เรื่องเล่าของโปรแกรมเมอร์ กินเงินเดือน คิดลงทุน

สวัสดีค่ะ ดิฉัน แฝงในบอร์ดมานาน อยากจะลองโพสเล่าเรื่องชีวิตการทำงาน และการลงทุนของตัวเองบ้าง
ดิฉันจบวิศวะ-คอม จบมาก็ 6 ปีกว่าล่ะ เดาอายุเองนะคะ

ดิฉันเป็นเด็กบ้านนอก ขนาดแท้ค่ะ เรียกได้ว่าฐานะทางบ้านค่อนข้างลำบากค่ะ
กู้เงินเรียนตั้งแต่มอปลาย กยส. จ่ายค่าเทอม รวมถึงระดับมหาวิทยาลัยด้วยค่ะ
ทุกวันนี้ก็จ่ายเงินให้กับ กยส.ตามกำหนดทุกปีค่ะ เพื่อการศึกษาของน้อง ๆ ต่อไป

หลังจากจบ ป.ตรี
ก็เข้ามาหางานทันที เริ่มทำงานเป็นไอทีของโรงงานแห่งหนึ่ง (แถวอยุธยา)
ด้วยตำแหน่งโปรแกรมเมอร์เด็กน้อย แต่ด้วยความที่เป็นงานที่ทำในโรงงาน ก็จะได้ทำหลากหลาย
พอทราบงานอย่างอื่น แบบปู ๆ ปลา ๆ บ้าง แต่ก็คิดว่าสนุกดีนะ อุปสรรคมีบ้างตามประสางานที่ต้องมีติดต่อกับผู้คน
คือพอต้องมาทำในโรงงาน เราต้องเก็บ Requirement เอง Design เอง เขียนโปรแกรม เอง ส่งมอบเอง เทรนเอง
เหนื่อยค่ะ บอกเลย แต่คุ้มค่ามาก ๆ ค่ะ เพราะนอกจากเราจะได้ทำกระบวนการต่าง ๆ ของการเขียนโปรแกรมแล้ว
เรายังได้ศึกษา Process หรือเนื้องานทางธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับโปรแกรมที่เราพัฒนาอีกด้วย แต่นั่นก็ทำให้เราอยู่ได้ไม่นาน
เราออกจากที่นั่น ด้วยความคิดว่าเราต้องการมากกว่านี้ อยู่ที่นี่ 1 ปี 9 เดือน
เราลาออก โดยที่ ไม่ได้หางานไว้ล่วงหน้า เราใช้เวลาหลังจากนั้นหางานเดือนนึงที่เราพักเต็ม ๆ
เราได้งานสองที่ เกือบพร้อม ๆ กัน แต่เราเลือกบริษัทที่ครั้งนึงเคยเป็นความฝัน และเป็นบริษัทที่เราเชื่อว่าจะตอบโจทย์ที่เราต้องการ
ที่นี่ เทรนงาน นาน น่าจะ 3 - 4 วัน ไม่แน่ใจ
ทำที่นี่ได้เรียนรู้วัฒนธรรมการทำงานของญี่ปุ่น ให้ความสำคัญกับการทำงานที่ถูกต้อง ให้ความสำคัญกับข้อมูล
การจะปรับปรุงอะไรสักอย่างหนึ่ง ต้องมีข้อมูลทางสถิติ มาประกอบทุกครั้ง ตั้งแต่เริ่มจะทำ จนติดตามผล
ตอนที่ทำก็ว่ายุ่งยากจริง ๆ กว่าจะทำอะไรสักอย่าง โอ๊ยๆ เอาน่ามาถึงขนาดนี้ล่ะ
ดูสิ พี่ ๆ คนอื่น ๆ เขาก็ทำได้ เราก็ต้องทำได้ สู้สักตั้งนะ ฮึบ


ก็ทำจนสำเร็จ แล้วเริ่มใช้ แต่ๆๆๆ น้องน้ำค่ะน้องน้ำ
ท่วมหมดเลย เป้นอัน บ๊ายบาย
แต่ก่อนจะบ๊าย บายที่นี่ เราได้รู้จัก รู้จักพอจะเริ่มลงทุนได้ และเริ่มให้เงินทำงานที่นี่ค่ะ   เราเริ่มลงทุนจากกองทุนรวมค่ะ
ได้รู้จักกองทุนหลายประเภท แต่เราเลือกที่จะลงทุน กับกองทุน ที่มีปันผลค่ะ จะได้มีกำลังใจเล็ก ๆ เวลามีปันผล
แต่ด้วยความเปรี้ยวซ่าส์ เลือกกองทุนหุ้นที่ปันผล ความเสี่ยงระดับ 6 ขึ้น แต่ช่วงนั้นเป็นช่วงที่หุ้นขาลง เลยซื้อได้ในราคาต่อหุ้นไม่แพงมากค่ะ

