เค้าเริ่มเข้ามาในชีวิตเมื่อประมาณ 2 ปี ที่แล้ว ต้องยอมรับว่าเค้าเป็นผู้ชายตัวผอมๆขาวๆสูง หน้าตาน่ารัก แอบหวั่นไหวหรือเปล่า มันก็คงต้องมีบ้างแหละค่ะ
เค้าเข้ามาทำงานที่บริษัท เราเป็นพี่ที่ทำงาน ที่คอยดูแลให้ความช่วยเหลือในหลายๆเรื่อง เค้าค่อนข้างมีเพื่อนน้อย เพราะ ไม่ดื่ม ไม่ชอบเที่ยวกลางคืน ไลฟ์สไตล์ต่างจากนิสัยผู้ชายทั่วไปที่พบเจอส่วนมาก เราเลยดึงเค้าเข้ามาในกลุ่ม ซึ่งกลุ่มเราเป็นกลุ่มตุ๊ดแต๋วและชะนีเม้าท์มอย ตอนแรกไม่คิดว่าเค้าจะเข้ากลับกลุ่มเราได้ เพราะมันเป็นนิสัยที่ชะนี๊ชะนี กลุ่มเราชอบเที่ยว ชอบHang out ขี้เม้าท์ด้วย แต่ปรากฏว่าเค้าเข้ามาในกลุ่มเราได้อย่างแนบเนียน พอเค้าเข้ากลุ่มมาเท่านั้นแหละ ก็จะมีเสียงกระซิบถามจากคนอื่นมาเสมอๆว่า เค้าเป็นเกย์หรือเปล่า? ตกลงว่าไง คนนี้จะGrand Opening เมื่อไหร่ และอีกหลายๆคำถามที่เข้ามาเป็นระยะ … แต่ทุกคนในกลุ่มก็ไม่กล้าฟันธงแบบชัวร์ป้าบ ทุกคนก็จะตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า ไม่รู้โว้ยยยยยย!!!
เวลาล่วงเลยผ่านมา เหมือนว่าความรู้สึกที่เรามีต่อเค้าเริ่มจะไม่ปกติ เราสนิทกับเค้ามากขึ้น มากขึ้น จนเพื่อนในกลุ่มก็สังเกตได้ เราก็จะมาเพ้อให้ทุกคนในกลุ่มฟัง ยกเว้นเค้า ว่าชอบเค้างั้นงี้ เวลาอยู่ใกล้เค้าแล้วเรารู้สึกหวั่นไหว เพื่อนในกลุ่มก็พยายามปรามๆว่า เค้าไม่ได้เป็นเกย์ป่ะ แต่ลองเราได้ตกไปในหลุมแล้ว มันก็ยากจะหักห้ามใจ ใครว่าอะไรก็ไม่ฟัง เราก็เดินหน้าต่อไป เราไม่หวั่นหรอกว่าเค้าจะเป็นอะไร ความหวังในใจของเรายังคงสว่างโชติช่วงมาเสมอ และเค้าก็ปฏิบัติกับเราเหมือนเราเป็นคนพิเศษ เรารู้สึกเช่นนั้น เหตุการณ์ที่เค้าทำให้เรารู้สึกเหมือนเป็นเพื่อนที่พิเศษกว่าเพื่อนคนอื่นๆคือ
ทุกๆเย็นเค้าจะต้องมาทานข้าวเย็นที่บ้านซึ่งเราจะทำข้าวเย็นให้เค้าเสมอมีวันนึงเราไปอบรมกลับบ้านมาดึกๆเค้าก็บอกว่าจะรอกินข้าวด้วย ห้าทุ่มเกือบเที่ยงคืนเค้าก็มากินข้าว
เวลาเราโพสต์สเตตัสอะไรเศร้าๆหม่นๆ (ซึ่งที่จริงทั้งหมดที่เราโพสต์ก็หมายถึงเค้าทั้งนั้นแหละ)เค้าก็จะเป็นฝ่ายที่โทรมาหา ส่งข้อความมาหาว่าเป็นอะไร และเรามักจะกลบเกลื่อนไปเสมอว่า ไม่มีอะไรรรรรรร
