รู้สึกเหมือนเป็นเศษเกินในบางครั้งครับ

ตอนนี้อยู่ ม.5 โรงเรียนแห่งหนึ่งแถวภาคใต้ ผมคิดว้าหน้าตาผมก็ไม่ได้แย่อะไร และเพื่อนในห้องพวกผู้หญิงหลายคนก็บอกผมนิสัยดี แต่ทำไมผมรู้สึกเหมือนเป็นเศษเกินของเพื่อนกลุ่มนึง เวลาเดินมักต้องตามหลัง เวลาเพื่อนคนไหนบ่นปวดฉี่อยากเข้าห้องน้ำ แต่พอผมบอกปวดฉี่มันก็บอก ก็ไปเข้าดิ ผมต้องไปคนเดียวในบางครั้ง เวลาเข้าห้องน้ำถ้าไปหลายคน ผมออกมาช้า พวกเขาก็ไปกันแล้ว เวลาทำงานหลายครั้งผมเป็นเศษเหลือ บางครั้งต้องอยู่กลุ่มผู้หญิง เคยมีครั้งนึงทำคนเดียวอ่ะ แต่ผมไม่ได้บอกใคร ไม่ม่ใครรู้ด้วยซ้ำว่าผมทำคนเดียว ผมก็ไม่บอกใคร รู้สึกเสียหน้านะครับบางครั้ง ทั้งๆ ที่ผมตอนม.ต้น อยู่โรงเรียนก่อน ผมมีเพื่อนเยอะแยะ ไม่เคยเป็นเศษเกิน ผมเฮฮา สนุกสนาน ร่าเริง พูดเยอะ แต่พอมาอยู่ม.ปลาย ผมพูดน้อยมาก จนไม่อยากจะพูดด้วยซ้ำ เพราะบางครั้งพูดไปเขาก็ตอบมาสั้นๆ บางครั้งก็ทำเหมือนกับไม่ได้ยิน กลายเป็นว่าไปปิดการสนทนาสะงั้น ทำให้ผมไม่ชอบพูด พูดน้อย เพราะผมกลัวไม่มีคนสนใจ บางครั้งพูดไปมันก็ทำหน้างงๆ เหมือนจะสื่อว่าอะไรของ ผมอยากร้องไห้ เบื่อครับ ยังดีที่มีเพื่อน รร เก่า โทรคุยปรึกษากันได้ เพื่อนเก่าบอกอย่าเครียด มันบอกตอนนี้เจอคล้ายๆ กัน อยากรู้อะไรกันทำไมผมต้องมาเจออะไรแบบนี้ เคยมีครูคนนึงบอกผมพูดน้อย แล้วได้ยินเพื่อน ผญ 2-3 คน แอบคุยว่า เค้าไม่ชอบเข้าสังคมค่ะ ผมได้ยินที่อึ้งเลย คิดในใจว่ากูเนี่ยนะไม่ชอบเข้าสังคม ผมเกลียดการอยู่คนเดียวจะตาย เครียดครับ ยังดีที่มีเพื่อนคุยด้วยแต่เปนกลุ่มอื่นมากกว่า ซึ่งเปนพวกโดดเรียนสะงั้น เครียดครับทำไงดี ต้องอยู่อีกตั้ง 2 ปี