ขอประนามผู้ที่จอดรถกีดขวางหน้ารถโดยเข้าเกียร์ไว้และผู้ขับรถที่ไม่รักษากฏวินัยการจารจร

เรื่องที่จะเล่านี้มี 2 เหตุการณ์นะค่ะ  ซึ่งเกิดขึ้นภายในอาทิตย์เดียวกัน
           1. ในเรื่องของการจอดรถกีดขวางหน้ารถ โดยเฉพาะบริเวณที่สาธารณะเช่นตามที่จอดรถตามห้างต่างๆ นะค่ะ  เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อประมาณวันที่ 30 เมษายนที่ผ่านมา แฟนเลิกงานและไปรอรับที่ห้างเีซียร์รังสิต โดยจอดรถไว้ที่ชั้น GC  ตัวเองมาถึงเซียร์ก็น่าจะประมาณ 1 ทุ่ม ซื้อกับข้าวที่ตลาดนัดด้านล่างเสร็จก็จะกลับบ้านกัน  ก็เดินมาที่รถและเห็นรถคันหนึ่งจอดขวางอยู่ก็เป็นเรื่องปกติธรรมดา  พอเราจะออกก็ต้องไปเข็นรถคันอื่นๆ ก่อน และพอจะมาเข็นรถคันนี้ ปรากฏว่า...... เข็นไม่ไปอะ  (งานงอกแล้วดิ)  แฟนเราก็พยายามโยกซ้ายโยกขวารถตัวเองเพื่อจะออก  ก็ออกไม่ได้ (ก็รถเรามันคันใหญ่อะ เป็นพี่มิว  ไม่ใช่รถเล็ก  อุตสาห์ช่วยตัวเองก่อนแล้วนะ...)  สุดท้ายแฟนบอกไปบอกพี่ รปภ. เถอะ
              เราก็เดินหาพี่ รปภ. จนถึงชั้นใต้ดินไม่พบเลยต้องไปแจ้งกับทางหัวหน้าเค้าที่ด้านล่าง  เค้าก็วอ. บอกกันว่ารถอยู่ตรงไหน  พอเราเดินขึ้นมาก็เจอพี่ รปภ. มา 2 คน  พร้อมเครื่องมือมาถึงพอดี เป็นประมาณนี้  แล้วเค้าก็สอดไปใต้ท้องรถ  อีกคนก็มาดันหลังรถ เราก็ไปช่วยพี่เค้าดัน  ไม่ถุงสองนาทีรถโดนย้ายจากจุดเดิมไปประมาณ 100 ม. ได้  เย้ กลับบ้านได้แล้ว  เราก็ขอบคุณพี่รปภ. ทั้งสองคนพร้อมสินน้ำใจเล็กน้อย  แล้วพี่เค้าก็บอกว่าน้องเขียนด่ามันไปเลยไอ้พวกไม่มีมารยาทพวกนี้  เราก็เลยจัดให้ (จริงๆก็อยากอยู่แล้วละ)  และท่านผู้เป็นเจ้าของรถ ซูซูกิ ทะเบียน 6ว-65xx ถ้าท่านไปจอดที่ไหนกรุณาปลดเกียร์ว่างด้วยนะค่ะ  เมื่อท่านจอดขวางคนอื่นเค้าอยู่    
           2. เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา (3/5/57)  ครอบครัวเรา มีแฟน มีเรา และมีลูกอีก 2 คน จะไปเที่ยวทะเลกัน  จุดหมายของเราคือ หาดน้ำใส ที่ฐานทัพเรือสัตหีบ  เราก็วิ่งมอร์เตอร์เวย์ไปตามปกติ  และไปที่ถนนที่เลี่ยงทางที่จะไปพัทยา  ออกไปทางเส้นที่ไประยองและไปกลับรถเข้ามาทางด้านหลังวิหารเซียน (ไม่รู้เรียกว่าถนนอะไรค่ะปกตินั่งอย่างเีดียว  เป็นถนนเลนสวน ไปออกประมาณสัตหีบได้)  แฟนเราก็ขับรถตามปกติวิ่งประมาณ 100 - 120  และถนนเส้นนี้ก็อารมณ์ประมาณว่าขึ้นลงตามเขาประมาณนี้
              ขับไปเรื่อยๆ ก็ไม่มีอะไร  พอจังหวะึ้ทางเราขึ้นเขากำลังลง  อีกเลนก็เป็นทางขึ้นเขามาเหมือนกัน    และมีรถวิ่ง อยู่ทางสวนประมาณ 4-5 คันเค้าก็ขับต่อๆ กันไม่มีใครแซง ยกเว้น  รถเก๋งสีดำ (ไม่ได้ใจว่าสีนี้ไหมแต่ลูกคนเล็กบอกสีนี้  มันเร็วมา)  แซงเส้นทึบออกมา (ไอ้รถเวร)  เราเห็นแว๊ปเดียวบอก....ระวัง (ดังมาก) แฟนก็หักหลบ รถก็แซ  ยังโชคดีที่แฟนประคองรถไว้ได้ไม่  ไปชนกับฝั่งที่สวนขึ้นมา  พอประคองรถได้แล้วก็จอดรถดูความเสียหาย  ปรากฏว่ารถเรากระจกมองข้างด้านคนขับแตกหัก และเราก็ไม่ได้ย้อนรถตามไปด้วย (ซวยจริงๆ กำลังจะไปเที่ยว  หมดสนุกเลย)
               หลังจากดูความเสียหายรถ ก็ขับรถไปเรื่อยๆ หาร้านค้าเพื่อจะซ่อมแซมกระจกรถไว้ชั่วคราว  มาเจอโลตัสที่ทางลงพอดี แฟนก็ไปซื้อเทปมาพันไว้  และอีกฝั่งก็มีร้านกระจก  ก็เลยใช้กระจกเงาติดไว้ก่อน (แฟนบอกไม่มีกระจกมองข้างเหมือนคนตาบอด  และเจ้าของร้านกระจกก็เป็นห่วงพี่กระจกเงามันหลอกตานะ  ไม่เหมือนกระจกรถจริงๆ  ขอบคุณค่ะพี่  แต่พอดีรถหนูโดนชนเลยขอติดไว้ชั่วคราว  แกบอกชั่วคราวจริงๆ นะ  ค่ะ   ขอบคุณค่ะพี่ แกเป็นห่วงจริงๆ)  จากนั้นเราก็ไปหาดน้ำใสต่อ  
                 เลยขอประนามเจ้าของรถคันนั้นหน่อยค่ะ  ว่าถ้ามีคนแบบคุณที่ไม่เคารพกฏจารจร  ก็คงเกิดอุบัติเหตุทุกวัน  ถ้าเราบอกแฟนไม่ทัน จะเกิดอะไรขึ้น  และถึงหลบคุณทัน  แต่เราไปชนกับกันที่สวนมา  หรือตกข้างทางไป  หรือไม่เราก็คงไม่อยู่วัดหรือ รพ. ที่ไหน ซักที่ เราคงไม่ได้ประนามคุณในนี้หรอกนะ  
                  ขอบคุณทุกคนนะค่ะที่เข้ามาอ่าน (และฟังเราระบาย)
ปล.ขอแท็ก 2 ห้องนะค่ะ บลูแพลนเน็ต กับรัชดา