การเป็นเหยื่ออารมณ์ของคนเลือดร้อนเนี้ยมันทรมานมาก ต้องถูกรังเเก ถูกข่มขู่ อยู่ตลอดเวลา เวลาขัดเเย้งอะไรกันนิดๆหน่อยๆ แทนที่จะใช้คำพูด หรือความเงียบเเสดงความไม่พอใจ ไม่มีอะ กลับใช้อารมณ์ ความรุนเเรงเข้าใส่ตลอด ความวุ่นวายใจของตัวเองก็นำเอามาระบาย ใส่อารมณ์กับคนอื่น ไม่เคยคำนึงถึงความรู้สึกของคนอื่นเลย
พี่เรามีลักษณะสองบุคลิกในตัวเอง เวลาดีดีใจหาย ชอบเล่นเป็นเด็กๆเฉพาะกับน้อง เวลาร้ายร้ายที่สุด
กับ พ่อเเม่ผู้ซึ่งส่งให้เรียน(สูงมาก ) ก็ยังไม่เว้น พี่เราไม่เกรงใจท่านเลย เป็นใหญ่ที่สุดในบ้าน เอาเเต่ใจตัวเองเป็นที่สุด
ชอบเอาอารมโกรธจากคนภายนอก เข่น เเม่ค้า ยาม มาใส่อารมณ์ เเสดงความหงุดหงิดกับคนในบ้าน
พี่อยู่หอเดียวกับเรามาหลายปี เคยทะเลาะกันรุนเเรงจนต้องเเยกหอ มาหลายครั้ง
จากนั้นเขาไปเรียนต่อเมืองนอก
เราเคยไปเยี่ยมเขา เเต่เขาเปลี่ยนไปเพราะมีเเฟน ไม่ค่อยมาวุ่นวาย ใส่อารมใส่เราเท่าที่ผ่านมา
เเต่พอกลับไทย ห่างไกลเเฟน สองเราก็มาต้องร่วมหอพักกันอีก ฝันร้ายของเรากลับบมาอีกครั้ง
เขาชอบเล่าเรื่องส่วนตัวให้เราฟัง เราคิดว่าเรารู้ทุกเรื่องที่เป็นไปในชีวิตเขา
ในทางตรงข้ามเขาเเทบจะไม่รู้ความเป็นไปในชีวิตของเราเลย
เขาไม่เคยอะ ที่จะถามว่า วันหนึ่งเราไปทำอะไรมาบ้าง เป็นไงบ้าง อย่างไร
บางทีเราก็มีปัญหา เครียดเรื่องส่วนตัวอยู่ พอเธอมาเล่นด้วย(เล่นกอดเหมือนเราเด็กๆ)
เราโคตรไม่ชอบเลย ไม่เล่นตอบ เธอก็หงุดหงิดจะหาเรื่องเราขึ้นมาอีก
พฤติกรรมที่เขากระทำต่อเรามีระดับความรุนเเรงจากมากถึงมากที่สุด จากเเค่ขู่จนถึงกระทำจริง
ขู่จะขว้างของใส่ บ่อยครั้ง
ทำลายข้าวของที่บ้านบ่อยครั้ง
ขู่เอาน้ำเดือดราดคอม
ขู่ฆ่า กระทืบให้ตาบ
เคยโดนเอาน้ำปลา ส้มตำ หมูย่างราดหัว
เคยโดนต่อยตาบวมไปเรียน
บอกเลยว่า ตอนเด็กๆเรากระทำกลับไม่ได้ เพราะเขาตัวโตกว่าเราเเละเราก็เห็นเขาเป็นพี่
ในขณะที่ พอเขามีอารมโกรธขึ้นมา เขาเเทบจะไม่เห็นเราเป็นน้อง เห็นคนที่ให้กำเนิด เป็นพ่อกับเเม่เลย
หลังๆพอเราโตเราเริ่มไม่ยอมถูกทำร้ายฝ่ายเดียว เราเริ่มต่อสู้ ต่างคนต่างบาดเจ็บทั้งคู่ทุกครั้งที่ลงไม้ลงมือกัน
เเต่เราจะโดนหนักกว่าทุกครั้ง
