ออกตัวก่อนนะคะว่ายาวหน่อย เห็นมีแต่ข่าวเครียดๆ เลยแวะเอาเรื่องตัวเองมาเผาเล่นกันบ้าง . . .
(พอดีนั่งเหงาๆแล้วนึกถึงก็ขำอยู่คนเดียว) เริ่มเลยล่ะกันนะคะ
เรื่องมันเริ่มจากเมื่อสมัยประถม ฉันเป็นเด็กที่วิชาการจ๋าสุดๆ เอาเป็นว่าละคร เพลง ดาราไม่เคยรู้จักเลย D2B คือใคร แฮร์รี่พ็อตเตอร์คืออะไรหรอ?
ฉันตื่นนอนตี5 ไปโรงเรียน 6.30 ซ้อมคณิตศาสตร์จนกว่าจะเข้าห้องเรียน(สิทธิพิเศษไม่ต้องเข้าแถวตอนเช้า) ตอนพักเที่ยงกินข้าวเสร็จซ้อมคณิตศาสตร์ เลิกเรียนซ้อมคณิตศาสตร์จนถึง 5 โมงเย็น วันเสาร์มาซ้อมคณิตศาสตร์ 8โมง-บ่าย4โมงเย็น ปิดเทอมมาซ้อมทุกวัน อังคาร พฤหัสบดี เสาร์ ดังนั้น เรื่องไปกรี๊ดกร๊าดกับใครๆคงไม่มี (เพื่อนยังแทบนับคนได้เลย T___T )
จนมาวันหนึ่ง ตอนนั้นอยู่ ป.5 ฉันได้เป็นคณะกรรมการนักเรียน แล้วได้พบกับคนหนึ่ง!!! เป็นเด็กขาวตัวเตี้ยๆ ขาวๆ อ้วนๆ ตี๋ๆ เขาเป็นคนที่ยิ้มแทบจะตลอดเวลา เราได้ทักทายกันนิดๆหน่อยๆ จนฉันได้รู้ว่าเขาชื่อเจฟ ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ฉันจะชอบแอบมองลงมาจากห้องซ้อมเลขเพื่อดูเจฟวิ่งเล่น คงเพราะเราต่างกับแทบจะคนละขั้วเลยล่ะมั้ง เลยทำให้ฉันสนใจเขา แต่สุดท้ายมันก็จบที่แอบมอง เพราะ...!!!
ตัวฉันเองมีฉายาว่า " ตุ่ ม " เด็กผู้หญิงที่สูง 155 น้ำหนัก 65 กิโล ใส่เสื้อตัวเล็กกว่าตัว ติดกระดุมจนชิดคอ กระโปรงยาวเกือบถึงข้อเท้า ถุงเท้าเก่าเหลืองยานๆที่ต้องเอาหนังยางรัด ผมเส้นเล็กหยักโศกฟูแต่ต้องตัดเท่าติ่งหู(มันเลยยิ่งฟูเข้าไปใหญ่) สภาพนี้มันทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองมีปมด้อยเกินกว่าจะไปชอบใครได้
ภาพตอน ป.5 (ไปงัดออกมาจากอนุสรณ์เลย กลัวไม่เห็นภาพกัน 555
วันเวลาผ่านไป จนฉันอยู่ ม.ต้น เวลาเปลี่ยนคนก็เปลี่ยน จาก ตุ๋ม ฉันก็กลายร่างเป็น ยัยหมูตอนแทน ตอนนี้ฉันสูง 166 น้ำหนัก 85 กิโลแล้วค๊าาาา เย้
และตอนนี้ฉันเลิกเป็นเด็กวิชาการมาเป็นเด็กที่ใช้ชีวิตปกติกับการลั๊นลากับเพื่อนๆ ตอนนั้น ม.3 เพื่อนๆในกลุ่มเริ่มมีแฟน เริ่มพูดถึงคนที่ชอบ แล้วฉันก็โดนถามว่า "ไม่เคยมีคนที่ชอบบ้างเลยหรอ" (เพราะฉันไม่เคยเพ้อถึงผู้ชายเท่าไหร่ มันคงสงสัยกัน) มันทำให้ฉันนึกไปถึง เจฟ แบบนั้นเรียกว่าชอบรึเปล่านะ?
