เรื่องนี้เป็นเรื่องของเพื่อนฝากมาลงค่ะ
-----------------------------------------
สวัสดีเพื่อนๆ พอดีเราไปเกาหลีเมื่อ 25-30 มีนาคมที่ผ่านมา เราไปเที่ยวกันเองสองคนกับเพื่อนแคนาดา
เราไปพักที่นัมซานเกสเฮ้าบ้านหลังที่4 เราอยู่ห้องแบบหอรวม ก็ไปเจอเพื่อนเกาหลีที่พักห้องเดียวกัน
เราเจอเค้าครั้งแรก เค้าก็ดีกับเรามาก ช่วยเหลือ แนะนำพาไปเที่ยวทุกวัน จนเรารู้สึกว่าไว้ใจ
ว่าเค้าเป็นเพื่อนที่ดี แต่ก็ประเด็นที่เรารู้สึกแปลกๆ เพราะว่า เวลาแชร์จ่ายเงินซื้อของกินข้าวกัน
นางจะไปจัดการให้ตลอด(เพราะนางพูดภาษาเกาหลีกับพนักงานให้ได้) แต่นางไม่เคยให้ดู
ใบเสร็จเลย บางครั้งก็ทำเป็นคิดเงินขาดไป แล้วมาขอบวกเพิ่มกับแต่ละคนในกลุ่ม ซึ่งเราคิดว่า
มันน่าจะถูกแล้ว พอเราท้วงไป นางก็อธิบายโดยพูดให้มันซับซ้อน แบบเร็วๆ จนเรางง ตามไม่ทัน
แต่เราเชื่อว่า เราคำนวณไม่ผิดนะ
อีกช่วงนึง เราไปเมียงดง นางชอบมาขอยืมเงินเรา ทีละนิดๆ รอบละ สองสามพันวอน นางบอกว่านางจดไว้ จะคืนให้แน่นอน ไม่ต้องห่วง
แต่ว่าก็ไม่เคยได้เงินคืนซักที นางอ้างว่า พ่อแม่กำลังจะส่งเงินมาให้อีกสองอาทิตย์ เดี๋ยวนางขอเบอร์บัญชี แล้วจะโอนให้แน่นอน
อีกเรื่องนึง เวลาเราเปิดกระเป๋าตัง นางชอบมาชะเง้อมอง เราก็เริ่มรู้สึกแปลกๆ แต่คิดว่าเราอาจจะคิดมากไป
เพราะนางก็ดูเป็นเพื่อนที่ดี แนะนำอะไรดีๆตลอด เราเพิ่งมาคิดได้ทีหลังว่าอาจเป็นเพราะเราช๊อปเยอะ จัดหนักกว่าเพื่อนแคนาดา เราจึงตกเป็นเป้าหมายนาง
วันสุดท้าย นางขอคุยกับเราสองคน บอกว่า มีเรื่องขอความช่วยเหลือจริงๆด่วนมาก
(นางบอก I really need your big help) เราก็เริ่มรู้สึกงานเข้าละ แต่ก็ฟัง นางขอยืมเงินไปซื้อหนังสือเรียนวิชาจิตวิทยา (นางอยู่ปี1)
นางทำหนังสือหาย แต่ว่าหนังสือราคาแพง เลยขอยืมเงินจากเราหน่อย 1 แสนวอน
สัญญาว่าจะโอนเงินคืนให้แน่นอน ไม่ต้องห่วง เชื่อใจนางได้ อีกสองอาทิตย์ นางก็ได้เงินจากทางบ้านให้เราเอาเบอร์บัญชี
ให้นางได้เลย เราก็ไม่อยากให้ แต่ว่าเพื่อนพูดขอขนาดนี้ เราก็ไม่อยากจะทิ้งเพื่อน เราก็เลยจำใจต้องให้ยืมไป
วันสุดท้าย ที่เราจะกลับ เราก็คิดว่าจะไปขอ tax refund แล้วก็คืน pocket wifi แต่ไม่ได้ทำซักอย่าง เพราะนางพาไปเที่ยวผับ
และต่อด้วยคาราโอเกะ เราอยากกลับที่พักไปจัดกระเป๋า แต่นางก็รั้งไว้ให้อยู่ที่คาราโอเกะถึงเช้า เพราะบอกว่าไม่มีรถไฟใต้ดินแล้วจนกว่าจะตี 5 ครึ่ง