เค้าจะโทรหาเราทุกวัน เพื่อไถ่ถามว่าทำอะไร อยู่ไหน มีครั้งนึงที่เราไปออกตลาดกับน้องผู้ชายที่ทำงานอีกคน แล้วเค้าก็โทรมาหาเราเป็นสิบสายแต่พอเรารับ เค้าก็ถามว่า ตกลงเรานอนห้องเดียวกันมั้ย เตียงเดียว เตียงคู่ เราก็บอกว่ายังไม่รู้ ยังไม่เห็นห้องเลย เค้าก็โทรมาหาเรื่อยๆว่าได้ห้องยัง ตกลงนอนห้องเดียวกัน จนสุดท้ายเราบอกไปว่า นอนคนละห้อง (ซึ่งความรู้สึกตอนนั้นแบบตะเลิดเปิดเปิงไปแล้ว ความที่คิดว่าเค้าถามแบบนี้ เค้าต้องหึงเราแน่ๆ) ความมโนของกะเทยผู้ชายให้มาสิบก็คิดว่าเค้าให้มาร้อย มันเป็นการเติมเต็มความรู้สึกในใจของเรามาเสมอ ว่าเราเป็นมากกว่าเพื่อนกันธรรมดา เราคือเพื่อนที่พิเศษ
หลายครั้งที่เค้าปวดเมื่อยเนื้อตัว เค้าจะชอบให้เราเอาน้ำมันนวดให้ ทุกครั้งที่เรานวด เราจะตัวร้อนทุกครั้ง เรารู้สึกตื่นเต้นที่ได้สัมผัสเนื้อตัวเค้า ซึ่งไม่รู้ว่าเค้าเป็นเหมือนกันหรือเปล่า
ทุกๆคืนเราจะต้องไลน์และส่งสติ๊กเกอร์ไปบอกเค้าว่าฝันดี แต่พอคืนไหนเราไม่ได้ส่งไป ซึ่งเกิดขึ้นไม่กี่ครั้ง เค้าก็จะโทรมาหาว่าวันนี้เป็นอะไร ทำไมไม่ส่งสติ๊กเกอร์มาให้
เค้าเหมือนเป็นผู้ชายที่ใส่ใจรายละเอียด คอยไถ่ถาม คอยห่วงใย แม้ในเรื่องเล็กๆน้อยๆ ในยามที่เราทำตัวไม่ปกติจากเดิม เค้าก็จะถามตลอดว่าเราเป็นอะไร ทำไมวันนี้เราไม่ทำแบบนั้น ทำไมวันนี้เราไม่ทำแบบนี้ ซึ่งเราไม่รู้ว่ามันเป็นนิสัยของเค้า หรือเค้าทำแบบนี้กับทุกคนที่เค้ารู้จักไหม แต่แค่เค้าทำแบบนี้กับเรา ใจเราก็เตลิดเปิดเปิงไปไกล
พอหลายๆเหตุการณ์ทำให้เราคิดเข้าข้างตัวเอง เราก็เอาทั้งความคิด ชีวิตส่วนตัว หัวจิตหัวใจ ทุ่มไปให้แค่เค้าคนเดียว ไม่เอาเพื่อนคนอื่นเลย จนเพื่อนๆในกลุ่มคิดว่าไม่ไหวล่ะ หลายๆคนก็เริ่มเฟดตัวเองออกมาจากเรื่องของเราเพราะคิดว่า เราชักจะเยอะ เราคิดไปไกล เราเข้าใจนะ เพราะเราเพ้อถึงแต่เค้าในวันที่เค้าไม่อยู่ หรือในวันที่เค้าไม่โทรมา เราเหมือนเป็นคนบ้า เสียสติไปพักใหญ่ๆ
