รักโหลๆ ของคนเฮงซวยอย่างผม

อีกไม่กี่วัน ก็จะเป็นวันครบรอบที่ผมกับผู้หญิงคนนึงเริ่มคบกัน

ผมรู้จักเธอคนนี้ครั้งแรกเมื่อปี 2544 หรือราวๆ 13 ปีที่แล้ว

และเราทั้ง 2 คนได้เริ่มคบกันเมื่อเดือนพฤษภาคมของปี 2545 หากนับถึงปีนี้มันก็กินเวลามา 12 ปีพอดี



13 ปีที่เราได้รู้จักกัน

12 ปีที่เราเรียนรู้ซึ่งกันและกัน

ผมไม่อาจบอกกับใครได้ว่าผมเป็นผู้ชายที่ดี และสามารถดูแลเธอได้ เพราะผมเป็นผู้ชายที่มีข้อเสียอะไรเยอะมากและสร้างภาระให้เธอเสมอๆ

แต่รู้มั้ยครับว่าผมสามารถบอกอะไรได้อย่างเต็มปากอยู่ 2 อย่าง


อย่างแรกก็คือ เธอเป็นผู้หญิงที่ดีมาก และคอยอยู่ดูแล ช่วยเหลือผมเสมอๆ ในทุกเวลา

เธอยืนอยู่ข้างๆ ผมทุกๆ ครั้งที่ผมต้องการคนเคียงข้าง

เธอนั่งอยู่ข้างๆ ผม ทุกครั้งทีผมต้องการคนรับฟัง

เธอปล่อยให้ผมนอนหนุนตักเธอ ในยามที่ผมเหนื่อยล้า ต้องการพักผ่อน

และเธอพร้อมจะยืนอยู่ข้างหลังผม คอยผลักดันผม คอยสนับสนุนให้ผมได้ออกไปทำในสิ่งที่ผมอยากทำ



สำหรับอย่างที่สองที่ผมมั่นใจที่จะพูดคือ

ผมรักเธอมากครับ

ขอบคุณสำหรับทุกๆ อย่าง ขอบคุณที่อยู่ข้างๆ กันยามที่ผมเสียใจ ยามที่ผมไม่มีใคร

ขอบคุณที่ให้อภัยผมในทุกๆ เรื่องที่ผมได้ทำผิดไป

ขอบคุณที่คอยเดินจับมือกันตลอดเวลา 12 ปีที่ผ่านมา

ขอบคุณที่จะเดินด้วยกันแบบนี้ไปเรื่อยๆ ไปด้วยกันทุกที่ ตลอดไป



วันครบรอบนี้ ผมอาจจะไม่มีของขวัญอะไรชิ้นใหญ่ให้เธอ แต่ภาพ set นี้กับ 3 บทเพลง จะเป็นสิ่งที่แทนใจ แทนความรู้สึกที่ผมมีต่อเธอ


ขอบคุณที่รักกันครับ


หมายเหตุ : ทุกๆ ภาพเป็นภาพที่บันทึกโดยผมและขาตั้งกล้อง เป็นส่วนหนึ่งของความทรงจำดีๆ ของเราทั้งคู่ครับ ขอให้ทุกคนที่ได้ดู ได้อ่าน ได้แชร์กระทู้นี้มีความสุขและสมหวังกับชีวิตรักตลอดไปครับ