เราก็เลยต้องอยู่ถึงเช้า และไปถึงสนามบินช้ากว่าที่คิดไว้มาก เกือบตกเครื่อง
ต่อมาเราได้เล่าเรื่องที่นางมายืมเงินแสนวอนให้เพื่อนแคนาดาฟัง เพื่อนตกใจมากเพราะว่านางก็โดนขอเงินด้วยเหตุผลเดียวกัน
แต่ว่าราคาหนังสือที่เพื่อนเกาหลีบอกมันต่างกัน นางขอยืมเงินจากเพื่อนแคนาดา 7 หมื่นวอน (แต่จากเรา 1 แสนวอน)
แต่ตอนนั้นทำอะไรไม่ได้ อยู่บนเครื่องบินเรียบร้อยแล้ว
นี่เป็นอุทาหรณ์สำหรับเพื่อนๆ ที่คิดจะไปเที่ยวว่า อย่าไปไว้ใจใครง่ายๆ ถึงแม้ว่าเค้าจะดูนิสัยดี เป็นกันเอง ช่วยเหลือ แนะนำหรืออะไรก็ตาม
เรายอมรับว่า มันเป็นความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของเราเอง ที่ไว้ใจคนอื่นง่ายๆ และเราหวังว่าจะไม่มีใครเป็นเหยื่อแบบเราอีก (TT. TT )
ส่วนรูปข้างล่างนี้ เป็นรูปหลักฐานว่าเค้าติดเงินเรา และจะคืนเรา โดยคุยกับนางทางเฟสบุ๊คหลังจากที่เรากลับมาจากเกาหลีแล้ว
อยากรู้ว่าจะมีทางไหนที่เราจะเอาผิดกับนางได้บ้างไหมคะ
เรื่องก็มีเท่านี้ ขอบคุณที่รับฟังนะคะ อยากให้ทุกคนเห็นตัวอย่างเราเป็นอุทาหรณ์ (ToT)
เตือนภัยสำหรับเพื่อนๆที่ชอบไปเที่ยวต่างประเทศเอง
-----------------------------------------
สวัสดีเพื่อนๆ พอดีเราไปเกาหลีเมื่อ 25-30 มีนาคมที่ผ่านมา เราไปเที่ยวกันเองสองคนกับเพื่อนแคนาดา
เราไปพักที่นัมซานเกสเฮ้าบ้านหลังที่4 เราอยู่ห้องแบบหอรวม ก็ไปเจอเพื่อนเกาหลีที่พักห้องเดียวกัน
เราเจอเค้าครั้งแรก เค้าก็ดีกับเรามาก ช่วยเหลือ แนะนำพาไปเที่ยวทุกวัน จนเรารู้สึกว่าไว้ใจ
ว่าเค้าเป็นเพื่อนที่ดี แต่ก็ประเด็นที่เรารู้สึกแปลกๆ เพราะว่า เวลาแชร์จ่ายเงินซื้อของกินข้าวกัน
นางจะไปจัดการให้ตลอด(เพราะนางพูดภาษาเกาหลีกับพนักงานให้ได้) แต่นางไม่เคยให้ดู
ใบเสร็จเลย บางครั้งก็ทำเป็นคิดเงินขาดไป แล้วมาขอบวกเพิ่มกับแต่ละคนในกลุ่ม ซึ่งเราคิดว่า
มันน่าจะถูกแล้ว พอเราท้วงไป นางก็อธิบายโดยพูดให้มันซับซ้อน แบบเร็วๆ จนเรางง ตามไม่ทัน
แต่เราเชื่อว่า เราคำนวณไม่ผิดนะ
อีกช่วงนึง เราไปเมียงดง นางชอบมาขอยืมเงินเรา ทีละนิดๆ รอบละ สองสามพันวอน นางบอกว่านางจดไว้ จะคืนให้แน่นอน ไม่ต้องห่วง
แต่ว่าก็ไม่เคยได้เงินคืนซักที นางอ้างว่า พ่อแม่กำลังจะส่งเงินมาให้อีกสองอาทิตย์ เดี๋ยวนางขอเบอร์บัญชี แล้วจะโอนให้แน่นอน
