สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราเครียดมากๆ อยากขอคำแนะนำจากเพื่อนๆค่ะ คือครอบครัวของเราอยู่ในฐานะปานกลางนะคะ
อาศัยอยู่ต่างจังหวัด พ่อเราเกษียณราชการแต่แม่ยังรับราชการอยู่ ส่วนพี่ชายรับทำสกรีนเสื้ออยู่ที่บ้านและมีแฟนกับ
ลูกสาวอายุ 7 เดือนอยู่ด้วยกัน อ้อ! และมีหลานสาวอยู่ด้วยอีกคน ตอนนี้เรากำลังหางานทำอยู่คะ ซึ่งก่อนหน้านี้
เราทำงานที่ต่างประเทศนะคะ ทำงานบนเรือสำราญแต่ก็ไม่ได้มีเงินเก็บมากมายอะไร เพราะเราต้องใช้หนี้ที่ยืมเพื่อไป
จ่ายค่านายหน้า และเราก็นำเงินอีกส่วนที่เหลือไปดาวน์รถใหม่ เพราะเราคิดว่าเราจะทำงานด้านเซลล์น่ะคะ เราคิดว่า
มันเป็นอาชีพที่ทำเงินที่สุดแล้วถ้าเทียบกับอย่างอื่น แต่พ่อกับแม่เราเค้าต้องการให้เราทำงานที่เค้าหาไว้ให้ คือก่อนหน้า
ที่เราจะกลับมา เราโทรบอกที่บ้านว่าเราจะกลับมาทำงานที่บ้านแล้ว ให้หางานไว้ให้ด้วย ซึ่งเค้าก็คุยกับพี่คนนึงที่เค้า
ทำงานที่ รง น้ำตาลเค้าบอกว่า เค้าจะดูให้ ซึ่งเราก็ไม่ได้รอแค่งานนั้นงายเดียว เราก็หาของเราด้วยเหมือนกัน และเราก็
ได้งานเซลล์ที่ บ แห่งหนึ่งในตัวจังหวัดที่เราอาศัยอยู่ พอเรากลับมาเราก็บอกว่า เราขอคุยกับพี่ที่เค้าทำงานที่ รง น้ำตาล
ได้มั้ย เราจะได้ถามอะไรที่เราอยากรู้ และเค้าก็จะได้เห็นหน่วยก้านของเราว่าเป็นยังไง พ่อเราก็บอกอยู่นั่นแหละว่า
พ่อฝากเค้าไว้แล้ว เดี๋ยวพ่อจะเสียคน เราก็บอกว่าให้เราคุยก่อน เรายังไม่ตัดสินอะไรทั้งนั้น เพราะในความคิดของเราคือ
เราต้องเลือกสิ่งที่เราเห็นว่าดีที่สุดสำหรับเรา จนเรากับพ่อทะเลาะกัน สุดท้ายเราก็เลยบอกว่า งั้นok เราไม่คุยแล้ว ถ้ามัน
เรื่องมากนักก็ไม่ต้องคุย พอถัดมาอีกวันแม่เราก็มาบอกว่า ทำไมไม่คุย ปิดโอกาสตัวเองทำไม อ้าว! ก่อนหน้าเราก็บอกแล้ว
ว่าขอคุยก่อนได้มั้ย เราลืมบอกไป ที่บ้านเรามีหนี้บ้านอยู่นะคะ ซึ่งทำให้เราคิดหางานที่ได้เงินเยอะๆ พี่ชายเรารายได้ก็ไม่มั่นคง
พี่สะใภ้ก็ไม่ได้ทำงาน เรารู้สึกว่า เพราะพ่อกับแม่บอกอะไรพี่ชายไม่ได้แล้ว ทุกอย่างเลยมาตกที่เรา หลังจากวันนั้นมาเราเลยไม่
พูดอะไรอีก คือไม่พูดจริงๆนะคะ ก่อนหน้านี้คือพ่อกับแม่เรา เค้าพูดแรงกับเรามากนะคะ แรงจนเราหมดกำลังใจ จนเราอยาก
