะเอามานะ พีฉีกยิ้มกว้างเผยให้เห็นใบหน้ากวนประสาทมนแบบฉบับของเขา แกไอพี แกจะทำให้ฉันติดทัณฑ์บนไปกับพวกแกใช่ไหม แกไอเพื่อน เดี้ยวๆ!!! กองไว้ตรงนั้นล่ะชั้นไม่อยากได้ยิน เออ อีกอย่างนะกาย ใครบอกว่าพวกเราวางแผนกันสองคน เดี้ยว นายว่ายังไงนะ... เอาล่ะนักเรียนเข้าแถวตามห้องของตัวเอง รถกำลังจะออกในห้านาที อาจารย์ฝ่ายปกครองประกาศเตือนนักเรียนให้กลับมามีความพร้อมสำหรับการเดินทางที่กำลังจะมาถึง และเป็นการประกาสเรียกนักเรียนที่กำลังวิ่งเข้ามาในโรงเรียนอย่างเร่งรีบ บทสนทนาถูกคั่นเอา
นี่กาย นายจะ
จากใจผู้แต่ง
สำหรับตอนที่1นี้ตั้งใจทำออกมาให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้(ดีไม่ดีขึ้นอยู่กลับผู้อ่านนะครับ
)สำหรับตอนนี้ใช้เวลาทำ 3ชั่วโมง (ถ้าถามว่าทำตั้งนานได้แค่นี้เองเหรอ ก็ตอบไดเลยว่าเพราะไม่ได้แต่งล่วงหน้าเลยคิดได้ปุ๊ปเขียนเลย คิดไปเขียนไป
เป็นลม) แล้วก็ขออภัยหากมีคำใดไม่สุภาพหรืออาจจะเขียนผิด (ถ้าผิดตรงไหนก็ช่วยบอกหน่อยนะครับ
) ดีไม่ดียังไงช่วยกันคอมเม้นติเตียน,ด่าทอ,อะไรก็ได้เป็นกำลังใจให้ผู้แต่งหมดแหล่ะครับ(2กระทู้ที่ผ่านมาเงียบกริบเลย
)
ปริศนาป่าอาถรรพ์ ตอนที่ 1 ข่าวลือ
อ่าวนักเรียนทุกคน!!! ใครที่พึ่งจะมาถึงให้มารายงานตัวด้านนี้ เสียงประกาศ จากอาจารย์ฝ่ายปกครองดังลั่น นักเรียนที่กำลังสับสนและงุนงง
บวกกับอาการนอนไม่เต็มอิ่ม เดินตามกันไปอย่างไม่เป็นระเบียบเพื่อไปรายงานตัวตามเสียงประกาศของอาจารย์ชั้นผู้ใหญ่ เฮ้พวกนาย!!! รู้รึป่าวว่า ชั้นเอาอะไรติดกระเป๋ามาด้วย เด็กชายผู้ร่าเริงได้กล่าวทักทายกับเพื่อนๆทั้งสอฃคนของเขา ด้วยคำถามแบบไม่ต้องการคำตอบแต่ถึงกระนั้นมันก็เพียงพอที่จะชักชวนเพื่อนๆให้เข้ามามุงดูกระเป๋าของเขาได้ เฮ้ย!!! นายจะบ้าเหรอพี เอาของแบบนี้ไปค่ายอบรมจริยที่จังหวัดกาญจนบุรีไม่ได้นะเว่ย เด็กชายในล่างสูงใหญ่ พูดเสียงดังด้วยน้ำเสียงโกรธและตกใจในเวลาเดียวกันกับถาพที่เขาเห็น นายทำอย่างนี้ไม่ถูกนะ ถ้าพวกเขาจับได้เราได้ซวยทั้งกลุ่มนี่ กายนายจะแหกปากโวยวายทำไม เสียงดังแบบนี้เดี้ยวอาจารย์ก็ได้ยินหมดหรอก เด็กหญิงเพียงคนเดียวในกลุ่มใช้มือขาวเนียนของเธออุดปากเพื่อนเธอไว้ด้วยซาลาเปาลูกใหญ่ที่พ่อของเธอทำเอาไว้ให้เธอกินระหว่างการเดินทาง หลินนี่เธอก็รู้เหรอ? พวกนายสองคนวางแผนกันไว้ใช่ไหม กายพูดในขณะที่เขายังเคี้ยวซาลาเปาแก้มตุ่ยด้วยความโมโห เฮ้ กายอย่าอารมณ์เสียสิแค่เบียสองโหลดเอง ชั้นไม่ได้เอาเบียมาหมดบ้านสักหน่อย แต่ถ้าเอามาได้ชั้นก็จะเอามานะ พีฉีกยิ้มกว้างเผยให้เห็นใบหน้ากวนประสาทมนแบบฉบับของเขา แกไอพี แกจะทำให้ฉันติดทัณฑ์บนไปกับพวกแกใช่ไหม แกไอเพื่อน เดี้ยวๆ!!! กองไว้ตรงนั้นล่ะชั้นไม่อยากได้ยิน เออ อีกอย่างนะกาย ใครบอกว่าพวกเราวางแผนกันสองคน เดี้ยว นายว่ายังไงนะ... เอาล่ะนักเรียนเข้าแถวตามห้องของตัวเอง รถกำลังจะออกในห้านาที อาจารย์ฝ่ายปกครองประกาศเตือนนักเรียนให้กลับมามีความพร้อมสำหรับการเดินทางที่กำลังจะมาถึง และเป็นการประกาสเรียกนักเรียนที่กำลังวิ่งเข้ามาในโรงเรียนอย่างเร่งรีบ บทสนทนาถูกคั่นเอา
นี่กาย นายจะ
จากใจผู้แต่ง
สำหรับตอนที่1นี้ตั้งใจทำออกมาให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้(ดีไม่ดีขึ้นอยู่กลับผู้อ่านนะครับ