อีกเรื่องนึง เวลาเราเปิดกระเป๋าตัง นางชอบมาชะเง้อมอง เราก็เริ่มรู้สึกแปลกๆ แต่คิดว่าเราอาจจะคิดมากไป
เพราะนางก็ดูเป็นเพื่อนที่ดี แนะนำอะไรดีๆตลอด เราเพิ่งมาคิดได้ทีหลังว่าอาจเป็นเพราะเราช๊อปเยอะ จัดหนักกว่าเพื่อนแคนาดา เราจึงตกเป็นเป้าหมายนาง
วันสุดท้าย นางขอคุยกับเราสองคน บอกว่า มีเรื่องขอความช่วยเหลือจริงๆด่วนมาก
(นางบอก I really need your big help) เราก็เริ่มรู้สึกงานเข้าละ แต่ก็ฟัง นางขอยืมเงินไปซื้อหนังสือเรียนวิชาจิตวิทยา (นางอยู่ปี1)
นางทำหนังสือหาย แต่ว่าหนังสือราคาแพง เลยขอยืมเงินจากเราหน่อย 1 แสนวอน
สัญญาว่าจะโอนเงินคืนให้แน่นอน ไม่ต้องห่วง เชื่อใจนางได้ อีกสองอาทิตย์ นางก็ได้เงินจากทางบ้านให้เราเอาเบอร์บัญชี
ให้นางได้เลย เราก็ไม่อยากให้ แต่ว่าเพื่อนพูดขอขนาดนี้ เราก็ไม่อยากจะทิ้งเพื่อน เราก็เลยจำใจต้องให้ยืมไป
วันสุดท้าย ที่เราจะกลับ เราก็คิดว่าจะไปขอ tax refund แล้วก็คืน pocket wifi แต่ไม่ได้ทำซักอย่าง เพราะนางพาไปเที่ยวผับ
และต่อด้วยคาราโอเกะ เราอยากกลับที่พักไปจัดกระเป๋า แต่นางก็รั้งไว้ให้อยู่ที่คาราโอเกะถึงเช้า เพราะบอกว่าไม่มีรถไฟใต้ดินแล้วจนกว่าจะตี 5 ครึ่ง
เราก็เลยต้องอยู่ถึงเช้า และไปถึงสนามบินช้ากว่าที่คิดไว้มาก เกือบตกเครื่อง
ต่อมาเราได้เล่าเรื่องที่นางมายืมเงินแสนวอนให้เพื่อนแคนาดาฟัง เพื่อนตกใจมากเพราะว่านางก็โดนขอเงินด้วยเหตุผลเดียวกัน
แต่ว่าราคาหนังสือที่เพื่อนเกาหลีบอกมันต่างกัน นางขอยืมเงินจากเพื่อนแคนาดา 7 หมื่นวอน (แต่จากเรา 1 แสนวอน)
แต่ตอนนั้นทำอะไรไม่ได้ อยู่บนเครื่องบินเรียบร้อยแล้ว
นี่เป็นอุทาหรณ์สำหรับเพื่อนๆ ที่คิดจะไปเที่ยวว่า อย่าไปไว้ใจใครง่ายๆ ถึงแม้ว่าเค้าจะดูนิสัยดี เป็นกันเอง ช่วยเหลือ แนะนำหรืออะไรก็ตาม
เรายอมรับว่า มันเป็นความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของเราเอง ที่ไว้ใจคนอื่นง่ายๆ และเราหวังว่าจะไม่มีใครเป็นเหยื่อแบบเราอีก (TT. TT )
ส่วนรูปข้างล่างนี้ เป็นรูปหลักฐานว่าเค้าติดเงินเรา และจะคืนเรา โดยคุยกับนางทางเฟสบุ๊คหลังจากที่เรากลับมาจากเกาหลีแล้ว
อยากรู้ว่าจะมีทางไหนที่เราจะเอาผิดกับนางได้บ้างไหมคะ
เรื่องก็มีเท่านี้ ขอบคุณที่รับฟังนะคะ อยากให้ทุกคนเห็นตัวอย่างเราเป็นอุทาหรณ์ (ToT)