ชีวีต...ก้าวเดินต่อไปข้างหน้า แต่เรายังรอกอล์ฟ อยู่ที่เดิมทุกวันเสมอ คงมีสักวันจะได้ยินเสียงเคาะประตูห้อง ไม่มีวันไหนที่จะลืมคิดถึงเรื่องราวของเธอเลยแม้แต่วันเดียว ถ้าย้อนอดีตกลับไปได้วันนั้น เราจะไม่ทำตัวน่ารำคาญ ไม่เอาแต่ใจ จะไม่เรียกร้องความสนใจอะไรมาก เป็นไปได้จะขอแค่มีเธออยู่ด้วยกัน นอนดูคลับฟรายด์เดย์สองคน และแค่กอล์ฟติดต่อกลับมาคุยกับเรามั่ง แค่นั้น...แหละที่อยากจะขอ มันอาจะไม่ถึงกับต้องตายที่เรายังคงเฝ้าคิดถึงและรอคอยกอล์ฟกลับมา แต่...มันทำให้ชีวิตคนๆนึงขาดหายช่วงเวลาที่ดีที่สุด ที่เราเคยมี...แค่วันเดียวกับความสุขที่ผ่านพ้นไปเป็นอดีตที่ทิ้งไว้กับความเสียใจและเสียดายที่ปล่อยเธอไป และเธอไม่เคยคิดจะเดินย้อนกลับมาที่เดิมอีกเลย...?
ระบาย