เราเพิ่งย้ายมาอยู่แถวๆนี้ได้ไม่นาน แถวๆนี้มีหมาจรอยู่3ตัว แม่ลูก เป็นหมาขี้เล่นมาก เราให้ข้าวให้น้ำบ้างตามสมควร
แต่เรื่องก็เกิด เพราะหมาตัวที่เราสนิทที่สุดโดนคนทำร้าย ถูกถีบลงมาจากชั้น3 ขาหน้าหัก1ข้าง ซึ่งหมาตัวนี้ขาหลังหักอยู่แล้ว เพราะโดนคนทำร้ายตั้งแต่เด็ก ได้ยินเสียงร้องทั้งคืน เช้ามาพอเห็น เราพยายามหาทางช่วย ซึ่งเราตอนนั้นไม่มีกำลังทรัพย์พอจะช่วยหมาได้เลย เลยแชร์รูปลงเฟสบุ๊ค เพจอะไรช่วยหมาเราแชร์หมด จนมีคนใจดีรับเป็นเจ้าของเคส มีคนช่วยเงินบริจาคมา หลายวันกว่าจะได้ไปผ่าตัดดามขา ซึ่งรถที่พาไป พี่ใจดีก็ไม่ได้คิดค่าน้ำมันหรือค่าเสียเวลา เพราะเค้าเห็นมันมาตั้งแต่เด็กๆ
จนตอนนี้ผ่าเรียบร้อยแล้ว และต้องพาไปตรวจทุกอาทิตย์ ซึ่งทุกวันที่ไปตรวจเป็นวันเสาร์ เราหยุดพอดี พี่คนที่มีรถหยุดพอดี ไม่เสียงานทั้งคู่ ยกเว้นหลังการผ่า5วัน ที่เราและพี่เค้าต้องลางานไป เพราะหมอนัด
ดูเหมือนจะไม่มีอะไร มีแต่คนยินดีอยากจะช่วย เราเป็นแค่คนพยายามหาเงินบริจาคมาช่วย เงินออกเองช่วยได้ไม่กี่ร้อยบาท แต่แฟนเราก็พูดขึ้นว่า มันเกินไปไหม? เยอะเกินตัวไปรึป่าว ? เรามีงานต้องทำ ไม่ใช่คนรวยอะไร การรักสัตว์เป็นเรื่องที่ดี แต่ต้องดูกำลังเรา เลยกลายเป็นปัญหา บลาๆๆๆ พูดตามต่อมา
ตลอดเวลาที่เราช่วย เราคิดว่าเค้ายินดีกับสิ่งที่เราทำซะอีก เค้าบอกว่าทำอะไรเคยถามเค้าไหม วินาทีนั้นเห็นมาร้องโอดโอย เราคิดอย่างเดียวว่าต้องหาทางช่วย ไม่งั้นมันคงแย่มาก เราคิดตลอดตั้งแต่แรกว่า เราทำความดีนะ ไม่เคยทำเรื่องอะไรแบบนี้เลย ได้ช่วยหมาตัวนึงให้มันหายจากความเจ็บปวด กลับกลายเป็นเรายุ่งไม่เข้าท่า แฟนเราบอกว่า คนก็มีกรรมของคน สัตว์ก็มีกรรมของสัตว์ มีกรรมแล้วยังไง ปล่อยมันตามเวรตามกรรมหรอ ได้ยินเสียงมันร้องตลอดเวลา เราทนไม่ได้ที่จะอยู่นิ่งๆทำเป็นไม่สนใจ มันเกินตัวเราตรงไหน เราแทบไม่ได้ออกเงินเอง ไม่ได้ต้องไปจ้างรถที่ไหน ไม่ได้ต้องขายทรัพย์สินตัวเองเปลี่ยนเป็นเงินเพื่อรักษาหมา แค่พยายามประชาสัมพันธ์ก็แค่นั้น
ทั้งหมดนี้แค่อยากจะระบาย รู้สึกแย่มากกว่ารู้สึกดีกับสิ่งที่ทำอยู่ตอนนี้ ต่อไปนี้คงจะไม่ช่วยหมาตัวไหนแล้วล่ะ เพิ่งจะรู้เองว่าการรักสัตว์ของเราทำคนรอบข้างเดือดร้อน จากนี้ไปคงเอาเงินที่เหลือในบัญชีส่งต่อให้พี่คนที่มีรถพามันไปหาหมอ เราคงช่วยได้เท่านี้จริงๆ