ฉันเล่าให้เพื่อนในกลุ่มฟัง ทุกคนเลยพร้อมกันใจลากฉันไปตามหาเจฟ (ได้เรียนที่เดียวกันตอนมัธยม)
ฉันเหลือเชื่อตัวเองตรงที่ว่า 3 ปีที่ผ่านมาฉันไม่เคยสนใจเจฟเลย ลืมไปเลยด้วย (คงเพราะเจอสังคมใหม่ การใช้ชีวิตแบบใหม่ๆล่ะมั้ง) แต่พอโดนลากให้มาเจอหน้าฉันกลับตื่นเต้นมากกกกกกก เขิน คือออกอาการสุดๆ แล้วทุกวันฉันต้องแกล้งเดินผ่านไปตรงที่เจฟชอบนั่งตอนพักเที่ยง เพื่อให้ได้เห็นหน้าวันละครั้งก็ยังดี
เจฟยังมีรอยยิ้มเหมือนเดิมเลย ฉันชอบรอยยิ้มเค้าจริงๆนะ มันสดใส ดูซื่อๆ และในตอนนั้นฉันเลยได้บอกตัวเองว่า ฉันชอบเจฟเข้าแล้วล่ะ
ถึงอย่างนั้น ยัยหมูตอนอย่างฉันก็ไม่กล้าทำอะไรอยู่ดี ได้แต่แอบมองห่างๆ จนกระทั่ง เราขึ้น ม.4 ฉันไปบนบานศาลขอให้ฉันกับเจฟได้เรียนห้องเดียวกันตอน ม.ปลาย (ทุ่มทุนสุดๆ) ตอนนั้นป๊อดมาก ไปบนขอนี่คือพยายามสุดๆแล้ว 555+ แล้วความปรารถนาฉันก็เป็นจริง เราติด ม.ปลายที่เดิม ห้องเดียวกันเจ้าค๊าาาา
ความบ้ากำลังจะตามมา หึๆ . . .
ในห้องนี้เพื่อนเก่าที่รู้ว่าฉันชอบเจฟจะมีเพียงส้ม ที่เรียนด้วยกันมาแต่ ม.ต้น นอกนั้นจะไม่มีใครรู้เรื่องเลย ในวันปฐมนิเทศวันแรก ฉันกับส้มยืนต่อแถวจ่ายค่าเทอมให้อาจารย์ที่ปรึกษา จู่ๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งวิ่งมาต่อข้างหนัง ทั้งตัวเต็มไปด้วยเหงื่อ ยังกะอาบมาแน่ะ พอฉันหันไป เข่าแทบอ่อน เจฟมายืนอยู่ข้างหลังฉันนี่เอง!!! กรี๊ดดดดดดดดดดด เจฟยิ้มมา ฉันก็ยิ้มตอบแบบเขินๆ แล้วเจฟก็พูดว่า "อ้าว พลอยเรียนห้องนี้ด้วยหรอ" . . . คือว่า พอดีฉันไม่ได้ชื่อพลอย =___=" ฉันชื่อนุ่น สาวตัวเล็กๆ ข้างหน้าฉันกับส้มก็หันมาทักเจฟ แล้วก็คุยกันสนุกสนานข้ามหัวฉันไปมา (คือเรื่องนี้ฉันเป็นนางเอก ทำแบบนี่กับฉันได้ไงย่ะ)
ตอนนั้นเริ่มรู้สึกตัวว่า ไม่ได้และ ฉันชอบอีตานี่อ่ะ ถ้าอยากได้มาครอบครองแล้วมัวแต่รอให้เค้ามาชอบคงได้รับประทานแห้วแน่นอน จะปล่อยไปแบบนี้ไม่ได้ ฉันจึงเริ่มขั้นตอนที่ 1 ตีสนิทเพื่อนของเขา เมื่อคิดได้ดังนั้น เมื่อเปิดเทอมฉันลากส้มไปตีสนิทพลอยทันทีแล้วเราก็ได้อยู่กลุ่มเดียวกัน -,.- หึๆ เป็นไงล่ะ