ในทุกวันที่เราเจอกัน ซึ่งมันก็คือทุกวัน ยกเว้นเสาร์ อาทิตย์ ที่เค้าจะกลับบ้าน เหมือนว่าเราก็ชอบเค้ามากขึ้นๆทุกวัน แล้วเค้าก็จะบอกแม่เค้าว่า เราเป็นคนทำกับข้าวให้กินทุกเย็น แม่เค้าก็จะเอาผัก ผลไม้ มาให้ บอกให้เราเอามาทำกับข้าวให้เค้ากิน บางทีแม่เค้าก็จะขอคุยโทรศัพท์กับเราด้วย ว่าเค้าชอบกินผักมั้ย ทำกับข้าวที่เป็นผักให้ลูกเค้ากินด้วยนะ ตอนนั้นในใจยิ่งพองกว่าอึ่งอ่าง คิดว่าเค้าต้องเล่าเรื่องราวของเราให้แม่เค้าฟังบ้างแหละ นั่นเป็นสัญญาณที่ดีนิ และแม่เค้าก็ไว้ใจเราให้ทำกับข้าว ให้ดูแลลูกเค้า เรายิ่งมีหวังในรักครั้งนี้
ช่วงเวลาที่เราใช้ด้วยกันตอนเย็น จะเป็นช่วงเวลาที่เราตัดขาดจากโลกภายนอก เราไม่อยากเจอใครเลย เราอยากใช้ช่วงเวลานี้อยู่กับเค้าสองคน บางครั้งก็จะมีสายโทรเข้ามาหาเค้า เราก็จะนั่งฟังว่าเค้าคุยกับใคร หลายครั้งเป็นเสียงผู้หญิงโทรมา เราจะนอยด์ เราจะเซ็ง แล้วเราก็จะเงียบ ไม่รู้หรอกว่า ปลายสายที่เป็นผู้หญิงนั้น บางทีอาจจะเป็นพี่สาวเค้าก็ได้ แต่มีหลายครั้งที่เราจะแอบแซวเค้าว่า แฟนโทรมาหา เค้าก็จะหงุดหงิดและหลายครั้งก็จะตะคอกใส่เรา ว่าเพื่อน ยังไม่มีแฟน โสด เราก็จะบอกว่าไม่เชื่อ เค้าก็จะบอกทุกครั้งว่า อยากคุยกับปลายสายมั้ยล่ะ เดี๋ยวครั้งหน้าถ้าโทรมาเดี๋ยวจะเอาให้คุย เราก็แอบยิ้มอยู่ในใจทุกครั้ง และเวลาที่ใครถามเค้าว่ามีแฟนหรือยัง เค้าก็ตอบทุกคนเสมอ ว่าไม่มี นั่นยิ่งตอกย้ำความหวังในใจเราขึ้นทุกวัน
ความสัมพันธ์เราดำเนินไปอย่างนี้ จนกระทั่งวันนึง เราตัดสินใจที่จะบอกเค้า ว่าเราชอบเค้า บอกให้เค้ารู้ เผื่อว่าที่ผ่านมาการกระทำของเราจะไม่ชัดเจนเพียงพอ พอเราบอกว่าเราชอบเค้าไป เค้าตอบเรากลับมาว่า “อย่าพูดแบบนี้” ครั้งนั้นเราอึ้ง แล้วตกลงเราจะทำตัวต่อจากนี้ยังไง เราบอกเค้าไปแล้ว แต่เค้าตอบกลับมาแบบนี้ นั่นหมายความว่า เค้าไม่ได้คิดเหมือนเรางั้นหรอ พอเค้าพูดมาแบบนั้น เราก็พยายามเข้าใจ คิดว่าเค้าคงหายหน้าไปจากชีวิต หรืออย่างน้อยก็ห่างๆเราออกไป แต่ไม่ เค้าทำเหมือนว่ามันไม่มีอะไรเกิดขึ้น เหมือนว่าเราไม่เคยพูดประโยคนั้นออกไป เค้ายังทำตัวปกติ เหมือนที่ผ่านมา ในเมื่อเค้าทำตัวปกติ เราก็ทำตัวปกติเหมือนเดิม แม้ว่าในใจจะไม่เหมือนเดิม
