เกิดอาการฟิน ที่ตีนสะพานลอย

ที่ทำงานของผมอยู่ย่านประตูน้ำ วันนี้ตอนพักกลางวันผมได้มีโอกาศไปเดินเล่นออกกำลังกายมาระยะทางประมาณ 2 กิโลเมตรได้มั้งครับ เพราะมีธุระสำคัญบางอย่างทำให้ผมต้องเดินทางไปยังเซ็นทรัลเวิลด์ อาาา วันนี้แล้วสินะที่ผมจะต้องออกจากออฟฟิสแอร์เย็นฉ่ำไปตรากตรำระกำกลางแดดจ้า ก้าวเท้าแรกออกมาจากออฟฟิส ไม่ผิดหวังเลยครับทุกอย่าเป้นไปตามที่ได้คาดหมายไว้ ร้อน . .ร้อนจนผมเกือบจะสลายร่างกลายเป็นขี้เฒ่าเลยล่ะครับ และระหว่างทางเดินแคบๆริมฟุตบาทที่ผมต้องเดินไปนั้น ันยิ่งแคบมาหขึ้นไปอีกด้วยร้านค้าที่พยายามเพิ่มหน้าร้านของตัวเองให้ออกมายังพื้นผิวฟุตบาท ไม่ครับมันไม่ได้มีแค่นั้น เพราะที่ฝั่งตรงข้ามกันก็มีร้านค้าแผงลอยตั้งยาวไปตลอดแนวและทุกร้านยังพร้อมใจกันกางเต้นเพื่อบังแดดขึงผ้าใบผืนใหญ่กับอาคารพาณิชย์ อา เส้นทางแห่งเตาอบกับลังทอดยาวรอผมอยู่ แต่ผมต้องผ่านมันไปให้ได้ แต่แค่นั้นมันยังไม่พอ เพราะระวางเส้นทางอันแสนยาวไกลนั้นผมยังต้องประสบพบเจอกับมนุษย์ป้ากระจายเป็นอยู่หย่อมๆระหว่างการเดินทางอีก omdg!! นี่ท่านคิดจะทดสอบความสามารถในการทนทานของผมรึไงกันเนี่ย ในระหว่างทางก่อนผมจะไปถึงเซ็นทรัลเวิลด์จะต้อผ่านสะบานลอย 2 สะพานลอย มีสะพานลอยหนึ่งที่ทำให้ผมแทบจะลืมความร้อนที่รุนแรงจากพระอาทิตย์ที่สาดส่ิงลงมาเลยครับ เมื่อผมได้บังเอิญเหลือบขึ้นไปมองบนสะพานลอยเข้า อาาาา.. สาวๆสมัยนี้นุ่งสั้นกันจริงๆ แฟชั่นเกาหลีนี่มันแหล่มจริงๆ ขอบคุณชาวเกาหลีไต้ที่นำพาขาขาวๆมาสู่ประเทศไทย และในขณะที่ในหัวกำลังคิดเรื่องนี้อยู่ ก็มีลมกรรโชกเล็กๆเกิดขึ้นบริเวณบรรไดของสะพานลอย กระโปรงสั้นๆตัวที่ผมเหล่มองอยู่เมื่อกี้ลอยคว้างปริวไสวขึ้นสู่กลางอากาส อาาช่างเป็นภาพที่งดงามติดตาผมจริงๆ ขอบคุณครับ mdg ที่ทำให้ผมได้พบกับเหตุการนี้ก่อนที่ผมจะตาย ตอนนี้ผมผมตายตาเกือบหลับแล้วครับ เพราะเหตุการในการ์ตูนที่อยากให้เกิดขึ้นในชีวิตของผมมันได้เกิดขึ้นจริงๆกับผม ณ เวลานี้ ณ ที่ตรงนี้แล้วครับ แถมคุณเธอยังโนแพนซะด้วยสิครับ >,.<
ฮาเลลูย่า ตัวข้าขออวยให้แฟชั่นโนแพน จงมากขึ้น มากขึ้น มากขึ้น

ps.ลูกสาวตรูโตขึ้นจะเป็นไงวะเนี่ย เอิ่ม... เอาเป็นว่าช่างหัวมันล่ะกันเนอะ - -

คนจิตป่วย