ฉันก็ได้เจอแล้วได้ทักเจฟเป็นปกติ(ไม่ได้อยู่นอกสายตาเหมือนอย่างเคยและ) แต่มันก็ยังไม่พิเศษ คือแบบว่า อยากได้เบอร์เค้าอ่ะ อย่างนี้ต้องเริ่มขั้นตอนที่ 2 เอาเบอร์มาแบบเนียนๆ ฉันจึงจัดแจงขอชื่อจริง ชื่อเล่นเบอร์โทรเพื่อนทั้งห้อง ด้วยเหตุผลที่ว่า เผื่อมีธุระ และเพื่อให้รู้จักกันมากขึ้น และแล้วฉันก็ได้เบอร์เค้ามาครอบครอง ฮ่าๆๆ
แต่การจะโทรไปมันก็ต้องมีเรื่องอะไรก่อนใช่ม่ะ จู่ๆโทรไปเดี๋ยวจะเหว่อ ตอนแรกก็มองไปเรื่องการบ้าน เรื่องในโรงเรียนอ่ะนะ แต่คิดไปคิดมา ฉันว่ามันเป็นอะไรที่คุยได้ครั้งเดียวและไม่บ่อย ฉันจึงเริ่มขั้นตอนที่ 3 แอบตีสนิทเนียนๆ ฉันทำเป็นว่า ฉันไปชอบเพื่อนเค้า! อีตาผู้ชายที่เคราะห์ร้ายคนนั้นชื่อ บีม บีมเป็นหนุ่มหล่อหน้าตาดีที่มีสาวๆมาชอบเยอะมากกกก หากมีฉันไปเป็น 1 ในนั้นคงไม่แปลกเท่าไหร่
ตลอดแผนการนี้ใช้เวลาไปร่วมเดือนแล้วค๊าาา ฉันทำเป็นโทรหาเจฟ อ้างว่าชอบบีม เราอยากรู้เรื่องบีม เจฟก็เคยถามฉันนะว่า ชอบบีมทำไมไม่โทรหามันเลยล่ะ ฉันก็อ้างไปทำนองว่าเขิน ไม่กล้า เจฟก็ไม่ติดใจอะไร (เป็นผู้ชายที่ซื่อมาก) เราจึงคุยกันแทบทุกวัน และในขณะนั้นฉันจึงเริ่มขั้นตอนที่ 4 แอบไปเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเขาให้ได้ เราคุยกันทุกเรื่องจนเป็นเหมือนปกติ มันเลยทำให้ฉันได้รู้ว่า ภายใต้รอยยิ้มของเจฟที่ดูสดใสนั้น มันมีอะไรมากกว่าที่คิด เขามีปัญหาที่บ้านเยอะมาก แถมยังเคยโดนเพื่อนแอนตี้ตอน ม.ต้น จนไม่มีคนคบ หลายๆเรื่องที่ฉันฟังฉันอดสงสัยไม่ได้ว่า เจออะไรขนาดนี้แล้วยังยิ้ม ยังหัวเราะได้อีกหรอเนี่ย
(บางคนอาจมองว่า เฮ้ย เพื่อนไม่คบ นิสัยไม่ดีรึเปล่า ฉันก็เคยคิดแบบนั้นคะ แต่พอลองได้รู้จักจริงๆ เลยรู้ว่าเพราะเค้าเจอแรงกดดันจากทางบ้านที่ต้องคอยระวังคำพูดการกระทำของตัวเองให้คนอื่นพอใจ แล้วคอยระวังสีหน้าคนอื่นตลอดเวลา ว่าเราทำถูกใจเค้ามั๊ย การกระทำที่ระวังตลอดเวลาเนี่ย มันทำให้คนอื่นรำคาญ หงุดหงิด สุดท้ายเจฟก็โดนเพื่อนแบน)
แต่แหม่ แผนการณ์ของฉันใช่ว่าจะราบรื่นได้ตลอด เพราะดันมีตัวผิดแผนขึ้นมาได้ นั่นคือบีม บีมสงสัยว่าฉันเนี่ย ชอบเขาจริงหรอ ไม่เห็นเข้าหาเขาเหมือนผู้หญิงคนอื่น บีมแอบจับสังเกตฉัน หลอกถามนิดๆหน่อยๆ จนบีมรู้ว่า คนที่ฉันชอบจริงๆคือเจฟ แต่บีมน่ารักตรงที่เขายังไม่บอกเจฟ แต่เลือกที่จะแอบแซวฉันทุกครั้งที่มีโอกาส อร๊ายยยยยยยย (มันน่าม่ะ!!! >///< )