เรายังทำทุกอย่างให้เค้า ทำกับข้าว ซักผ้า รีดผ้า ล้างห้องน้ำให้(เราไม่ได้อยู่บ้านหลังเดียวกันนะ) ดูแลเรื่องเล็กๆน้อยๆ คุยกัน ทุกสิ่งที่ทำให้ เรารู้สึกเต็มใจที่อยากจะดูแลความเป็นอยู่ของเค้า
จนกระทั่งวันเกิดปีนี้ของเค้า เราไปทำบุญตักบาตรตอนเช้าด้วยกัน เราให้ของขวัญเค้า และอวยพรวันเกิดเค้า เค้าบอกว่า “ขอบคุณที่คอยดูแลห่วงใยในทุกๆเรื่อง วันนี้วันเกิดผม ผมขอดราม่าหน่อยแล้วกัน ผมกำลังคบกับผู้หญิงคนนึง…$#@%^*)(*&^$!@#$%&*())(*&^*()() (เค้าพูดอะไรมาอีกบ้างก็ไม่รู้ เราฟังไม่ได้ศัพท์ สติเราเหมือนหลุดลอย มันเหมือนเราช็อคตั้งแต่เราได้ยินประโยคแรก) แล้วเราก็เงียบไปขณะที่นั่งอยู่บนรถกับเค้าสองคน แล้วเค้ายังมีหน้ามาถามเราอีก ว่าเราเงียบทำไม? เราเลยบอกไปว่า ยินดีด้วย ดีใจด้วย พูดได้แค่นั้นจริงๆ สมองคิดคำพูดอื่นไม่ออกแล้ว …วินาทีนั้นที่เค้าบอกเรา ความหวัง ความฝันของเรา สิ้นสุดลงตรงนั้น แล้วที่บอกมาตลอดว่าไม่มีแฟนคืออะไร หลังจากลงจากรถ น้ำตาเราไหลแบบที่ไม่สามารถสกัดกั้นมันได้ ผ่านมาเป็นอาทิตย์แล้ว เราก็ยังจ่อมจม เพ้อพกกับเรื่องราวที่ผ่านมา เราหม่น เราเศร้า เหมือนว่าชีวิตนี้มันไม่เหลืออะไร กระทู้นี้ แค่มาขอระบาย ขอกำลังใจ ขอแค่ให้เราผ่านเรื่องราวแบบนี้ แบบที่แอบรักเค้าข้างเดียวฝ่ายเดียว ไปได้โดยเร็ววัน
เรื่องราวมันจบลง เเต่ฉันแค่ยังปลงกับมันไม่ได้
เค้าเข้ามาทำงานที่บริษัท เราเป็นพี่ที่ทำงาน ที่คอยดูแลให้ความช่วยเหลือในหลายๆเรื่อง เค้าค่อนข้างมีเพื่อนน้อย เพราะ ไม่ดื่ม ไม่ชอบเที่ยวกลางคืน ไลฟ์สไตล์ต่างจากนิสัยผู้ชายทั่วไปที่พบเจอส่วนมาก เราเลยดึงเค้าเข้ามาในกลุ่ม ซึ่งกลุ่มเราเป็นกลุ่มตุ๊ดแต๋วและชะนีเม้าท์มอย ตอนแรกไม่คิดว่าเค้าจะเข้ากลับกลุ่มเราได้ เพราะมันเป็นนิสัยที่ชะนี๊ชะนี กลุ่มเราชอบเที่ยว ชอบHang out ขี้เม้าท์ด้วย แต่ปรากฏว่าเค้าเข้ามาในกลุ่มเราได้อย่างแนบเนียน พอเค้าเข้ากลุ่มมาเท่านั้นแหละ ก็จะมีเสียงกระซิบถามจากคนอื่นมาเสมอๆว่า เค้าเป็นเกย์หรือเปล่า? ตกลงว่าไง คนนี้จะGrand Opening เมื่อไหร่ และอีกหลายๆคำถามที่เข้ามาเป็นระยะ … แต่ทุกคนในกลุ่มก็ไม่กล้าฟันธงแบบชัวร์ป้าบ ทุกคนก็จะตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า ไม่รู้โว้ยยยยยย!!!
