สิ่งเล็ก ๆน้อย ๆที่มองข้าม หรืออาจจะคาดไม่ถึงของนักกอล์ฟ

เมื่อวันอาทิตย์ไปอุตรดิถต์ ได้ไปออกรอบ ก็มีเพื่อนร่วมก๊วนที่มาแจม ก็เล่นปกติ แต่สิ่งที่เรา ๆท่าน ๆมองข้ามเพราะไม่รู้ว่านักกอล์ฟแต่ละคนที่ไม่ใช่ ก๊วนประจำกันเล่นหรือคุ้นเคยกันอารมณ์แบบไหนนี่สิต้องระวัง ประเภทลุ้นตัวโก่ง หรือโมโหตัวเองไม่ได้ดั่งใจ ไม่ได้ไปตามที่ตัวเองต้องการ หงุดหงิดง่าย จนผมต้องเดินหรืออยู่ห่าง ๆ 555..
         อาจจะเพราะความไม่ระวังตัวผมเองด้วย หรือผมสะเพ่าเองด้วยไม่ว่ากัน แต่ก็อดไม่ได้  ...
         เหตุการณ์แรกก็ตอน ทีออฟท่านก็ไดร์ฟไปปกติ แต่ด้วยที่ว่าลูกมันเฟรดไม่เป็นไปดั่งหวัง ท่านก็กำลังมองลูกโดยถือ ไดร์ฟเวอร์อยู่ ผมก็เดินเข้าไปเพื่อจะไดร์ฟต่อ ก็ต้องหลบแทบไม่ทัน ก็ท่านเล่นตวัดไดร์ฟเวอร์กลับ เพราะโมโหตัวเองโดยไม่คิดว่าจะมีคนมายืนข้างหลัง ใจหายวาบ ผมเองก็หงายหลังเงิบสิครับ...555
         อีกเหตุการณ์ต่อมา ตอนขึ้นกรีนพัตต์ เอาอีกแล้วพัตต์ไม่ลง ตอนลุ้นน่ะ ถ้าโมโหก็ยกพัตเตอร์ขึ้นโขรกหัวตังเองก็ได้ ท่านเล่นสะบัด ตวัดพัตเตอร์  ผมกำลังเดินเข้าไปพัตต์ เอาอีกแล้วหงายเงิบอีก  
         สงสัยเราดวงคงจะสมพงษ์กัน  แต่ถ้าเป็นไปได้ขออยู่ห่าง ๆดีกว่า กลัวว่าเล่นกอล์ฟ ได้หัวแตก คิ้วแตกเป็นของชำร่วยกลับบ้าน  ยังไงเสียก็ไม่ถือโทษโกรธกัน อย่างที่บอกผมอาจจะสะเพ่า ไม่ระวังตัวเอง ท่านก็ลุ้นไซส์จัด  จึงอาจจะบอกเพื่อนนักกอล์ฟที่เล่น หรือแจมกํบนักกอล์ฟท่านอื่น ๆที่ไม่คุ้นเคยกันก็ระวังๆไว้หน่อยก็ดีครับไม่มีอะไรหรอกครับ แค่มา บ่นเฉย กับการมองข้ามเล็กๆน้อย ๆ ของเราๆ ...