ตอนนี้ทุกอย่างยังอยู่ในแผน ฉันจึงเริ่มแผนที่5 โอ้เย~~~~~~~ มันควรค่าแก่เวลาแล้วที่เจฟควรจะรู้ซะทีว่าฉันแอบชอบ แต่เราไปบอกเองมันจะดูไม่ดี มันต้องเริ่มจากให้เค้าสงสัย สังเกตเอง มีคนมาบอก เริ่มสังเกตจนแน่ใจ นั่นแหละถึงจะดี!!! ฉันจึงจัดเกมนึงขึ้นมา เกม Buddy ซึ่งฉันเป็นคนจัด แน่นอนว่า ชื่อเจฟอยู่ในมือฉันแน่นอน 555+ ฉันไม่ยอมยกให้ใครแน่ ทุกๆวัน เจฟจะได้รับขนมถุงโตๆจาก Buddy ปริศนาจนเพื่อนๆในห้องพากันอิจฉา แถมสงสัยว่าใครนะ ส่งของซะเยอะขนาดนั้น แน่นอนว่าฉันยังไม่ยอมให้ใครรู้หรอกน่า เวลาผ่านไปสักพักฉันจึงเริ่มบอกเรื่องนี้กับพลอยและเพื่อนคนอื่นๆในกลุ่ม แล้วย้ำว่าห้ามบอกใคร! หึๆ (ความลับไม่มีในโลก กร๊ากกก ตามแผน) เพื่อนฉันไม่บอกใครแน่นอน แต่ว่า มันแซวแน่ๆไง นี่แหละที่ฉันหวัง จากนั้นฉันมักจะซื้อขนมเหมือนกับที่ Buddy ซื้อให้เจฟ ติดตัวเสมอ และแล้วคนที่รู้ว่าฉันชอบเจฟก็เพิ่มขึ้น *ยิ้มแบบชั่วร้าย*
แต่ทว่า ก็มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น ฉันพึ่งได้รู้ว่า แฟนเก่าเจฟ เรียนอยู่ห้องนี้ด้วยอีกคน วันนั้นเป็นวันเรียนวิทย์ โต๊ะเป็นโต๊ะทดลองสี่เหลี่ยมใหญ่ๆ นั่งกันเป็นกลุ่ม มีฉัน ส้ม เจฟ พลอย บีม แล้วก็อีกสองคน คือยุ้ย กับแอม ระหว่างเรียนฉันจำได้ว่ายุ้ยเนี่ยเรียนประถมที่เดียวกัน เลยแกล้งชวนยุ้ยกับเจฟคุยเรื่องสมัยเด็ก แต่เรื่องที่ฉันได้ยินกลายเป็นว่า สองคนนี้เคยคบกัน!!! คนสองคนนั่งระลึกความหลังคุยกันเฮฮา ฉันได้แต่นั่งฟัง ตอนนั้นอึ้งมาก คิดอะไรไม่ออกจริงๆ แต่ก็พยายามปลอบใจตัวเองว่ามันก็แค่เรื่องเก่าๆ ถึงอย่างนั้งก็อดเสียใจไม่ได้จริงๆแฮะ เหมือนสวรรค์แกล้ง หลังจบคาบวิทย์ยุ้ยลากฉันมาคุยเป็นการส่วนตัว เพื่อบอกกับฉันว่า เค้าชอบเจฟ และยังเจฟอยู่ อยากกลับไปคบกับเจฟอีกครั้ง เขาอยากให้ฉันช่วย โอ๊ย!!! โคตรละครเลยยยยย ไม่คิดว่าจะเจอกับตัว ฉันยิ้มๆ รับรู้แต่ไม่ได้รับปาก พอยุ้ยไป ฉันจำได้แค่ว่าตัวเองนั่งร้องไห้อยู่ในห้องน้ำ (ร้องทำไม?) จนส้มต้องมาตามออกไป
ฉันเลยรู้ตัวว่า ฉันชอบเจฟมากจริงๆเลยนะเนี่ย . . .