เวลาล่วงเลยผ่านมา เหมือนว่าความรู้สึกที่เรามีต่อเค้าเริ่มจะไม่ปกติ เราสนิทกับเค้ามากขึ้น มากขึ้น จนเพื่อนในกลุ่มก็สังเกตได้ เราก็จะมาเพ้อให้ทุกคนในกลุ่มฟัง ยกเว้นเค้า ว่าชอบเค้างั้นงี้ เวลาอยู่ใกล้เค้าแล้วเรารู้สึกหวั่นไหว เพื่อนในกลุ่มก็พยายามปรามๆว่า เค้าไม่ได้เป็นเกย์ป่ะ แต่ลองเราได้ตกไปในหลุมแล้ว มันก็ยากจะหักห้ามใจ ใครว่าอะไรก็ไม่ฟัง เราก็เดินหน้าต่อไป เราไม่หวั่นหรอกว่าเค้าจะเป็นอะไร ความหวังในใจของเรายังคงสว่างโชติช่วงมาเสมอ และเค้าก็ปฏิบัติกับเราเหมือนเราเป็นคนพิเศษ เรารู้สึกเช่นนั้น เหตุการณ์ที่เค้าทำให้เรารู้สึกเหมือนเป็นเพื่อนที่พิเศษกว่าเพื่อนคนอื่นๆคือ
ทุกๆเย็นเค้าจะต้องมาทานข้าวเย็นที่บ้านซึ่งเราจะทำข้าวเย็นให้เค้าเสมอมีวันนึงเราไปอบรมกลับบ้านมาดึกๆเค้าก็บอกว่าจะรอกินข้าวด้วย ห้าทุ่มเกือบเที่ยงคืนเค้าก็มากินข้าว
เวลาเราโพสต์สเตตัสอะไรเศร้าๆหม่นๆ (ซึ่งที่จริงทั้งหมดที่เราโพสต์ก็หมายถึงเค้าทั้งนั้นแหละ)เค้าก็จะเป็นฝ่ายที่โทรมาหา ส่งข้อความมาหาว่าเป็นอะไร และเรามักจะกลบเกลื่อนไปเสมอว่า ไม่มีอะไรรรรรรร
เค้าจะโทรหาเราทุกวัน เพื่อไถ่ถามว่าทำอะไร อยู่ไหน มีครั้งนึงที่เราไปออกตลาดกับน้องผู้ชายที่ทำงานอีกคน แล้วเค้าก็โทรมาหาเราเป็นสิบสายแต่พอเรารับ เค้าก็ถามว่า ตกลงเรานอนห้องเดียวกันมั้ย เตียงเดียว เตียงคู่ เราก็บอกว่ายังไม่รู้ ยังไม่เห็นห้องเลย เค้าก็โทรมาหาเรื่อยๆว่าได้ห้องยัง ตกลงนอนห้องเดียวกัน จนสุดท้ายเราบอกไปว่า นอนคนละห้อง (ซึ่งความรู้สึกตอนนั้นแบบตะเลิดเปิดเปิงไปแล้ว ความที่คิดว่าเค้าถามแบบนี้ เค้าต้องหึงเราแน่ๆ) ความมโนของกะเทยผู้ชายให้มาสิบก็คิดว่าเค้าให้มาร้อย มันเป็นการเติมเต็มความรู้สึกในใจของเรามาเสมอ ว่าเราเป็นมากกว่าเพื่อนกันธรรมดา เราคือเพื่อนที่พิเศษ
หลายครั้งที่เค้าปวดเมื่อยเนื้อตัว เค้าจะชอบให้เราเอาน้ำมันนวดให้ ทุกครั้งที่เรานวด เราจะตัวร้อนทุกครั้ง เรารู้สึกตื่นเต้นที่ได้สัมผัสเนื้อตัวเค้า ซึ่งไม่รู้ว่าเค้าเป็นเหมือนกันหรือเปล่า
ทุกๆคืนเราจะต้องไลน์และส่งสติ๊กเกอร์ไปบอกเค้าว่าฝันดี แต่พอคืนไหนเราไม่ได้ส่งไป ซึ่งเกิดขึ้นไม่กี่ครั้ง เค้าก็จะโทรมาหาว่าวันนี้เป็นอะไร ทำไมไม่ส่งสติ๊กเกอร์มาให้