มาถึงบริษัทต่อมาเป็นโรงงานอีกเช่นเดิม  ได้ดูแลโปรแกรมที่เกี่ยวกับบัญชี อยู่กับบุคลากรทางด้านบัญชี เลยมีโอกาสได้แบ่งปันเรื่องลงทุนกันบ้าง
ทำให้ได้รู้มาบ้างว่าคนบัญชี เขาก็กลัวความเสี่ยงกันค่อนข้างมากนะ เราก็มีส่วนที่ได้อธิบายแก่พี่ๆ เขาว่าการลงทุนมีความเสี่ยงหลายระดับนะ
หา Web site (www.set.or.th) แบ่งปันความรู้ ที่เกี่ยวกับกองทุน ว่ากองทุนมีกี่ประเภทแต่ละประเภทมีอะไรบ้าง ซื้อยังไง รับผลประโยชน์ยังไง
(หาและแนะนำเท่าที่รู้ บางส่วนก็ให้เขาไปขอคำปรึกษาจากแบงค์เอาบ้าง) เราก็เหมือนคนไปสะกิดให้เขาสนใจมาลงทุนมากกว่าค่ะ
ในขณะที่อยู่ที่นี่ พอมั่นใจว่าศึกษามาสักระยะ เราก็เปิดพอร์ตหุ้นเล็ก ๆ เพื่อทดสอบ ว่าควรจะซื้อแบบไหน แบบไหนเหมาะกับมนุษย์เงินเดือนอย่างเรา
เราใช้เงินไม่มากนัก แต่บอกเลย ว่ามีทั้งเจ็บ ทั้งสมหวัง ที่นี่เวลาว่างเราเยอะมาก เลยได้ทำอะไรต่อมิอะไรที่เกี่ยวกับการลงทุนเยอะ
มีเวลาศึกษา เข้าใจพฤติกรรมของตัวเองและหุ้น สรุปคือ เราต้องหาหุ้นพื้นฐานดีก่อน และจะต้องไม่ซื้อหุ้นตามกระแสที่มาร์บอก
จะพยายามเข้าตามจังหวะสัญญาณทางเทคนิคคอล (ไปเทรนกับโบรคเกอร์ที่เราใช้บริการอยู่ค่ะ) บางครั้งก็ทำได้ บางทีก็ผิดวินัยตัวเอง
ทำงานที่นี่สักพัก ยังไงก็ไม่ใช่ทาง

ปัจจุบัน ทำงานในโรงงานเช่นเดิม เป็นโปรแกรมเมอร์เหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือ
งานเยอะขึ้น สนุกกับการเรียนรู้สิ่งที่ไม่รู้จัก เปิดโลกกว้างในเทคโนโลยี ถ้ามองแบบสาวโลกสวย
แต่ถ้าไม่คือ หนูจะเป็นเป็ดล่ะคะ เยอะไปไหม จะไม่เก่งสักอย่างเอา
ตอนนี้ จขกท เขียนโปรแกรมด้วยภาษา C#
(แต่ที่เป็นอยู่แล้วและเรียนรู้อยู่ตอนนี้คือ VB.net VBscript MacroในExcel ABAP SQL HTMLที่ยังใช้และพอจำได้นะ)
กำลังจะรู้อีกภาษา เรียกว่าของเก่ามาเล่าใหม่ล่ะกันค่ะ เคาะสนิม
สับสนนะ บางที บางอย่างมันคล้ายกันเหมือนกันก็โอเค แต่ถ้าต่างกันมาก ก็แหล่งความรู้ที่เร็วที่สุดคือ Google
สำหรับที่นี่ยังได้รับใช้แผนกบัญชีเป็นหลักเช่นเดิม แต่ก็มีงานเขียนเวบให้กับแผนกอื่นบ้าง สนุกดีค่ะ

หลังจากทำงานมาสักสามสี่ที่ ก็ทำให้เจอปัญหาต่าง ๆ มากมาย มีทั้งแก้ไขได้ และแก้ไขไม่ได้
แต่ปัญหาที่พบส่วนใหญ่มาจากคนมากที่สุด และแก้ปัญหายากที่สุดก็คือคน
แก้โปรแกรมง่ายกว่าตรงที่ว่า ปัญหาบางปัญหามีโพสใน Google ปัญหาบางปัญหา มี Error บอก พอมีความรู้นิดหน่อยก็พอเห็นทางออก
แต่คนบางครั้งเหตุผลต่อให้ดีแค่ไหนก็แก้ปัญหาได้ยากจริง ๆ
ทุกที่ที่ทำงาน ที่ทั้งตั้งใจออกและไม่ได้ตั้งใจจะออก ต่างเจอปัญหาคล้าย ๆ กัน
ถามว่าท้อไหม ก็เคยท้อนะ แต่ท้อแล้วได้อะไร บอกกับตัวเองทุกครั้งว่า ท้อ แต่จะไม่ถอย หยุดได้ เมื่อเรานิ่ง เราจะเอาอยู่เอง (ไม่ได้ตั้งใจเลียนแบบนะ เอาอยู่จริง ๆ นะ)

ส่วนเรื่องการลงทุน อยากให้ทุกคนเริ่มออม ตั้งแต่ทำงานได้เดือนแรกที่ทำงานได้นะคะ ไม่ว่าจะน้อยจะมาก แต่นั่นมันก็เป็นการเริ่มต้นที่ดี
เงิน ถ้าเราวางไว้ให้ถูกที่ ความมหัศจรรย์ของเวลาจะทำให้เงินเรางอกเงย มันก็จะทำงานแทนเรา ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ  

ตอนนี้ จขกท ก็ปล่อยทุกอย่างค่ะ ทำการทดลองอีกอย่าง คือถ้าฉันไม่สนใจเธอ ให้เธออยู่ในหุ้น ในกองทุนที่ฉันไว้ใจ เงินของฉันจะเป็นอย่างไร
ออกแนวบ้านิดนึงค่ะ ทดสอบความอดทนของตัวเองด้วยค่ะ มันไม่ง่ายเลยเหมือนกัน ที่วันนึง เปิดมาดู เฮ้ย ปอดแดง กองทุนติดลบ
ท่องไว้ พุธโธ พุธโธ ช้านขาดทุนกำไร ช้านจะไม่ขาย อันที่เราซื้อมันมั่นคง ไว้ใจได้นะ สู้ๆ เฮือก




เรื่องเล่าบางส่วน มีอยู่ในนี้นะคะ พยายามอัพเดทอยู่ค่ะ http://abapinvest.blogspot.com/