พิมพ์เพลิน เดี๋ยวมาต่อคะ... ยาวมากเลยนะเนี่ย
แก้ไขคำผิดจ๊า
[เรื่องเล่า] ความรักแบบฮาๆ ที่ทำให้ฉันฮึดจนผอมมาได้
(พอดีนั่งเหงาๆแล้วนึกถึงก็ขำอยู่คนเดียว) เริ่มเลยล่ะกันนะคะ
เรื่องมันเริ่มจากเมื่อสมัยประถม ฉันเป็นเด็กที่วิชาการจ๋าสุดๆ เอาเป็นว่าละคร เพลง ดาราไม่เคยรู้จักเลย D2B คือใคร แฮร์รี่พ็อตเตอร์คืออะไรหรอ?
ฉันตื่นนอนตี5 ไปโรงเรียน 6.30 ซ้อมคณิตศาสตร์จนกว่าจะเข้าห้องเรียน(สิทธิพิเศษไม่ต้องเข้าแถวตอนเช้า) ตอนพักเที่ยงกินข้าวเสร็จซ้อมคณิตศาสตร์ เลิกเรียนซ้อมคณิตศาสตร์จนถึง 5 โมงเย็น วันเสาร์มาซ้อมคณิตศาสตร์ 8โมง-บ่าย4โมงเย็น ปิดเทอมมาซ้อมทุกวัน อังคาร พฤหัสบดี เสาร์ ดังนั้น เรื่องไปกรี๊ดกร๊าดกับใครๆคงไม่มี (เพื่อนยังแทบนับคนได้เลย T___T )
จนมาวันหนึ่ง ตอนนั้นอยู่ ป.5 ฉันได้เป็นคณะกรรมการนักเรียน แล้วได้พบกับคนหนึ่ง!!! เป็นเด็กขาวตัวเตี้ยๆ ขาวๆ อ้วนๆ ตี๋ๆ เขาเป็นคนที่ยิ้มแทบจะตลอดเวลา เราได้ทักทายกันนิดๆหน่อยๆ จนฉันได้รู้ว่าเขาชื่อเจฟ ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ฉันจะชอบแอบมองลงมาจากห้องซ้อมเลขเพื่อดูเจฟวิ่งเล่น คงเพราะเราต่างกับแทบจะคนละขั้วเลยล่ะมั้ง เลยทำให้ฉันสนใจเขา แต่สุดท้ายมันก็จบที่แอบมอง เพราะ...!!!
ตัวฉันเองมีฉายาว่า " ตุ่ ม " เด็กผู้หญิงที่สูง 155 น้ำหนัก 65 กิโล ใส่เสื้อตัวเล็กกว่าตัว ติดกระดุมจนชิดคอ กระโปรงยาวเกือบถึงข้อเท้า ถุงเท้าเก่าเหลืองยานๆที่ต้องเอาหนังยางรัด ผมเส้นเล็กหยักโศกฟูแต่ต้องตัดเท่าติ่งหู(มันเลยยิ่งฟูเข้าไปใหญ่) สภาพนี้มันทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองมีปมด้อยเกินกว่าจะไปชอบใครได้
ภาพตอน ป.5 (ไปงัดออกมาจากอนุสรณ์เลย กลัวไม่เห็นภาพกัน 555
วันเวลาผ่านไป จนฉันอยู่ ม.ต้น เวลาเปลี่ยนคนก็เปลี่ยน จาก ตุ๋ม ฉันก็กลายร่างเป็น ยัยหมูตอนแทน ตอนนี้ฉันสูง 166 น้ำหนัก 85 กิโลแล้วค๊าาาา เย้
และตอนนี้ฉันเลิกเป็นเด็กวิชาการมาเป็นเด็กที่ใช้ชีวิตปกติกับการลั๊นลากับเพื่อนๆ ตอนนั้น ม.3 เพื่อนๆในกลุ่มเริ่มมีแฟน เริ่มพูดถึงคนที่ชอบ แล้วฉันก็โดนถามว่า "ไม่เคยมีคนที่ชอบบ้างเลยหรอ" (เพราะฉันไม่เคยเพ้อถึงผู้ชายเท่าไหร่ มันคงสงสัยกัน) มันทำให้ฉันนึกไปถึง เจฟ แบบนั้นเรียกว่าชอบรึเปล่านะ?