เค้าเหมือนเป็นผู้ชายที่ใส่ใจรายละเอียด คอยไถ่ถาม คอยห่วงใย แม้ในเรื่องเล็กๆน้อยๆ ในยามที่เราทำตัวไม่ปกติจากเดิม เค้าก็จะถามตลอดว่าเราเป็นอะไร ทำไมวันนี้เราไม่ทำแบบนั้น ทำไมวันนี้เราไม่ทำแบบนี้ ซึ่งเราไม่รู้ว่ามันเป็นนิสัยของเค้า หรือเค้าทำแบบนี้กับทุกคนที่เค้ารู้จักไหม แต่แค่เค้าทำแบบนี้กับเรา ใจเราก็เตลิดเปิดเปิงไปไกล
พอหลายๆเหตุการณ์ทำให้เราคิดเข้าข้างตัวเอง เราก็เอาทั้งความคิด ชีวิตส่วนตัว หัวจิตหัวใจ ทุ่มไปให้แค่เค้าคนเดียว ไม่เอาเพื่อนคนอื่นเลย จนเพื่อนๆในกลุ่มคิดว่าไม่ไหวล่ะ หลายๆคนก็เริ่มเฟดตัวเองออกมาจากเรื่องของเราเพราะคิดว่า เราชักจะเยอะ เราคิดไปไกล เราเข้าใจนะ เพราะเราเพ้อถึงแต่เค้าในวันที่เค้าไม่อยู่ หรือในวันที่เค้าไม่โทรมา เราเหมือนเป็นคนบ้า เสียสติไปพักใหญ่ๆ
ในทุกวันที่เราเจอกัน ซึ่งมันก็คือทุกวัน ยกเว้นเสาร์ อาทิตย์ ที่เค้าจะกลับบ้าน เหมือนว่าเราก็ชอบเค้ามากขึ้นๆทุกวัน แล้วเค้าก็จะบอกแม่เค้าว่า เราเป็นคนทำกับข้าวให้กินทุกเย็น แม่เค้าก็จะเอาผัก ผลไม้ มาให้ บอกให้เราเอามาทำกับข้าวให้เค้ากิน บางทีแม่เค้าก็จะขอคุยโทรศัพท์กับเราด้วย ว่าเค้าชอบกินผักมั้ย ทำกับข้าวที่เป็นผักให้ลูกเค้ากินด้วยนะ ตอนนั้นในใจยิ่งพองกว่าอึ่งอ่าง คิดว่าเค้าต้องเล่าเรื่องราวของเราให้แม่เค้าฟังบ้างแหละ นั่นเป็นสัญญาณที่ดีนิ และแม่เค้าก็ไว้ใจเราให้ทำกับข้าว ให้ดูแลลูกเค้า เรายิ่งมีหวังในรักครั้งนี้
ช่วงเวลาที่เราใช้ด้วยกันตอนเย็น จะเป็นช่วงเวลาที่เราตัดขาดจากโลกภายนอก เราไม่อยากเจอใครเลย เราอยากใช้ช่วงเวลานี้อยู่กับเค้าสองคน บางครั้งก็จะมีสายโทรเข้ามาหาเค้า เราก็จะนั่งฟังว่าเค้าคุยกับใคร หลายครั้งเป็นเสียงผู้หญิงโทรมา เราจะนอยด์ เราจะเซ็ง แล้วเราก็จะเงียบ ไม่รู้หรอกว่า ปลายสายที่เป็นผู้หญิงนั้น บางทีอาจจะเป็นพี่สาวเค้าก็ได้ แต่มีหลายครั้งที่เราจะแอบแซวเค้าว่า แฟนโทรมาหา เค้าก็จะหงุดหงิดและหลายครั้งก็จะตะคอกใส่เรา ว่าเพื่อน ยังไม่มีแฟน โสด เราก็จะบอกว่าไม่เชื่อ เค้าก็จะบอกทุกครั้งว่า อยากคุยกับปลายสายมั้ยล่ะ เดี๋ยวครั้งหน้าถ้าโทรมาเดี๋ยวจะเอาให้คุย เราก็แอบยิ้มอยู่ในใจทุกครั้ง และเวลาที่ใครถามเค้าว่ามีแฟนหรือยัง เค้าก็ตอบทุกคนเสมอ ว่าไม่มี นั่นยิ่งตอกย้ำความหวังในใจเราขึ้นทุกวัน
