เราคบกับแฟนมา4-5ปี
เราขี้เหวี่ยง ใจร้อน โมโหร้าย เอาแต่ใจ กดขี่ข่มเหงน้ำใจเค้ามาตลอด
เค้าชอบพูดบ่อยๆว่าเวลาเราอารมณ์ดีเราน่ารักมาก แต่เค้าก็อดทนกับเรามาตลอด เวลาทะเลาะกันเราบอกเลิกเค้าตลอด แต่เค้าไม่เคยยอมเลิกและง้อเราทุกครั้ง ทั้งๆที่เป็นความผิดเรา แต่เราก็บังคับให้ขอโทษเราตลอด
ประมาณเดือนสิงหาที่ผ่านมา เค้าบอกเลิกเรา เค้าช้อคมากแต่เราขอโอกาสเค้า ซึ่งเค้าก็ให้โอกาสเรา และปฏิบัติกับเราดีมากเหมือนเดิม
แต่เมื่อเมื่อเดือนกุมภาเค้าก็บอกเลิกเราอีกครั้งหนึ่ง คราวนี้เค้านิ่งเฉยชากับเรา ปละไม่ให้โอกาสเราอีก เค้าพูดว่าเค้าหมดแล้ว ตอนนี้เค้าสับสนมาก (ไม่มีมือที่สามล้าน%ค่ะ) เค้าบอกว่าเค้าคงไม่กลับมาอีกแล้ว ขอโทษจริงๆ ซึ่งเราก็ขอโอกาสเค้าอีก คราวนี้เราสำนึกจริงๆ เราไม่เคยคิดว่าเค้าจะไป เราเสียใจจนไม่เป็นไรอันทำอะไร ซึ่งทำให้เค้ายิ่งรู้สึกแย่กับเรา เค้าบอกว่าอยากให้เราอยุ่ได้โดยที่มีเค้าก้ได้ ไม่มีเค้าก็ได้
แต่เราฟุ้งซ่านชวนเค้าทะเลาะงี่เง่าใส่เค้าจับผิด คาดคั้นหาว่าเค้ามีคนอื่น ซึ่งเค้าเครียดมาก เพราะตอนนี้เค้ามีปัญหาใหญ่เรื่องงานและเรื่องครอบครัว เราอ้อนวอนเค้า ขอร้องเค้า จนเค้ายอมอยุ่ แต่เค้านิ่งมาก พอถามเค้าก้บอกว่ามาทำดีอะไรตอนนี้ ที่ผ่านมาไม่เคยเห็นค่าสิ่งที่เค้าทำเลย เค้าให้โอกาสมาตลอด ให้อภัยมาตลอด เราก็บอกว่าเรารุ้แล้วว่าเราผิด เราสำนึกจริงๆ เค้าก็บอกว่าเค้าคงเป็นเหมือนเดิมไม่ได้เค้ารุ้สึกว่ามันหมดแล้ว เค้าบอกว่าอยากเป็นเพื่อนกับเรา
เค้าบอกว่าเราเป็นคนที่สำคัญกับเค้ามาก เค้าไม่รุ้ว่าชีวิตเค้าจะเจอคนที่ดีที่รักเค้าได้อย่างเรามั้ย เค้าบอกไม่ต้องกลัวหรอกเราไม่ได้สูญเสียคนเดียว เพราะเค้าก้สูญเสียคนที่สำคัญที่สุดไปเหมือนกัน เค้าบอกเค้าอยากเป็นเพื่อนกับเราเพราะเค้ารักเรามาก เค้าติดว่าอย่างน้อยยังอยุ่ข้างกันเป็นห่วงกัน คุยกันได้ทุกเรื่อง จะดีแค่ไหน เราถามว่าแล้วถ้าเค้ามีแฟนใหม่ล่ะ เค้าก้บอกว่าเค้าก้ยังเห็นเราสำคัญเสมอ