ฉันเล่าให้เพื่อนในกลุ่มฟัง ทุกคนเลยพร้อมกันใจลากฉันไปตามหาเจฟ (ได้เรียนที่เดียวกันตอนมัธยม)
ฉันเหลือเชื่อตัวเองตรงที่ว่า 3 ปีที่ผ่านมาฉันไม่เคยสนใจเจฟเลย ลืมไปเลยด้วย (คงเพราะเจอสังคมใหม่ การใช้ชีวิตแบบใหม่ๆล่ะมั้ง) แต่พอโดนลากให้มาเจอหน้าฉันกลับตื่นเต้นมากกกกกกก เขิน คือออกอาการสุดๆ แล้วทุกวันฉันต้องแกล้งเดินผ่านไปตรงที่เจฟชอบนั่งตอนพักเที่ยง เพื่อให้ได้เห็นหน้าวันละครั้งก็ยังดี
เจฟยังมีรอยยิ้มเหมือนเดิมเลย ฉันชอบรอยยิ้มเค้าจริงๆนะ มันสดใส ดูซื่อๆ และในตอนนั้นฉันเลยได้บอกตัวเองว่า ฉันชอบเจฟเข้าแล้วล่ะ
ถึงอย่างนั้น ยัยหมูตอนอย่างฉันก็ไม่กล้าทำอะไรอยู่ดี ได้แต่แอบมองห่างๆ จนกระทั่ง เราขึ้น ม.4 ฉันไปบนบานศาลขอให้ฉันกับเจฟได้เรียนห้องเดียวกันตอน ม.ปลาย (ทุ่มทุนสุดๆ) ตอนนั้นป๊อดมาก ไปบนขอนี่คือพยายามสุดๆแล้ว 555+ แล้วความปรารถนาฉันก็เป็นจริง เราติด ม.ปลายที่เดิม ห้องเดียวกันเจ้าค๊าาาา
ความบ้ากำลังจะตามมา หึๆ . . .
ในห้องนี้เพื่อนเก่าที่รู้ว่าฉันชอบเจฟจะมีเพียงส้ม ที่เรียนด้วยกันมาแต่ ม.ต้น นอกนั้นจะไม่มีใครรู้เรื่องเลย ในวันปฐมนิเทศวันแรก ฉันกับส้มยืนต่อแถวจ่ายค่าเทอมให้อาจารย์ที่ปรึกษา จู่ๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งวิ่งมาต่อข้างหนัง ทั้งตัวเต็มไปด้วยเหงื่อ ยังกะอาบมาแน่ะ พอฉันหันไป เข่าแทบอ่อน เจฟมายืนอยู่ข้างหลังฉันนี่เอง!!! กรี๊ดดดดดดดดดดด เจฟยิ้มมา ฉันก็ยิ้มตอบแบบเขินๆ แล้วเจฟก็พูดว่า "อ้าว พลอยเรียนห้องนี้ด้วยหรอ" . . . คือว่า พอดีฉันไม่ได้ชื่อพลอย =___=" ฉันชื่อนุ่น สาวตัวเล็กๆ ข้างหน้าฉันกับส้มก็หันมาทักเจฟ แล้วก็คุยกันสนุกสนานข้ามหัวฉันไปมา (คือเรื่องนี้ฉันเป็นนางเอก ทำแบบนี่กับฉันได้ไงย่ะ)
ตอนนั้นเริ่มรู้สึกตัวว่า ไม่ได้และ ฉันชอบอีตานี่อ่ะ ถ้าอยากได้มาครอบครองแล้วมัวแต่รอให้เค้ามาชอบคงได้รับประทานแห้วแน่นอน จะปล่อยไปแบบนี้ไม่ได้ ฉันจึงเริ่มขั้นตอนที่ 1 ตีสนิทเพื่อนของเขา เมื่อคิดได้ดังนั้น เมื่อเปิดเทอมฉันลากส้มไปตีสนิทพลอยทันทีแล้วเราก็ได้อยู่กลุ่มเดียวกัน -,.- หึๆ เป็นไงล่ะ
