ย้อนรอยถอยหลังไปเมื่อสิบกว่าปีก่อน มันจะมีนิตยสาร student ลงที่อยู่เพื่อให้ติดต่อทางจดหมายกัน ผมก็เขียนไปนะ แลกรูปกันบ้าง (เลือกเฉพาะคนที่อยู่ใกล้ๆ บ้าน เผื่อมีโอกาสได้นัดเจอกัน) เขียนกันไปเป็นปีๆ เลย อารมณ์วัยรุ่น ไปรษณีย์จะมาส่งจดหมาย ช่วงเช้าๆ เวลาได้ยินเสียงมอเตอรไซด์จะรีบวิ่งไปดูที่ตู้ มีบ้างไม่มีบ้าง บางทียัดเต็มตู้เลย แล้วก็ข่มกับพี่ที่บ้านว่า ของฉันได้เยอะกว่า ต่อมาเริ่มใช้ internet เป็น ก็เข้าห้องแชททั้ง thaimail (มันจะมีห้องแยกๆ เช่น ห้องสัปปะรด ห้องมังคุด ห้องกล้วย) แล้วก็ที่พันทิป ส่วนมากผมจะเล่นห้อง 5 เจอชื่อที่น่าสนใจ ก็จะเรียกกระซิบ คุยได้บ้างไม่ได้บ้าง และที่สำคัญนก็คือ msn แอดเมลล์ โดยการค้นหาจาก web ที่ลงประกาศต่างๆ รู้สึกว่าจะได้เพื่อนคุยมากขึ้น ขึ้นจุดเขียวก็รู้แล้วว่าออน อยู่
มาปัจจุบันอยากสอบถามว่า มีใครที่คุยกันทางเฟส แล้วได้เป็นแฟนกันบ้างครับ ส่วนตัวมองนะครับ คือคนเล่นเยอะ บางคนแอดเพื่อนเป็นร้อยๆ เลย คงไม่มีใครจำได้ทั้งหมด ว่าคนนี้ชื่ออะไรบ้าง ส่วนมากจะส่งเกมส์ หรือ กดไลค์ รูปกันซะมากกว่า ถ้าไม่ใช่เพื่อนกันมาแต่เก่าก่อน คงไม่ได้สนใจอะไรกันมากนัก นอกจากหมั่นคุยกันบ่อยๆ ผมว่าการได้เห็นรูป โปรไฟล์ อย่างน้อยมันก็ได้คัดกรอง คนที่เราสนใจไว้ก่อน จะได้ไม่ต้องเสียเวลา ไม่เหมือนเพื่อนทางจดหมาย คุยกันตั้งนาน พอเราส่งรูปไป จดหมายหายเงียบเลย 55555
มีใครได้แฟน จากการเล่น facebook บ้างครับ
มาปัจจุบันอยากสอบถามว่า มีใครที่คุยกันทางเฟส แล้วได้เป็นแฟนกันบ้างครับ ส่วนตัวมองนะครับ คือคนเล่นเยอะ บางคนแอดเพื่อนเป็นร้อยๆ เลย คงไม่มีใครจำได้ทั้งหมด ว่าคนนี้ชื่ออะไรบ้าง ส่วนมากจะส่งเกมส์ หรือ กดไลค์ รูปกันซะมากกว่า ถ้าไม่ใช่เพื่อนกันมาแต่เก่าก่อน คงไม่ได้สนใจอะไรกันมากนัก นอกจากหมั่นคุยกันบ่อยๆ ผมว่าการได้เห็นรูป โปรไฟล์ อย่างน้อยมันก็ได้คัดกรอง คนที่เราสนใจไว้ก่อน จะได้ไม่ต้องเสียเวลา ไม่เหมือนเพื่อนทางจดหมาย คุยกันตั้งนาน พอเราส่งรูปไป จดหมายหายเงียบเลย 55555