แต่เราไม่ยอม เราขอกลับมาเป็นเหมือนเดิม ใช้สารพัดวิธี จนสุดท้ายเราบีบเค้าด้วยการบอกว่า ถ้าไม่คบกันต่อก็หักกันไปเลย เค้าเลยยอม แล้วเราก็ทำมันพังมาตลอด เพราะเค้านิ่งใส่เรา แต่ก็คุยกันทุกวัน ถามคำตอบคำ เค้า็เครียดงานกับปัญหาของเค้ามากในระดับที่ว่าชี้ชะตาเค้าเลย เราก็คอยให้กำลังใจเสมอ แต่ในหลายครั้งๆที่เราน้อยใจแล้วชวนเค้าทะเลาะจนเสียงานเสียการเขา จนมาครั้งล่าสุด เราทะเลาะเรื่องเค้าไม่ใส่ใจเรา เค้าก็บอกว่าจะเอาทุกอย่างให้ได้ดั่งใจเลยหรอ รุ้มั้ยว่าเค้าเริ่มรุ้สึกดีกับเราแล้วนะ แต่ตอนนี้มันกลายเป็นศูนย์อีกแล้ว ที่เค้าไม่อยากโทรหาเราเพราะเค้ารู้ว่าโทรมาก็ต้องดราม่าอีกจนทำให้เค้าเครียดอ่านหนังสือสอบชิงทุนต่อไม่ไหว
เราเสียใจมากกกไม่รุ้จะทำไงดี
จะมีวิธีไหนทำให้เค้ากลับมาได้บ้างคะ ตอนนี้เรากำลังพยายามอดทนกับอารมณ์ของตัวเองอยุ่ ซึ่งเรายินดีทำ เพราะมันก็เป็นผลดีกับตัวเรา ขอคำแนะนำด้วยค่ะ ทุกข์ใจมากๆ เราเสียใจกับทุกการกระทำ แต่ไม่เคยพุดคำว่าขอโทษเลย รุ้ดีว่ามาพร่ำพุดตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์อะไร แต่เราได้รับบทเรียนที่รุนแรงแล้วค่ะ ถ้ามีทางไหนที่ทำให้เค้ากลับมาได้ เรายินดีค่ะ
ขอวิธีทำใจเป็นทางเลือกสุดท้ายนะคะ เพราะพยายามแล้วค่ะ เค้าสำคัญกับเรามากจริงๆ ขอบคุณค่ะ
โอกาสในการกลับมา
เราขี้เหวี่ยง ใจร้อน โมโหร้าย เอาแต่ใจ กดขี่ข่มเหงน้ำใจเค้ามาตลอด
เค้าชอบพูดบ่อยๆว่าเวลาเราอารมณ์ดีเราน่ารักมาก แต่เค้าก็อดทนกับเรามาตลอด เวลาทะเลาะกันเราบอกเลิกเค้าตลอด แต่เค้าไม่เคยยอมเลิกและง้อเราทุกครั้ง ทั้งๆที่เป็นความผิดเรา แต่เราก็บังคับให้ขอโทษเราตลอด
ประมาณเดือนสิงหาที่ผ่านมา เค้าบอกเลิกเรา เค้าช้อคมากแต่เราขอโอกาสเค้า ซึ่งเค้าก็ให้โอกาสเรา และปฏิบัติกับเราดีมากเหมือนเดิม
แต่เมื่อเมื่อเดือนกุมภาเค้าก็บอกเลิกเราอีกครั้งหนึ่ง คราวนี้เค้านิ่งเฉยชากับเรา ปละไม่ให้โอกาสเราอีก เค้าพูดว่าเค้าหมดแล้ว ตอนนี้เค้าสับสนมาก (ไม่มีมือที่สามล้าน%ค่ะ) เค้าบอกว่าเค้าคงไม่กลับมาอีกแล้ว ขอโทษจริงๆ ซึ่งเราก็ขอโอกาสเค้าอีก คราวนี้เราสำนึกจริงๆ เราไม่เคยคิดว่าเค้าจะไป เราเสียใจจนไม่เป็นไรอันทำอะไร ซึ่งทำให้เค้ายิ่งรู้สึกแย่กับเรา เค้าบอกว่าอยากให้เราอยุ่ได้โดยที่มีเค้าก้ได้ ไม่มีเค้าก็ได้