ใครจะคิด ช่วยหมาจรขาหักจะทำให้มีปัญหากับครอบครัว
แต่เรื่องก็เกิด เพราะหมาตัวที่เราสนิทที่สุดโดนคนทำร้าย ถูกถีบลงมาจากชั้น3 ขาหน้าหัก1ข้าง ซึ่งหมาตัวนี้ขาหลังหักอยู่แล้ว เพราะโดนคนทำร้ายตั้งแต่เด็ก ได้ยินเสียงร้องทั้งคืน เช้ามาพอเห็น เราพยายามหาทางช่วย ซึ่งเราตอนนั้นไม่มีกำลังทรัพย์พอจะช่วยหมาได้เลย เลยแชร์รูปลงเฟสบุ๊ค เพจอะไรช่วยหมาเราแชร์หมด จนมีคนใจดีรับเป็นเจ้าของเคส มีคนช่วยเงินบริจาคมา หลายวันกว่าจะได้ไปผ่าตัดดามขา ซึ่งรถที่พาไป พี่ใจดีก็ไม่ได้คิดค่าน้ำมันหรือค่าเสียเวลา เพราะเค้าเห็นมันมาตั้งแต่เด็กๆ
จนตอนนี้ผ่าเรียบร้อยแล้ว และต้องพาไปตรวจทุกอาทิตย์ ซึ่งทุกวันที่ไปตรวจเป็นวันเสาร์ เราหยุดพอดี พี่คนที่มีรถหยุดพอดี ไม่เสียงานทั้งคู่ ยกเว้นหลังการผ่า5วัน ที่เราและพี่เค้าต้องลางานไป เพราะหมอนัด
ดูเหมือนจะไม่มีอะไร มีแต่คนยินดีอยากจะช่วย เราเป็นแค่คนพยายามหาเงินบริจาคมาช่วย เงินออกเองช่วยได้ไม่กี่ร้อยบาท แต่แฟนเราก็พูดขึ้นว่า มันเกินไปไหม? เยอะเกินตัวไปรึป่าว ? เรามีงานต้องทำ ไม่ใช่คนรวยอะไร การรักสัตว์เป็นเรื่องที่ดี แต่ต้องดูกำลังเรา เลยกลายเป็นปัญหา บลาๆๆๆ พูดตามต่อมา
ตลอดเวลาที่เราช่วย เราคิดว่าเค้ายินดีกับสิ่งที่เราทำซะอีก เค้าบอกว่าทำอะไรเคยถามเค้าไหม วินาทีนั้นเห็นมาร้องโอดโอย เราคิดอย่างเดียวว่าต้องหาทางช่วย ไม่งั้นมันคงแย่มาก เราคิดตลอดตั้งแต่แรกว่า เราทำความดีนะ ไม่เคยทำเรื่องอะไรแบบนี้เลย ได้ช่วยหมาตัวนึงให้มันหายจากความเจ็บปวด กลับกลายเป็นเรายุ่งไม่เข้าท่า แฟนเราบอกว่า คนก็มีกรรมของคน สัตว์ก็มีกรรมของสัตว์ มีกรรมแล้วยังไง ปล่อยมันตามเวรตามกรรมหรอ ได้ยินเสียงมันร้องตลอดเวลา เราทนไม่ได้ที่จะอยู่นิ่งๆทำเป็นไม่สนใจ มันเกินตัวเราตรงไหน เราแทบไม่ได้ออกเงินเอง ไม่ได้ต้องไปจ้างรถที่ไหน ไม่ได้ต้องขายทรัพย์สินตัวเองเปลี่ยนเป็นเงินเพื่อรักษาหมา แค่พยายามประชาสัมพันธ์ก็แค่นั้น
ทั้งหมดนี้แค่อยากจะระบาย รู้สึกแย่มากกว่ารู้สึกดีกับสิ่งที่ทำอยู่ตอนนี้ ต่อไปนี้คงจะไม่ช่วยหมาตัวไหนแล้วล่ะ เพิ่งจะรู้เองว่าการรักสัตว์ของเราทำคนรอบข้างเดือดร้อน จากนี้ไปคงเอาเงินที่เหลือในบัญชีส่งต่อให้พี่คนที่มีรถพามันไปหาหมอ เราคงช่วยได้เท่านี้จริงๆ