จะกลับบ้านแล้วไม่ทำอะไรเลย คืออยู่เฉยๆ ไปเลย ไม่ต้องรับผิดชอบอะไร
ก่อนหน้านี้เราพยายามหางาน ที่เค้ารับแถวบ้านเพื่อจะได้กลับมาอยู่กับพ่อแม่ แต่ตอนนี้ไม่แล้ว เราคิดจะไปทำงานที่ กทม
อยู่อย่างห่าง อย่างห่วงๆ ดีกว่า
ตอนนี้เราเครียดมากเลยค่ะ เครียดทั้งคำพูดของพ่อกับแม่ เครียดมากบอกใครก็ไม่ได้ เรื่องที่เราเครียดคือ
1. พ่อกับแม่เราเค้าต้องการให้เราเคลียร์หนี้บ้านคนเดียว เค้าเคยบอกเราว่า เราตัวคนเดียวแทนที่จะช่วยเรื่องหนี้ เราก็บอกเค้า
ไประคะว่า ยิ่งเราจะไม่มีครอบครัว เรายิ่งต้องหาไว้เพื่อตัวเองด้วย ซึ่งต่อไป เราจะไม่มีใครมาช่วยเราเลย เราบอกอย่างนี้ เค้าก็หาว่า
ทำไมเราถึงได้เห็นแก่ตัวอย่างนี้ ต้องรอให้พ่อแม่ตายก่อนใช่มั้ย ถึงจะเคาะฝาโลงบอก ซึ่งคำนี้มันทำให้เราหมดแรง ทำไมเค้าถึงไม่เคย
ให้กำลังใจอะไรเราเลย คอยพูดอย่างนี้ตลอด
2. เรื่องงานก่อนหน้านี้เราก็สนใจงานที่ รง น้ำตาลนะ แต่พ่อกับแม่เค้ากดดันเราเหลือเกิน มันทำให้เราอึดอัด มันทำให้เรารู้สึกเหมือนโดน
บีบตลอดเวลา
3. เรื่องพี่ชาย พ่อกับแม่บอกอยู่เสมอนะคะว่า เค้ามีครอบครัวแล้ว ทำไมเราถึงต้องคอยให้เคลียร์หนี้บ้านด้วยกัน เราก็บอกว่า ครอบครัว
พี่ชายก็ต้องดูแล หน้าที่ของลูกก็ต้องดูแล ไม่ใช่พอแต่งงานปุ้บหน้าที่ลูกไม่ต้องมี งั้น ถ้าเราแต่งงานแล้วเราก็ไม่ต้องดูแลรับผิดชอบพ่อแม่
ก็ได้งั้นซิ
4. หลานสาว หลานเรามันเป็นเด็กกำพร้าคะ พ่อกับแม่เลิกกันตั้งแต่เด็ก พ่อมันก็เลยเอามาฝากไว้กับที่บ้าน แต่มันเป็นเด็กที่ขี้เกียจมาก
พอเราบอกพ่อกับแม่เรา ก็คอยถือหางมันตลอดบอกน้องมันยังเด็ก มันยังไม่รู้เรื่ิอง คือมันนอนดึก เล่นเฟซกับแฟน (คือเด็กแต่มีแฟน คืออะไร
ยังเรียนแค่ ม 3 ) ตื่นมาก็เที่ยง มากินข้าว อาบน้ำแลเวก็ออกไปข้างนอกหาเพื่อน กลับมาก็เย็น แล้วก็คลุกอยู่แต่ในห้อง
อะไรหลายๆอย่างภายในบ้านเรามันไม่ถูกต้อง พอเราพูด พ่อกับแม่เราก็มองในแง่ลบตลอด มันเลยทำให้เราไม่อยากจะพูด มันท้อ
เราทราบนะคะ ว่านี้มันเป็นกรรมของเรา เราควรทำยังไงดีคะ ตอนนี้เราไม่เป็นอันทำอะไรแล้ว เครียดมาก
