มองโกเลียทริป backpack
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
มองโกเลียเป็นประเทศแรกที่ผมฝันอยากจะไปเที่ยวตั้งแต่ผมเรียนวิชาภูมิศาสตร์ ได้เห็นความเวิ้งว้างของทุ่งหญ้าเต็ป และทะเลทรายโกบี หลังจากผมกับแฟนตั้งเป้าตั้งแต่ปีที่แล้วว่าประเทศนี้จะเป็นเป้าหมายการท่องเที่ยวของเราในปีนี้ ผมได้เตรียมหาข้อมูลเก็บสะสมมาเรื่อย ๆ ทั้ง ในหนังสือนำเที่ยว สารคดี หรือแม้แต่ รีวิวในพันทิป (หนังสือ พ๊อกเก็ตบุ๊ก ผมพยายามหตามร้านหนังสือแล้วไม่มี) ในตอนแรกผมตั้งเป้าว่าจะไปทะเลทรายโกบี แต่หลังจากดูข้อมูลต่าง ๆ แล้วเวลามีไม่พอ เลยเปลี่ยนแผนมาที่ อุทยาน Terelj พอไปถึงอุลันบาตอร์ ตัวแทนท่องเที่ยวที่นั่นแนะนำให้ผมไป มองโกเลียกลาง ท้ายสุดผมเลยเปลี่ยนใจตามไกด์ท้องถิ่นที่แนะนำ
เป้าหมายของผมในทริปนี้ 7 วัน บินตรงจากกรุงเทพ ฯ มา อุลันบาตอร์ กับสายการบิน Hunnu air มโนภาพต่าง ๆ ที่เห็นจาก สารคดี จากหนัง จาก รีวิวในพันทิป ผมจะได้เห็นจริง ๆ ในทริปนี้
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
14 เม.ย.วันแรก เดินทาง
เครื่องบินของสายการบิน ฮันนูแอร์เที่ยวบิน MR022 ออกเดินทางจากสุวรรณภูมิตี่หนึ่งกว่า ผู้โดยสาร ที่ check-in counter บอกว่า เรามีผู้โดยสารห้าสิบกว่าคน หลังจากเครื่องปรับระดับเพดานบินได้ไม่นาน เจ้าหน้าที่สาวสวยก็นำของว่างมาเสริฟ จนถึงเช้าผมหลับไปนิดหน่อย แสงสว่างที่ขอบฟ้าส่องมาที่หน้าต่างผมเปิดหน้าต่างดูพื้นดิน เห็นภูเขาสีน้ำตาลเต็มไปหมด ผมเข้าใจว่านี่แหละทะเลทรายโกบี
แปดโมงเช้า เครื่องลดระดับเรื่อย ๆ จนในที่สุดก็ได้ยินเสียงล้อเครื่องแอร์บัสแตะพื้น ไม่นานก็จอดสนิท เราลุกจากที่นั่งเดินตามกันออกประตู สำผัสความเย็นได้วูบใหญ่ระหว่างจุดต่อประตูเครื่องกับงวงช้างช่องที่เดิน
การตรวจคนเข้าเมืองเป็นไปอย่างรวดเร็วไม่เกินสิบห้านาทีเราก็มายืนรอรับกระเป๋า ระหว่างรอมีคนไทยมาทัก ถามว่าเรามากันแค่นี้หรือ ทำไมมากันช่วงนี้ แปลกจัง แนะนำตัวกันแล้วบอกว่าชื่อคุณxxx มีภรรยา มีบ้านอยู่ที่นี่ ก่อนจากกัน ให้เบอร์ผมไว้บอกว่าถ้ามีอะไรฉุกเฉินให้โทรไปหาได้ ..รู้สึกขอบคุณ คุณxxxมากครับ (ไม่กล้าเอาชื่อขึ้นโดยไม่ได้รับอนุญาต)
เราออกจากสนามบินมาที่พัก Idre’s hostel and tour 13 กม.จากสนามบิน ที่นี่เป็น hostel สำหรับ backpacker การตกแต่งภายในดูดี ค่าห้อง 24 เหรียญต่อคืน (ห้องเดี่ยว) แต่ถ้าพักรวมก็คนละ 7 เหรียญ ผมเลือกที่นี่เพราะในรีวิวของพันทิปก่อน ๆ ได้แนะนำไว้ ผม email มาถามข้อมูลเบื้องต้น ทางนี้ ok ตอบกลับไว เลยตัดสินใจเลือกที่นี่