ฉันก็ได้เจอแล้วได้ทักเจฟเป็นปกติ(ไม่ได้อยู่นอกสายตาเหมือนอย่างเคยและ) แต่มันก็ยังไม่พิเศษ คือแบบว่า อยากได้เบอร์เค้าอ่ะ อย่างนี้ต้องเริ่มขั้นตอนที่ 2 เอาเบอร์มาแบบเนียนๆ ฉันจึงจัดแจงขอชื่อจริง ชื่อเล่นเบอร์โทรเพื่อนทั้งห้อง ด้วยเหตุผลที่ว่า เผื่อมีธุระ และเพื่อให้รู้จักกันมากขึ้น และแล้วฉันก็ได้เบอร์เค้ามาครอบครอง ฮ่าๆๆ
แต่การจะโทรไปมันก็ต้องมีเรื่องอะไรก่อนใช่ม่ะ จู่ๆโทรไปเดี๋ยวจะเหว่อ ตอนแรกก็มองไปเรื่องการบ้าน เรื่องในโรงเรียนอ่ะนะ แต่คิดไปคิดมา ฉันว่ามันเป็นอะไรที่คุยได้ครั้งเดียวและไม่บ่อย ฉันจึงเริ่มขั้นตอนที่ 3 แอบตีสนิทเนียนๆ ฉันทำเป็นว่า ฉันไปชอบเพื่อนเค้า! อีตาผู้ชายที่เคราะห์ร้ายคนนั้นชื่อ บีม บีมเป็นหนุ่มหล่อหน้าตาดีที่มีสาวๆมาชอบเยอะมากกกก หากมีฉันไปเป็น 1 ในนั้นคงไม่แปลกเท่าไหร่
ตลอดแผนการนี้ใช้เวลาไปร่วมเดือนแล้วค๊าาา ฉันทำเป็นโทรหาเจฟ อ้างว่าชอบบีม เราอยากรู้เรื่องบีม เจฟก็เคยถามฉันนะว่า ชอบบีมทำไมไม่โทรหามันเลยล่ะ ฉันก็อ้างไปทำนองว่าเขิน ไม่กล้า เจฟก็ไม่ติดใจอะไร (เป็นผู้ชายที่ซื่อมาก) เราจึงคุยกันแทบทุกวัน และในขณะนั้นฉันจึงเริ่มขั้นตอนที่ 4 แอบไปเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเขาให้ได้ เราคุยกันทุกเรื่องจนเป็นเหมือนปกติ มันเลยทำให้ฉันได้รู้ว่า ภายใต้รอยยิ้มของเจฟที่ดูสดใสนั้น มันมีอะไรมากกว่าที่คิด เขามีปัญหาที่บ้านเยอะมาก แถมยังเคยโดนเพื่อนแอนตี้ตอน ม.ต้น จนไม่มีคนคบ หลายๆเรื่องที่ฉันฟังฉันอดสงสัยไม่ได้ว่า เจออะไรขนาดนี้แล้วยังยิ้ม ยังหัวเราะได้อีกหรอเนี่ย
(บางคนอาจมองว่า เฮ้ย เพื่อนไม่คบ นิสัยไม่ดีรึเปล่า ฉันก็เคยคิดแบบนั้นคะ แต่พอลองได้รู้จักจริงๆ เลยรู้ว่าเพราะเค้าเจอแรงกดดันจากทางบ้านที่ต้องคอยระวังคำพูดการกระทำของตัวเองให้คนอื่นพอใจ แล้วคอยระวังสีหน้าคนอื่นตลอดเวลา ว่าเราทำถูกใจเค้ามั๊ย การกระทำที่ระวังตลอดเวลาเนี่ย มันทำให้คนอื่นรำคาญ หงุดหงิด สุดท้ายเจฟก็โดนเพื่อนแบน)
แต่แหม่ แผนการณ์ของฉันใช่ว่าจะราบรื่นได้ตลอด เพราะดันมีตัวผิดแผนขึ้นมาได้ นั่นคือบีม บีมสงสัยว่าฉันเนี่ย ชอบเขาจริงหรอ ไม่เห็นเข้าหาเขาเหมือนผู้หญิงคนอื่น บีมแอบจับสังเกตฉัน หลอกถามนิดๆหน่อยๆ จนบีมรู้ว่า คนที่ฉันชอบจริงๆคือเจฟ แต่บีมน่ารักตรงที่เขายังไม่บอกเจฟ แต่เลือกที่จะแอบแซวฉันทุกครั้งที่มีโอกาส อร๊ายยยยยยยย (มันน่าม่ะ!!! >///< )