ความสัมพันธ์เราดำเนินไปอย่างนี้ จนกระทั่งวันนึง เราตัดสินใจที่จะบอกเค้า ว่าเราชอบเค้า บอกให้เค้ารู้ เผื่อว่าที่ผ่านมาการกระทำของเราจะไม่ชัดเจนเพียงพอ พอเราบอกว่าเราชอบเค้าไป เค้าตอบเรากลับมาว่า “อย่าพูดแบบนี้” ครั้งนั้นเราอึ้ง แล้วตกลงเราจะทำตัวต่อจากนี้ยังไง เราบอกเค้าไปแล้ว แต่เค้าตอบกลับมาแบบนี้ นั่นหมายความว่า เค้าไม่ได้คิดเหมือนเรางั้นหรอ พอเค้าพูดมาแบบนั้น เราก็พยายามเข้าใจ คิดว่าเค้าคงหายหน้าไปจากชีวิต หรืออย่างน้อยก็ห่างๆเราออกไป แต่ไม่ เค้าทำเหมือนว่ามันไม่มีอะไรเกิดขึ้น เหมือนว่าเราไม่เคยพูดประโยคนั้นออกไป เค้ายังทำตัวปกติ เหมือนที่ผ่านมา ในเมื่อเค้าทำตัวปกติ เราก็ทำตัวปกติเหมือนเดิม แม้ว่าในใจจะไม่เหมือนเดิม
เรายังทำทุกอย่างให้เค้า ทำกับข้าว ซักผ้า รีดผ้า ล้างห้องน้ำให้(เราไม่ได้อยู่บ้านหลังเดียวกันนะ) ดูแลเรื่องเล็กๆน้อยๆ คุยกัน ทุกสิ่งที่ทำให้ เรารู้สึกเต็มใจที่อยากจะดูแลความเป็นอยู่ของเค้า
จนกระทั่งวันเกิดปีนี้ของเค้า เราไปทำบุญตักบาตรตอนเช้าด้วยกัน เราให้ของขวัญเค้า และอวยพรวันเกิดเค้า เค้าบอกว่า “ขอบคุณที่คอยดูแลห่วงใยในทุกๆเรื่อง วันนี้วันเกิดผม ผมขอดราม่าหน่อยแล้วกัน ผมกำลังคบกับผู้หญิงคนนึง…$#@%^*)(*&^$!@#$%&*())(*&^*()() (เค้าพูดอะไรมาอีกบ้างก็ไม่รู้ เราฟังไม่ได้ศัพท์ สติเราเหมือนหลุดลอย มันเหมือนเราช็อคตั้งแต่เราได้ยินประโยคแรก) แล้วเราก็เงียบไปขณะที่นั่งอยู่บนรถกับเค้าสองคน แล้วเค้ายังมีหน้ามาถามเราอีก ว่าเราเงียบทำไม? เราเลยบอกไปว่า ยินดีด้วย ดีใจด้วย พูดได้แค่นั้นจริงๆ สมองคิดคำพูดอื่นไม่ออกแล้ว …วินาทีนั้นที่เค้าบอกเรา ความหวัง ความฝันของเรา สิ้นสุดลงตรงนั้น แล้วที่บอกมาตลอดว่าไม่มีแฟนคืออะไร หลังจากลงจากรถ น้ำตาเราไหลแบบที่ไม่สามารถสกัดกั้นมันได้ ผ่านมาเป็นอาทิตย์แล้ว เราก็ยังจ่อมจม เพ้อพกกับเรื่องราวที่ผ่านมา เราหม่น เราเศร้า เหมือนว่าชีวิตนี้มันไม่เหลืออะไร กระทู้นี้ แค่มาขอระบาย ขอกำลังใจ ขอแค่ให้เราผ่านเรื่องราวแบบนี้ แบบที่แอบรักเค้าข้างเดียวฝ่ายเดียว ไปได้โดยเร็ววัน