บอกตรงๆ ว่าเก็บกดมาก เศร้าใจ ได้เเต่ร้องไห้ เสียใจเพราะชีวิตนี้ ไม่ค่อยสร้างภาระให้ใคร ดูเเลตัวเองมาโดยตลอด ไม่เคยหาเรื่องทะเลาะกับใครก่อนเลย
เพื่อนเยอะ ไม่เคยมีปัญหากับใคร
เพราะคิดว่าชีวิตส่วนตัวมันวุ่นวายเกินพอเเล้ว เลยไม่อยากเอาเรื่องอื่นเข้ามาในชีวิต พยายามเลี่ยงความขัดเเย้งภายนอกทุกรูปแบบ
หนึ่งในความวุ่นวายในชีวิตของฉัน นั่นก็คือการรู้จัก เเละเป็นน้องของเธอ
บอกตรงๆ เลยว่าเธอคือหนึ่งตัวเเปรที่ทำให้เราไม่ไว้ใจใคร ทำให้เรารักใครไม่เป็น ทำให้เราไม่อยากรักใคร .. เพราะเธอสร้างบทเรียนของความกลัวฝังอยู่ในใจเราตั้งเเต่เด็ก
พยายามเเล้วนะ พยายามมองโลกในเเง่ดี พยายามสุดๆเเล้ว เพราะถ้าไม่งั้นชีวิตเราคงต้องเเย่กว่านี้เพราะโลกความเป็นจริงของเรามันช่างเหมือนฝันร้ายของคนบางคนซะจิงๆ
ใจนึงบอกตรงๆว่าเกลียด เกลียดมาก เคยโกรธ เคยอาฆาต เเต่สุดท้ายก็ให้อภัยเพราะคิดว่ามันไม่ทำให้เราดีขึ้น เเละถือว่าใช้เวรกรรมที่เคยมีต่อกันให้หมดๆไป คนไม่เคยอยู่ในสถานการณ์เหล่านี้คงไม่มีวันที่จะเข้าใจ ว่าหัวใจจะบอบช้ำไหน หากพบเจอกับเหตุการณ์เหล่านี้บ่อยครั้ง
อยากไปให้ไกลๆ จากคนเเบบนี้
หากเลือกได้จะไม่ขอพบเจอคนเเบบนี้อีก
พอกันที
ใครเจอเหตุการณ์ ทำนองนี้บ้างคะ มันเเค่อึดอัดอยากระบาย
ถ้าคุณโดนพี่เเท้ๆ ทำร้ายร่างกายเเละจิตใจอย่างฉัน คุนจะทำอย่างไร
พี่เรามีลักษณะสองบุคลิกในตัวเอง เวลาดีดีใจหาย ชอบเล่นเป็นเด็กๆเฉพาะกับน้อง เวลาร้ายร้ายที่สุด
กับ พ่อเเม่ผู้ซึ่งส่งให้เรียน(สูงมาก ) ก็ยังไม่เว้น พี่เราไม่เกรงใจท่านเลย เป็นใหญ่ที่สุดในบ้าน เอาเเต่ใจตัวเองเป็นที่สุด
ชอบเอาอารมโกรธจากคนภายนอก เข่น เเม่ค้า ยาม มาใส่อารมณ์ เเสดงความหงุดหงิดกับคนในบ้าน
พี่อยู่หอเดียวกับเรามาหลายปี เคยทะเลาะกันรุนเเรงจนต้องเเยกหอ มาหลายครั้ง
จากนั้นเขาไปเรียนต่อเมืองนอก
เราเคยไปเยี่ยมเขา เเต่เขาเปลี่ยนไปเพราะมีเเฟน ไม่ค่อยมาวุ่นวาย ใส่อารมใส่เราเท่าที่ผ่านมา
เเต่พอกลับไทย ห่างไกลเเฟน สองเราก็มาต้องร่วมหอพักกันอีก ฝันร้ายของเรากลับบมาอีกครั้ง
เขาชอบเล่าเรื่องส่วนตัวให้เราฟัง เราคิดว่าเรารู้ทุกเรื่องที่เป็นไปในชีวิตเขา
ในทางตรงข้ามเขาเเทบจะไม่รู้ความเป็นไปในชีวิตของเราเลย