ถ้าเราพูดวกวนเพื่อนคนไหนไม่เข้าใจถามได้นะคะ เราอยากได้คำแนะนำของเพื่อนๆคะ ขอบคุณคะ
คนมีกรรม
อาศัยอยู่ต่างจังหวัด พ่อเราเกษียณราชการแต่แม่ยังรับราชการอยู่ ส่วนพี่ชายรับทำสกรีนเสื้ออยู่ที่บ้านและมีแฟนกับ
ลูกสาวอายุ 7 เดือนอยู่ด้วยกัน อ้อ! และมีหลานสาวอยู่ด้วยอีกคน ตอนนี้เรากำลังหางานทำอยู่คะ ซึ่งก่อนหน้านี้
เราทำงานที่ต่างประเทศนะคะ ทำงานบนเรือสำราญแต่ก็ไม่ได้มีเงินเก็บมากมายอะไร เพราะเราต้องใช้หนี้ที่ยืมเพื่อไป
จ่ายค่านายหน้า และเราก็นำเงินอีกส่วนที่เหลือไปดาวน์รถใหม่ เพราะเราคิดว่าเราจะทำงานด้านเซลล์น่ะคะ เราคิดว่า
มันเป็นอาชีพที่ทำเงินที่สุดแล้วถ้าเทียบกับอย่างอื่น แต่พ่อกับแม่เราเค้าต้องการให้เราทำงานที่เค้าหาไว้ให้ คือก่อนหน้า
ที่เราจะกลับมา เราโทรบอกที่บ้านว่าเราจะกลับมาทำงานที่บ้านแล้ว ให้หางานไว้ให้ด้วย ซึ่งเค้าก็คุยกับพี่คนนึงที่เค้า
ทำงานที่ รง น้ำตาลเค้าบอกว่า เค้าจะดูให้ ซึ่งเราก็ไม่ได้รอแค่งานนั้นงายเดียว เราก็หาของเราด้วยเหมือนกัน และเราก็
ได้งานเซลล์ที่ บ แห่งหนึ่งในตัวจังหวัดที่เราอาศัยอยู่ พอเรากลับมาเราก็บอกว่า เราขอคุยกับพี่ที่เค้าทำงานที่ รง น้ำตาล
ได้มั้ย เราจะได้ถามอะไรที่เราอยากรู้ และเค้าก็จะได้เห็นหน่วยก้านของเราว่าเป็นยังไง พ่อเราก็บอกอยู่นั่นแหละว่า
พ่อฝากเค้าไว้แล้ว เดี๋ยวพ่อจะเสียคน เราก็บอกว่าให้เราคุยก่อน เรายังไม่ตัดสินอะไรทั้งนั้น เพราะในความคิดของเราคือ
เราต้องเลือกสิ่งที่เราเห็นว่าดีที่สุดสำหรับเรา จนเรากับพ่อทะเลาะกัน สุดท้ายเราก็เลยบอกว่า งั้นok เราไม่คุยแล้ว ถ้ามัน
เรื่องมากนักก็ไม่ต้องคุย พอถัดมาอีกวันแม่เราก็มาบอกว่า ทำไมไม่คุย ปิดโอกาสตัวเองทำไม อ้าว! ก่อนหน้าเราก็บอกแล้ว
ว่าขอคุยก่อนได้มั้ย เราลืมบอกไป ที่บ้านเรามีหนี้บ้านอยู่นะคะ ซึ่งทำให้เราคิดหางานที่ได้เงินเยอะๆ พี่ชายเรารายได้ก็ไม่มั่นคง
พี่สะใภ้ก็ไม่ได้ทำงาน เรารู้สึกว่า เพราะพ่อกับแม่บอกอะไรพี่ชายไม่ได้แล้ว ทุกอย่างเลยมาตกที่เรา หลังจากวันนั้นมาเราเลยไม่
พูดอะไรอีก คือไม่พูดจริงๆนะคะ ก่อนหน้านี้คือพ่อกับแม่เรา เค้าพูดแรงกับเรามากนะคะ แรงจนเราหมดกำลังใจ จนเราอยาก
