สืบเนื่องจาก
http://pantip.com/topic/32005121 วันนี้ได้นัดแนะกับน้องในกลุ่มเพื่อที่จะชวนกันไป
ตื่นแต่เช้า รีบทำธุระ ไอ้น้องตัวดีดันหลับตี 4 สภาพงี้ไม่น่าพร้อม กว่าทานไรร้อนๆ กินกาแฟ รอปรับสภาพได้เล่นไป 10 โมงกว่า
เส้นทางเข้า ฝุ่นนำ ก้อนกรวดตาม และจากนั้นก็ หิน..
เข้ามาถึงดีใจ มีการเทคอนกรีตแล้วววว ..... ผ่านไป 200 เมตร หินและดินเหมือนเดิม ..
หิน ดิน ปกคลุมด้วยใบไม้แห้ง ไม่มองให้ดีมีไถล..
เนินทางขึ้นมีความชันสูง บวกกับหินลอยเยอะ ทำเอารถผมสไลด์ลงติดร่องหินเร่งไม่ขึ้น ต้องลงจากรถเรียกน้องมาช่วย แล้วบิดคันเร่งพร้อมกับช่วยกันเข็นขึ้นเอา (คราวที่แล้วเข็นขึ้นคนเดียวเหนื่อยเหมือนกันแต่ไม่ลงร่องหิน ) เข็นเสร็จ นั่งพัก ถ่ายรูปลงเฟส ....
ขึ้นมาสักพัก จอดจุดเดิมเนินปัญหาคราวที่แล้ว กะเอาล้อหนามของน้องขึ้นไปได้ แต่เดินขึ้นไปดูไลน์แล้วส่ายหัวทั้งคู่ สภาพแย่มาก ขึ้นได้แต่ยากมากมากันสองคนไม่ใหว ใหนจะขาลงอีก อันตรายมาก ร่องน้ำเซาะลึกเกือบสองฟุต ถ้าล้อรถสไลด์ตกไปนี้ลำบาก ไม่คุ้มที่จะเสี่ยง จอดแล้วเดินดีกว่า
ถอดเสื้อ หมวก วางไว้แล้วเดินครับ ถ้าเป็นตามห้างถอดพาดไว้งี้หายแน่ๆ แต่นี่ในป่า ใครเค้าขึ้นจะมาเอา อิอิ
เดินไปเกือบจะกิโลนึง ผ่านจุดที่ผมถอดใจกลับเมื่อสองอาทิตก่อน เหนื่อยก็พักบ้าง ในที่สุดก็ถึงครับ พระธาตุดอยง้ม
ถึงจะเป็นสถานที่ที่กำลังพัฒนา แต่ความขลัง และความสงบร่มเย็นนั้นทำเอาความเหนื่อยหายไปหมด คุ้มกับที่ขึ้นมาครับ
เดินดูรอบๆสักพัก แล้วก็ตรงเข้าไปใหว้ครูบา
ประวัติของสถานที่นี้ครับ
ด้านหลัง ตรงหน้าผามีรูปปั้นครูบายืนมองไปทาง อ.บ้านธิ
ถ่ายกระดิ่ง ลมข้างบนนี้เย็นดีจริงๆ
ลูกแก้ว ไม่เข้าใจความหมายเหมือนกันว่าทำไมต้องเอามาไว้รอบๆเจดีย์ น่าจะเพื่อสักการะหรืออะไรสักอย่าง
เอาท่อมาโครที่เพิ่งซื้อมาใหม่ๆมาใช้ซะหน่อย ต่อกับ 55-250 ได้ระยะห่างออกมาหน่อยนึง ท่อถูกๆไม่มีระบบออโต้คร้าบบบ ต้องหมุนเลนส์อย่างเดียว
ภาพมุมกว้าง แต่ไม่กว้างพอ ติดต้นไม่ ใบไม้ ในใจคิดถ้ามีเลนส์ wide สักตัว น่อ....
.. หมดแล้วครับ อาการเปื่อยเริ่มออก เมฆฝนก็ใกล้เข้ามาพร้อมเสียงฟ้าร้อง เลยชวนกันกลับ ขาเดินลงไปที่รถนี่ 10 นาทีเอง (ขาขึ้นน่าจะครึ่งชั่วโมงกว่า)
รอหมดฝนนี้ ช่วงปลายฝนต้นหนาวจะมาสักการะใหม่ จะหลอกพวกมาให้มากกว่านี้ อิอิ กะจะเก็บฟ้าใสๆ วิวเคลียๆ ไม่มีเมฆหมอก หรือหมอกแดด
ลงมาถึงบ้านเปื่อยครับ ปวดเนื้อตัว ไมเกรนขึ้น อาการเหมือนจะมีใข้ ขอตัวพักก่อนนะครับ
ขอบคุณที่เข้ามาชมครับ
เส้นทางแห่งศรัทธา ver 2.0
ตื่นแต่เช้า รีบทำธุระ ไอ้น้องตัวดีดันหลับตี 4 สภาพงี้ไม่น่าพร้อม กว่าทานไรร้อนๆ กินกาแฟ รอปรับสภาพได้เล่นไป 10 โมงกว่า
เส้นทางเข้า ฝุ่นนำ ก้อนกรวดตาม และจากนั้นก็ หิน..
