ติดนิสัยพูดเสียงเล็กแหลมเหมือนเด็ก ทำยังไงดีค่ะ TT

กระทู้คำถาม
สวัสดีค่ะ นี่เป็นการตั้งกระทู้แรกของหนูเลย ถ้าพูดอะไรที่ไม่เหมาะสมก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ ^^ เข้าเรื่องเลยดีกว่า คือปกติหนูเป็นคนเสียงเล็กอยู่แล้ว แต่ว่าเพิ่งจะเริ่มดัดเสียงตอนอยู่อนุบาล ซึ่งตอนนี้จัขึ้นม.3 แล้ว เพราะว่าเป็นคนชอบอ้อน แต่จะพูดแบบนี้เฉพาะกับผู้ใหญ่เท่านั้น แต่ไม่ถึงกับว่าตั้งใจจะดัดให้มันดูน่ารัก แต่ว่ามันดัดเองโดยที่ไม่รู้ตัวอ่ะค่ะ พอรู้ตัวก็พูดจบไปแล้ว จนกระทั่งมันติดเป็นนิสัย เวลาพูดกับเพื่อนก็พูดเสียงปกติ บางครั้งก็เผลอดัดเสียง แต่ปกติก็อย่างที่บอกน่ะแหละว่าเป็นคนเสียงเล็กอยู่แล้ว จนบางครั้งเพื่อนว่าว่าดัดเสียง ดัจริต อย่างนู้นอย่างนี้ ทั้งๆที่บางครั้งหนูไม่ได้ดัดเสียงอะไรเลย แม้แต่เพื่อนสนิทหนูเอง เพื่อนบอกว่า"ตอนโมโหไม่เห็นพูดเสียงอย่างนี้เลย เสียงใหญ่จะตาย" ทั้งๆที่เราไม่ได้เป็นอย่างนั้น มันเหมือนกับว่าเขาเพียงแค่ต้องการบอกว่าเราดัดเสียง แต่ที่จริงเขาก็ไม่ได้มานั่งจับผิดเวลาหนูพูดหรอกทั้งๆที่เวลาโมโหเราก็พูดเสียงปกติ เพียงแค่ว่ามันดัง อธิบายไม่ถูกเหมือนกันค่ะ รู้แต่ว่าไม่ได้เป็นอย่างที่เค้า เมื่อมันเป็นแบบนี้แล้วก็เกิดอาการน้อยใจจนคิดว่าไม่พูดอะไรเลยดีกว่า จะได้ไม่ต้องได้ยินเสียงเราหรือก็คือทำตัวเย็นชานั่นเอง หน้ามันก็พลอยบึ้งไปด้วย ไม่หัวเราะ ไม่ยิ้ม แต่พออารมณ์ดีก็คนละคน -0- ก็เลยอยากจะขอคำแนะนำจากผู้ใหญ่ที่มีลูกหลานนิสัยแบบนี้หน่อยค่ะ   TT  ว่าต้องทำไงถึงจะหาย //อุ่ย พิมพ์ซัยาวเชียว ถ้ามีคนอ่านก็ต้ิงขอบคุณมากๆนะค่ะ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
ไม่ต้องกังวลครับ ดีซะอีกครับ

หลาย ๆ คนที่ผมเคยร่วมงานมาด้วย ก็เป็นเช่นกันครับ คุยก็เสียงหนึ่ง ทำงานก็เสียงหนึ่ง
เป็นความได้เปรียบนะครับ
อย่างถ้าทำงานเป็นพนักงานในส่วนบริการ ส่วนการต้อนรับ ประชาสัมพันธ์  พิธีกร โอเปอเรเตอร์
ถือว่า คุณได้เปรียบคนอื่นเลย ล่ะครับ

เพียงแต่ว่า หลังจากนี้ต่อไปคุณจะต้องฝึกควบคุมพรสวรรค์อันนี้ของคุณให้อยู่หมัด
คือ ฝึกบังคับได้ว่า ตอนไหน จะเลือกใช้เสียงไหน
ตอนเผลอ ก็ไม่ต้องไปกังวล
แต่ถ้าควบคุม เลือกเสียงตามสถานการณ์ ที่จำเป็นได้ ก็จะดีครับ
อาจลองแบบง่าย ๆ ก่อน
เช่น คุยโทรศัพท์กับผู้ใหญ่เสียงหนึ่ง
คุยโทรศัพท์กับเพื่อนเสียงหนึ่ง

อนาคต คุณจะรู้สึกดี ที่มีพรสวรรค์นี้ครับ

หมายเหตุ:  สมัยทำงานกรุงเทพ ผมมีเพื่อนสาว ๆ ทำงานเป็นพนักงานประชาสัมพันธ์ อยู่เกือบ 20 คนครับ
พอดีว่า มีหัวหน้าใหญ่คนเดียวกัน
แต่ละคนนี่ เสียงตอนคุยโทรศัพท์  ตอนประกาศเสียงตามสาย ตอนคุยกับคนที่มาติดต่องาน
เสียง "ว๊าน หวาน" ไม่ต่างกับหน้าตาครับ สวย ๆ กันทั้งนั้น (ก็คัดกันมาเต็มที่ นี่นา)
แต่พอถึงเวลา ตั้งก๊วนทานข้าวกันละก็ โห... จำไม่ได้เลย ว่า เสียงใครเป็นเสียงใคร ครับ ฮ่าฮ่า
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่