ตอนนี้ทุกอย่างยังอยู่ในแผน ฉันจึงเริ่มแผนที่5 โอ้เย~~~~~~~ มันควรค่าแก่เวลาแล้วที่เจฟควรจะรู้ซะทีว่าฉันแอบชอบ แต่เราไปบอกเองมันจะดูไม่ดี มันต้องเริ่มจากให้เค้าสงสัย สังเกตเอง มีคนมาบอก เริ่มสังเกตจนแน่ใจ นั่นแหละถึงจะดี!!! ฉันจึงจัดเกมนึงขึ้นมา เกม Buddy ซึ่งฉันเป็นคนจัด แน่นอนว่า ชื่อเจฟอยู่ในมือฉันแน่นอน 555+ ฉันไม่ยอมยกให้ใครแน่ ทุกๆวัน เจฟจะได้รับขนมถุงโตๆจาก Buddy ปริศนาจนเพื่อนๆในห้องพากันอิจฉา แถมสงสัยว่าใครนะ ส่งของซะเยอะขนาดนั้น แน่นอนว่าฉันยังไม่ยอมให้ใครรู้หรอกน่า เวลาผ่านไปสักพักฉันจึงเริ่มบอกเรื่องนี้กับพลอยและเพื่อนคนอื่นๆในกลุ่ม แล้วย้ำว่าห้ามบอกใคร! หึๆ (ความลับไม่มีในโลก กร๊ากกก ตามแผน) เพื่อนฉันไม่บอกใครแน่นอน แต่ว่า มันแซวแน่ๆไง นี่แหละที่ฉันหวัง จากนั้นฉันมักจะซื้อขนมเหมือนกับที่ Buddy ซื้อให้เจฟ ติดตัวเสมอ และแล้วคนที่รู้ว่าฉันชอบเจฟก็เพิ่มขึ้น *ยิ้มแบบชั่วร้าย*
แต่ทว่า ก็มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น ฉันพึ่งได้รู้ว่า แฟนเก่าเจฟ เรียนอยู่ห้องนี้ด้วยอีกคน วันนั้นเป็นวันเรียนวิทย์ โต๊ะเป็นโต๊ะทดลองสี่เหลี่ยมใหญ่ๆ นั่งกันเป็นกลุ่ม มีฉัน ส้ม เจฟ พลอย บีม แล้วก็อีกสองคน คือยุ้ย กับแอม ระหว่างเรียนฉันจำได้ว่ายุ้ยเนี่ยเรียนประถมที่เดียวกัน เลยแกล้งชวนยุ้ยกับเจฟคุยเรื่องสมัยเด็ก แต่เรื่องที่ฉันได้ยินกลายเป็นว่า สองคนนี้เคยคบกัน!!! คนสองคนนั่งระลึกความหลังคุยกันเฮฮา ฉันได้แต่นั่งฟัง ตอนนั้นอึ้งมาก คิดอะไรไม่ออกจริงๆ แต่ก็พยายามปลอบใจตัวเองว่ามันก็แค่เรื่องเก่าๆ ถึงอย่างนั้งก็อดเสียใจไม่ได้จริงๆแฮะ เหมือนสวรรค์แกล้ง หลังจบคาบวิทย์ยุ้ยลากฉันมาคุยเป็นการส่วนตัว เพื่อบอกกับฉันว่า เค้าชอบเจฟ และยังเจฟอยู่ อยากกลับไปคบกับเจฟอีกครั้ง เขาอยากให้ฉันช่วย โอ๊ย!!! โคตรละครเลยยยยย ไม่คิดว่าจะเจอกับตัว ฉันยิ้มๆ รับรู้แต่ไม่ได้รับปาก พอยุ้ยไป ฉันจำได้แค่ว่าตัวเองนั่งร้องไห้อยู่ในห้องน้ำ (ร้องทำไม?) จนส้มต้องมาตามออกไป
ฉันเลยรู้ตัวว่า ฉันชอบเจฟมากจริงๆเลยนะเนี่ย . . .
พิมพ์เพลิน เดี๋ยวมาต่อคะ... ยาวมากเลยนะเนี่ย
แก้ไขคำผิดจ๊า