เราเจรจาเรื่องที่พักและแผนการเดินทางกับ จีเก้ น้องชายเจ้าของ สรุปได้ว่า เราให้ทาง Idre จัดการให้เราหมด สี่วัน สามคืน หลังจากนั้นเราก็พักผ่อนนิดหน่อย ช่วงบ่ายเราจะเดินเข้าไปสำราจตัวเมือง ประมาณ 11 โมงเช้าเราเริ่ม city tour ด้วยการเดิน วันนี้เราตั้งเป้าจะเก็บให้ได้อย่างน้อย 2 ที่ จีเก้ แนะนำ Government center และ Gandantegchinlen Monastery จากที่พักเราเดินไปทางทิศเหนือผ่านแยกแรก แยกที่สองเราเลี้ยวขวา ตามถนน Peace Avenue ถนนเส้นนี้น่าจะประมาณ สีลมของถนนบ้านเรา มีร้านค้า สำนักงานข้างทางเต็มไปหมด เป้าหมายแรกจริง ๆ ของเราคือธนาคาร เพื่อแลกเงิน เราแลกแลกเงินได้ในอัตตรา 1 เหรียญ = 1770 ตูรุก ระหว่างทางเราสังเกตผู้คน สาวมองโกเลียสวยอย่างที่เค้าร่ำลือกันไม่ผิดเลย ตัวใหญ่แต่งตัวทันสมัยมาก แฟนผมสงสัยว่าทำไมเค้าแต่งตัวได้เริดขนาดนี้ ผมให้เหตุผลว่าเพราะว่าเมืองเค้าหนาวต้องใส่ชุดสวย ๆ เพื่อกันหนาว เธอท่าทางพอจะเข้าใจ
เป้าหมายต่อไปคือ ที่กิน เลือกร้าน ประมาณ ฟ้าสฟู๊ดข้างทาง หมดมื้อแรกกับค่ากินไปประมาณสองร้อยกว่าบาท อิ่มท้องเราก็ไปที่ จัตตุรัสกลางเมือง มีรูปปั้นวีรบุรุษของมองโกลเลีย ผมไม่แน่ใจว่าชื่ออะไร แล้วเราก็เดินวกมาตามถนน Samboo เพื่อไปเป้าหมายที่ 2 ของเรา วัดพุทธ ที่เก่าแก่ในมองโกเลีย ที่วัด วัดกานดาน (Gandan Monastery) สิ่งที่น่าสนใจที่สุดของเราไม่ไช่วัด แต่เป็นนกพิราบ มีมาก มากสุด ๆ มากจนผมคิดว่าถ้าเป็นบ้านเราต้องถูกจัดการอย่างไดอย่างหนึ่งแน่ นึกถึงเมื่อหลายปีก่อนที่มีการจับนกพิราบที่สนามหลวงไปปล่อยที่อื่น ...เราเดินทางกลับถึงที่พักประมาณ ห้าโมงเย็น ผมถึงเตียงนอนก็สลบทันที
จัตตุรัสกลางเมืองที่แรกในทริปนี้ของเรา
ตรงข้ามจัตตุรัส เป็นตึก Blue sky tower ตึกสมัยใหม่ ไม่กี่ตึกที่ดูสะดุดตา วันที่เราไปมีการชุมนุมอะไรหรือเปล่าไม่แน่ใจ คนนั่งฟังเต็มไปหมด
ไม่แน่ใจว่ารูปใคร ถ้าเป็นประเทศจีนก็น่าจะประมาณ ท่านประธานเหมา
สาว ๆ มองโกลเลีย กำลังให้อาหารนกพิราบ ที่วัด Gandantegchinlen Monastery
ทุ่มกว่า เราตื่นขึ้นท่องราตรีกันต่อ (เดินหากินหาร้านอาหารตามสั่งกิน) ที่นี่ไม่มีร้านอาหารข้างทาง ไม่มีข้าวต้มโต้รุ่งอย่างบ้านเรา ร้านอาหารแต่ละร้าน ก็ปิดประตูมิดชิดหน้าต่างมี แต่ดูมืด ๆ ทึม ๆ “เพราะมันหนาว” แฟนผมให้เหตุผล
เราได้ร้านแถวถนน peace venue เป็นร้านอาหารตามสั่ง หมดไปคนละร้อยกว่าบาท เทียบเป็นเงินไทย หลังจากนั้นเรากลับมาที่พัก เอาแรงเที่ยววันถัดไป
เมนุ อาหารค่ำของเรา แถวถนน peace Venue