จะกลับบ้านแล้วไม่ทำอะไรเลย คืออยู่เฉยๆ ไปเลย ไม่ต้องรับผิดชอบอะไร
ก่อนหน้านี้เราพยายามหางาน ที่เค้ารับแถวบ้านเพื่อจะได้กลับมาอยู่กับพ่อแม่ แต่ตอนนี้ไม่แล้ว เราคิดจะไปทำงานที่ กทม
อยู่อย่างห่าง อย่างห่วงๆ ดีกว่า
ตอนนี้เราเครียดมากเลยค่ะ เครียดทั้งคำพูดของพ่อกับแม่ เครียดมากบอกใครก็ไม่ได้ เรื่องที่เราเครียดคือ
1. พ่อกับแม่เราเค้าต้องการให้เราเคลียร์หนี้บ้านคนเดียว เค้าเคยบอกเราว่า เราตัวคนเดียวแทนที่จะช่วยเรื่องหนี้ เราก็บอกเค้า
ไประคะว่า ยิ่งเราจะไม่มีครอบครัว เรายิ่งต้องหาไว้เพื่อตัวเองด้วย ซึ่งต่อไป เราจะไม่มีใครมาช่วยเราเลย เราบอกอย่างนี้ เค้าก็หาว่า
ทำไมเราถึงได้เห็นแก่ตัวอย่างนี้ ต้องรอให้พ่อแม่ตายก่อนใช่มั้ย ถึงจะเคาะฝาโลงบอก ซึ่งคำนี้มันทำให้เราหมดแรง ทำไมเค้าถึงไม่เคย
ให้กำลังใจอะไรเราเลย คอยพูดอย่างนี้ตลอด
2. เรื่องงานก่อนหน้านี้เราก็สนใจงานที่ รง น้ำตาลนะ แต่พ่อกับแม่เค้ากดดันเราเหลือเกิน มันทำให้เราอึดอัด มันทำให้เรารู้สึกเหมือนโดน
บีบตลอดเวลา
3. เรื่องพี่ชาย พ่อกับแม่บอกอยู่เสมอนะคะว่า เค้ามีครอบครัวแล้ว ทำไมเราถึงต้องคอยให้เคลียร์หนี้บ้านด้วยกัน เราก็บอกว่า ครอบครัว
พี่ชายก็ต้องดูแล หน้าที่ของลูกก็ต้องดูแล ไม่ใช่พอแต่งงานปุ้บหน้าที่ลูกไม่ต้องมี งั้น ถ้าเราแต่งงานแล้วเราก็ไม่ต้องดูแลรับผิดชอบพ่อแม่
ก็ได้งั้นซิ
4. หลานสาว หลานเรามันเป็นเด็กกำพร้าคะ พ่อกับแม่เลิกกันตั้งแต่เด็ก พ่อมันก็เลยเอามาฝากไว้กับที่บ้าน แต่มันเป็นเด็กที่ขี้เกียจมาก
พอเราบอกพ่อกับแม่เรา ก็คอยถือหางมันตลอดบอกน้องมันยังเด็ก มันยังไม่รู้เรื่ิอง คือมันนอนดึก เล่นเฟซกับแฟน (คือเด็กแต่มีแฟน คืออะไร
ยังเรียนแค่ ม 3 ) ตื่นมาก็เที่ยง มากินข้าว อาบน้ำแลเวก็ออกไปข้างนอกหาเพื่อน กลับมาก็เย็น แล้วก็คลุกอยู่แต่ในห้อง
อะไรหลายๆอย่างภายในบ้านเรามันไม่ถูกต้อง พอเราพูด พ่อกับแม่เราก็มองในแง่ลบตลอด มันเลยทำให้เราไม่อยากจะพูด มันท้อ
เราทราบนะคะ ว่านี้มันเป็นกรรมของเรา เราควรทำยังไงดีคะ ตอนนี้เราไม่เป็นอันทำอะไรแล้ว เครียดมาก
ถ้าเราพูดวกวนเพื่อนคนไหนไม่เข้าใจถามได้นะคะ เราอยากได้คำแนะนำของเพื่อนๆคะ ขอบคุณคะ