แต่เราฟุ้งซ่านชวนเค้าทะเลาะงี่เง่าใส่เค้าจับผิด คาดคั้นหาว่าเค้ามีคนอื่น ซึ่งเค้าเครียดมาก เพราะตอนนี้เค้ามีปัญหาใหญ่เรื่องงานและเรื่องครอบครัว เราอ้อนวอนเค้า ขอร้องเค้า จนเค้ายอมอยุ่ แต่เค้านิ่งมาก พอถามเค้าก้บอกว่ามาทำดีอะไรตอนนี้ ที่ผ่านมาไม่เคยเห็นค่าสิ่งที่เค้าทำเลย เค้าให้โอกาสมาตลอด ให้อภัยมาตลอด เราก็บอกว่าเรารุ้แล้วว่าเราผิด เราสำนึกจริงๆ เค้าก็บอกว่าเค้าคงเป็นเหมือนเดิมไม่ได้เค้ารุ้สึกว่ามันหมดแล้ว เค้าบอกว่าอยากเป็นเพื่อนกับเรา
เค้าบอกว่าเราเป็นคนที่สำคัญกับเค้ามาก เค้าไม่รุ้ว่าชีวิตเค้าจะเจอคนที่ดีที่รักเค้าได้อย่างเรามั้ย เค้าบอกไม่ต้องกลัวหรอกเราไม่ได้สูญเสียคนเดียว เพราะเค้าก้สูญเสียคนที่สำคัญที่สุดไปเหมือนกัน เค้าบอกเค้าอยากเป็นเพื่อนกับเราเพราะเค้ารักเรามาก เค้าติดว่าอย่างน้อยยังอยุ่ข้างกันเป็นห่วงกัน คุยกันได้ทุกเรื่อง จะดีแค่ไหน เราถามว่าแล้วถ้าเค้ามีแฟนใหม่ล่ะ เค้าก้บอกว่าเค้าก้ยังเห็นเราสำคัญเสมอ
แต่เราไม่ยอม เราขอกลับมาเป็นเหมือนเดิม ใช้สารพัดวิธี จนสุดท้ายเราบีบเค้าด้วยการบอกว่า ถ้าไม่คบกันต่อก็หักกันไปเลย เค้าเลยยอม แล้วเราก็ทำมันพังมาตลอด เพราะเค้านิ่งใส่เรา แต่ก็คุยกันทุกวัน ถามคำตอบคำ เค้า็เครียดงานกับปัญหาของเค้ามากในระดับที่ว่าชี้ชะตาเค้าเลย เราก็คอยให้กำลังใจเสมอ แต่ในหลายครั้งๆที่เราน้อยใจแล้วชวนเค้าทะเลาะจนเสียงานเสียการเขา จนมาครั้งล่าสุด เราทะเลาะเรื่องเค้าไม่ใส่ใจเรา เค้าก็บอกว่าจะเอาทุกอย่างให้ได้ดั่งใจเลยหรอ รุ้มั้ยว่าเค้าเริ่มรุ้สึกดีกับเราแล้วนะ แต่ตอนนี้มันกลายเป็นศูนย์อีกแล้ว ที่เค้าไม่อยากโทรหาเราเพราะเค้ารู้ว่าโทรมาก็ต้องดราม่าอีกจนทำให้เค้าเครียดอ่านหนังสือสอบชิงทุนต่อไม่ไหว
เราเสียใจมากกกไม่รุ้จะทำไงดี
จะมีวิธีไหนทำให้เค้ากลับมาได้บ้างคะ ตอนนี้เรากำลังพยายามอดทนกับอารมณ์ของตัวเองอยุ่ ซึ่งเรายินดีทำ เพราะมันก็เป็นผลดีกับตัวเรา ขอคำแนะนำด้วยค่ะ ทุกข์ใจมากๆ เราเสียใจกับทุกการกระทำ แต่ไม่เคยพุดคำว่าขอโทษเลย รุ้ดีว่ามาพร่ำพุดตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์อะไร แต่เราได้รับบทเรียนที่รุนแรงแล้วค่ะ ถ้ามีทางไหนที่ทำให้เค้ากลับมาได้ เรายินดีค่ะ
ขอวิธีทำใจเป็นทางเลือกสุดท้ายนะคะ เพราะพยายามแล้วค่ะ เค้าสำคัญกับเรามากจริงๆ ขอบคุณค่ะ