[CR] 7วัน มองโกเลียทริป backpack (อยากเห็นทะเลทราย แต่ไปเจอหิมะ)
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
มองโกเลียเป็นประเทศแรกที่ผมฝันอยากจะไปเที่ยวตั้งแต่ผมเรียนวิชาภูมิศาสตร์ ได้เห็นความเวิ้งว้างของทุ่งหญ้าเต็ป และทะเลทรายโกบี หลังจากผมกับแฟนตั้งเป้าตั้งแต่ปีที่แล้วว่าประเทศนี้จะเป็นเป้าหมายการท่องเที่ยวของเราในปีนี้ ผมได้เตรียมหาข้อมูลเก็บสะสมมาเรื่อย ๆ ทั้ง ในหนังสือนำเที่ยว สารคดี หรือแม้แต่ รีวิวในพันทิป (หนังสือ พ๊อกเก็ตบุ๊ก ผมพยายามหตามร้านหนังสือแล้วไม่มี) ในตอนแรกผมตั้งเป้าว่าจะไปทะเลทรายโกบี แต่หลังจากดูข้อมูลต่าง ๆ แล้วเวลามีไม่พอ เลยเปลี่ยนแผนมาที่ อุทยาน Terelj พอไปถึงอุลันบาตอร์ ตัวแทนท่องเที่ยวที่นั่นแนะนำให้ผมไป มองโกเลียกลาง ท้ายสุดผมเลยเปลี่ยนใจตามไกด์ท้องถิ่นที่แนะนำ
เป้าหมายของผมในทริปนี้ 7 วัน บินตรงจากกรุงเทพ ฯ มา อุลันบาตอร์ กับสายการบิน Hunnu air มโนภาพต่าง ๆ ที่เห็นจาก สารคดี จากหนัง จาก รีวิวในพันทิป ผมจะได้เห็นจริง ๆ ในทริปนี้
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
14 เม.ย.วันแรก เดินทาง
เครื่องบินของสายการบิน ฮันนูแอร์เที่ยวบิน MR022 ออกเดินทางจากสุวรรณภูมิตี่หนึ่งกว่า ผู้โดยสาร ที่ check-in counter บอกว่า เรามีผู้โดยสารห้าสิบกว่าคน หลังจากเครื่องปรับระดับเพดานบินได้ไม่นาน เจ้าหน้าที่สาวสวยก็นำของว่างมาเสริฟ จนถึงเช้าผมหลับไปนิดหน่อย แสงสว่างที่ขอบฟ้าส่องมาที่หน้าต่างผมเปิดหน้าต่างดูพื้นดิน เห็นภูเขาสีน้ำตาลเต็มไปหมด ผมเข้าใจว่านี่แหละทะเลทรายโกบี
แปดโมงเช้า เครื่องลดระดับเรื่อย ๆ จนในที่สุดก็ได้ยินเสียงล้อเครื่องแอร์บัสแตะพื้น ไม่นานก็จอดสนิท เราลุกจากที่นั่งเดินตามกันออกประตู สำผัสความเย็นได้วูบใหญ่ระหว่างจุดต่อประตูเครื่องกับงวงช้างช่องที่เดิน
การตรวจคนเข้าเมืองเป็นไปอย่างรวดเร็วไม่เกินสิบห้านาทีเราก็มายืนรอรับกระเป๋า ระหว่างรอมีคนไทยมาทัก ถามว่าเรามากันแค่นี้หรือ ทำไมมากันช่วงนี้ แปลกจัง แนะนำตัวกันแล้วบอกว่าชื่อคุณxxx มีภรรยา มีบ้านอยู่ที่นี่ ก่อนจากกัน ให้เบอร์ผมไว้บอกว่าถ้ามีอะไรฉุกเฉินให้โทรไปหาได้ ..รู้สึกขอบคุณ คุณxxxมากครับ (ไม่กล้าเอาชื่อขึ้นโดยไม่ได้รับอนุญาต)
เราออกจากสนามบินมาที่พัก Idre’s hostel and tour 13 กม.จากสนามบิน ที่นี่เป็น hostel สำหรับ backpacker การตกแต่งภายในดูดี ค่าห้อง 24 เหรียญต่อคืน (ห้องเดี่ยว) แต่ถ้าพักรวมก็คนละ 7 เหรียญ ผมเลือกที่นี่เพราะในรีวิวของพันทิปก่อน ๆ ได้แนะนำไว้ ผม email มาถามข้อมูลเบื้องต้น ทางนี้ ok ตอบกลับไว เลยตัดสินใจเลือกที่นี่
