คุณคิดยังไงกับช่อง 7

คือเราอยากทราบค่ะว่าเราต้องยังไงกับเขาดี เราบอกว่าเราสะดวกออกจากบ้านตอนสายๆ แต่เขาก็ยังจะบอกให้ออกเร็วๆ ค่าน้ำมันก็ไม่ช่วย คือเราก็ต้องทำธุระของเราด้วยอะค่ะ

เราเห็นเด็กคนหนึ่งอายุน่าจะราวๆ9หรือ10ขวบมั้ง เดินขายข้าวต้มมัดอยู่แต่ไม่มีคนซื้อ แล้วมีผู้ใหญ่เราคิดว่าน่าจะแม่เด็กจอดมอเตอร์ไซด์รออยู่พร้อมกับลูกอีกคนที่เป็นทารกอยู่บนเป้ พอเห็นว่าขายไม่ได้ก็ขับมอเต

เพื่อนร่วมงาน ทานข้าวกลางวันด้วยกันทุกวัน..แต่ก็เหนื่อยใจทุกวัน เคยบอกแล้วว่าปิดประตูเบาๆ หน่อย สงสารรถเรานิดนึง ก็ยังปิดแรงๆ ดังๆ เราเหนื่อยใจจังเลย เราก็รักรถเรา แต่เราก็สงสารเค้า เพราะเค้าก็ต้องไปก

เรามีความคิดที่ว่า อยากหายไป อยากลาจากความเหนื่อยล้า อดทน ขี้สงสาร จนตัวเองต้องเครียด และกลับมาคิด แบบนี้เราควรทำยังไงดี

สวัสดีค่ะพี่ๆหนูเป็เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่โตมากับการเลี้ยงดูของยาย น้อยครั้งมากที่จะได้รับความรักจากพ่อแม่ แต่พ่อกับแม่หนูแยกทางกันไปได้ประมาณ14ปีแล้วแหละค่ะ หนูเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่อยากได้ความรักจากพ่อ

เราทำงานในหน่วยงานราชการแห่งนึง ซึ่งเวลาเลิกงานก็คือ 16.30 ปกติ แล้วหัวหน้าบอกกับเราว่า เราอะไม่มีภาระอะไรหมายถึงไม่มีครอบครัวไม่มีลูกที่จะต้องรีบกลับ ถ้างานยังไม่เสร็จ ซึ่งงานก็ไม่ได้เร่งด่วนอะไร มาท

เริ่มไงดีละ!! เอาเป็นว่ามาเข้ามาอ่านเรื่องไร้สาระของเราแล้วกัน ทุกคนชีวิตเรากำลังจะพัง ตอนนี้เราเป็นเหมือนคนที่สูญเสียการรับรู้ความสุข คนรอบตัวของเราค่อยๆหายไปทีละคน เราไม่มีความฝัน ไม่มีความรัก ไม่สุ