เขาไม่เคยอะ ที่จะถามว่า วันหนึ่งเราไปทำอะไรมาบ้าง เป็นไงบ้าง อย่างไร
บางทีเราก็มีปัญหา เครียดเรื่องส่วนตัวอยู่ พอเธอมาเล่นด้วย(เล่นกอดเหมือนเราเด็กๆ)
เราโคตรไม่ชอบเลย ไม่เล่นตอบ เธอก็หงุดหงิดจะหาเรื่องเราขึ้นมาอีก
พฤติกรรมที่เขากระทำต่อเรามีระดับความรุนเเรงจากมากถึงมากที่สุด จากเเค่ขู่จนถึงกระทำจริง
ขู่จะขว้างของใส่ บ่อยครั้ง
ทำลายข้าวของที่บ้านบ่อยครั้ง
ขู่เอาน้ำเดือดราดคอม
ขู่ฆ่า กระทืบให้ตาบ
เคยโดนเอาน้ำปลา ส้มตำ หมูย่างราดหัว
เคยโดนต่อยตาบวมไปเรียน
บอกเลยว่า ตอนเด็กๆเรากระทำกลับไม่ได้ เพราะเขาตัวโตกว่าเราเเละเราก็เห็นเขาเป็นพี่
ในขณะที่ พอเขามีอารมโกรธขึ้นมา เขาเเทบจะไม่เห็นเราเป็นน้อง เห็นคนที่ให้กำเนิด เป็นพ่อกับเเม่เลย
หลังๆพอเราโตเราเริ่มไม่ยอมถูกทำร้ายฝ่ายเดียว เราเริ่มต่อสู้ ต่างคนต่างบาดเจ็บทั้งคู่ทุกครั้งที่ลงไม้ลงมือกัน
เเต่เราจะโดนหนักกว่าทุกครั้ง
บอกตรงๆ ว่าเก็บกดมาก เศร้าใจ ได้เเต่ร้องไห้ เสียใจเพราะชีวิตนี้ ไม่ค่อยสร้างภาระให้ใคร ดูเเลตัวเองมาโดยตลอด ไม่เคยหาเรื่องทะเลาะกับใครก่อนเลย
เพื่อนเยอะ ไม่เคยมีปัญหากับใคร
เพราะคิดว่าชีวิตส่วนตัวมันวุ่นวายเกินพอเเล้ว เลยไม่อยากเอาเรื่องอื่นเข้ามาในชีวิต พยายามเลี่ยงความขัดเเย้งภายนอกทุกรูปแบบ
หนึ่งในความวุ่นวายในชีวิตของฉัน นั่นก็คือการรู้จัก เเละเป็นน้องของเธอ
บอกตรงๆ เลยว่าเธอคือหนึ่งตัวเเปรที่ทำให้เราไม่ไว้ใจใคร ทำให้เรารักใครไม่เป็น ทำให้เราไม่อยากรักใคร .. เพราะเธอสร้างบทเรียนของความกลัวฝังอยู่ในใจเราตั้งเเต่เด็ก
พยายามเเล้วนะ พยายามมองโลกในเเง่ดี พยายามสุดๆเเล้ว เพราะถ้าไม่งั้นชีวิตเราคงต้องเเย่กว่านี้เพราะโลกความเป็นจริงของเรามันช่างเหมือนฝันร้ายของคนบางคนซะจิงๆ
ใจนึงบอกตรงๆว่าเกลียด เกลียดมาก เคยโกรธ เคยอาฆาต เเต่สุดท้ายก็ให้อภัยเพราะคิดว่ามันไม่ทำให้เราดีขึ้น เเละถือว่าใช้เวรกรรมที่เคยมีต่อกันให้หมดๆไป คนไม่เคยอยู่ในสถานการณ์เหล่านี้คงไม่มีวันที่จะเข้าใจ ว่าหัวใจจะบอบช้ำไหน หากพบเจอกับเหตุการณ์เหล่านี้บ่อยครั้ง
อยากไปให้ไกลๆ จากคนเเบบนี้
หากเลือกได้จะไม่ขอพบเจอคนเเบบนี้อีก
พอกันที
ใครเจอเหตุการณ์ ทำนองนี้บ้างคะ มันเเค่อึดอัดอยากระบาย