เราเจรจาเรื่องที่พักและแผนการเดินทางกับ จีเก้ น้องชายเจ้าของ สรุปได้ว่า เราให้ทาง Idre จัดการให้เราหมด สี่วัน สามคืน หลังจากนั้นเราก็พักผ่อนนิดหน่อย ช่วงบ่ายเราจะเดินเข้าไปสำราจตัวเมือง ประมาณ 11 โมงเช้าเราเริ่ม city tour ด้วยการเดิน วันนี้เราตั้งเป้าจะเก็บให้ได้อย่างน้อย 2 ที่ จีเก้ แนะนำ Government center และ Gandantegchinlen Monastery จากที่พักเราเดินไปทางทิศเหนือผ่านแยกแรก แยกที่สองเราเลี้ยวขวา ตามถนน Peace Avenue ถนนเส้นนี้น่าจะประมาณ สีลมของถนนบ้านเรา มีร้านค้า สำนักงานข้างทางเต็มไปหมด เป้าหมายแรกจริง ๆ ของเราคือธนาคาร เพื่อแลกเงิน เราแลกแลกเงินได้ในอัตตรา 1 เหรียญ = 1770 ตูรุก ระหว่างทางเราสังเกตผู้คน สาวมองโกเลียสวยอย่างที่เค้าร่ำลือกันไม่ผิดเลย ตัวใหญ่แต่งตัวทันสมัยมาก แฟนผมสงสัยว่าทำไมเค้าแต่งตัวได้เริดขนาดนี้ ผมให้เหตุผลว่าเพราะว่าเมืองเค้าหนาวต้องใส่ชุดสวย ๆ เพื่อกันหนาว เธอท่าทางพอจะเข้าใจ
เป้าหมายต่อไปคือ ที่กิน เลือกร้าน ประมาณ ฟ้าสฟู๊ดข้างทาง หมดมื้อแรกกับค่ากินไปประมาณสองร้อยกว่าบาท อิ่มท้องเราก็ไปที่ จัตตุรัสกลางเมือง มีรูปปั้นวีรบุรุษของมองโกลเลีย ผมไม่แน่ใจว่าชื่ออะไร แล้วเราก็เดินวกมาตามถนน Samboo เพื่อไปเป้าหมายที่ 2 ของเรา วัดพุทธ ที่เก่าแก่ในมองโกเลีย ที่วัด วัดกานดาน (Gandan Monastery) สิ่งที่น่าสนใจที่สุดของเราไม่ไช่วัด แต่เป็นนกพิราบ มีมาก มากสุด ๆ มากจนผมคิดว่าถ้าเป็นบ้านเราต้องถูกจัดการอย่างไดอย่างหนึ่งแน่ นึกถึงเมื่อหลายปีก่อนที่มีการจับนกพิราบที่สนามหลวงไปปล่อยที่อื่น ...เราเดินทางกลับถึงที่พักประมาณ ห้าโมงเย็น ผมถึงเตียงนอนก็สลบทันที
จัตตุรัสกลางเมืองที่แรกในทริปนี้ของเรา
ตรงข้ามจัตตุรัส เป็นตึก Blue sky tower ตึกสมัยใหม่ ไม่กี่ตึกที่ดูสะดุดตา วันที่เราไปมีการชุมนุมอะไรหรือเปล่าไม่แน่ใจ คนนั่งฟังเต็มไปหมด
ไม่แน่ใจว่ารูปใคร ถ้าเป็นประเทศจีนก็น่าจะประมาณ ท่านประธานเหมา
สาว ๆ มองโกลเลีย กำลังให้อาหารนกพิราบ ที่วัด Gandantegchinlen Monastery
ทุ่มกว่า เราตื่นขึ้นท่องราตรีกันต่อ (เดินหากินหาร้านอาหารตามสั่งกิน) ที่นี่ไม่มีร้านอาหารข้างทาง ไม่มีข้าวต้มโต้รุ่งอย่างบ้านเรา ร้านอาหารแต่ละร้าน ก็ปิดประตูมิดชิดหน้าต่างมี แต่ดูมืด ๆ ทึม ๆ “เพราะมันหนาว” แฟนผมให้เหตุผล
เราได้ร้านแถวถนน peace venue เป็นร้านอาหารตามสั่ง หมดไปคนละร้อยกว่าบาท เทียบเป็นเงินไทย หลังจากนั้นเรากลับมาที่พัก เอาแรงเที่ยววันถัดไป
เมนุ อาหารค่ำของเรา แถวถนน peace Venue