เข้ามาถึงดีใจ มีการเทคอนกรีตแล้วววว ..... ผ่านไป 200 เมตร หินและดินเหมือนเดิม ..
หิน ดิน ปกคลุมด้วยใบไม้แห้ง ไม่มองให้ดีมีไถล..
เนินทางขึ้นมีความชันสูง บวกกับหินลอยเยอะ ทำเอารถผมสไลด์ลงติดร่องหินเร่งไม่ขึ้น ต้องลงจากรถเรียกน้องมาช่วย แล้วบิดคันเร่งพร้อมกับช่วยกันเข็นขึ้นเอา (คราวที่แล้วเข็นขึ้นคนเดียวเหนื่อยเหมือนกันแต่ไม่ลงร่องหิน ) เข็นเสร็จ นั่งพัก ถ่ายรูปลงเฟส ....
ขึ้นมาสักพัก จอดจุดเดิมเนินปัญหาคราวที่แล้ว กะเอาล้อหนามของน้องขึ้นไปได้ แต่เดินขึ้นไปดูไลน์แล้วส่ายหัวทั้งคู่ สภาพแย่มาก ขึ้นได้แต่ยากมากมากันสองคนไม่ใหว ใหนจะขาลงอีก อันตรายมาก ร่องน้ำเซาะลึกเกือบสองฟุต ถ้าล้อรถสไลด์ตกไปนี้ลำบาก ไม่คุ้มที่จะเสี่ยง จอดแล้วเดินดีกว่า
ถอดเสื้อ หมวก วางไว้แล้วเดินครับ ถ้าเป็นตามห้างถอดพาดไว้งี้หายแน่ๆ แต่นี่ในป่า ใครเค้าขึ้นจะมาเอา อิอิ
เดินไปเกือบจะกิโลนึง ผ่านจุดที่ผมถอดใจกลับเมื่อสองอาทิตก่อน เหนื่อยก็พักบ้าง ในที่สุดก็ถึงครับ พระธาตุดอยง้ม
ถึงจะเป็นสถานที่ที่กำลังพัฒนา แต่ความขลัง และความสงบร่มเย็นนั้นทำเอาความเหนื่อยหายไปหมด คุ้มกับที่ขึ้นมาครับ
เดินดูรอบๆสักพัก แล้วก็ตรงเข้าไปใหว้ครูบา
ประวัติของสถานที่นี้ครับ
ด้านหลัง ตรงหน้าผามีรูปปั้นครูบายืนมองไปทาง อ.บ้านธิ
ถ่ายกระดิ่ง ลมข้างบนนี้เย็นดีจริงๆ
ลูกแก้ว ไม่เข้าใจความหมายเหมือนกันว่าทำไมต้องเอามาไว้รอบๆเจดีย์ น่าจะเพื่อสักการะหรืออะไรสักอย่าง
เอาท่อมาโครที่เพิ่งซื้อมาใหม่ๆมาใช้ซะหน่อย ต่อกับ 55-250 ได้ระยะห่างออกมาหน่อยนึง ท่อถูกๆไม่มีระบบออโต้คร้าบบบ ต้องหมุนเลนส์อย่างเดียว
ภาพมุมกว้าง แต่ไม่กว้างพอ ติดต้นไม่ ใบไม้ ในใจคิดถ้ามีเลนส์ wide สักตัว น่อ....
.. หมดแล้วครับ อาการเปื่อยเริ่มออก เมฆฝนก็ใกล้เข้ามาพร้อมเสียงฟ้าร้อง เลยชวนกันกลับ ขาเดินลงไปที่รถนี่ 10 นาทีเอง (ขาขึ้นน่าจะครึ่งชั่วโมงกว่า)
รอหมดฝนนี้ ช่วงปลายฝนต้นหนาวจะมาสักการะใหม่ จะหลอกพวกมาให้มากกว่านี้ อิอิ กะจะเก็บฟ้าใสๆ วิวเคลียๆ ไม่มีเมฆหมอก หรือหมอกแดด
ลงมาถึงบ้านเปื่อยครับ ปวดเนื้อตัว ไมเกรนขึ้น อาการเหมือนจะมีใข้ ขอตัวพักก่อนนะครับ
ขอบคุณที่เข้ามาชมครับ